Share

Chapter 20

Author: CuteLazyPig
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Her secrets

Mira's POV

"Can I punch her?" I asked Nate who's sitting in a small chair.

"Nope. You can't" he said.

Inirapan ko s'ya at ibinalik ang aking tingin sa babaeng nakagapos sa isang upuan. Wala pa rin itong malay. Kanina pa namin s'ya hinihintay na gumising pero hindi pa rin s'ya nagising.

Masyado atang malakas ang sipa ko sa batok n'ya kanina.

"I'm starving" I said before turning my gaze to Nate. He's using his phone at nang marinig ako ay bigla n'ya akong tinignan.

"Want me to order food?" tanong n'ya habang pinapakita ang phone.

"Yes, please" sabi ko bago tumayo at lumakad papalapit sa table kung nasaan ang laptop.

I need to do something to keep me sane right now! Maybe browsing will do? Naiinip na talaga ako! Argh!

Ilang sandali akong nag browse sa aking laptop. Tinignan ko din ang mga pending files na pinapaasikaso saakin ni Tom.

To be honest, I really hate the fact that he also want me to do other jobs like this. There are so many other agents out there who can help him with this shit yet he still chose me to do it. He knows my mission right now but argh!

Bakit pa ba ako nagrereklamo? Wala namang mangyayari saakin kung magrarant ako sa sarili ko 'diba? Damn..

"Hey! Want some beer?" tanong n'ya saakin.

Tumaas ang kilay ko dahil sa biglaan n'yang tanong. I thought he don't want me to drink? 

"Okay, one will be fine for me" I said before turning my head again.

Umayos ako ng upo. Nasa secret room kami ni Nate. Malayo sa HQ. Ang room na ito ay ginawa ko before para sa mga ganitong klaseng misyon.

Hindi kasi ako basta-basta nagtitiwala sa mga kwarto sa HQ. Baka may bug o kung ano mang recorder doon na hindi ko alam. Noong una ay hindi ganito itong kwarto na ito pero nang nag-tagal ay naisipan ko na mag tago na din ng ibang weapon dito.

I have weapons here. I owned them all. Walang nakaw o kuha sa HQ. I bought them with my own money. This room is not just mmy secret interrogation room but also my secret place.

Medyo nagulat pa nga si Nate nang dalhin ko sila dito ngunit wala din naman siyang nagawa dahil I assured him that we're safe. Walang nakakaalam nito kung hindi ako. Kahit si Kianna ay hindi ito alam.

May sofa dito, mini television and radio. Nakasabit sa pader ang iba't-ibang baril ngunit tinatakpan ko ito ng tela. Patay ang ilaw ngayon. Naka-upo ang tulog na sii Rolland sa upuan habang nakatutok ang isang light bulb sa kaniya mismo.

Ang tanging liwanag na nagbibigay ilaw saamin ay galing sa aming gadget. Nate refused to turn on the television dahil nakakasira daw sa katahimikan.

"I'll pick up the food on the other street. Wait for me. If she wakes up, don't punch her, okay?" pagpapa-alala n'ya.

Tinarayan ko s'ya bago tumango. Sinamahan ko s'ya sa pintuan. Tinulungan ko s'yang umakyat at isara ito. Yes! This room is underground!

Ang nasa taas ay likod ng isang shop na nagtitinda ng appliances. And I'm the owner. Hindi alam ng nagbabantay iyon dahil hindi naman ako nagpapakilala. May iba silang kilalang boss.

Sinadya ko din na walang cctv sa likod kung saan kita ang pinto ng secret room. May ibang installed cameras pero nasa bandang daanan na papunta sa likod. I can also detect people who will trespass.

Ilang minuto ang lumipas at ilang minuto din akong tulala. Nakatingin lamang ako sa babaeng tulog pa din. Tumayo ako at tinutok sa kaniyang mukha ang ilaw. Nakita ko na masilaw s'ya dito dahilan para lalo kong itutok sakaniya ito.

Yes! Gumising kana, you bitch!

Nang tuluyan n'yang iminulat ang kaniyang mata ay agad itong dumapo saakin. Nakangiti ko s'yang tinignan. Sinubukan n'ya agad tumayo ngunit napa-upo agad s'ya nang mahigit s'ya pabalik ng tali na nakalagay sa kaniyang braso at paa.

