How?
Mira's POV
"Drop the gun!" I shouted while pointing my gun to them.
Nagkatinginan ang mag-asawa dahil sa sinabi ko na para bang biro lamang iyon para sa kanila. Tumingin ako kay Nate na ngayon ay nakatingin na din saakin at sa baril na hawak ko. Umiling s'ya, sinasabi na ibaba ko ang baril.
Nangunot ang noo ko at pinagtaasan s'ya ng kilay. What!? Bakit parang wala s'yang ginagawa? Hindi magaganda ang sinabi saamin ni Mr Zalua! Dinala n'ya kami sa bahay nila para pagtawanan?
Sinusubukan pa nila alamin kung sino kami talaga!
"You're not real Lopez, Am I right?" si Mr Zalua.
Isang higop ang ginawa n'ya sa kaniyang inumin bago tinignan si Mrs Zalua na ngayon ay mataray na ang tingin saakin. Bakas sa mukha n'ya ang pagka-aliw saamin ni Nate.
Nakapalibot ang guards nila saakn dahil sa pag-tutok ko sakanila ng baril habang si Nate naman ay pilit parin akong kinukumbinsi na ibaba iyon.
"We're not here to cause any problem, Sir. Just let us leave." si Nate habang pormal na nakatingin kay Mr Zalua.
"They're cute, Hon. Don't you think?" si Mrs Zalua.
Cute? Us? Joke ba iyon Mrs Zalua? Psh. Pinapainit nila ang ulo ko!
Ano ba kasi ang gagawin nila saamin? Bakit pa nila kami kailangan tanungin ng mga bagay na ito? Bakit nila kami iniipit ni Nate? Kakampi ba sila ni Philmon?
Tumayo si Mr Zalua at sinenyasan ang mga guards n'ya na ibaba ang kanilang mga baril. Agad na sumunod ang mga ito kaya unti-unti ko na din binaba ang baril ko.
Hindi ko na alam ang nangyayari! And there's Agent Nate looking so calm when I almost kill these two!
Padabog kong ibinalik ang baril sa case nito saaking binti. Pinag krus ko ang braso ko bago padabog na naupo ulit sa upuan.
"Just tell us!" inis ko nanamang sigaw.
Narinig ko ang mahinang tawan ni Mrs Zalua kaya napairap ako sa kawalan.
"You have anger issues, Agent Carper" natatawang sabi ni Mr. Zalua na nakapag-patayo saakin.
"What!? How did you know me!?" I asked, shocked from what he said.
Tinignan ko si Nate na halatang nagulat din ngunit hindi ito pinahalata. Tsk.
"Oh, She doesn't know who we are, Hon. I'm dissapointed" Mrs. Zalua said.
Nangunot ang noo ko dahil doon. Dapat ba ay kilala namin sila? Kilala nila ako bilang isang Agent! He called me by surname...That means..Agents din sila!?
"Who are you?" madiin kong tanong.
His lips formed a smile. Tumingin s'ya sa guards at sinenyasan silang umalis dahilan para mabilis silang lumakad palabas ng mansion nila. Tumingin s'ya saamin at tumango.
"Follow us, please"
Nagtinginan kami ni Nate bago sumunod sakanila. Umakyat kami sa second floor ng kanilang mansion. Nakasunod lang kami Nate sakanilang likudan. Dumiretso sila sa isang kwarto sa dulo ng hallway. Pumasok kami doon at isang madilim na silid ang tumambad saamin.
Narinig ko ang yapak ni Mr. Zalua papunta sa switch, isang click lamang ay lumiwanag ang buong kwarto at isa-isang lumitaw ang mga baril at mga monitors sa aming paligid. What the hell!
Mayroon silang sariling kwarto para dito!
"Hindi pa dito iyon" nakangiting sabi ni Mrs. Zalua.
Nakanganga akong tumingin sa paligid. Nakakamangha ang dami ng weapon na nakatago sa kwarto na ito. Kahit ang ibang devices na mayroon sa HQ ay nandito! How!?
"This way." tawag samin ng mag-asawa.
