Something's not right
Mira's POV
"I told you, Mira. We can go there tomorrow and not right now! May sugat ka pa." he calmly said.
Tinignan ko s'ya nang masama. Nakabihis na ako kaya kailangan namin matuloy! And we only have 3 days to finish this mission bago bumalik sa manila kaya hindi na dapat kami nag-aaksaya ng oras.
Inaayos ko ang damit ko sa salamin, medyo nasikipan ko ang sa bandang tagiliran ko kaya medyo napadaing ako sa sakit, Dinoble ko naman ang benda doon para hindi mahalata.
"We need to go, Agent Velasquez! We don't have time to rest. Kailangan na natin malaman ang time and location ng deliveries para mapigilan natin sila bago tayo umuwi sa manila." Lumakad ako papunta sa higaan para mag-suot ng sapatos.
Napasapo s'ya sa noo dahil sa katigasan ng ulo ko. Tinignan n'ya ang ng diretso bago ngumiwi at nag-lakad palabas ng kwarto ko para pumunta sa kwarto n'ya. Napangiti naman ako dahil doon.
Inayos ko ang make up ko at ang mga devices na lagi kong dala. Kailangan namin lagi maging handa. Kasama na saaming misyon ang pagiging handa sa anumang posibleng mangyari.
Lumabas ako ng room ko at pumunta sa tapat ng pintuan ni Nate. Padabog kong kinatok ang pintuan n'ya ng paulit-ulit hanggang sa buksan n'ya iyon. Galit ang kaniyang mga mata nang tumingin s'ya saakin ngunit nag-kibit balikat na lamang ako.
Pumasok ako sa kwarto n'ya para doon s'ya hantayin na mag bihis. Ngayon ay nagmamadali na s'ys gumalaw dahil alam n'ya na madali akong mainip.
Habang naka-upo ay hindi ko maiwasang maisip ang sinabi saakin ni Kia sa tawag. She said that there are rumors about Nate? That he's really scary and bossy? What if it's true? Pero bakit n'ya ako hinahayaan na ganituhin s'ya?
Pinanood ko s'ya na mabilis na mag-suot ng sapatos. Inayos n'ya ang neck tie n'ya at kumuha ng perfume sa table. Nilagay n'ya ang relo at pinagmasdan ang sarili sa salamin.
Can I really trust this man? Should I?
"Let's go"
Naputol ang pag-iisip ko nang dahil doon. Ngumiti ako at tumayo saaking kinauupuan bago s'ya nilagpasan. Nagpauna ako sa paglalakad pababa ng lobby.
"Ang kailangan natin ngayon na malaman is kung saan ang lugar na pinagtataguan nila ng drugs. Kung sa bar or may ibang lugar" I said, almost a whisper.
He nodded his head before licking his lips. Hinigit n'ya ako para alalayan sa pagbaba sa elevator. Sumakay ako sa sasakyan papunta sa secret bar na pinuntahan namin nung nakaraan.
Sinalubong kami ng mas maraming tao. Napakarami ang tao na halos mapuno ang lahat ng table. Hindi na din gaano mabilis makita ang mga tao 'di kalayuan dahil sa pagka crowded ng lugar.
Maganda ba ito para sa misyon namin?
Hinigit ako ni Nate para pumunta sa pwesto nila Mr and Mrs. Zalua. They greeted us with so much adoration. Mrs. Zalua looked at me with a smile, I smile back at her.
Umupo kami sa harapan ng upuan nila. Compared last time, silang dalawa lang ang nasa table ngayon. Hindi ko na din tatanungin pa kung nasaan ang kasama namin nung nakaraan dahil halata naman na nasa ibang table.
"How are you guys? Hindi ko kayo nakita dito kagabi." Mr. Zalua said before sipping on his glass.
Ngumiti ako bago kumuha ng wine na nasa table. Nakita ko ang kakaibang titig sakin ni Nate.
"We're fine. Nagkaroon lang ng ilang problema sa business and rest na din" Nate said.
