Binayaran ko muna si manong driver bago ako sumilip sa loob. Abalang-abala si Josh sa pag-i-entertain ng mga nagbabayad sa counter.
Pinili kong maupo sa pwesto na malabo niyang makita para magawa ko siyang pagmasdan. Tila kalkulado bawat galaw ng kamay at katawan niya. Sobrang focus niya mag-trabaho. Salubong ang kanyang kilay pero sobrang nakaka-attract talaga ang kulay berde niyang mga mata.
Sabi nila napaka-rare na magkaroon ng ganoong kulay ng mga mata. Kanino niya naman kaya iyon namana?
Nang makatitigan ko kasi si father-in-law ay itim na itim naman ang bilugan niyang mga mata. Hindi kaya kay mother-in-law? Pero hindi ko pa siya nakikita in person. Nagtatarabaho kaya si mommy sa abroad? Isa ba siyang OFW? Napahagikgik na lang ako nang mapagtanto na 'mommy' ang tawag ko sa mama ni Josh.
Hindi bale, soon magiging mommy at daddy ko na rin sila.
Maya-maya pa ay napagtanto kong wala pa nga pala akong f******k account. I need to create one para ma-stalk ko ang f******k account ni Josh.
Mabuti na lang at may pa-wifi rito sa 7-eleven kaya naki-connect ako at nag-search sa g****e kung paano gumawa ng f******k account. Nang ma-search ko ay gumawa muna ako ng g***l account saka iyon ang ginamit ko for my f******k account.Napahagikgik ako nang lumabas ang account ni Josh pagka-search ko. Ngunit napanguso rin dahil wala man lang atang ibang laman iyon kung hindi ang kanyang profile picture na kinunan pa 1 month ago.
Sa picture na iyon ay may hawak siyang gitara habang nakapikit.
Nakasuot siya ng kulay blue na hoodie. Mukhang mahilig talaga siya magsuot no'n. Na-curious tuloy ako bigla kung sino ang kumuha sa kanya ng litrato.Is it Tamara?
I just shrugged that thoughts and I immediately saved his photo at ginawan ko pa talaga siya ng album sa gallery ko. Saka tumingin ulit ako sa gawi niya. Nilingon-lingon ko pa ang paligid ko kung may nakakapansin ba sa mga pinagaggawa ko pero mukhang abala naman sila sa mga kanya-kanyang ginagawa.
Kaagad kong pinindot ang camera sa phone ko saka palihim na kinunan siya ng litrato. Siniguro kong siya lang ang makukunan ko at walang mga photo bomber kahit saan. Nang makuntento ay tumigil na rin ako saka ang profile picture niya na lang sa f******k ang ginawa kong homescreen at namili ako sa mga kinunan kong litrato niya at iyon naman ang ginawa kong lockscreen.
Nag-selfie na rin ako saka ko ginawang profile picture. Ginawa ko iyong private at nang makuntento ay binisita ko ulit ang f******k account ni Josh saka ko na siya in-add. Pagtingin ko ulit sa kanya ay wala na siya sa counter. I was about to panick nang makita ko siyang lumabas nang staff room. Nakasuot na siya ngayon ng kulay orange na hoodie. Kaagad kong tinakpan ng buhok ko ang kabuuan ng aking mukha nang lumabas na siya ng 7-eleven. Hinintay ko munang makalayo siya bago ako tumayo at sundan siya.
Ayoko na ring magtagal dito dahil baka dumating na rin si Jam. Shift pa naman niya after ni Josh.
Siniguro kong may kalayuan ang pagitan naming dalawa, para in case man na lumingon siya ay makakatago kaagad ako. Patuloy lang ako sa pagsunod sa kanya nang bigla siyang huminto dahil may yumakap sa binti niya na isang batang babae. Medyo malayo ako kaya hindi ko marinig ang sinasabi no'ng batang babae.
Ngunit hindi ko napigilang mapangiti nang lumuhod si Josh saka neto ginulo-gulo ang buhok ng bata. I don't know why but this scene makes my heart melt.
Paano kaya in the future magkaanak kami ni Josh? Magiging ganito rin ba siya ka-sweet sa anak namin?