"Don't try too hard, Ms. Dessa." asar ko pa.

Ramdam ko ang pagtalim ng kaniyang tingin saakin. Wala naman akong pakeng tumingin sakaniya. Hinigit ko ang upuan ko at iniharap sa table n'ya.

"Bakit ako nandito? I have to leave! Let me go, you bitch!" sigaw n'ya bago magwala.

Wala akong ginawa habang nag-wawala s'ya. Wala akong ginawa o should I say, nagtitimpi ako?

Tinignan ko ang pinto bago ibalik sakaniya ang tingin. "I'll let you go if you give what I want" sabi ko.

Padabog s'yang sumandal sa upuan n'ya dahil sa inis. Hindi s'ya makawala sa kaniyang tali habang nakatutok sakaniya ang ilaw. "I will not give what you want, agent!" matigas n'yang sabi.

Sumandal ako sa upuan ko at tumitig sakaniya. I'm giving her a death glare. I swear! I'm doing my best I can to control myself. "You think I didn't know?" madiin ko ding sabi.

Lumunok s'ya at nag-baba ng tingin. Galit pa rin ang mukha. "Let me help you, Dessa. Answer my questions"

Isang ngiti ang lumitaw sa kaniyang labi. Tinignan ko kung paano dahan-dahan na umangat ang mukha n'ya. "Paano, agent? You didn't let me have my family. Sinira mo ang plano ko" matigas n'yang sabi.

"You think they will release your family once you give them the files?" natatawa kong sabi.

Natahimik s'ya saglit bago nag-salita. "Atleast I'm doing my best to save them." tumingin s'ya saakin na may pang-iinsulto sa mukha.

Naikuyom ko ang kamao ko dahil sa nagbabadang pag-sabog ng aking nararamdaman. "We'll save them if you cooperate. I know it's har-"

"No. You don't know how hard for me to do this! Why?" Suminghap s'ya bago tumawa nang mahina.

"Because you have no fami-" bago pa lamang s'ya matapos ay tinaob ko na ang lamesa na nag-hihiwalay saaming dalawa.

Hinawakan ko s'ya sa kwelyo at itinaas ang aking kamao.

"Mira!"

Isang nakakairitang tawa ang lumabas sa bibig ni Dessa. Nanginginig na ang kamao ko na tumama sa mukha n'ya ngunit hindi ko magawa. Naramdaman ko naman ang pag-lapit ni Nate sa pwesto ko.

Binaba n'ya ang pagkain namin at tumayo sa gilid ko. Dahan-dahan n'yang hinawakan ang kamao ko. Pinapanood ko lamang s'yang gawin iyon. Hindi ko namalayan na lumuwag na pala ang hawak ko sa kwelyo ni Dessa.

Nangingilid ang luha sa mata ko ngunit hindi ko hahayaan na bumaba iyon. Binaba ni Nate ang dalawa kong kamay at hinila ako sa sofa. "Ako na ang kakausap sakaniya" sabi n'ya bago ako iwan.

Nasuntok ko ang sofa dahil sa galit. That bitch!

Kahit na sinabi ni Nate na huwag na ako sumunod ay ginawa ko pa rin. Kinuha ko muna ang pagkain na binili namin at tsaka bumalik sa upuan ko kanina.

Hindi makapaniwala si Nate sa ginawa ko. Tila ba dismayado s'ya sa katigasan ng aking ulo. Hindi ko s'ya pinansin at kumain nalang.

"Sino ang nakipag deal sa'yo?" tanong ni Nate.

Hindi naman umiimik si Dessa na nakapikit na ang mata. Tila tutulugan nanaman kami. "Sino ang humihingi ng file? Is it Philip Solomon?" mahinahon pa rin na tanong ni Nate.

Hindi pa rin nag-abala si Dessa na sumagot. Bahagyang umangat ang gilid ng aking labi dahil sa nakikita. Tumingin saakin si Nate kaya yumuko ako na parang walang nangyari.

"If you answer my question, I'll reveal the location of your family." biglang sabi ni Nate na nagpahinto saakin sa pagkain.

The what? What did he just said? The location? Alam n'ya ang location? How?

Hacking is more than what you think it is. You need to break codes and systems. Kaya nga hindi ko na gaano pinapairal ang pagiging nerd ko dahil sa hirap. Dahil din kasi sa panahon ay lalong humihirap ang pag hack.