Tumango si Mr Zalua sa sinabi ni Nate. Tinaas n'ya ang kanang kamay para umorder ng panibagong inumin para sa table namin.
Nakaka-akit sa mata ang mga inumin na nasa aming harapan ngunit hindi ako pwedeng magpakalasing. Nasa gitna kami ngayon ng isang malaking pagpapanngap na hindi ko naisip na magagawa ko sa tanang buhay ko.
"I really like the way you two think. Mind telling us about your story? I'm sure it was fun, right, Hon?" Sabi ni Mr. Zalua bago tinignan si Mrs. Zalua na masayang nakatingin saamin.
Medyo kinabahan ako dahil doon. Wala kaming napag-usapan ni Nate tungkol sa story naming dalawa and I'm afraid we might get caught because of it. What if mag-kaiba kami ng maisagot?
Nag-aalangan n'ya akong tinignan dahilan para lalo ko s'yang pandilatan ng mata. Naramdaman ko ang bahagya n'yang pagpisil sa aking baywang na kanina n'ya pa hawak simula nang maupo kami.
Speak or I'll never let you speak again?
I like to say those words but I can't. Nakikita ko ang paghihintay nila Mrs. Zalua ng salita mula saamin na ngayon ay nag-titigan lang.
Sa huli ay sumuko si Nate. Ngumiti s'ya at tinignan ako bago humarap sa mag-asawa.
"I met her at my friend's wedding. We got close because we are both a business minded person. We shared our interest and hobbies. She confessed first to me that's why we're here right now"
Halos mahulog ang panga ko dahil sa huli n'yang sinabi. I did what!? Confessed first!? The hell!
Sarkastiko akong ngumiti kay Nate bago bahagya s'yang kinurot sa likod. Kita ko kung paano n'ya pilit hindi ipinahahalata ang iniinda n'ya. Titig na titig s'ya saakin na animong nag susumamo ng paihim.
Tsk.
"What a lovely story. You know? The first time I saw you two, I could say that you're deeply inlove with each other. You two look good together." si Mrs Zalua na bahagya pang sumandal sa balikat ni Mr Zalua.
Nag-patuloy ang usapan sa table. Naka-ilang shots na din ang mag-asawa. Ayoko sana uminom dahil baka may halo ang inumin ngunit baka mag-taka sila kung bakit hindi kami umiinom.
Lumipas ang ilang minuto at napunta na din sa asawa ang topic. Naatawa pa ako kay Nate dahil sa pagiging trying hard n'ya naipunta sa mag-asawa ang topic at ilayo saamin. Mukhang nahalata naman iyon ni Mr. Zalua kaya sinimulan n'ya na rin ang pag kwento.
"I met her at the bar. She loves partying so much that's why we're always here." si Mr Zalua.
Nakita ko na pagdilatan din s'ya ng tingin ni Mrs Zalua dahilan para lalo s'yang matawa. I couldn't help but smile as I look at them. Honestly, they're cute together.
"He's also a business minded person. He owns many luxurious restaurants and some hotels. We're on a vacation right now that's why we're here" si Mrs Zalua bago uminom sakaniyang wine glass.
Madami pa silang kinuwento, at isa lang ang masasabi ko. They are really rich. They own villas and mansions and expanding their business.
Pangarap ko din dati ang gano'n pero ngayon ay pangarap ko nalang na mabuhay sa bawat misyon at tumanda para mag attitude.
I use to do everthing just to earn money. To buy clothes and food for myself, I hacked many accounts and systems. Halos laging may humahabol na pulis saakin ngunit lagi akong nakakatakas.
Ang ibang magnanakaw ay nagpapatulong pa saakin para mang hacked ng CCTV cameras and passwords. They pay me money so I'm fine with it. As long as I have money to buy my needs.
Ngayon ay may trabaho na ako. I can buy what I want but never really spend that much. Iniipon ko lang. Para saan? Hindi ko din alam. I just want to secure it.