May-pinindot si Mr. Zalua na button na nakatago sa isang lamp. Bumukas ang likudan ng pader kung saan nakalagay ang painting nilang mag-asawa. Tumingin saamin si Mr. Zalua bago kami sinenyasan na sumunod.
Napalunok ako bago sumunod, gulat pa rin sa mga nalalaman ngayon. Ano ba 'tong nangyayari saamin? Is this even true?
Bumaba kami sa hagdan at napunta kami sa isang parang basement kung saan nakatago ang ibang baril at lahat ng files. Mayroon doon na board kung saan nakalagay ang mga litrato ng mga hindi ko kilalang tao.
Huminto sa harap namin sila Mr. Zalua. Inayos nila ang kanilang mga suot bago kami hinarap.
"So, sorry for everything, Agents. Let us introduce ourselves again." si Mrs. Zalua.
"I'm Chianna Bruce Zalua, former ranked 1 of Quezon Secret Agent Corporation" She winked after that.
Inayos naman ni Mr. Zalua ang kaniyang tie at maangas kaming tinignan. "I'm Troy leosy Zalua, fromer ranked 1 of CDO Secret Agent Corporation" pakilala n'ya.
Nagugulat ko silang tinignan. Nagkatinginan kami ni Nate na parehas hindi makapaniwala sa naririnig. Mabilis kaming dumiretso ng tayo at yumuko sakanilang dalawa. "I'm sorry, Agent Zalua and Bruce" I said.
Natawa silang parehas bago kami tinapik sa likod ni Mr. Zalua. "I know your surnames but I really don't know who are you, really HAHAHAHA"
"Oh, I'm sorry! I'm Agent Mira Carper, Currently ranked 1 of Manila Secret Agent Corporation" I said before giving them a smile.
Siniko ko si Nate nang hindi pa s'ya nagsasalita. Napadaing naman s'ya at sinamaan ako ng tingin na hinayaan ko lang. Inayos n'ya ang kaniyang damit bago ngumiti sa mag-asawa. Psh.
"Agent Nate Velasquez, ranked 1, also in manila SAC" he said.
"It's nice to meet you two, but do you mind if I ask? What are you doing here?" gulong tanong ni Mr. Troy.
Lumapit ako sa isang upuan na nasa kwarto at doon umupo, nahihilo sa dami ng nangyari. "We're here to find Philmon but he's not here." I said.
"Bakit hindi pa kayo bumalik sa HQ?" si Mrs. Zalua.
"We heard about the transaction" simpleng sagot ni Nate.
"Uhuh? We're working on that right now" Pumunta si Mr. Zalua sa board kung nasaan ang mga nakadikit na picture.
"See this? That's Sebastian Collins. S'ya ang namamahala ngayon sa bar habang wala si Philip."
Sebastian...
Kaano-ano n'ya naman kaya si Philip? Kamag-anak? Bakit s'ya ang namamahala sa bar? Kung ganito na pinag-kakatiwalaan s'ya ni Philip ay ibig-sabihin ay malaki ang tiwala n'ya dito.
"Do you think itutuloy nila ang transaction kahit walang sinasabi si Philip?" I asked.
Ipinatong ko ang aking ulo saaking kamay na nakatungtong sa sandalan ng upuan. Inaantok na ako!
"Maybe? They need to. Malaki na ang nawawala sakanila dahil sa pag delay ng deliver. Nag-aatrasan na ang iba dahil sa tagal, siguro ay matutuloy?" si Mrs Chia.
"So what's our plan?" I asked, pikit na ang mata.
"Wait, our? Stay out of this, you two." si Mr. Troy.
I smirked. "We don't easily leave a mission, Agent Zalua. This also may help us since si Phlip din naman ang namamahala nito. Baka may malaman kami para sa misyon namin" I said.
"No!"
"Yes!"
"No!"
"Yes!"
"Stop it! You two! Para kayong mga bata." saway ni Mrs. Zalua.
