Chapter 17

Attacked

Mira's POV

Nagkagulo sa loob ng headquarters dahil sa isang sulat na dumating. Binasa ko na ito at nabasa na isa itong babala na isa nanamang atake ang mangyayari kung hindi kami titigil sa ginagawa namin.

Alam ko kung saan galing iyon.

Lahat ay may ginagawa para i-trace ang taong nasanlikod ng sulat na iyon. Kahit sila Tom ay abala.

Nakita ko si Nate na nakaupo sa desk. May hawak s'yang papel na binabasa n'ya. Hinayaan ko s'ya at tumakbo papunta sa kwarto ko.

We triggered them. I know it. Dahil sa ginawa namin sa warehouse nila at sa paghuli namin kay Sebastian ay nagalit sila saamin.

Philip won't let it slide that easily. I know by now, he's planning to attack us. Ang mga pasabog na nagaganap ay warning pa lamang nila.

Hindi sila papayag na madaling matalo. Malaki ang nawalang pera sakanila at tauhan.

Ngayon ay kailangan namin hanapin o magkaroon ng ideya kung nasaan si Philip.

Natatakot kami na baka umalis s'ya ng bansa kaya inasikaso na iyon nila Tom. Hindi s'ya pwedeng lumayo.

Agad kong kinuha ang susi ng kotse ko. Kailangan kong pumunta sa agency na nag dedeliver ng sulat.

Impossible na hindi nila nakita na walang nakalagay sa sulat kung saan galing iyon.

Tinakbo ko ang elevator. Pinindot ko ang button para sumara. Tuluyan na sana itong sasara nang may isang kamay na humarang.

"Where are you going?"

"None of your business, Agent Nate." seryoso kong sabi.

Hindi naman s'ya nagpatinag doon at pumasok din sa elevator kagaya ko. Hinayaan ko s'ya. Wala man ako sa mood ngayon dahil sa panibagong nangyari at ang pagka-antala ng tulog ko ay hindi na ako makikipag talo pa.

Bumaba kami sa parking lot at agad na sumakay sa kotse at pinaandar ito. Diretso ang tingin ko sa daan habang pansin ko ang pag-silip ni Nate sa gilid ng kaniyang mga mata.

"Paniguradong sarado na ang office ngayon, Mira. Gabi na" mahinahon n'yang sabi.

Mabilis kong prineno ang kotse dahil doon. Malakas kong nahampas ang busina dahil sa inis. Sa sobrang inis ko ay hindi na ako nakapag-isip pa! Damn, Mira!

Mabilis kong inikot ang sasakyan pabalik sa HQ. Agad namang humawak nang maigi si Nate dahil mabilis ang pagmamaneho ko pabalik.

Bumaba agad ako ng sasakyan namin. I was about to walk out but Nate suddenly held my arms. Napahinto ako at napatingin sakaniya.

"What are you doing?" I asked.

Tinignan n'ya lamang ako ng diretso sa mata at hinawakan sa magkabilang braso. Nakakunot na ang noo ko dahil sa inaasta n'ya.

"You have to relax, Mira. Nag-papanic ka" sabi n'ya.

Napaawang ang bibig ko sa sinabii n'ya. Gusto ko lalong magalit ngunit inisip ko ang mga nangyari ngayon at masasabi ko na wala nga ako sa hulog.

Dahan-dahan kong ipinikit ang aking mga mata at huminga nang malalim. Ilang segundo ko din ginawa iyon. Pansin ko ang pag bitaw ni Nate saakin dahilan para imulat ko na ang aking mata.

Tinignan ko s'ya bago tumango. "Let's go"

Nag-lakad kami papasok at padiretso sa security team kung saan nakita namin si Kia. Agad n'ya kaming tinawag at pinalapit para makita namin kung ano ang mayroon doon.

Pinanood ko ang clip at nakita na isang matangkad na lalaki ang naka blue na bag at naka-itim na hoodie ang nag-ipit ng sulat sa damit ng dumaan na agents sa harapan n'ya. Hindi ito napansin ng agents.

Nakita din sa camera na sumakay ang agents sa elevator kung saan n'ya nahanap ang sulat at agad na tumakbo para ibigay sa iba pang agents. Tsk.

Mukhang alam ni Kia ang iniisip ko kaya napangiwi nalang s'ya at hindi gaanong maibalik ang tingin saakin.

Tumayo ako at tinignan ang security team. Lahat sila ay napahinto sa ginagawa nila nang bigla akong lumakad papunta sa kanilang harapan.

