CHAPTER 14

After class ay nakatambay nanaman kami ni Jam dito sa corridor na madalas daananan ni Josh. Mula kasi no'ng encounter namin kanina ay hindi niya man lang ako sinulyapan kahit na lantaran na ang pagtingin ko sa kanya.

Ilang beses din akong dumaan kanina sa labas ng room nila ngunit tila wala talaga siyang pakialam sa akin. Tulad na lang nang wala akong pakialam kay Tamara kahit na binabato niya ako ng masamang tingin.

"Nandiyan na si Josh," bulong sa akin ni bebs.

Hinigit ko talaga siya kanina papunta rito. May balak sana siyang mag-stay sa library after class pero syempre wala siyang magagawa dahil hinila, I mean hinatak ko talaga siya.

Kaagad kong ibinaling ang atensiyon ko sa grupo ng mga architects na padaan na rito sa puwesto namin ni Jam. Masasabi kong walang maitatapon sa kanilang lima. Ngunit nakatutok talaga ang atensiyon ko sa lalaking nagmamay-a*i ng kulay green na mga mata.

"Ang gagwapo. Kung kaklase ko lang sila ay mas lalo akong magsisipag mag-aral," ani bebs na sinabayan niya pa ng paghagikgik.

Hinintay ko munang makalagpas silang lima sa puwesto namin bago ako tumayo at tawagin ang pangalan niya para makuha ang kanyang atensiyon.

"Joshua Arcel Gonzales."

Imbes na siya ang tumingin ay ang apat na kasama niya ang bumaling ng tingin sa akin. At kailan pa sila naging Joshua, ha?

Huminto lang siya sa paglalakad pero hindi man lang lumingon sa gawi ko.

"Kapag lumingon ka.. akin ka na talaga."

Nagkantiyawan naman ang apat niyang kasama. Ang dalawa sa kanila ay tinapik pa sa balikat si Josh.

"Akin ka na lang, Miss. Hindi kita sasaktan," pagbibiro ng lalaking mas matangkad sa kanilang lima.

Hindi ko kita kung anong tingin ang ibinibigay ni Josh sa lalaking iyon, pero bigla na lang netong itinaas ang kamay na tila sumusuko. Pagkatapos no'n ay nagpaalam na silang apat kay Josh na ngayon ay nakatalikod pa rin sa akin.

Magsisimula na sana ulit siyang maglakad nang balingan ko ng tingin si Jam. Sinenyasan ko si bebs na gawin na namin ang kanina ko pang pina-plano. Kanina ko pa ito naisip habang nakikinig 'kuno' sa discussion ng prof namin kanina.

Walang ganang tumayo naman si bebs pero umakto pa rin siya na tila gulat na gulat. Pang-best actress talaga ang acting-an ng pinsan ko.

"H-hoy! A-anong ginagawa mo, Euphrasia? Isuot mo nga 'yang uniform mo. Huwag mong hubarin! Baliw ka na."

Nakita kong saglit na natigilan si Josh ngunit sadyang bato ata talaga ang puso niya dahil nagpatuloy ulit siya sa paglalakad. He leave me no choice. Kaya buong-lakas kong itinapon ang blouse ko at nagpapasalamat ako na nag-landing iyon malapit sa kanya. Hindi ko alam kung paano nangyari iyon, marahil ay kakampi ko lang talaga si tadhana sa mga kagagahan ko sa buhay.

Dahil sa ginawa ko ay tuluyan na talaga siyang natigilan. Tila sumilip sa akin ang kagandahan ng langit nang tuluyan na siyang bumaling sa gawi ko. Kitang-kita ko kung paano namula ang kanyang pisngi at manlaki ang kanyang mga mata. Tuluyang kumunot ang noo niya nang mapagtanto ang ginawa ko.

Napahigikgik na lang ako sa naging reaksyon niya. Buong akala niya siguro ay hinubad ko talaga ang blouse ko. Ang hindi niya alam ay kasama ito sa plano ko dahil may dala akong extra'ng blouse na siyang itinapon ko malapit sa gawi niya.

"Paano ba iyan, Joshua Arcel Gonzales? Akin ka na, my honeybunch sweetypie my ultimate crush." Sabay ngisi. "I got you, babe."

Naabutan ko na nagkakape na si Jam pagdating ko sa kusina. Sumaglit ako sa cupboard at kumuha ng tasa para ipagtimpla ang sarili ko. Simula nang tumira kami rito sa apartment ay nakasanayan na naming dalawa na uminom ng kopiko blanca. Masyado kaming mapapagastos kung sa coffee shop pa kami iinom.

Maya-maya lang ay tumunog ang cellphone ko sa bulsa ng suot kong palda. Kaya ibinaba ko ang tasa ko sa counter saka binuksan ang mensaheng galing sa isang hindi rehistradong numero, pagkakuha ko ng cellphone. Halos mapalundag ako nang makatanggap ng confirmation text about sa scholarship ko. It's already granted!

"Ang saya mo? Bakit?"

Napalingon ako kay bebs na nakakunot ang noo habang may tangay na tinapay sa bibig niya. Inilagay na rin niya ang tasang pinag-inuman sa lababo.

"Bebs, nakatanggap ako ng text mula sa capitol. Pasok na ako!"

