The Game of Destiny

"Coollen, bumalik ka rito!" bulyaw ni mama as I leave the living room. Kanina pa ako nakaupo roon habang nakikinig sa kaniyang mga sinasabi. Sino ba namang hindi maiirita kung bubulyawan ka nang todo? Senermonan lang naman ako ni mama dahil wala akong mabuting dulot sa pamilya. Sinisira ko raw ang reputasyon niya. Hindi ko naman alam na madadamay pala ang pinakamamal niyang reputasyon.

"At ang pinatulan mo pa ang anak ng isang, businessman!" galit na sigaw ni mommy sa akin. O di ba? lumabas din ang totoo.

"Coollen!" muling sigaw niya sa aking pangalan habang patuloy pa rin akong umaakyat sa may hagdanan. Nakakasawa na kasing pakinggan, paulit-ulit na lang. Napangisi na lang ako sa reaksyon ni mama. My mom sees me as the blacksheep of our family at hindi ko naman siya masisi dahil ina ko siya at hangad niya ang aking magandang kinabukasan, pero kahit kailan hindi ko hinangad na ganitong klaseng pamumuhay. 'yung makulong sa isang bagay na hindi ko naman gusto.

Well, if she sees me as the black sheep of our family? I'll show to her what black sheep is. Nang nakarating na ako sa aking kuwarto, agad kong nilapag ang aking bag sa side table, humiga sa kama at napabuntong hininga.

"Yeah! this day is really tiring and I need a new environment." Bumangon ako sa kama at kinuha ang aking cellphone na nasa loob ng aking bag at saka tinignan. Pagkatapos kong tignan, agad ko namang binalik sa bag nang wala akong makita nang kahit anong text sa aking cellphone.

"I hate those bitches,” nasambit ko na lang habang tinignan ang kisame at nang naalala ko ang nangyari kanina. Naiinis talaga ako sa kanila everytime na may mapagtripan siyang estudyante.

It's already 11 am in the morning pero nandito na ako sa bahay. Umuwi na lang ako dahil nawala ang gana kong pumasok sa klase. Our guidance teacher told us na bumalik sa classroom namin pero heto ako ngayon nasa bahay. Sino ba naman may ganang pumasok sa klase after mong mapunta sa principal's office kahit hindi naman ikaw ang nagpasimuno ng gulo. At ngayon I'm suspended for three days for causing more trouble?

Ang galing lang!

They can't tolerate daw my attitude dahil sobra na raw ako. How about those slut girl name Emily na lagi na lang may pinagtripan araw-araw. Hindi naman siguro fair kung hindi rin siya magsuspend right? But, damn! she is good in acting, ang acting niya ay pang-international talo yata mga artista. May paiyak-iyak pa siyang nalalaman. Sa tuwing maalala ko ang mga nangyari kanina agad kumukulo ang aking dugo. That bitch name Emily is getting into my nerves. Siya lang naman ang dahilan kung bakit ako na-guidance at pinatawag si mama sa principal's office. Dahil Kanina habang papasok na ako ng classroom, nakita ko ang grupo nila Emily na sina Stephie, Zero, at Reeze na nasa Coridor. Pamilyar kasi sa akin ang ganitong mga eksena dahil kilala sila bilang mga dakilang bully, Kaya napasulyap ako at sinundan sila, ngunit hindi ko naman inaasahan na may madadatnan akong eksena. Ang isang babaeng nakaupo sa sahig na walang imik habang pinagtatawanan siya nila Emily.

Binabato siya ng itlog at harina habang siya'y nakaupo lang at wala ano mang reaksiyon o ginawa para protektahan ang kaniyang sarili.

Gusto ko na sanang umalis, at pabayaan na lang ang babae sa ganoong posisyon ngunit ayaw gumalaw at lumakad ang mga paa ko papalayo. Rinig na rinig ko ang kanilang tawa at halakhak habang tinitignan nila ang babaeng na nasa sahig pa rin.