Bakit? Siguro ka bang ikaw ang magiging asawa niya in the future? Napanguso naman ako dahil sa isinigaw ng kabilang bahagi ng utak ko. Sisiguraduhin ko talaga na ako ang magiging future wife niya. Dahil nakikita ko na ang sarili kong nagpapakasal sa isang Joshua Arcel Gonzales. Kung hindi man siya ang mapapangasawa ko, mas mabuti pang mag-madre na lang ako.
Nabalik lang ako sa reyalidad nang biglang sumigaw si baby girl. Masyadong malakas iyon kaya hanggang sa pwesto ko ay dinig ko.
"One day, I'll marry you!"
Kitang-kita sa mata ng bata ang determinasyon habang narinig ko namang natawa lang si Josh sa naging pahayag ni baby girl.
Talagang ako pa ang aagawan niya? Hindi pwede iyon! Ako lang ang future wife ng honeybunch ko. Pwede naman namin siyang ampunin bilang anak, pero ang maging future wife ng future husband ko? It's a no for me!
Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko na mas lumapit sa pwesto nila pero siniguro kong hindi ako mapapansin ni Josh. Gusto ko lang talagang marinig ang magiging sagot niya.
"Eat vegetables and fruits first, before you marry me. And no to junkfoods. Okay?"
Tuluyan na talagang nagsalubong ang kilay ko. Ano 'yon? Binibigyan niya ng chance ang bata na pakasalan siya tapos ako ayaw niyang sagutin? Alam kong bata lang ang kausap niya at mali ang mang-away ng bata. Pero nakakainis lang na mas may chance pa si baby girl kesa sa akin.
Maya-maya lang ay dumating na ang mama no'ng bata. "Pasalamat ka baby girl at dumating na ang mama mo kung hindi ay baka na-kidnap na kita at ipagbenta sa iba," nakangusong bulong ko sa aking sarili.
Nagpaalam lang silang tatlo sa bawat isa. Pagkatapos nagsimula na ulit maglakad si Josh, habang ako ay bumuntot pa rin sa kanya. Medyo nawala ako sa sarili dahil sa naging sagot niya sa bata. Kaya hindi ko namalayang huminto na pala siya sa paglalakad, kaya ang naging ending ay nauntog ako sa likod niya. Bigla ay nasapo ko ang ilong kong tumama sa malapad niyang likod.
Muntik ko nang hilingin sa lupa na kainin na lang ako nang tuluyan na siyang humarap sa akin. "Hanggang kailan mo ako balak sundan?"
"Hindi naman kita sinusundan, ah!" pagsisinungaling ko saka ko iniwas ang tingin sa kanya.
Nakita ko naman mula sa peripheral vision ko ang pagtaas ng kanyang kilay.
"I swear, hindi talaga. Nagkataon lang na pareho tayo ng daan na pupuntahan."
Tumango-tango naman siya saka gumilid. "Kung hindi mo talaga ako sinusundan ay mauna ka na."
Nakagat ko naman ang labi ko saka unti-unting naglakad. Hindi ko alam kung saan na papunta ang daan na ito. Kaya kesa maligaw pa ako ay napagpasyahan ko nang umamin at huminto na lang sa paglalakad.
I admit my defeat.
"Tama ka. Sinusundan nga kita."
Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya pero kaagad din iyong nawala at napalitan ng pagkunot ng kanyang kilay. "Why are you stalking me?"
"I'm not stalking you. I'm chasing you."
Balak na sana niya akong iwan pero naging mabilis ako dahil kaagad kong nahawakan ang dulo ng hoodie niya. Napalingon muli tuloy siya pabalik sa akin.
"B-bakit?"
"Anong bakit?" tanong niya rin pabalik.
"Bakit gano'n ang sinagot mo sa bata? Talaga bang mas may chance pa siya sayo? Siya pwede mong maging asawa tapos ako hindi mo pwedeng maging gilfriend? Ni hindi mo nga magawang masuklian ang feelings ko. Ano bang meron sa batang iyon na wala ako?" paghihimutok ko.