Dati, tinanggap ko ang trabaho na ito para sa ikaka-ayos ng buhay ko. I know it's dangerous but atleast I'm doing what's right this time. Hindi na katulad noong medyo bata pa ako na sa illegal na trabaho ako tumutulong.
Ako ang madalas habulin dati pero ako na ang humahabol ng mga sindikato ngayon. Alam ko na ang trabaho na ito ay hindi ligtas but I want it, so, I'll stay.
"Really. I'm inviting you to my house. It's near your hotel. We can have a dinner or something." Mr Zalua said.
Nabigla ako sa biglaan n'yang paanyaya. Tinignan ko si Nate at hindi alam ang sasabihin. Wala na kaming oras pa para pumunta sa bahay nila. We have to focus on our mission. Kailangan na namin kumilos.
Ngayon ay hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba na hindi kami agad umalis para pumunta sa hallway na pinasukan ko nung nakaraan.
Umubo si Nate at bakas din sa mukha n'ya na hindi alam ang sasabihin. "Well, we can visit later, for a late dinner if that's possible?"
What? Mamaya? Bakit naman kami dadaan sakanila? we have another schedule and plans! Gosh, Nate!
Hindi ko s'ya mapag-sabihan dahil nahihiya ako sa mag-asawa. Mukha namang natuwa silang pareho sa nakuhang sagot kaya sabay silang tumango.
"Sure! If you want ay ngaon na?" si Mrs Zalua na mababakasan ng tuwa at kakaibang excitement.
Wala akong nagawa kung hindi ang mag-bigay ng pekeng ngiti. Sa loob ko ay gusto kong sumabog sa inis kay Nate dahil sa pag-dedesisyon nang hindi man lang ako sinabihan.
Tumayo kami sa aming mga upuan at sabay-sabay na lumabas sa parking. Pumasok kami sa aming sasakyan at ganon din ang mag-asawa. Sinundan ng sasakyan namin ang sasakyan nila.
Masama ang tingin ko kay Nate at alam ko naman na alam n'ya kung bakit. May kinuha s'ya sa bulsa n'ya at nakita ko na phone n'ya iyon. Nag tipa s'ya ng kung ano at itinago ulit iyon.
Ilang sandali ay naramdaman ko ang pag-vibrate ng phone ko sa pouch. Tinignan ko si Nate bago kuhanin ang phone ko at tignan ang mensahe doon.
Nate: Something's not right, Agent. I think they know something about the bar.
Nangunot ang noo ko dahil sa mensahe na iyon. Tinignan ko ang driver na nakatngin sa daan. Tinignan ko si Nate bago tumango. Psh. Siguraduhin mo lang!
Malapit nga lang sa hotel kung saan kami nag stay ni Nate ang malaki nilang bahay. Napakaraming halaman sa labas at napakalaki ng gate. Pumasok ang kotse sa loob at ibinaba kami sa main door.
Sinalubong kami ni Mr. Zalua at isinama kami papasok ng bahay. Napakalaki nito!
"Feel at home, Mr and Mrs Lopez." si Mrs Zalua na naka-ngiti saakin.
May kausap naman si Mr Zalua na kasambahay na sa tingin ko ay inuutusan n'ya na mag-handa para sa bisita. Pumunta kami sa dining table nila. Isa nanamang klaseng wine ang nandoon.
Umupo kami sa kaniya-kaniyang pwesto. Inalalayan ako ni Nate pa-upo at gano'n din ang ginawa ni Mr Zalua sa asawa.
"This is our home. Medyo luma na ang ibang gamit dahil sa katagalan. We don't really stay here that's why"
Ang bahay nila ay balot sa kulay putik at nude na kulay. May kulang ginto na mga lines and white. Para s'yang classical house. Napakalaki naman nito para sakanilang dalawa. Ang sabi nila ay wala pa silang anak.
"So, Lira. What business do you manage?" pagbubukas ni Mrs Zalua ng usapan.
Business? Ano naman kaya ang sasabihin ko!? Bakit ba kasi iyon pa ang sinabi ni Nate. Hindi ko tuloy alam ang isasagot ko sa katanungan na iyon.