"You're looser!" sigaw ni Emily sabay hagis ng itlog.

"you should never come near us," sigaw naman ni Reeze.

"At sa susunod 'wag mong haharangin ang dadaanan namin,” Dagdag naman ni Zero na siyang nagpapakulo ng aking dugo.

Napailing nalang ako at bigla silang pununtahan. Wala naman sana akong planong makialam sa kanila dahil madadamay lang ako, but this freaking conscience on me is driving me crazy, feeling ko kapag may nangyari sa kaniya kasalanan ko and I hate this feeling.

"Are you done to her?” bigla akong sumulpot sa kanilang harapan. Napagdesisyunan ko na lang kasi na makisali since gusto ko silang inisin ngayon. Naka-cross arms ako habang nguya-nguya ko pa rin ang bubble gum na binili ko kanina.

"Well, nandito na naman ang inggitera" sabi ni Stephie at umirap. Well, sila lang naman ang nagreyna-reynahan sa paaralang ito at ang bagong estudyante ang kanilang target. Kaya walang kumukontra sa kanila dahil takot na maging imperyno ang kanilang boung taon.

I glared and rolled my eyes as my response, wala akong pake.

"So, how about you, Emily? Acting like a queen ha, pero walang kaharian. So, kapag ganoon, bakit ako maiingit?" sabi ko at ipininta ang nakakaasar na ngumiti sa aking labi.

"Don't act like a queen, Emily. Being queen doesn't suit you, kung demonyo nga lang, mas okay pa." Parang hindi niya nagustuhan ang aking sinasabi dahil nag-iba ang timpla ng kaniyang mukha.

"Naiingit ka ba because all student here in our University hated you? o baka ginawa mo ito to gain attention?" Nagsasalita pa lang si Emily naiinis na ako sa makapal niyang pagmumukha. Kung hindi lang mayaman ang isang 'to hindi ko na alam kung saan siya pupulutin. She's so brat! and I hate her.

Nagsisidatingan na rin ang ibang mga estudyante at nakikinuod sa amin, ang iba naman ay nagbulong-bulungan. Wala akong pakialam kung sino ang aking binangga. Ang aga namin gumawa ng kaguluhan, pero wala pa rin akong pakialam. I'm Coollen Natividad and no one will step on my shoes.

"Ang lakas ng loob niya kalabanin si Emily, kung tutuusin mayaman kasi siya at kaya niyang gamitin ang impluyensiya mayroon ang pamilya niya," sabi naman ng isang grupo ng estudyante. Wala akong paki sa estado ng aking pamilya sa katunayan nga galit sa akin si mama for bringing a disgrace of our family.

"Naku! Maling tao ang binangga niya," rinig ko naman sa iba.

"Makipagkompetinsiya pa kasi kay Emily. Alam naman natin na wala siya sa kalingkingan ni Emily," sabi naman ang ibang estudyante sa aking likuran.

Oo, may share ang pamilya ni Emily sa school na ito kaya kahit anong gawin ni Emily ibabasura lang sa taas. At ito talaga ang pinakaayaw ko, ang gagamitin ang posisyon para makalamang.

"Ang lakas ng loob mong pagsalitaan si Emily, ha!" sigaw ni Reeze habang tinulak-tulak ako, at ako naman ay kalma lang siyang tinignan kahit ako'y nasasaktan.

Haggang nainis ako sa ginawa niya, kaya without a second thought, sinapak ko siya. Akma na sanang sapakin niya ako pabalik nang biglang nagsalita si Emily dahilan para napatigil siya.

"Stop! Let me handle this," biglang sabi ni Emily.

"Kung hindi ka lang babae baka binugbug na kita," dagdag ni Reeze dahilan para ako'y mapangisi.Nakapinta ang malaking ngisi sa aking labi, habang minamasdan si Emily na papalapit sa akin.

