Library
Search
Home / YA / TEEN / The Game of Destiny / Chapter 9

Share

Chapter 9

Author: Solo Luna
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

"Akin na," agad naman nanlaki ang aking mata sa kaniyang sinabi.

Nandito na kami sa rooftop at isang metrong pagitan naming dalawa. Wala kasi akong ideya sa kaniyang sinabi. Kung tutuusin nga siya pa nga may utang sa akin dahil sa pan-trip niya.

"Ang ano?"

"Iyang nakasabit sa bag mo? " napatingin naman ako sa nakasabit sa zipper ng aking bag. Ito iyung napulot ko noong nakaraang araw. So, ibig sabihin, siya iyung lalaki na nahagip ng aking camera at pinagkamalan nila Amalia na secret boyfriend ko raw.

"What a coincidence?"

"Bakit?" sabi ko sabay taas ng kilay.

"Akin na nga!" Napangisi naman ako sa aking naisip. kinuha ko ang ang bagay na hinanap niya nasa sa zipper ng aking bag at ito'y pinakita sa kaniya.

"Sa iyo ba ito?" sabi ko sabay taas ng aking kanang kamay at pinagdidiinan ang bagay.

"oo,"

"May pangalan ba sa iyo?" bigla kong tanong.

"Babaeng tanga, hindi ako nakikipaglaro sa iyo!" sabi niya at napangiti naman ako dahil ang sarap niyang asarin ang dali niyang mapiko
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • The Game of Destiny   Chapter 10

    Friday ngayon at nasa school ako. na-late ako sa klase dahil matagal akong nagising. Doon kasi natulog si Amalia sa bahay namin dahil ayaw niyang umuwi, nais niya pa raw na makasama ako nang matagal. Iba talaga maglambing si Amalia. Nanonood lang naman kami ng movies kagabi, nakipagdal-dalan about sa school niya. Ang dami ko ngang tawa kagabi dahil sa kalukuhan niya. Hindi pa kasi umuwi si mom galing business trip kaya malaya akong gawin ang mga bagay na gusto ko. "Coollen!" napalingon ako nang tinawag ako ni Rain. Nakaupo ako sa may hagdananan. Nakita ko naman si Rain na naglalakad lang patungo a akin"bakit?""Kanina pa kita hinanap, nandito ka lang pala, "sabi niya at umupo sa tabi ko. "Balik na tayo sa room, baka nandoon si Ma'am, di ba ngayon ibigay ang result ng quiz?" tanong niya sa akin. "You toke up the quiz?" tanong ko rito. Hindi kasi sila nakasali sa quiz dahil sa pinagawa ni Ma'am Alvarez. "Yes, After namin naglinis ng Cr. Nag-take kami ng quiz kaya gabi na kami

    Last Updated : 2024-10-29

  • The Game of Destiny   Chapter 11

    Agad kong kinuha ang aking cellphone nasa ibabaw ng center table nang nakita ko itong umilaw at nag-vibrate. Sabado ngayon at wala akong masyadong ginagawa kaya nanood lang ako mga palabas sa tv. Kinuha ko rin ang aking cellphone sa ibabaw ng mesa para tinignan kung sino ang nag-text sa akin, At ngayon ko lang naalala na may usapan pala kami ni Minchie. Nawala kasi sa aking isipan; kung hindi siya nag-text sa akin, hindi ko maalala.She texted me na magkita daw kami sa isang coffee shop and she also send me the address. Sa totoo lang hindi ko siya kilala, kaya ako pumayag na makipagkita sa kaniya para mas lalo ko siyang makilala, gusto ko rin magkaroon ng maraming kaibigan, at sa nakita ko ngayon, wala naman akong nakitang dahilan para umayaw. Tumayo na ako mula sa pagkakaupo at nagsimula nang ihakbang ang aking mga paa patungo sa kuwarto para maligo at magbihis na rin. After kong maligo, nagsout lang ako ng simple na kasuotan. Wala akong masyadong alam when it comes in fashion,

    Last Updated : 2024-10-29

  • The Game of Destiny   Chapter 12

    Tapos na akong magbihis at kumain, nagpaalam na rin ako ni yaya na pumasok na sa school. Hinatid lang ako ni mang Rudy sa school. Pagkadating ko sa school ay agad akong bumaba ng kotse at tuluyang pumasok sa loob.Wala naman nagbago sa view ng school namin, ganoon pa rin pati ang tingin ng mga estudyante sa akin. Isang attention seeker at fame whore.Naglalakad ako papuntang room, nang dumaan ako sa hallway, narinig ko na naman ang kaniyang bulung-bulungan. Hindi ko naman iyang pinapansin dahil sanay na ako at nakakapagod na ring pumatol mas lalo ka pang gagawing masama. Dumeritso na lang ako sa loob ng aming room. Agad ko namang nilapitan si Rain nang nakita ko siyang mag-isa at kasalukuyang nagbasa ng libro. Tumabi ako sa kaniya and I lean my head in her shoulder. Nagulat siguro siya sa aking ginawa dahil isinirado niya ang kaniyang libro at pinansin ako. "Are you okay?" she asked while tapping my shoulder. "I'm okay, " tipid kong sagot. "Bakit ang tamlay mo?" Tanong niya ka