Napangiti ako nang bahagya. Hindi din pala nagpapatalo si Mr. Troy. Malas s'ya dahil hindi din ako susuko hanggat hindi nila kami tinutulungan. They need to help us para matapos ang misyon namin dito within days.
Mapapadali ang lahat kung madami kami dahil madami kaming mga experience as an Agent na makakatulong saamin sa pag inmbestiga. And as far as I know, Mrs Zalua is a great hacker in her batch. Just like me.
"Help us" I said.
"Mira. Stop it. If they don't want to help us, leave them." si Nate.
Isa pa itong Agent na ito. Sumama lamang ba s'ya para kontrahin ako? Bakit ba parang wala s'ayang ginagawa para makausad kami? Ayaw n'ya bang umuwi!? Gosh.
"Help us or I'll tell the HQ that you stole that gun from them?" sabay turo ko sa baril na nakatago at natatakpan ng tela ngunit kita medyo ang hawakan.
Nakita kong mapalunok si Mr. Zalua at kabadong tumingin sa asawa. Mabilis na nag-iba ang ekspresyon sa mukha ni Mrs. Zalua. Dali-dali s'yang nag-lakad papunta sa tinuro ko at kinuha iyon. Nagulat s'ya sa nakita.
"Really, Troy!?" galit n'yang sabi.
"I'm sorry, Hon. I'm sorry! Ahh!" sigaw ni Mr. Zalua paakyat sa hagdan na dinaanan namin kanina habang hinahabol s'ya ni Mrs. Zalua.
Natawa ako nang dahil doon. Tinignan ko si Nate na napabuntong hininga. "What?" I asked.
"Just tired, Agent. Let's go" sabi n'ya bago ako niyaya paakyat.
Umakyat na kami ni Nate sa taas. Naabutan namin sila sa kusina at doon ay patuloy ang pag-aaway nilang dalawa. Natahimik sila nang makita kami ni Nate.
"Can we stay here tonight? Pagod na ako, eh." walang hiya kong sabi.
Tumikhim naman si Nate para pagdilatan ako ngunit inirapan ko laang s'ya. Umuwi s'ya kung gusto n'ya! Nakakatamad kaya.
"Sure! May dalawang room sa taas. You can use that." sabi ni Mrs Zalua bago ibalik ang tingin kay Mr. Troy.
"Let's go, Agent Velasquez. Maaga nalang tayo umalis bukas." sabi ko bago nag-lakad papunta sa kwartong sinasabi ni Mrs. Zalua.
Pumasok ako sa kwarto. Maayos doon at malamig. Napakalawak ng bintana at napakalaki ng space sa loob. Nilibot ko ang loob at naghanap ng mga bug o hidden camera. Nang wala naman akong nahanap ay dumiretso na ako sa bathroom para maghilamos.
Humiga na ako sa kama nang hindi na talaga kayanin ang antok. Nagising ako nang dahil sa isang malakas na pag ring ng aking cellphone. Sinagot ko iyon kahit antok pa.
"Agent Carper. You need to go back here. There's a big problem here and we need both of you. It's also part of your mission. I'll give you until Tomorrow, afternoon." si Tom.
"Copy" I said before I hunged up.
Bumalik ako sa pag-tulog. Ilang saglit pa ay isang katok ang gumising saakin.
"Mira, Let's go. We have to many things to do" boses ni Nate galing sa pinto.
"Coming!" sigaw ko.
Dahan-dahan akong tumayo at nag-inat. Pumasok ako sa bathroom at nag-ayos ng sarili. Lumabas ako at bumaba. Nasa sala na sila at nag-kakape. It's 8 o'clock in the morning.
"Breakfast? What do you want?" tanong sakin ni Mrs. Zalua.
"Coffee, please. Thank you" sabi ko bago umupo sa sofa.
Nasa tabi ko si Nate na nanonood ng balita sa TV. Seryoso lamang s'ya doon. "Anong balak natin ngayon? Alam kong tinawagan ka din ni Tom" sabi ko.
Tumingin naman s'ya saakin bago nag-salita." We're going to the bar after lunch." sabi n'ya. Tumango naman ako bilang pagsang-ayon.