Madami ng bagay ang naiimbento at nagagawa. Hindi na basta-basta ang hacking lalo na kapag ayaw mo na malaman ng iba ang system na gamit mo.

"What are you talking about?" si Dessa.

Ramdam ko ang kayabangan ni Nate mula sa aking pwesto. Kumibit-balikat nalamag ako at hinayaan ko s'ya sa kaniyang plano.

"You really think na nasa kanila ang pamilya mo? What's your proof? Did they send you anything?" tanong pa ni Nate.

"What do you mean! Answer me, Agent Velasquez!" sigaw ni Dessa bago mag-wala ulit sa kaniyang upuan.

Tumayo naman si Nate at sumandal sa lamesa na inayos n'ya kanina. Linapit n'ya ang kaniyang mukha kay Dessa bago nag-salita. "I'll give you the answer if you give what we want" sabi n'ya bago lumayo at lumapit sa pagkain namin.

Kumuha s'ya ng burger at sinimulan itong kainin. Lalong lumala ang pag-wawala ni Dessa ngunit wala kami parehas pake. Nagpatuloy lamang kami sa pagkain naming dalawa.

"You have to choose now, Ms. Rolland. Give us the answer and we'll let you go and I'll tell you what really happened to your family" sabi pa n'ya.

Hindi umimik si Dessa sa kaniyang upuan. Wala kaming natamo na sagot dahilan para mapasinghap ako. Lumapit ako kay Nate para sana kausapin s'ya ngunit biglang tumunog ang kaniyang cellphone.

Tumingin s'ya saakin bago kunin iyon. Tinignan n'ya ang message bago ibinalik ang tingin saakin. "Let's go. May pupuntahan tayo" sabi n'ya bago nagsimula lumakad.

Hindi naman ako agad gumalaw dahilan para tignan n'ya ako ulit. Nakataas na ang kilay ko habang nakatingin sakaniya. "Where are we going?" tanong ko.

Lumapit s'ya saakin bago bumulong. "Source" sabi n'ya bago kumindat.

Umirap nanaman ako bago sumunod sakaniya. Bago tuluyang umakyat sa hagdan palabas ay tinignan ko si Dessa na tahimik na nakayuko. "You have 5 hours to think" I said before walking out the secret room

Inalalayan ako ni Nate paakyat. Nag-pagpag ako ng damit nang makalabas na kami. Inusog ko ang drum para takpan ang pinto. Nag-lakad kami para pumunta sa kotse namin.

Sumakay ako sa kotse ko at sumakay naman s'ya sa kotse n'ya. I got my car here. Lagi akong may iniiwan na kotse dito. Bored na tumingin saakin si Nate. Inistart ko ang kotse ko at pinaandar ng kaunti. Hininto ko ito malapit sakaniya.

"Susundan kita" sabi ko.

Wala naman s'yang nagawa at pumasok nalang sa kotse na dala namin bago pinaandar ito. Nakasunod ako sakaniya mula sa likod. Hindi ko alam kung saan kami pupunta ngunit ang daan na tinatahak namin ay papalayo sa syudad.

Inabot din ng isa at kalahating oras ang byahe hanggang sa huminto kami sa isang gusali na abandonado. Tatlong palapag na tila dating apartment. Bumaba ako sa kotse ko at sinundan si Nate.

"Where are we, Nate? Make sure na hindi ito trap, ah. Ako una babaril sa'yo" sabi ko pa.

Narinig ko naman ang tawa n'ya sa unahan. Lumakad kami at umakyat sa rooftop. Nang makaakyat ay tinignan ko ang paligid. Puro kalat doon. Sira na ang ibang harang at maraming basura. Sa dulo ay may isang lalaki na nakatayo, tanaw ang mapuno na daanan.

Tinignan ko si Nate na dirediretso ang lakad papunta sa lalaki na iyon. Naka-sunod lamang ako sakaniya.

Nang makalapit sa lalaki ay humarap ito saamin. Tumingin s'ya kay Nate bago saakin. "Drei" sabi ni Nate.

"Who is he, Nate?" I asked.

"This is Drei. S'ya ang kasama ko sa pag kalap ng information na hindi ko nagagawa. I can fully trust him kaya tayo nandito." paliwanag ni Nate.