Nagulat na lang ako nang bigla siyang tumawa. This is the first time that I made him laugh. At wala namang nakakatawa sa sinabi ko."Seriously, Miss Avery? Pati ba naman bata pinagseselosan mo? I'm not yours to begin with. Kaya siguro naman wala kang karapatang magselos," panghahamon niya."Kailangan bang maging akin ka muna bago ako magselos? Hindi ba pwedeng gusto lang kita kaya nagseselos ako?"I caught him off guard. Bago niya pa maiwas ang tingin niya sa akin ay nahuli ko pang namula ang pisngi niya. Did I make him blush?Nabigla pa ako nang hawakan niya ang kamay ko at alisin iyon mula sa pagkakahawak ko sa dulo ng hoodie niya. Napayuko na lang ako kasi akala ko iiwan niya na ako nang tuluyan. Hindi ko na siya sinundan pa ng tingin nang umalis na siya. Maglalakad na sana ako pabalik ng 7-eleven habang nakayuko nang bigla akong nagulat sa pagbusina ng isang motor. Halos malaglag ang panga ko
Mabilis na natapos ang klase namin kaya dumiretso na kaagad ako sa Sweet N' Tasty. Kinawayan ko lang saglit si Kuya Jerik at kaagad na akong pumasok ng staff room. Nagpalit ng uniform at nilagay ko sa locker ang mga gamit ko.Pagkalabas ko ay tila dinagsa ang coffee shop. Mukhang mapapasubo kami ngayon sa dami ng customer. Kaagad akong naglakad palapit sa counter nang tawagin ako ni Kuya Jerik para ihatid ang tray na naglalaman ng mga order ng customers namin.Akala ko matatapos ang araw na iyon kagaya ng mga naunang araw ko rito. Ngunit tila ako pinagsakluban ng langit at lupa nang tumunog ang chime senyales na may bagong dating ulit na customer. Nawala ang ngiti sa labi ko nang bumungad sa mata ko sila Tamara at Josh. Naghihintay pa ako ng dadating pero mukhang dalawa lang sila.Kaagad na nagtama ang mga mata namin ni Tamara at otomatikong tumaas kaagad ang kilay niya. Nagkunwari pa siyang may ibinubulong sa honeybunch k
"Thank you, Dwight," nakangiti kong pagpapasalamat nang marating na namin ang apartment.Marami pa kaming pinuntahan kanina. Mukhang sinulit niya talaga na kasama ako sa buong araw. Pinagbigyan ko na tutal birthday naman niya ngayon. Kaya heto, ginabi na kami sa pag-uwi.Natanggal ko na ang seatbelt ko at handa na sana akong bumaba nang bigla niya akong pigilan sa pamamagitan ng paghawak niya sa braso ko."Bakit?" pagbaling ko sa kanya.Mabilis niyang tinanggal ang seatbelt niya. Nabigla pa ako nang hawakan niya ako sa magkabila kong balikat at pinakatitigan sa mata."I really can't let you go, Lex. Sana ako na lang talaga. Sana ako na lang ang gusto mo."Iniharang ko ang dalawa kong kamay sa pagitan naming dalawa saka ko siya bahagyang tinulak. Kitang-kita ko ang sakit sa mga mata niya, pero kaagad din iyong naglaho. Saka niya ginulo-gulo ang aking buhok.