"Oh, Si Tom ang head n'yo?" tanong ni Mr. Zalua.
"Yep." sagot ko.
Dumating ang kape ko. Ininom ko iyon ng diretso bago tumayo. "We have to go, Mr and Mrs. Zalua. I'll just call you if we need your help. And thank you for letting us stay in your house." pormal kong sabi.
Tumayo na din si Nate at yumuko sa mag-asawa bago ako sinundan sa pag-lalakad palabas. Sumakay na ako sa kotse. Wala na ang driver. Siguro ay umalis kagabi. Si Nate ang magmamaneho dahil ayaw n'yang ako ang magmaneho.
Takot.
Tahimik lang kami sa sasakyan. Inaantok pa kasi ako kaya umidlip nalang ako sa byahe. Ginising n'ya ako nang nasa hotel na kami.
"I'll just knock on your door. Maghahanda lang ako." sabi ko.
"Okay" sagot n'ya bago pumasok sa pinto n'ya.
Nagtataka naman ako sa inasal n'ya. Bakit s'ya gano'n? May problema ba s'ya? O inaantok lang din? Psh, Like I care?
Dumiretso ako sa banyo para maligo. Doon ako umidlip habang nakababad sa tub. Natapos akong maghanda ay mag lunch na. Lumabas na ako sa kwarto ko at kumatok sa kwarto ni Nate. Walang sumagot.
Kumatok ulit ako ngunit wala pa rin nasagot. Pinihit ko ang doorknob ngunit naka lock ito. Nasa bathroom pa kaya s'ya? Dahil sa hindi s'ya nasagot ay naisipan ko na umalis na, ngunit bago pa man ako makalakad ay bumukas ang pintuan n'ya at hinila ako papasok sa loob.
"What the hell!" inis kong sigaw.
"I'm sorry! Mira, you need to know something. Na tracked ni Mrs. Zalua si Sebastian. Nakita n'ya ang sasakyan nito sa highway lalagpas sa location natin ngayon. We need to follow him." sabi n'ya habang kumukuha ng mga gamit sa lamesa.
"Let's go!" sabi ko bago tumakbo pababa.
Mabilis kaming bumaba at nakita na walang available na kotse sa lobby. Tumakbo kami ni Nate para tignan ang sasakyan. Sabi ni Nate ay blue car daw iyon. "Wala tayong sasakyan!" inis n'yang sabi.
Isang humaharurot naman na kotse ang papunta saamin dahilan para mabilis kaming tumabi ni Nate. Bumukas ang pinto at bumaba ang bintana ng driver seat.
"Get in! Hurry!" si Mr. Zalua.
Agad kaming sumakay ni Nate. Hindi muna umandar ang kotse dahil nakita namin na paparating na ang kotse na blue. Dinaanan ka no'n kaya mabilis namin silang sinundan.
Pasimple lamang ang kotse namin. Malayo din ang distansya sa sasakyan ni Sebastian.
"Turn right, Hon." si Mrs. Zalua.
Tinignan ko ang tinitignan n'ya at nakita na map iyon. Papunta si Sebastian malapit sa isang magubat na daan. Kumanan ang sasakyan dahil makakasalubong din namin iyon kapag lumiko na sila.
Bumagal ang sasakyan namin nang makita na huminto na ang sasakyan nila Sebastian sa isang bahay. Pumasok doon si Sebastian. Pinanood at hinintay lang namin ang mangyayari.
"I think, puupunta sila sa warehouse. Sigurado ako na hindi iyan dahil masyado 'yang walang bantay." si Mrs. Zalua.
Lumabas si Sebastian doon at sumakay ulit sa sasakyan n'ya. Umandar ulit s'ya dahilan para umandar kami.
Ilang minuto na ang nakalilipas. Malayo na kami sa kung nasaan kami kanina. Ang daanan ay may mga bahay pa naman ngunit kaunti na lamang.
"Bakit tayo huminto?" tanong ko.