"I'm Agent Carper" pakilala ko.

Tumingin lamang ito saakin bago tumango. "Nice to meet you lady" sabi n'ya bago humarap ulit kay Nate.

"Confirmed sir. May isang party ang magaganap sa kanilang mansion. Nalaman ko din na may malaking auction na magaganap pagkatapos doon. I can make the copies of the invitation if you want" sabi n'ya kay Nate.

"No need for that, Drei. We managed to get one for us" sagot naman ni Nate.

Wala naman akong maintindihan sa nangyayari. Nakikinig lamang ako sa pinag-uusapan nila.

May dinukot si Nate sa kaniyang bulsa. Binigay n'ya ito kay Drei bago ako sulyapan at ibalik ulit kay Drei ang tingin. "Go to that place. The entrance is in the back, underground. Ikaw na muna ang bahala sa babae na nakatali doon. May pagkain na din. We'll just send you the order kung ano ang gagawin" sabi n'ya.

Wait, Is he talking about Dessa? Ipagkakatiwala n'ya si Dessa kay Drei? Wait! What's really happening?

"Copy, sir Nate. I'll go now." sabi ni Drei bago tumungo saakin at umalis.

Nakanganga naman akong tumingin kay Nate. What was that!? What the hell!

"You need to summarize what just happened!" sigaw ko bago nag-pauna lumakad pababa.

Related chapters

  • City lights   Chapter 21

    Mr. Montero Mira's POV Nag-lakad ako palabas ng building kung saan namin kinita si Drei. Nasa likod ko si Nate na diretso ang tingin sa harapan. Sumakay ako sa kotse ko at ganon din s'ya. "Let's race, loser will buy food" sabi ko sa ear device. "Sure" sagot n'ya. Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko sa kalsada. Malayo-layo ang byahe papunta sa HQ kaya magandang laban ito. Malayo ang pagitan namin ni Nate sa isa't-isa. Nasa likudan ko s'ya habang pinipilit kong panatilihin ang bilis ko nang sa ganon ay hindi n'ya ako maabutan. "Easyhan mo lang" bulong n'ya na may halong asar. Nanlaki ang mata ko nang makita ko s'ya saaking gilid. How!? Paano n'ya ang naabutan sa bilis ko? Nandadaya ata ito, ah. A small smirked are visible to my lips. Sinusubukan n'ya ako. "S

  • City lights   Chapter 22

    What's the matter? Mira's POV "Ngayon na alam na natin ang tungkol dito, may magagawa na tayong plano para sa kaniya." Sabi ko. Naghihintay ako ng sagot mula kay Nate ngunit wala akong natanggap mula sakaniya. Nilingon ko s'ya at nakita na nakakunot ang noo n'ya habang nakatingin sa kawalan. "I'm not quite sure, Mira. I think there's something missing and I don't know what it is" makahulugan n'yang sabi. Uhuh? Something missing? Ano naman kaya iyon? Bukod sa nakuha naming impormasyon tungkol sa kasabwat ni Philip ay nakakuha din kami ng impormasyon tungkol sa nangyayaring illegal na pagbebenta ng mga properties. They are selling some properties that they got from killing the owner. It's really unacceptable! They are more worst than I think they are. "Are you up for another mission?" I asked him while I lazily tossing my keys

  • City lights   Chapter 23

    Gate crasher Mira's POV Lumabas ako ng office ni Kia pagkatapos. Pumunta ako sa kwarto namin ni Nate. Binato ko ang phone ko sa higaan sa loob ng kwarto ko bago ako pumunta sa balcony kung saan kita ang baba ng HQ. Kita mula dito ang mga Agents na nag-lalakad at may ginagawa sa baba. Pinasadya ko ito sa kwarto na ito dahil sa gusto ko na nakikita silang gumagalaw. Kapag nakita ako ng ibang Agents na nakadungaw at pinagmamasdan sila ay lalo silang nagiging aligaga. I'm the one who's promoting them. The heads don't have a say about that. As long as I do well, wala silang nasasabi saakin. I know. Isa lamang akong tauhan nila but I make things possible for them. They owe me a lot. "Why are you here? We need to get ready" suddenly, I heard another voice behind me. I didn't bother to look because I already know who it is. &nbs

