Semua Bab The Game of Destiny: Bab 1 - Bab 10

"Coollen, bumalik ka rito!" bulyaw ni mama as I leave the living room. Kanina pa ako nakaupo roon habang nakikinig sa kaniyang mga sinasabi. Sino ba namang hindi maiirita kung bubulyawan ka nang todo? Senermonan lang naman ako ni mama dahil wala akong mabuting dulot sa pamilya. Sinisira ko raw ang reputasyon niya. Hindi ko naman alam na madadamay pala ang pinakamamal niyang reputasyon. "At ang pinatulan mo pa ang anak ng isang, businessman!" galit na sigaw ni mommy sa akin. O di ba? lumabas din ang totoo. "Coollen!" muling sigaw niya sa aking pangalan habang patuloy pa rin akong umaakyat sa may hagdanan. Nakakasawa na kasing pakinggan, paulit-ulit na lang. Napangisi na lang ako sa reaksyon ni mama. My mom sees me as the blacksheep of our family at hindi ko naman siya masisi dahil ina ko siya at hangad niya ang aking magandang kinabukasan, pero kahit kailan hindi ko hinangad na ganitong klaseng pamumuhay. 'yung makulong sa isang bagay na hindi ko naman gusto. Well, if she sees me as

Kinabukasan, nagising ako na masakit ang aking ulo, kaya mas pinili ko lang na humiga muna. Kinuha ko rin ang aking cellphone para tignan kung ano ang araw ngayon. Wednesday ngayon at buti na lang suspended ako at nang makapagpahinga ako nang maayos. Sumasakit ang ulo ko kaiisip sa mga nangyari kagabi, pilit ko lang namn Inaalala ang mga pangyayari kagabi pero kahit anong pag-alala ko, hindi ko matandaan ang lahat. Ang tanging natandaan ko lang ay 'yung lumabas ako ng bar at hinatid ako ni Spencer, at hindi ko alam kung bakit nandoon siya sa bar dahil hindi naman namin siya sinama. "Coollen!" naputol ang aking pag-iisip nang marinig ko ang boses ni yaya sa labas ng aking kuwarto. Kaya pinili ko na lang hindi sagutin si yaya at nagkukunwaring tulog. "Coollen! Open this door! " agad akong naalarma nang marinig ko na ang boses ni mom sa labas. Kaya napabangon ako na wala sa oras at kahit medyo nahihilo pa ako ay pinilit kong buksan ang pinto--- kahit naiinis pa rin ako sa kaniya. Ngun

Nagising ako dahil sa tunog ng aking alarm clock. Yeah! I set may alarm clock para magising ako 'cause today is monday and I need to report to the school for the pete's sake. Bumangon na lang ko sa kama at saka dumetriso sa bathroom para maligo. After I took a bath, I dry my hair at saka nagsout ng uniform. The uniform is quite beautiful, ito ay longsleeve na kulay white na may kasamang blazer na kulay black at above the knee black skirt naman sa pang ibaba. After kong magsout, I put a light make up on my face at inilugay ko weavy kong buhok. I really love my hair. Marami ang nagsabi sa akin na maganda raw ang aking buhok. Oo, totoo naman, maganda ang buhok ko dahil namana ko ito ni mommy. My mom is actually half American, while my dad is pure korean. Sa daddy ko naman namana ang pagkachinita ko. Kaya nga everytime I look at my reflection, I suddenly remember my dad dahil sa mata ko. I have a brown eyes, thin pinkish lips, and a sharp nose that dad always adore. My dad always apprec

"365 po lahat ma'am," sabi ng cashier at agad ko namang inabot ang 500 peso bill ko. Nandito ako sa isang store para bumili ng 6 beer in can at junkfoods. hapong-hapon na pero heto ako, bumili ng beer para uminom. Hindi ko naman talaga ito gawain ngayon, siguro nahawa lang ako ni Amalia dahil noong klasmet kami dati lagi niya akong niyaya na uminom. At saka, i will never do this without a reason. "Keep the change." agad kong dinukot ang plastic at nagsimula nang maglakad pauwi... ay mali pala. doon sa puwesto ko kahapon, gusto ko lang ulit masaksihan ang paglubog ng araw. Maaga pa naman para umuwi at magtataka lang si yaya kung bakit ang aga ko, baka malaman niyang nag-cut ako ng class. Umupo na lang ako sa malaking ugat ng kahoy at hinihintay ang paglubog nga araw. kinuha ko ang isang beer at binuksan ito at saka 'yung junkfoods na binili ko kanina. Ang boring kasi ng buhay ko, school at bahay lang tapos kung gusto kong gumala pipigilan lang. kung gusto ko naman i-pursue iyung gus

"Akin na," agad naman nanlaki ang aking mata sa kaniyang sinabi. Nandito na kami sa rooftop at isang metrong pagitan naming dalawa. Wala kasi akong ideya sa kaniyang sinabi. Kung tutuusin nga siya pa nga may utang sa akin dahil sa pan-trip niya. "Ang ano?""Iyang nakasabit sa bag mo? " napatingin naman ako sa nakasabit sa zipper ng aking bag. Ito iyung napulot ko noong nakaraang araw. So, ibig sabihin, siya iyung lalaki na nahagip ng aking camera at pinagkamalan nila Amalia na secret boyfriend ko raw. "What a coincidence?""Bakit?" sabi ko sabay taas ng kilay. "Akin na nga!" Napangisi naman ako sa aking naisip. kinuha ko ang ang bagay na hinanap niya nasa sa zipper ng aking bag at ito'y pinakita sa kaniya. "Sa iyo ba ito?" sabi ko sabay taas ng aking kanang kamay at pinagdidiinan ang bagay. "oo,""May pangalan ba sa iyo?" bigla kong tanong. "Babaeng tanga, hindi ako nakikipaglaro sa iyo!" sabi niya at napangiti naman ako dahil ang sarap niyang asarin ang dali niyang mapiko