"Nandito na tayo. Hindi na tayo pwede lumapit dahil mahahalata na nila tayo." si Mr. Zalua.
"You see that gate? D'yan ang warehouse nila. Go inside and check" si Mrs. Zalua.
Tumingin ako kay Nate na naghanda ng baril. Inilabas ko din ang akin bago s'ya tinanguan. Bumaba kami ng sasakyan at mabagal na naglakad papunta sa warehouse.
"Sa kaliwa ako, Agent" si Nate.
"Copy"
Transactions Mira's POV Naestatwa ako saaking kinatatayuan nang makita ang napakaraming kahon na drugs. Tama nga ang hinala namin. Tama kami ng napuntahan na lugar! Mahigpit ang hawak ko sa aking baril upang maging handa sa ano mang pwedeng mangyari. Tinignan ko si Nate na nasa kabilang dulo ng warehouse. Chine-check n'ya ang mga kahon na nakatambak dito. "They're here!" Pagbibigay alam ko kay Nate. Dali-dali s'yang tumakbo upang mag tago at ganon din ako. Binaba ko ang aking sarili upang hindi nila ako makita na mag-lakad papunta sa isang malaking kahon sa likod. Rinig ko ang mga yapak ng mga lalaki na may dalang malalaking baril. May kausap ang isa sa telepono at ang isa ay sinasabihan ang isa pang lalaki na kasama nila. "Hindi daw tayo tuloy ngayong gabi sa pakikipagkita sa bibili
Bosses Mira's POV Lahat ng mga nakuha na kahon ay ibinigay na sa puder ng mga pulis. Lahat kami ay nag papahinga na dahil sa naging laban. Sumakay na kami sa kotse ng mag-asawang Zalua. Sila ang maghahatid saamin papunta sa hotel. Walang nag tamo ng malalang sugat saamin. Lahat kami ay puro galos lamang at pagod na katawan ang iniinda. Alas tres na ng madaling-araw. Gano'n kayagal inabot ang laban namin. Mabuti na nga daw na hindi pa umaga nagkaroon ng gano'n dahil baka malaman pa ng mga tao. Nagpagkasunduan naming lahat, kasama ang mga pulis at iba pa na hindi gagawing public ang balita. Ngayon pa na nalaman namin na hindi lamang isa ang nagpapatakbo ng sindikato na ito. Hindi pa namin alam kung drugs lang ba ang ginagawa nilang illegal o may iba pa bukod doon. Hindi ko din alam kun
Explosions Mira's POV Nag-uusap kami ni Kia tungkol sa nangyari ngayon sa coffee shop. Nasa loob kami ng bathroom at dito kami nag-usap sa ibang bagay. Tinatanong ko s'ya sa kung ano ang mga nangyari habang wala ako. Nanlalaki ang mga mata n'ya at kakaiba ang expresyon ng kaniyang mukha. Hindi ko na nakayanan pa at niyugyog ko na s'ya para mapatingin saakin. "T-that bag..." She said, stuttering. Gulong-gulo ko s'yang tinignan. Tinignan ko ang kabuuan ng bathroom. Mabilis akong kumilos at pumunta sa dulo ng cubicle nang may makitang tulo ng dugo sa sahig. Nagugulat kong tinignan si Kia na ngayon ay bumalik na sa huwisyo. Kinuha n'ya ang kamay ko at inilabas sa cubicle. "There's a bomb. I know it but I can't defuse it in less than a minute. We are all gonna die" sabi n'ya at tinignan ang bomba. Halata ang lungkot at pa