  • City lights   Chapter 24

    Clown Mira's POV I was standing straight when a guy wearing a clown costume hit me. I glared at him before walking away. Hindi tumitingin sa daanan! Pumunta ako sa bathroom para mag-ayos ng sarili. Iniwan ko si Nate sa hall kung nasaan ang salo-salo. Tinignan ko ang paligid ng bathroom kung may kakaiba. Nag-hilamos ako ng aking mukha. Paglapit ko sa sink ay tila may kakaiba akong naririnig. Binaba ko ang sarili ko para tignan nang maigi ang lababo. I saw red light near the hole. Nangunot ang noo ko at unti-unting tinignan ang ilalim ng sink. I was about to look when suddenly, I heard two women walking towards the door so I quickly locked myself in one of the cubicles. Nagtatawanan sila at tila may pinag-uusapan. "I heard that Mr. Montero will have a private party later. Ang mga kasali ay malalaking tao sa

  • City lights   Chapter 25

    The culpritMira's POVMabilis ang hininga ko. Hawak ko ang aking tiyan habang buhat ako ni Nate. He's cursing under his breath.Hawak n'ya ako sa dalawang kamay ngunit ang baril n'ya ay hindi n'ya pa rin mabitawan. Ilang putok ng baril pa ang narinig namin sa paligid.Dumating kami sa kotse at dahan-dahan akong sinakay doon ni Nate. Nahihilo na ako!Narinig ko pa ang pagpapaputok ni Nate sa kung saan bago s'ya sumakay sa kotse at paandarin ito nang mabilis.Kinuha n'ya ang phone n'ya at agad na inilagay sa tenga. "We need back up as soon as possible! I'm heading back to the HQ. Agent Carper was shot! Prepare the room for her!" Sigaw n'ya.Hindi ko maiwasang matawa sa inasal n'ya. Ngayon ko lang s'ya narinig na sumigaw ng ganiyan.I must say, He really cared for his partner, huh? Should I be glad? Oh, shit! Nahihilo na ako!

  • City lights   Chapter 26

    Warm Mira's POV Mabilis kong tinanggal ang swero na nakakabit sa kamay ko. Dahan-dahan akong tumayo at pumunta sa bathroom. It's been 2 days since the encounter between us and Montero. Hindi ako umaalis dito at lagi pa rin akong nahuhuli ni Nate na tinatanggal ang mga nakakabit saakin. Binuksan ko ang sink at naghilamos. Tinignan ko mukha ko at napangiwi. Ang dami kong galos at pasa na medyo visible pa. Ang sama ng loob ko sa tauhan ni Montero. Kailangan ko pa tuloy bumalik sa derma! Tsk. Nang matapos sa bathroom ay lumabas na ako. Umupo ako sa higaan ko at binuksan ang tv gamit ang remote. Humalukipkip ako dahil sa ka boringan dito.

  • City lights   Chapter 27

    DischargedMira's POVMatapos ang ilang araw at nakalabas na ako sa kwarto kung saan ako ginamot. Kanina pa talaga ako naka-alis at nagpapahinga na ngayon sa kwarto ko.Hindi ko nga alam kung nasaan ba si Nate. Kanina ko pa s'ya hinihintay para gulatin pero wala s'ya sa kwarto. I suddenly wonder, ano kaya ang ginagawa n'ya habang nagpapagaling ako?Siguro naman ay hindi s'ya mag-isa na gumalaw hindi ba? Kung gagawin n'ya iyon ay alam kong alam n'ya ang magiging reaksyon ko. Hindi ko iyon papalampasin.Minsan kasi ay naiisip ko kung tama ba na mag bigay ako ng tiwala sa iba. Mahirap mag tiwala sa mga tao sa paligid mo lalo na kapag na traydor kana noon.It hurts so much and will give you fear. It's traumatizing and ou can't just help but ended up trusting no one around you.Hindi ko din naman gusto na hindi ako nag-bibigay ng tiwala. Pero paano kung par

  • City lights   Chapter 28

    FireMira's POVDahil sa nakuha naming impormasyon ay mabilis kaming sumakay ni Nate sa kotse.Kinuha ko ang laptop ko at binuksan uto. Mabilis kong hinanap ang mga cameras na pwede kong ma hack.Nakita kong pinapanood ako ni Nate sa ginagawa ko ngunit nagpatuloy s'ya sa pagmamaneho.Mabilis kong tinignan ang lugar kung saan natagpuan ang mga kotse ni Montero.Nahirapan pa ako dahil hindi ko sila mahanap hanggang sa makakita ako ng kakaiba sa camera."May dinaanan silang tunnel" sabi ko kay Nate at pinakita iyon sa mapa.Tumango s'ya at mabilis na pinaandar ang kotse habang tumatawag ako ng back up