" Ako ba talaga ang hinahamon mo?” tanong niya nang nakalapit na sa akin. Nanlisik ang kaniyang mata dahil sa inis, dahil doon mas lalo pa akong ginanahang mang-asar.

"Bakit? Takot ka ba?" para siyang tigre na nangagain ng tao. She bit her lower lip para pigilin ang ano inis na kaniyang nararamdaman and I'm happy seeing her like that, she's a short-tempered woman at ang sarap niyang asarin.

Without a second, bigla niya lang sinabunutan at sa bawat sabunot niya ay may diin at gigil. Ginagawa ko rin ang ginawa niya hanggang sa pareho kaming natumba at pagulong-gulong sa sahig habang hawak niya pa rin ako buhok ko. Walang ni isa sa mga estudyante ang gustong umawat. Tinignan lang kami habang sinisigaw ang pangalan namin. Para kaming mga manok na pinagsabong at wala sa aming dalawa ang gustong magpatalo.

"Ikaw talaga ang pabida,” sabi niya habang nakapaibabaw na siya sa akin at patuloy pa ring hinigit ang buhok ko.

Nang nagkaroon naman ako ng pagkakataon, ako naman nakaibawbaw sa kaniya habang patuloy ko pa rin siyang sinabunutan.

I smile playfully nang may naisip akong ikakagalit niya nang sobra and i can't imagine her kung ano ang kaniyang magiging reaksiyon.

Kinuha ko ang bubble gum sa aking bibig. "Don't mess up with me, Emily! " bulong ko bago dinikit ang bubble gum sa kaniyang buhok.

Ngunit biglang dumating si Miss. Alvarez. "Anong nangyari dito?" agad akong napatayo nang narinig ko ang kaniyang boses. Tumayo rin Emily habang hawak-hawak niya ang kaniyang buhok. Halos hindi ko na makilala si Emily dahil sa kaniyang hitsura.

"Bitch, you'll pay for this. Ang gago mo!"

"Hernandez, Enough!" Sigaw ni Miss. Alvarez.

"Miss Natividad and Miss Hernandez, go to the office now! " Dagdag pa niya. Tinignan ko ngayon si Emily na ngayo'y hinawakan ang kaniyang buhok at pilit tinatanggal ang bubble gum.

"Hindi pa tayo tapos," sabi niya at umalis para pumunta na sa office. Ngiting tagumpay naman ako dahil sa pangyayaring iyon.

"at kayong lahat magsibalik kayo sa inyong silid aralan!" dagdag pa niya dahilan para kumilos na ang mga estudyante. At ako rin ay papunta na sa principal’s office, pero bago ako nagtungo doon. Minasdan ko muna ang babae na nasa sahig at nakaupo pa rin. Pununtahan ko siya saglit at pinatid nang mahina ang kaniyang paa.

"Hoy! Tumayo ka nga diyan?" bulyaw ko.

"Miss Natividad, go to the Office," ulit ni Miss Alvarez.

"Bahala ka riyan,” sambit ko bago siya iniwan doon.

At iyon ang nagyari kung bakit ako suspended ng 3 days dahil sa sobrang arte ni Emily. Ginamit niya ang bubble gum na nakadikit sa kaniyang buhok para ako'y pagbintangan na ako ang nauna.

"Haist!"

napabuntong hininga na lang ako, pagkatapos agad kong pinikit ang aking mata, pero bago ko pinikit ang aking mata, biglang tumunog ang aking cellphone at nakita ko ang pangalan ni Spencer sa screen ng aking phone.

"Coollen, Puntahan ba kita riyan? Sorry na late ako ng dating at hindi kita naprotektahan. " Napangiwi naman ako sa text, kung makaalala daig pa ang magulang. Napabuntong hininga na lang ako, pagkatapos agad kong pinikit ang aking mata. Napagtanto ko lang na nakakapagod palang makikipag-away 'no Mauubos lang ang iyong lakas sa mga bagay na wala namang kuwenta.