"Make ups and bags" maikli kong sabi.
Isang malaking ngiti ang sumilay sa mukha ni Mrs Zalua. I'm sure that she loves bags and make ups. Sa paraan palang ng pag-aayos n'ya ay alam ko na.
"Really? I really love bags!" masaya n'yang sabi.
Tumango naman ako at hindi nag pahalata na kabado. Nag-isip ako ng pwedeng itanong o maging usapan para lamang mabaling sa iba ang topc.
"Nag babakasyon lang kayo, right? Bakit dito n'yo naisipan?" kunwari ay interesado kong tanong.
Nakita ko kung paano sulyapan ni Mrs Zalua si Mr Zalua. Hindi ko tuloy maiwasan na mag hinala dahil sa sinabi ni Nate. What if may alam nga sila?
Hindi naman sila mapupunta doon with no reasons. I know they have.
"Well, we want to have some fun. We went there to enjoy the hidden party. Isn't that great? Ngayon mo lag mararanasan ang isang secret at tinatago na party." Mr Zalua said, emphasizing the word 'Secret' at Tinatago'
I cleared my throat before nodding. "Yeah! It's a great place to have fun, right?" baling ko kay Nate.
Tumango naman s'ya bilang pagsang-ayon. Mag-sasalita na sana si Nate nang biglang dumating ang mga pagkain. There's a lot of food but I don't think I can ea properly.
The atmospher suddenly change and I don't think makakakain ako ng maayos. Halata ko din iyon kay Nate. Psh. Payag pa.
"Let's eat, shall we?" Mrs Zalua said.
Kumuha ako ng kaunti lamang na pagkain. Tahimik kaming kumain. Nagkakaroon man ng topic ay mabilis din nawawala hanggang sa mapunta nanaman sa secret bar iyon.
"Paano nga pala kayo nakapasok doon? Nakakuha kayo ng card?" si Mr Zalua.
Tumango ako bilang sagot. Pinunasan ko ang labi ko ng table napkin at uminom ng tubig.
"Yes. Why?"
Nag-kibit balikat s'ya at parang may-ibang iniisip. "Well, It's hard to get the black card. Some elite and high class people only get one" si Mrs Zalua.
Ngayon ay nagsisimula na talagang mag-iba ang mood ko. Alam kong ramdam iyon ni Nate kaya pilit n'yang hinahawakan ang kamay ko na nakalagay saaking lap, stopping me from getting my small gun.
Ngumiti ako ng pilit sakanila. "What do you mean, Mrs Zalua?" sabi ko.
Napahinto s'ya sa pagkain nang dahil sa tono ko. Tila ngayon n'ya lang napansin ang kakaiba sa sinabi n'ya.
"Oh, don't get offended, Lira. I'm just saying that the bar didn't give black cards to anyone that easy. Pili lamang at alam na may kaya"
What did she mean na 'may kaya'!? Seriously? Iniinsulto na ba n'ya kami ng hindi namin napapansin?
"Well, we get one" medyo palaban kong sabi.
Umubo si Nate para kuhanin ang atensyon namin ngunit pansin ko na hindi humihinto si Mr Zalua sa pagkain.
"I think we should go." pormal na sabi ni Nate.
Tumingin lamang ang mag-asawa saamin at bahagyang natawa. Ngayon ay mas lalo na akong nababahala. May hindi tama dito.
"Why? Dahil na offend ang kasama mo?"
Tumaas ang gilid ng labi ko dahil sa sinabi ni Mr Zalua. Ramdam ko ang pag-kilos ni Nate para hawakan ako lalo.
"She's my wife, Mr."
"No. She's not" may bahid na sarkastikong tawa ang boses ni Mrs Zalua.
"And besides, I don't see any ring" medyo mataray na n'yang sabi.
What the f-
Hindi ko na sila hinayaan pa. Tinaboy ko ang kamay ni Nate para kuhanin ang nakatago kong baril saaking binti at tinutok kay Mr Zalua.