Latest chapter

  • City lights   Chapter 47

    CornerMira's POVHinigpitan ko ang tali sa bibig n'ya. Rinig ko ang daing mula sakaniya. Umirap ako sa hangin bago s'ya iniwan sa loob.Hinagisan ako ni Denver ng bottled water na agad kong sinalo. Tinignan ko naman si Nate na mag-isa sa sulok habang naka-tingin sa laptop.Hindi n'ya pa rin ako kinakausap. I tried to say sorry but he just ignored me. Bahala s'ya d'yan.Hindi ba s'ya natutuwa? Dahil sa pag-aaway namin ay may nakuha kaming tao. Hindi lamang basta makakatulong sa misyon namin kun'di makakapagpabago ng larong ito.That jerk think that he can easily fool me. Those sweet words and stuff? I'm not that stupid to not know who he is.

  • City lights   Chapter 46

    NumberMira's POVPagkatapos ng pag-uusap namin ni Nate ay hindi ko na s'ya mulin kinibo pa. Bahala s'ya diyan!Hindi dapat ako ang kumausap sakaniya! I can handle this all even without him. I'm used to it, anyway.Padabog akong humiga sa kama ko. Iniisip ko kung bakit ba kami humantong sa ganitong sitwasyon. He's being too bossy these past few days. He didn't even give me a choice and I fucking hate it.He used to obey my rules. He used to always say yes whenever I want to go to somewhere. He knows that I just want the best way to finish this mission.Was I being too selfish?Kasalanan ko ba na sanay akong namumuno? Kasalanan ko ba kung sanay ako na ako lagi ang nasusunod? Ginagawa ko naman lahat ng kaya ko para sa misyon na ito.Sumobra ba ang pagiging leader ko? O pag act as if ako lang ang nasa misyon?Ngay

  • City lights   Chapter 45

    SweetMira's POVI was so angry that I walked out the room and head towards the elevator. No one was there so I took the chance to burst my anger inside.Nakakainis si Nate! Anong akala n'ya ay wala akong plano? Alam ko naman ang kailangan naming gawin dito, eh!Mali din naman kasi ang gusto n'ya! We need to find Philip but to trigger them this early? Kapag ginawa namin iyon ay mawawalan kami agad ng galaw! Katulad nalang nang nangyari kay Sebastian at Montero!Padabog akong bumaba sa elevator. Nahihiya pa ako dahil sa mga taong nakakita sa pagdadabog ko. Pinilit kong huminahon at nag-tawag ng taxi."Au bar le plus proche, s'il vous plaît" sabi ko. (At the nearest bar, please)"Sur notre chemin" sagot n'ya naman. (On our way)Dahil sa sinabi ko ay ilang minuto pa lang ay binaba n'ya na ako sa tapat ng isang bar. Nag-bayad ako sakaniy

  • City lights   Chapter 44

    ParisMira's POV"We're going to france!?" gulat kong sigaw sa loob ng opisina ni Tom.Tumango s'ya at tinignan si Nate. "He knows what to do" sabi n'ya pa.Tinignan ko naman si Nate bago ngumiwi. Whatever!"So, kailan tayo aalis?" tanong ko bago umupo sa upuan na nasa harap ng table ni Tom."Tomorrow along with Agent Denver and the others" sagot n'ya.Napa-palakpak naman ako dahil sa tuwa. Halata naman ang kabadong mukha ng dalawa. Tumingin ako kay Tom para sana mag-paalam na ngunit inunahan na n'ya ako."Okay, you may go shopping" sabi n'ya.Masaya naman akong tumayo at kumaway pa kay Nate bago mabilis na lumakad papunta sa office ni Kia. Kumatok ako at binuksan ang pinto.Nasa loob s'ya at tila nag-type. Tumingin s'ya sa direksyon ko at nang makita ako ay napangiti agad s'ya. "Shopping?"