"All of you, get out!" sigaw ko dahilan para mabilis silang mag-labasan lahat.

Tinignan ko ang paligid ng security room. Tinignan ko ang dalawa na natira kasama ko. Umikot si Kia para pumunta sa kaliwa at pumiwesto naman si Nate sa kanan.

I cleared my throat before sitting. "Don't move" I said before inserting my flash drive.

"Copy"

"Copy" sabay pa nilang sabi.

Agad kong kinopya ang lahat ng kuha sa camera around the HQ. Kakailanganin namin ito kung sakali kaya maganda na ang handa. Besides, hindi namin malalaman ang katotohanan kung galing lamang sa iba ang impormasyon. I want to see it myself.

Gathering evidences is the best way to say the truth. Walang lusot kung kumpleto.

Nang matapos kong kopyahin lahat ay pasimple akong tumayo para mag-lakad na sa labas kung saan nakita ko ang mga agents na nakahilera. Naka-sunod lamang saakin si Nate na mukhang kinakausap si Kia.

"Kia, I need the profile of that agent" bulong ko na tinanguan n'ya naman.

Tumango na ako sakaniya bago tumingin kay Nate na seryoso. "What? Susunod ka nalang ba saakin?" pabiro kong sabi.

"No. I have plans to do. Sinigurado ko lang na may alam ako sa nangyayari' sabi n'ya bago ako pasimpleng kindatan dahilan para ambahan ko s'ya ng suntok.

"Ops! Not today, Agent" sabi n'ya bago nawala sa paningin ko.

Napairap ako sa hangin dahil sa ginawa n'ya. Lumakad na ako paalis at pinuntahan ang office ni Kia ng hindi napapansin ng kahit na sino.

"Kia!?" hanap ko sakaniya.

"I'm here" rinig kong sabi n'ya sa kwarto.

Sinara ko nang maigi ang pintuan bago pumunta sa kwarto n'ya. She locked it before turning her gaze to me. She knows what I'm up to. And I know that she can help me with this.

"Are you sure about Agent Velasquez? This is a very serious matter, Mira. He's your partner and I can't see anything wrong with him" sabi n'ya pa.

"I heard him, Kia. He's talking with someone. May sinabi s'ya na ayusin nito ang trabaho n'ya. If he also trust me, kung may secret and other move s'ya ay sasabihin n'ya iyon saakin" irita kong paliwanag bago umupo sa higaan n'ya.

"Besides, we only know each other for a very short period of time. I didn't even know who he really is before he was assigned here."

Tumayo si Kia at may binigay saakin na flash drive. Galing iyon sa computer n'ya na nakakonekta sa kung ano-anong system sa HQ.

"That's what you're looking for." sabi n'ya.

"Thank you."

"Sana lamang ay tama ang hinala natin at maagapan ang mga bagay na pwede n'yang magawa kung sakali. Hindi na din natin sigurado ang lahat ngayon. Lalo pa na na-trigger na natin sila" sabi n'ya.

Tinago ko ang flash drive sa bulsa ko at inayos ang aking higa. Inalala ko ang nangyari years ago. May pagkakatulad ang lahat. May hinahabol kami at gusto mahuli but ended up--losing.

Ngayon, sa misyon na ito ay malaki ang pangamba ko. Ngayon na witness namin ang ilang pag-sabog sa iba't-ibang lugar at pagbabanta ay nasisiguro ko na hindi lamang si Philip ang binangga namin.

We only have to find who's behind it. The master mind of this shitty things.

"Actually, hindi ko na ito itatago sa'yo, Mira. I trust you and I know you for being my close friend for almost 6 years now-" medyo naiilang n'ya na sabi.

"What is it?" putol ko sakaniya.

Nag-aalangan s'yang tumingin saakin dahilan para mangunot ang noo ko. Tumayo s'ya at may kinuha na photo sa drawer n'ya.

Unti-unti n'ya iyon pinakita saakin. My eyes drift to the photo she's holding. Nawala ang kurba sa labi ko nang makita iyon. Tinignan ko si Kia na kinakagat na ang kuko dahil sa kaba.

Huminga ako ng malalim bago nag-tanong. "Saan mo nakuha iyan?"

"I accidentally saw this in the file center. Naghahanap ako ng mga old files na kailangan ng ilipat ng pagtataguan then nahulog ata ito sa isang file at hindi ko alam kung kanino, but I saw you so I decided to keep it" paliwanag n'ya habang kinakabahan na nakatingin saakin.

Kinuha ko ito sakaniya at tinignan. Binalik ko ang tingin kay Kia na hindi alam ang gagawin. "Can I have this?" I asked.