Mas lalo lang atang nangunot ang noo niya dahil sa naging balita ko, imbes na maging masaya tulad ng nararamdaman ko ngayon.

"Paanong nangyari iyon? Did they called you for an interview?" Naupo siya ulit kaya naupo na rin ako habang hawak-hawak ang kapeng ginawa ko para sa sarili.

"Hindi eh."

"Sa tingin mo ginawan kaya ito ng paraan ni tito?"

Nagkibit-balikat naman ako. "I don't know. But I'll call or text him later. Sa ngayon gusto ko munang mag-celebrate kasi madadagdagan na ang panggastos natin."

"What about your part time job? Ang sabi sa akin ni Dwight ay natanggap ka raw."

Napatango naman ako. "Thanks to him."

"Kailan ang start mo?"

Sandali akong sumimsim sa kape bago siya sagutin. "Bukas."

Matapos naming mag-almusal ay naghanda na rin kaming dalawa para sa pagpasok. Sumaglit akong nagpunta sa kuwarto at miretso sa study table ko saka binuksan ang aking drawer kung saan nakalagay ang diary ko. Kinuha ko pa ang susi sa maliit kong pitaka saka binuksan ang padlock no'n. Napangiti ako nang m****a ang nilalaman ng diary ko.

Kailan ko kaya isasagawa ang plano kong pag-seduce kay crush? Maybe later? Or tomorrow?

Nang makarinig ako ng yabag sa labas ng kuwarto ay nagmamadaling isinara ko ang diary ko saka ulit ibinalik ang padlock neto. Matapos ay isinilid ko iyon sa bag. Kahit pa may padlock ang diary ko ay hindi pa rin ako sigurado kung safe bang iwanan ko lang ito rito sa drawer. Mas maganda siguro na dalhin ko ito para maging reminder ko sa dapat kung gawin.

Pagkatapos naming masigurong naka-lock lahat ng bintana, pinto at gate ay nagsimula na kaming maglakad.

Mukhang maganda ang panahon ngayon – medyo malamig ang simoy ng hangin. Napangiti ako nang madaanan namin ang isang punong naglalagas ang mga dahon. Kaagad kong sinalo ang dahon na malapit nang malaglag sa tapat ko. Nasalo iyon ng palad ko kaya naisipan kong ilagay sa diary.

Sinilip ko pa si bebs na mukhang abala naman sa phone niya kaya kinuha ko na sa bag ang diary ko. Ngunit bago ko pa man makuha sa pitaka ang susi ay may biglang humablot ng diary ko mula sa pagkakahawak ko.

"What is this?"

"Ibalik mo iyan sa akin, Dwight!"

Para kaming mga batang nag-aagawan. Ngunit dahil isa siyang dakilang jerk ay itinaas niya ang diary ko. Mas lalong imposible na maabot ko iyon dahil mas matangkad siya sa akin. Nawala na tuloy ang interes ko sa dahon na nasalo ko kanina at hinayaan na lang iyong mahulog sa lupa.

Nilingon ko pa ang puwesto ni Jam pero mukhang iniwan na niya kaming dalawa dahil nasa gate na siya ng university habang sinusuri na ng guard ang bag niya. Kinuhang opportunity ni Dwight ang paglingon ko sa gawi ni Jam, para tumakbo. Nang mapansin ko iyon ay kaagad ko siyang hinabol. Not minding that I am wearing a skirt.

"Dwight!" Halos magsisigaw ako dahil inakyat niya lang naman ang mababang pader sa gilid ng university, ang dinaanan namin kahapon.

"Kapag hindi ka pa tumalon, Lex. I swear hindi mo na talaga makukuha ang kulay pink na bagay na 'to. What is this for? Is this your notebook about your secrets and confession for me?"

Hindi na ako nagdalawang-isip pa na umapak sa putol na punong nakatumba saka sumampa sa pader. Mukha naman siyang nagulat pero kaagad niya ring inihanda ang sarili para saluhin ako. Nunkang magpapatulong ulit ako sa kanyang bumaba. Baka mapadaan ulit dito si Josh at magselos pa iyon. Ngayon ko lang din kasi napagtanto na malapit lang dito ang building ng mga architect.

Kaya kahit hindi ko kaya ay pinilit kong bumaba nang walang hinihinging tulong mula kay Dwight. Ngunit matapos kong makababa aykumaripas nananaman siya ng takbo, tangan ang diary ko.

At ako naman itong si maganda, syempre hinabol ko siya. Kahit na alam kong nasa akin ang susi ng padlock ng diary ko. Hindi pa rin magandang mapasa-kamay iyon ng hudas na si Dwight.

Wala na rin akong pakialam kung pagtinginan pa kami ng mga istudyante na nalalagpasan naming dalawa.

"Is this what they called chasing your crush?"

Halos kumulo ang dugo ko dahil sa sinabi niya. Kaya naman mas lalo kong binilisan ang pagtakbo. Good thing at sneakers ang suot ko at hindi stilletos.

Kaunti na lang sana at maabutan ko na siya, ngunit gano'n na lang ang paghinto ko nang tila may mahawakan akong isang bagay at narinig ko ang pagkapunit no'n. Kaagad akong napalingon sa kanang bahagi ko at gano'n na lang ang pagkagulat ko nang bumungad sa akin si Josh.