Pumasok ang mga guards sa loob at agad akong pinalibutan. Nakita kong bumunot din ni Nate ng baril at tinutok sa mga guards na nasa paligid ko.
Napangiwi ako dahil sa inis. Tss.
"Who are you?"
How? Mira's POV "Drop the gun!" I shouted while pointing my gun to them. Nagkatinginan ang mag-asawa dahil sa sinabi ko na para bang biro lamang iyon para sa kanila. Tumingin ako kay Nate na ngayon ay nakatingin na din saakin at sa baril na hawak ko. Umiling s'ya, sinasabi na ibaba ko ang baril. Nangunot ang noo ko at pinagtaasan s'ya ng kilay. What!? Bakit parang wala s'yang ginagawa? Hindi magaganda ang sinabi saamin ni Mr Zalua! Dinala n'ya kami sa bahay nila para pagtawanan? Sinusubukan pa nila alamin kung sino kami talaga! "You're not real Lopez, Am I right?" si Mr Zalua. Isang higop ang ginawa n'ya sa kaniyang inumin bago tinignan si Mrs Zalua na ngayon ay mataray na ang tingin saakin. Bakas sa mukha n'ya ang pagka-aliw saamin ni Nate. Nakapalibot ang guards nila saakn dahil sa
Transactions Mira's POV Naestatwa ako saaking kinatatayuan nang makita ang napakaraming kahon na drugs. Tama nga ang hinala namin. Tama kami ng napuntahan na lugar! Mahigpit ang hawak ko sa aking baril upang maging handa sa ano mang pwedeng mangyari. Tinignan ko si Nate na nasa kabilang dulo ng warehouse. Chine-check n'ya ang mga kahon na nakatambak dito. "They're here!" Pagbibigay alam ko kay Nate. Dali-dali s'yang tumakbo upang mag tago at ganon din ako. Binaba ko ang aking sarili upang hindi nila ako makita na mag-lakad papunta sa isang malaking kahon sa likod. Rinig ko ang mga yapak ng mga lalaki na may dalang malalaking baril. May kausap ang isa sa telepono at ang isa ay sinasabihan ang isa pang lalaki na kasama nila. "Hindi daw tayo tuloy ngayong gabi sa pakikipagkita sa bibili
Bosses Mira's POV Lahat ng mga nakuha na kahon ay ibinigay na sa puder ng mga pulis. Lahat kami ay nag papahinga na dahil sa naging laban. Sumakay na kami sa kotse ng mag-asawang Zalua. Sila ang maghahatid saamin papunta sa hotel. Walang nag tamo ng malalang sugat saamin. Lahat kami ay puro galos lamang at pagod na katawan ang iniinda. Alas tres na ng madaling-araw. Gano'n kayagal inabot ang laban namin. Mabuti na nga daw na hindi pa umaga nagkaroon ng gano'n dahil baka malaman pa ng mga tao. Nagpagkasunduan naming lahat, kasama ang mga pulis at iba pa na hindi gagawing public ang balita. Ngayon pa na nalaman namin na hindi lamang isa ang nagpapatakbo ng sindikato na ito. Hindi pa namin alam kung drugs lang ba ang ginagawa nilang illegal o may iba pa bukod doon. Hindi ko din alam kun
Explosions Mira's POV Nag-uusap kami ni Kia tungkol sa nangyari ngayon sa coffee shop. Nasa loob kami ng bathroom at dito kami nag-usap sa ibang bagay. Tinatanong ko s'ya sa kung ano ang mga nangyari habang wala ako. Nanlalaki ang mga mata n'ya at kakaiba ang expresyon ng kaniyang mukha. Hindi ko na nakayanan pa at niyugyog ko na s'ya para mapatingin saakin. "T-that bag..." She said, stuttering. Gulong-gulo ko s'yang tinignan. Tinignan ko ang kabuuan ng bathroom. Mabilis akong kumilos at pumunta sa dulo ng cubicle nang may makitang tulo ng dugo sa sahig. Nagugulat kong tinignan si Kia na ngayon ay bumalik na sa huwisyo. Kinuha n'ya ang kamay ko at inilabas sa cubicle. "There's a bomb. I know it but I can't defuse it in less than a minute. We are all gonna die" sabi n'ya at tinignan ang bomba. Halata ang lungkot at pa