Another way Mira's POV Nagpalakad-lakad ako sa headquarters. Hindi ko alam kung ano na ang iisipin ko. Halata naman ang pagka-hilo ni Nate kakatingin sa ginagawa ko. Hinarap ko s'ya bago I-hilamos ang palad ko sa aking mukha. "What now!? We need a lead. There must be another way to find out who's behind that explosion!" I shouted out of frustration. Nate looked at me patiently. He knew that no one can calm me right now. Ayaw n'ya naman siguro na awayin ko s'ya ulit, right? "The man is dead, Agent Carper. We can't talk to the dead..We don't talk to a dead person." Mahinahon n'yang sabi. Duh, I know! Sino ba nag-sabi na kakausapin namin ang patay!? May sinabi ba ako!? Huh!? I didn't say anything about that! Gosh. "Wala ba s'yang kasama nang time na iyon? Wala ba kayong nakita sa CCTV cameras?" Tanong ko. Since sila ang
Fifty three Mira's POV Mabilis ang takbo ko para mahabol ang lalaki. Napakabilis n'yang tumakbo. Hindi ko alam kung nasaan na ako pero ang bahay dito ay napakarami. I need to get that wallet! Hindi ba nila alam kung sino ako!? How dare them! Tumalon ako sa bubong ng isang mababang bahay. Bumaba ako at tumingin sa kanan at kaliwa. Nakita ko ang nag-bagsakang mga balde at kahoy sa kanan kaya doon ako tumakbo. Nakita ko ang mga tao na nanonood saakin. I know they knew him. The one who stole the suspect's wallet. Sa dinami ng pwedeng nakawan ay ako pa talaga ang naisipan nila. O baka kilala n'ya si Allan? Kung kilala n'ya ang lalaking iyon ay malaki ang posibilidad na may alam din sila sa balak nito. Malalaman ko na kung sino ang nag-utos na mag-iwan ng bombo sa coffee shop. Nilabas ko a
Attacked Mira's POV Nagkagulo sa loob ng headquarters dahil sa isang sulat na dumating. Binasa ko na ito at nabasa na isa itong babala na isa nanamang atake ang mangyayari kung hindi kami titigil sa ginagawa namin. Alam ko kung saan galing iyon. Lahat ay may ginagawa para i-trace ang taong nasanlikod ng sulat na iyon. Kahit sila Tom ay abala. Nakita ko si Nate na nakaupo sa desk. May hawak s'yang papel na binabasa n'ya. Hinayaan ko s'ya at tumakbo papunta sa kwarto ko. We triggered them. I know it. Dahil sa ginawa namin sa warehouse nila at sa paghuli namin kay Sebastian ay nagalit sila saamin. Philip won't let it slide that easily. I know by now, he's planning to attack us. Ang mga pasabog na nagaganap ay warning pa lamang nila. Hindi sila papayag na madaling matalo. Malaki ang nawalang pera sakan
The one who holds the case Mira's POV Inubos ko ang kape ko at ibinaba iyon sa table. Nasa mall kami ngayon ni Nate at sinusundan ang isa sa tauhan ni Philip. Alam kong may inutos si Philip dito. Sa tagal ng pag-sunod namin kay Philip dati ay medyo alam na namin ang takbo ng isip n'ya. Before I agreed to this mission, tinignan ko muna ang profile ng kakailanganin kong mahuli. Philip Solomon. Hindi ko alam kung s'ya lang ba ang kailangan pero dahil may nahuli kami na kasabwat n'ya ay baka hindi lang din s'ya ang pinaka boss ng mga illegal na gawain sa bansa. Dahil sa nakita namin sa cctv kahapon ay nakakuha kami ng lead sa possibleng nag-utos kay Allan. Tumayo na kami ni Nate at pasimpleng nag-lakad papunta sa gilid ng daan na papunta sa parking lot. "You know the plan" Nate said.