Nagmamadaling nagpalit na ako ng damit at nag-apply ng light make up and lip tint.Pagkatapos kong makapag-ayos ng sarili ay tiningnan ko ang oras sa phone ko. It's already 5:50pm. I still have 10 minutes para hindi ma-late sa usapan namin ni Josh.I texted him awhile ago to remind him about the tutor thingy and he said today is our first day. Kaya kinuha ko na ang bag ko and I make sure na nakalagay doon lahat ng notes ko about math.Mabuti na lang at hindi ako tamad magsulat. Tamad mag-aral siguro, oo.Pagkalabas ko ng kuwarto ay siya namang pagpasok ni Jam. Literal na nalaglag ang panga ko dahil sa new look niya."D-did.. did you dye your hair, bebs?"Inikot-ikutan ko pa siya habang tinititigan ang kulay pula na niyang straight na buhok. Nakakagulat din na nakasuot siya ng headband na may design na bulaklak. She really looks like a real girl now. Well, okay na sana kung
Mabilis na nagdaan ang mga araw. Patuloy pa rin sa pagtutor sa akin si Josh sa mga lessons. Ngunit ganoon na lang ang pagbagsak ng balikat ko nang makuha ang results ng long quiz namin sa math."45/100," pagbasa ko sa papel na hawak.Halos lukutin ko iyon pero mas pinili kong itabi na lang sa bag ko.Ano na lang sasabihin ko kay Josh neto? Sayang ang pagod niyang turuan ako every 6pm sa library 'tho group study iyon.Nakakaiyak naman. Bakit naman kasi ganito? Kapag siya ang nagtuturo ay parang ang dali ko lang naiintindihan at nasasagutan. Pero kapag si Ma'am na ang nagtuturo ay wala man lang akong maintindihan. Hindi naman sa sinasabi kong hindi magaling magturo si Ma'am. Magaling siya, iyon nga lang ay slow ako kapag dating sa kanya.Patuloy ako sa paglalakad sa hallway nang bigla ay matanaw ko ang paparating na si Josh. Hindi na ako mapakali. Hindi ko alam kung saan ako magtata
Napaatras ako habang dinig ko ang mabilis na pagpintig ng puso ko."Don't you miss me?"Marahas akong napailing. Ramdam kong unti-unti nang tumutulo ang luha ko. Bakit kailangan ko pang makita ang taong minsang nagtangka sa buhay ko?Napalingon ako kaagad sa paligid. Umaasang may dadaan para tulungan ako. Ngunit nawalan ako ng pag-asa nang maglakad siya papalapit sa akin habang papaatras ako. Nakalayo na ako sa university at medyo malayo pa rito sa pwesto ko kahit ang printing shop nila Kuya Al."H-huwag kang lalapit!"Ramdam ko ang panginginig ng tuhod ko. Anumang oras ay pwede na akong matumba."Ikaw lang ang babaeng minahal ko nang ganito. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit mas pinili mo akong ipakulong kesa sa bigyan ako ng pagkakataon!"Pigil ko ang hininga ko nang ilabas niya ang isang matalim na kutsilyo. Bago pa ako tuluyang makalayo sa kanya ay nahila na niya ako sa buhok at mahigpit na hinawakan sa braso. Ramdam ko ang ha
Nagising ako nang marinig ang galit na boses ni Jam."That son of bitch! Sisiguraduhin ko talagang hindi na siya makakalaya.""Lower down your voice, Jam. And please, watch your language."Unti-unti akong napaupo sa kama nang pati ang boses ni Ethan ay marinig ko. Tiningnan ko ang oras sa alarm clock na nasa bedside table. 11pm pa lang pala. Akala ko umaga na.Nang maalala kung anong nangyari kanina ay saglit akong natulala bago napagpasyahang lumabas ng kuwarto. Naabutan ko sa salas sila Jam, Ethan, Kuya Jay at Kuya Al. Lahat sila napatingin at napatayo nang makita ako. Ngunit si bebs ang unang lumapit sa gawi ko."Nagising ba kita, bebs? Magpahinga ka na ulit."Napailing lang naman ako sa sinabi ni Jam."K-kamusta si Josh?""He's okay. Nagpapagaling na siya ngayon sa hospital."Nakagat ko na lang ang labi ko. Kasalanan k
Ipinagsalawang-bahala ko na lamang iyon at mas piniling lumapit kay Kuya Jay. Sakto namang paglabas ng printing shop ni Kuya Al."Lex," pagtawag sa akin ni Kuya Al."Good morning, Kuya Jay. Good morning, Kuya Al," pagbati ko sa kanilang dalawa."Okay ka na ba?"Mababakas sa mukha ni Kuya Al ang pag-aalala sa akin. Marahil dahil nasaksihan nila kung gaano ako na-trauma kagabi."I guess I' m fine, Kuya Al. Thank you."Nang bumaling ako kay Kuya Jay ay maaliwalas na ang mukha niya Samantalang si Kuya Al naman ay titig na titig sa lalaking nasa likuran ko."Oh I forgot to introduce him. He is Dwight. Classmate siya ni Jam," pagpapakilala ko kay Dwight sa dalawa."I thought he is that guy..." pagtukoy ni Kuya Jay na alam kong si Josh ang binabanggit."Hindi po, Kuya. Actually, he is that guy who saved me last night."