"Sure!" sabi n'ya bago bumalik sa inuupuan n'ya kanina.

Hindi ko maialis ang tingin ko sa picture. It was us, my old team-6 years ago.

Me, Cassie De Juan, Kirokel Tolentino, Thomas Rontor, Trevore Scottles..

And Raven Indiego.

"They are my old teammates, Kianna." bigla kong sabi na ikinagulat n'ya.

"Kilala ko ang mga pangalan na iyan, Agent."

Tumango ako bago napangiti nang mapait. I'm sure she did. She's actually one of the rescuer that night. Kia rescued me.

"I'm sorry, Mira" sabi n'ya.

"You don't have to. I know, kung nasaan man sila ay masaya na sila. No more pain and suffering. They are free" sabi ko bago itinago ang picture sa bulsa ko at tumayo.\

"Mauna na ako. May gagawin pa ako." sabi ko.

Tumayo naman s'ya at bahagyang tumango pa bago ako lumabas ng office/kwarto n'ya.

Pumunta ako sa office ni Officer Tom. Nakita ko na wala naman ibang tao doon bukod saamin kaya sinamantala ko na.

"I really want to talk to you" malamig na sabi ko.

Hindi na s'ya nagulat sa presensya ko. Nag-patuloy lamang s'ya sa ginagawa n'ya habang nakikinig saakin.

"About what?"

"Them" sabi ko at pinakita sakaniya ang picture na nakuha ko kay Kianna.

Nabitawan n'ya ang kaniyang ballpen at umayos ng upo. Seryoso ang tingin n'ya saakin bago itinuro ang upuan kaya umupo ako doon. Kumuha ako ng candy na nasa table n'ya bago nag-salita.

"You know what happened, right?" tanong ko.

"Why now, Agent Carper? It's getting late" sabi n'ya pa.

Bullshit. I know he'll never let me open about this thing again.

"Because I want to ask you a favor." sabi ko.

Tumaas ang kilay n'ya at pinagsalikop ang kaniyang kamay. Wala akong ekpresyon sa mukha. Pinanatili ko itong malamig dahil sa inis at takot na nararamdaman.

"Spill it" he said.

I looked at him straight in the eye, I want him to feel my anger and guilt.

"I want you to approve all the plans I will do for this mission" sabi ko.

"That's not a favor. It's an order, Agent"

"And so?" sagot ko pabalik.

Hindi mo ako pwedeng hindian dahil nakasalalay sa gagawin ko ang maraming buhay. This will change everything we did wrong.

"I'm your officer, Agent-"

"Let's have a deal" putol ko sakaniya.

Inayos n'ya ang kaniyang damit sa sinabi ko. Halata ang pagkatigil n'ya. Tinignan n'ya pa ang paligid bago tumikhim.

Tsk.

Nate's POV

I'm sipping my coffee while watching the view of the buildings and City Lights. I'm at the rooftop of a abandoned building.

Inubos ko ang kape ko bago yupiin ang cup nito. Binato ko iyon sa paa ko at inapakan. Napahinto lamang ako nang may marinig akong yapak ng paa.

Hinayaan ko itong pumunta sa tabi ko. Sabay naming tinignan ang tanawin sa malayo.

"What took you so long?" I asked.

"Wala akong makuha sakaniya." sabi n'ya.

Natawa ako bago s'ya tignan. Kinuha ko sa bulsa ang isang flash drive at binigay sakaniya iyon. "Examine and review that. I want you to look for that man and know his whereabouts" I told him before walking away.

Sumakay ako sa kotse ko at nag-maneho papunta sa HQ. Pumasok ako sa unang entrance at tinignan ang paligid. Tumuloy ako hanggang sa ihinto ko ang sasakyan ko malapit sa parking lot.

Sumandal ako sa kotse ko at pinanood ang babae mula sa kotse. Hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa inaasta n'ya.

Akala n'ya ata ay hindi ko malalaman. She can't fool me. Ilang linggo ko na s'yang pinagmamasdan at pinapanood.

She didn't know that I'm watching her all the time. She's trying to hide, Huh?

Nang maka-alis na s'ya ay tumuloy na ako sa parking at sumakay na sa elevator. Tahimik na ang hallway dahil gabing-gabi na. Huminto ako sa harapan ng kwarto namin at hinawakan ang knob.

Nang malaman na lock ito ay kinuha ko ang susi ko sa aking bulsa. Tinap ko ito sa security and tumunog ito.

Bumungad saakin si Mira na nakatutok sa laptop n'ya.