Another way Mira's POV Nagpalakad-lakad ako sa headquarters. Hindi ko alam kung ano na ang iisipin ko. Halata naman ang pagka-hilo ni Nate kakatingin sa ginagawa ko. Hinarap ko s'ya bago I-hilamos ang palad ko sa aking mukha. "What now!? We need a lead. There must be another way to find out who's behind that explosion!" I shouted out of frustration. Nate looked at me patiently. He knew that no one can calm me right now. Ayaw n'ya naman siguro na awayin ko s'ya ulit, right? "The man is dead, Agent Carper. We can't talk to the dead..We don't talk to a dead person." Mahinahon n'yang sabi. Duh, I know! Sino ba nag-sabi na kakausapin namin ang patay!? May sinabi ba ako!? Huh!? I didn't say anything about that! Gosh. "Wala ba s'yang kasama nang time na iyon? Wala ba kayong nakita sa CCTV cameras?" Tanong ko. Since sila ang
Fifty three Mira's POV Mabilis ang takbo ko para mahabol ang lalaki. Napakabilis n'yang tumakbo. Hindi ko alam kung nasaan na ako pero ang bahay dito ay napakarami. I need to get that wallet! Hindi ba nila alam kung sino ako!? How dare them! Tumalon ako sa bubong ng isang mababang bahay. Bumaba ako at tumingin sa kanan at kaliwa. Nakita ko ang nag-bagsakang mga balde at kahoy sa kanan kaya doon ako tumakbo. Nakita ko ang mga tao na nanonood saakin. I know they knew him. The one who stole the suspect's wallet. Sa dinami ng pwedeng nakawan ay ako pa talaga ang naisipan nila. O baka kilala n'ya si Allan? Kung kilala n'ya ang lalaking iyon ay malaki ang posibilidad na may alam din sila sa balak nito. Malalaman ko na kung sino ang nag-utos na mag-iwan ng bombo sa coffee shop. Nilabas ko a
Attacked Mira's POV Nagkagulo sa loob ng headquarters dahil sa isang sulat na dumating. Binasa ko na ito at nabasa na isa itong babala na isa nanamang atake ang mangyayari kung hindi kami titigil sa ginagawa namin. Alam ko kung saan galing iyon. Lahat ay may ginagawa para i-trace ang taong nasanlikod ng sulat na iyon. Kahit sila Tom ay abala. Nakita ko si Nate na nakaupo sa desk. May hawak s'yang papel na binabasa n'ya. Hinayaan ko s'ya at tumakbo papunta sa kwarto ko. We triggered them. I know it. Dahil sa ginawa namin sa warehouse nila at sa paghuli namin kay Sebastian ay nagalit sila saamin. Philip won't let it slide that easily. I know by now, he's planning to attack us. Ang mga pasabog na nagaganap ay warning pa lamang nila. Hindi sila papayag na madaling matalo. Malaki ang nawalang pera sakan
The one who holds the case Mira's POV Inubos ko ang kape ko at ibinaba iyon sa table. Nasa mall kami ngayon ni Nate at sinusundan ang isa sa tauhan ni Philip. Alam kong may inutos si Philip dito. Sa tagal ng pag-sunod namin kay Philip dati ay medyo alam na namin ang takbo ng isip n'ya. Before I agreed to this mission, tinignan ko muna ang profile ng kakailanganin kong mahuli. Philip Solomon. Hindi ko alam kung s'ya lang ba ang kailangan pero dahil may nahuli kami na kasabwat n'ya ay baka hindi lang din s'ya ang pinaka boss ng mga illegal na gawain sa bansa. Dahil sa nakita namin sa cctv kahapon ay nakakuha kami ng lead sa possibleng nag-utos kay Allan. Tumayo na kami ni Nate at pasimpleng nag-lakad papunta sa gilid ng daan na papunta sa parking lot. "You know the plan" Nate said.