  • City lights   Chapter 43

    Never expectMira's POVHindi lang sila Montero! Ayun ang siguradong sagot sa mga katanungan naming lahat. Hindi lamang si Montero, Philip at Sebastian ang sangkot dito."Agent Denver, Check the background of the elite people here in manila. We'll check the other data. Baka may nakatago sa data center na file tungkol sa ilan pang kilalang tao na nalagpasan natin" sabi ko.Agent Denver nodded as a response. He looked at me at Nate before walking out the room. Maybe calling the others.I turned my gaze to Nate who was sitting in the table. Lumapit ako sa tabi n'ya para tignan ang nakuha naming data sa flash drive na nakuha namin kay Sofia.

  • City lights   Chapter 42

    The protectorMira's POVNgayon na kaharap ko na si Sofia ay hindi ako makapaniwala. I used to look up to her but right now, I can't even look at her straight in the eyes!Now, I feel sorry for myself. Ngayon ay alam ko na kung bakit gan'on ang nangyari dati."What does it feel, Agent?" she suddenly said.Tinignan ko lamang s'ya at hindi inabala ang sarili na sumagot. Natawa s'ya ng harahan bago lumapit. Umatras naman ako dahilan para lumaki ang ngiti n'ya.Laugh, bitch. 'Cause you can't even move after this. Enjoy the moment where I can control myself."What does it feel to be the top agent? Na tinitingala pero hindi sigurado na nirerespeto?" sabi n'ya.Hindi pa rin ako sumasagot. "You think it's cool? No, right? Alam ko na alam mo na ang pakiramdam na madaming nakatingin"Binunot n'ya ang baril n'ya dahilan p

  • City lights   Chapter 41

    Unbreakable duoMIRA'S POVI was too happy that I didn't even realize that Nate was staring at me for how many minutes now."What!? Do you have a problem, agent?" I said, giving him a death glare.I saw the others hiding their laughs. Tinarayan ko sila at tinignan ang scene sa office ni Montero.Ngayon na may nawawalang pera sakanila ay alam kong mag-kakagulo. We carry out our plans today.We can't let this opportunity go to waste. Marami kaming ginawa para ma trap dilang dalawa ni Philip."Called the back up once you hear them shoot" I said.Ang balak namin ay pabagsakin si Philip. We need Montero kaya hindi namin s'ya hahayaan na makawala.

  • City lights   Chapter 40

    SeenMira's POVI was too stunned to move. Namamalik-mata lang ba ako? Totoo ba ang nakita kong babae kanina?Hindi ako makagalaw dahil sa pinagsamang gulat at kaunting takot. Bakit s'ya nandito? H-hindi kaya totoo ang mga sinabi nila sa HQ?"What are you doing? They are on the 4th floor" Nate whispered behind me dahilan para magkaroon ako ng lakas na gumalaw at lingunin s'ya.Nang makita ang itsura ko ay nangunot ang kaniyang noo. "Are you okay? What's wrong?" tanong n'ya pa.Hindi ako kaagad nakasagot dahil sa nararamdaman ngunit nang maisip ang pakay namin sa lugar na ito ay doon lamang ako tuluyang natauhan."I'm sorry. I was about- I-am..Sorry"Hindi ako makatingin dahil hindi ko matanggap na nagkakaganito ako ngayon! On our mission!Huminga ako nang malalim. Pinanood n'ya akong gawin iyon. Tinignan

  • City lights   Chapter 39

    Making move Mira's POV Hindi ako maka-ayos ng tayo dahil sa kalasingan kagabi. Naramdaman ko na si Nate ang nag buhat saakin pabalik sa kwarto ko. Masakit ang ulo kong bbumangon kinaumagahan. Binalot ko ang sarili ko sa kumot habang kinukundesyon ang sarili. Ilang minuto ang lumipas bago ko naisipan na buksan na ang mga bintana kahit na ilaw lamang halos ng HQ ang napasok sa kwarto. Pumasok ako sa bathroom na pikit pa ang isang mata. Nag-hilamos ako at inalala ang mga nangyari kagabi. I knew it! Hindi dapat ako nagpakalasing nang ganon! Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang white towel bago pumunta sa device na naka-dikit sa pader malapit sa pintuan palabas. Lumabas doon ang mukha nila Nate na nag-aayos. "Are you guys ready?" I asked. I saw how Nate looked at me and my back

DMCA.com Protection Status