In black Mira's POV "What's happening?" Sigaw ko sa mga agent na nagkakagulo sa loob ng HQ. Walang pumansin saakin dahilan para lalo akong mainis. Nakita ko ang pasimpleng tawa ni Nate bago mag seryoso at tumingin sa mga taong nag-kakagulo. Nagulat ako nang hilahin ni Nate ang isang agent at iharap saakin. Tumingin ang agent kay Nate. "Answer her before she gets really mad" may halong banta n'yang sabi. "A-agent Carper! Ano kasi, eh. An-" "What!?" Sigaw ko. Halata ang pagkagulat sakaniya dahilan para yumuko s'ya. Tinignan ko si Nate na seryosong nakatingin saamin. Pinilit kong huminahon dahil masyado ko na ata s'yang natatakot. I know that they're scared of me but I need an immediate response right now! "I'm sorry. Just tell me what's happening" mas mahinahon k
CornerMira's POVHinigpitan ko ang tali sa bibig n'ya. Rinig ko ang daing mula sakaniya. Umirap ako sa hangin bago s'ya iniwan sa loob.Hinagisan ako ni Denver ng bottled water na agad kong sinalo. Tinignan ko naman si Nate na mag-isa sa sulok habang naka-tingin sa laptop.Hindi n'ya pa rin ako kinakausap. I tried to say sorry but he just ignored me. Bahala s'ya d'yan.Hindi ba s'ya natutuwa? Dahil sa pag-aaway namin ay may nakuha kaming tao. Hindi lamang basta makakatulong sa misyon namin kun'di makakapagpabago ng larong ito.That jerk think that he can easily fool me. Those sweet words and stuff? I'm not that stupid to not know who he is.
NumberMira's POVPagkatapos ng pag-uusap namin ni Nate ay hindi ko na s'ya mulin kinibo pa. Bahala s'ya diyan!Hindi dapat ako ang kumausap sakaniya! I can handle this all even without him. I'm used to it, anyway.Padabog akong humiga sa kama ko. Iniisip ko kung bakit ba kami humantong sa ganitong sitwasyon. He's being too bossy these past few days. He didn't even give me a choice and I fucking hate it.He used to obey my rules. He used to always say yes whenever I want to go to somewhere. He knows that I just want the best way to finish this mission.Was I being too selfish?Kasalanan ko ba na sanay akong namumuno? Kasalanan ko ba kung sanay ako na ako lagi ang nasusunod? Ginagawa ko naman lahat ng kaya ko para sa misyon na ito.Sumobra ba ang pagiging leader ko? O pag act as if ako lang ang nasa misyon?Ngay
SweetMira's POVI was so angry that I walked out the room and head towards the elevator. No one was there so I took the chance to burst my anger inside.Nakakainis si Nate! Anong akala n'ya ay wala akong plano? Alam ko naman ang kailangan naming gawin dito, eh!Mali din naman kasi ang gusto n'ya! We need to find Philip but to trigger them this early? Kapag ginawa namin iyon ay mawawalan kami agad ng galaw! Katulad nalang nang nangyari kay Sebastian at Montero!Padabog akong bumaba sa elevator. Nahihiya pa ako dahil sa mga taong nakakita sa pagdadabog ko. Pinilit kong huminahon at nag-tawag ng taxi."Au bar le plus proche, s'il vous plaît" sabi ko. (At the nearest bar, please)"Sur notre chemin" sagot n'ya naman. (On our way)Dahil sa sinabi ko ay ilang minuto pa lang ay binaba n'ya na ako sa tapat ng isang bar. Nag-bayad ako sakaniy
ParisMira's POV"We're going to france!?" gulat kong sigaw sa loob ng opisina ni Tom.Tumango s'ya at tinignan si Nate. "He knows what to do" sabi n'ya pa.Tinignan ko naman si Nate bago ngumiwi. Whatever!"So, kailan tayo aalis?" tanong ko bago umupo sa upuan na nasa harap ng table ni Tom."Tomorrow along with Agent Denver and the others" sagot n'ya.Napa-palakpak naman ako dahil sa tuwa. Halata naman ang kabadong mukha ng dalawa. Tumingin ako kay Tom para sana mag-paalam na ngunit inunahan na n'ya ako."Okay, you may go shopping" sabi n'ya.Masaya naman akong tumayo at kumaway pa kay Nate bago mabilis na lumakad papunta sa office ni Kia. Kumatok ako at binuksan ang pinto.Nasa loob s'ya at tila nag-type. Tumingin s'ya sa direksyon ko at nang makita ako ay napangiti agad s'ya. "Shopping?"