CornerMira's POVHinigpitan ko ang tali sa bibig n'ya. Rinig ko ang daing mula sakaniya. Umirap ako sa hangin bago s'ya iniwan sa loob.Hinagisan ako ni Denver ng bottled water na agad kong sinalo. Tinignan ko naman si Nate na mag-isa sa sulok habang naka-tingin sa laptop.Hindi n'ya pa rin ako kinakausap. I tried to say sorry but he just ignored me. Bahala s'ya d'yan.Hindi ba s'ya natutuwa? Dahil sa pag-aaway namin ay may nakuha kaming tao. Hindi lamang basta makakatulong sa misyon namin kun'di makakapagpabago ng larong ito.That jerk think that he can easily fool me. Those sweet words and stuff? I'm not that stupid to not know who he is.
NumberMira's POVPagkatapos ng pag-uusap namin ni Nate ay hindi ko na s'ya mulin kinibo pa. Bahala s'ya diyan!Hindi dapat ako ang kumausap sakaniya! I can handle this all even without him. I'm used to it, anyway.Padabog akong humiga sa kama ko. Iniisip ko kung bakit ba kami humantong sa ganitong sitwasyon. He's being too bossy these past few days. He didn't even give me a choice and I fucking hate it.He used to obey my rules. He used to always say yes whenever I want to go to somewhere. He knows that I just want the best way to finish this mission.Was I being too selfish?Kasalanan ko ba na sanay akong namumuno? Kasalanan ko ba kung sanay ako na ako lagi ang nasusunod? Ginagawa ko naman lahat ng kaya ko para sa misyon na ito.Sumobra ba ang pagiging leader ko? O pag act as if ako lang ang nasa misyon?Ngay
SweetMira's POVI was so angry that I walked out the room and head towards the elevator. No one was there so I took the chance to burst my anger inside.Nakakainis si Nate! Anong akala n'ya ay wala akong plano? Alam ko naman ang kailangan naming gawin dito, eh!Mali din naman kasi ang gusto n'ya! We need to find Philip but to trigger them this early? Kapag ginawa namin iyon ay mawawalan kami agad ng galaw! Katulad nalang nang nangyari kay Sebastian at Montero!Padabog akong bumaba sa elevator. Nahihiya pa ako dahil sa mga taong nakakita sa pagdadabog ko. Pinilit kong huminahon at nag-tawag ng taxi."Au bar le plus proche, s'il vous plaît" sabi ko. (At the nearest bar, please)"Sur notre chemin" sagot n'ya naman. (On our way)Dahil sa sinabi ko ay ilang minuto pa lang ay binaba n'ya na ako sa tapat ng isang bar. Nag-bayad ako sakaniy
ParisMira's POV"We're going to france!?" gulat kong sigaw sa loob ng opisina ni Tom.Tumango s'ya at tinignan si Nate. "He knows what to do" sabi n'ya pa.Tinignan ko naman si Nate bago ngumiwi. Whatever!"So, kailan tayo aalis?" tanong ko bago umupo sa upuan na nasa harap ng table ni Tom."Tomorrow along with Agent Denver and the others" sagot n'ya.Napa-palakpak naman ako dahil sa tuwa. Halata naman ang kabadong mukha ng dalawa. Tumingin ako kay Tom para sana mag-paalam na ngunit inunahan na n'ya ako."Okay, you may go shopping" sabi n'ya.Masaya naman akong tumayo at kumaway pa kay Nate bago mabilis na lumakad papunta sa office ni Kia. Kumatok ako at binuksan ang pinto.Nasa loob s'ya at tila nag-type. Tumingin s'ya sa direksyon ko at nang makita ako ay napangiti agad s'ya. "Shopping?"
Never expectMira's POVHindi lang sila Montero! Ayun ang siguradong sagot sa mga katanungan naming lahat. Hindi lamang si Montero, Philip at Sebastian ang sangkot dito."Agent Denver, Check the background of the elite people here in manila. We'll check the other data. Baka may nakatago sa data center na file tungkol sa ilan pang kilalang tao na nalagpasan natin" sabi ko.Agent Denver nodded as a response. He looked at me at Nate before walking out the room. Maybe calling the others.I turned my gaze to Nate who was sitting in the table. Lumapit ako sa tabi n'ya para tignan ang nakuha naming data sa flash drive na nakuha namin kay Sofia.
The protectorMira's POVNgayon na kaharap ko na si Sofia ay hindi ako makapaniwala. I used to look up to her but right now, I can't even look at her straight in the eyes!Now, I feel sorry for myself. Ngayon ay alam ko na kung bakit gan'on ang nangyari dati."What does it feel, Agent?" she suddenly said.Tinignan ko lamang s'ya at hindi inabala ang sarili na sumagot. Natawa s'ya ng harahan bago lumapit. Umatras naman ako dahilan para lumaki ang ngiti n'ya.Laugh, bitch. 'Cause you can't even move after this. Enjoy the moment where I can control myself."What does it feel to be the top agent? Na tinitingala pero hindi sigurado na nirerespeto?" sabi n'ya.Hindi pa rin ako sumasagot. "You think it's cool? No, right? Alam ko na alam mo na ang pakiramdam na madaming nakatingin"Binunot n'ya ang baril n'ya dahilan p
Unbreakable duoMIRA'S POVI was too happy that I didn't even realize that Nate was staring at me for how many minutes now."What!? Do you have a problem, agent?" I said, giving him a death glare.I saw the others hiding their laughs. Tinarayan ko sila at tinignan ang scene sa office ni Montero.Ngayon na may nawawalang pera sakanila ay alam kong mag-kakagulo. We carry out our plans today.We can't let this opportunity go to waste. Marami kaming ginawa para ma trap dilang dalawa ni Philip."Called the back up once you hear them shoot" I said.Ang balak namin ay pabagsakin si Philip. We need Montero kaya hindi namin s'ya hahayaan na makawala.
SeenMira's POVI was too stunned to move. Namamalik-mata lang ba ako? Totoo ba ang nakita kong babae kanina?Hindi ako makagalaw dahil sa pinagsamang gulat at kaunting takot. Bakit s'ya nandito? H-hindi kaya totoo ang mga sinabi nila sa HQ?"What are you doing? They are on the 4th floor" Nate whispered behind me dahilan para magkaroon ako ng lakas na gumalaw at lingunin s'ya.Nang makita ang itsura ko ay nangunot ang kaniyang noo. "Are you okay? What's wrong?" tanong n'ya pa.Hindi ako kaagad nakasagot dahil sa nararamdaman ngunit nang maisip ang pakay namin sa lugar na ito ay doon lamang ako tuluyang natauhan."I'm sorry. I was about- I-am..Sorry"Hindi ako makatingin dahil hindi ko matanggap na nagkakaganito ako ngayon! On our mission!Huminga ako nang malalim. Pinanood n'ya akong gawin iyon. Tinignan
Making move Mira's POV Hindi ako maka-ayos ng tayo dahil sa kalasingan kagabi. Naramdaman ko na si Nate ang nag buhat saakin pabalik sa kwarto ko. Masakit ang ulo kong bbumangon kinaumagahan. Binalot ko ang sarili ko sa kumot habang kinukundesyon ang sarili. Ilang minuto ang lumipas bago ko naisipan na buksan na ang mga bintana kahit na ilaw lamang halos ng HQ ang napasok sa kwarto. Pumasok ako sa bathroom na pikit pa ang isang mata. Nag-hilamos ako at inalala ang mga nangyari kagabi. I knew it! Hindi dapat ako nagpakalasing nang ganon! Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang white towel bago pumunta sa device na naka-dikit sa pader malapit sa pintuan palabas. Lumabas doon ang mukha nila Nate na nag-aayos. "Are you guys ready?" I asked. I saw how Nate looked at me and my back