Never expectMira's POVHindi lang sila Montero! Ayun ang siguradong sagot sa mga katanungan naming lahat. Hindi lamang si Montero, Philip at Sebastian ang sangkot dito."Agent Denver, Check the background of the elite people here in manila. We'll check the other data. Baka may nakatago sa data center na file tungkol sa ilan pang kilalang tao na nalagpasan natin" sabi ko.Agent Denver nodded as a response. He looked at me at Nate before walking out the room. Maybe calling the others.I turned my gaze to Nate who was sitting in the table. Lumapit ako sa tabi n'ya para tignan ang nakuha naming data sa flash drive na nakuha namin kay Sofia.
The protectorMira's POVNgayon na kaharap ko na si Sofia ay hindi ako makapaniwala. I used to look up to her but right now, I can't even look at her straight in the eyes!Now, I feel sorry for myself. Ngayon ay alam ko na kung bakit gan'on ang nangyari dati."What does it feel, Agent?" she suddenly said.Tinignan ko lamang s'ya at hindi inabala ang sarili na sumagot. Natawa s'ya ng harahan bago lumapit. Umatras naman ako dahilan para lumaki ang ngiti n'ya.Laugh, bitch. 'Cause you can't even move after this. Enjoy the moment where I can control myself."What does it feel to be the top agent? Na tinitingala pero hindi sigurado na nirerespeto?" sabi n'ya.Hindi pa rin ako sumasagot. "You think it's cool? No, right? Alam ko na alam mo na ang pakiramdam na madaming nakatingin"Binunot n'ya ang baril n'ya dahilan p
Unbreakable duoMIRA'S POVI was too happy that I didn't even realize that Nate was staring at me for how many minutes now."What!? Do you have a problem, agent?" I said, giving him a death glare.I saw the others hiding their laughs. Tinarayan ko sila at tinignan ang scene sa office ni Montero.Ngayon na may nawawalang pera sakanila ay alam kong mag-kakagulo. We carry out our plans today.We can't let this opportunity go to waste. Marami kaming ginawa para ma trap dilang dalawa ni Philip."Called the back up once you hear them shoot" I said.Ang balak namin ay pabagsakin si Philip. We need Montero kaya hindi namin s'ya hahayaan na makawala.
SeenMira's POVI was too stunned to move. Namamalik-mata lang ba ako? Totoo ba ang nakita kong babae kanina?Hindi ako makagalaw dahil sa pinagsamang gulat at kaunting takot. Bakit s'ya nandito? H-hindi kaya totoo ang mga sinabi nila sa HQ?"What are you doing? They are on the 4th floor" Nate whispered behind me dahilan para magkaroon ako ng lakas na gumalaw at lingunin s'ya.Nang makita ang itsura ko ay nangunot ang kaniyang noo. "Are you okay? What's wrong?" tanong n'ya pa.Hindi ako kaagad nakasagot dahil sa nararamdaman ngunit nang maisip ang pakay namin sa lugar na ito ay doon lamang ako tuluyang natauhan."I'm sorry. I was about- I-am..Sorry"Hindi ako makatingin dahil hindi ko matanggap na nagkakaganito ako ngayon! On our mission!Huminga ako nang malalim. Pinanood n'ya akong gawin iyon. Tinignan
Making move Mira's POV Hindi ako maka-ayos ng tayo dahil sa kalasingan kagabi. Naramdaman ko na si Nate ang nag buhat saakin pabalik sa kwarto ko. Masakit ang ulo kong bbumangon kinaumagahan. Binalot ko ang sarili ko sa kumot habang kinukundesyon ang sarili. Ilang minuto ang lumipas bago ko naisipan na buksan na ang mga bintana kahit na ilaw lamang halos ng HQ ang napasok sa kwarto. Pumasok ako sa bathroom na pikit pa ang isang mata. Nag-hilamos ako at inalala ang mga nangyari kagabi. I knew it! Hindi dapat ako nagpakalasing nang ganon! Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang white towel bago pumunta sa device na naka-dikit sa pader malapit sa pintuan palabas. Lumabas doon ang mukha nila Nate na nag-aayos. "Are you guys ready?" I asked. I saw how Nate looked at me and my back