    Last Updated : 2024-10-29

  • The Game of Destiny   Chapter 13

    Niyaya ako ni Rain na kumain sa Canteen, tapos na kasi ang klase namin. Wala naman talaga akong planong kumain ngayon dahil hindi pa ako nagugutom, pero itong si Rain hindi ko matangihan. Pagkatapos naming mag-order ng pagkain ay agad kaming umupo sa aming puwesto."Nasaan pala si Spencer?" biglang tanong ni Rain at palinga-linga pa siya. Hindi pa nakasagot si Rain ngunit nagulat na lang ako nang may biglang humawak sa aking balikat. "Can I set beside you?" Nagulat ako nang may biglang nagsalita sa aking gilid at nang nag-angat ako ng tingin nakita ko si Archie na may dalang tray. I'm speechless, hindi ko akalain na magagawa niya ito. "No, the seat is taken, " sabi ko at bumalik sa pagkain. P'westo kasi iyan ni Spencer kaya taken na iyan. Nandito kasi ako sa canteen kumain ng tanghalian kasama si Rain, kahit mismo si Rain ay nagtaka dahil sa biglaang pagbabago ni Archie. Napatingin din si Rain sa akin saying, 'what's going on?'Umiling na lang ako at nakita ko naman si Archie n

    Last Updated : 2024-10-29

  • The Game of Destiny   Chapter 14

    Kinabukasan, bumangon ako ng maaga para makapaghanda na para pumasok sa School. Hanggang ngayon hindi ko pa rin maalis ang inis nararamdaman ko simula kahapon. "Kung makita lang kita ngayon sa field babatukan kita talaga."Nagsimula na akong maligo at nagbihis para bumaba na ng kuwarto. Hindi na ako kumain ng agahan dahil wala akong gana. Nagpapahatid na lang ako ni Mang Rudy sa school, at nang nakarating na kami ay agad rin naman akong bumaba nang sasakyan at dumeritso ako sa feild. Bakit ko alam na nasa field siya? palagi ko siyang nakikita doon para magbasa lang ng libro. "Hoy!" sigaw ko mula sa kalayuan nang makita ko si Archie na nakaupo sa isang bench. Nakaramdam naman ako ng inis nang hindi niya ako tinapunan ng tingin. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng inis nang hindi niya ako pinansin. "Hoy, Mr. Diverson!" muling kong sigaw sa kaniya ngunit hindi man lang ako pinansin at patuloy pa rin siyang nakatingin sa kaniyang libro. "Archie Gabriel Diverson!" nilapitan

    Last Updated : 2024-10-29

  • The Game of Destiny   Chapter 15

    Nanlaki ang aking mata sa kaniyang sinabi at biglang nag-init ang aking pisngi. Ang lakas ng epekto ng mga salita niya. "Hala! may nakain ka bang maanghang, Bakit sobrang pula ng pisngi mo?" Para akong binuhusan na malamig na tubig sa katagang iyon. Napahawak na rin ako sa aking mukha, nang nakita kong nagtangkang hawakan ni Archie ang aking pisngi ay agad kong siyang sinaway at pinigilan. "Huwag mo akong hawakan, baka Allergic ako sa 'yo," sabi ko sa kaniya at pinaypayan ko ang aking mukha gamit ang aking kamay. Patuloy pa ring nagwala ang aking puso sa hindi malaman ang dahilan. "Dapat ba akong lumayo sa iyo?" parang gusto kong matawa sa pinangagawa niya. Naniwala talaga siya na Allergic ako sa tao? kung gano'n, uto-uto siya. "Ang lupit naman ng Joke mo Arc," sabi ko sa kaniya. Ang lupit kasi ng Joke niya, niyanig niya pati ang puso ko. Napaisip pa rin ako hanggang ngayon, joke ba iyon? bakit ako kinikilig? "Tapos ka nang kumain?" napatingin ako sa kaniya at tumango lang

    Last Updated : 2024-10-29

  • The Game of Destiny   Chapter 16

    Nagdaan ang mga araw na madalang na akong pinapansin ni Spencer, hindi niya na rin ako dinadalhan ng pagkain. Wala na ring kumukulit sa akin kapag sinubsob ko ang mukha ko sa desk, kapag magkatabi kami hindi niya ako tinitignan at kinakausap gaya nang dati. Mas naging close kami ni Archie, palagi na namin siyang kasama ni Rain sa anu mang gawain sa School. Naninibago naman ako sa routine, hindi kasi ako sanay na walang mukha ni Spencer ang sisira sa araw ko at gugulo sa buhok ko. Kasalukuyan akong na room ngayon at nakikinig sa aming guro. Ngayong araw ay Nag-quiz lang kami ng 1 to 10 at 6 lang ang nakuha ko out of 10. Nang ibaling ko naman ang aking tingin ni Rain ay nakasilay naman ang malaking ngiti sa kaniyang labi kaya alam kong perfect siya sa pasulit na ito. Hindi lang naman ako nagtaka sa nakuhang score dahil hindi naman ako nag-aral nang mabuti. "Ang tahimik mo yata ngayon? " binalingan ko ng tingin si Archie. Sinamaan ko siya ng tingin at hindi ko sinagot ang kaniyang ta

    Last Updated : 2024-10-29

  • The Game of Destiny   Chapter 17

    Kinabukasan, 7:00 am ng umaga akong nakauwi sa bahay kaya dumeritso na ako sa kuwarto ko para maligo at magbihis ng uniporme pagtapos ay magpahatid sa school. Late na akong nakapasok sa klase at mabuti na lang ay hindi ako pinagalitan nang aming guro.Nangpapasok ako sa room Sinalubong naman ako ng isang 'good morning' ni Archie at ngiti kaya ningitian ko rin siya pabalik. Binati ko rin si Spencer ng 'good morning' pero kahit tingin man lang ay hindi niya ginawa. Napatanong nalang ako sa aking sarili kung ano ba talaga ang ginawa ko, bakit samama ang kaniyang loob sa akin? Pinilit ko na ngang kalimutan ang ginawa niya kahapon para magkaayos kami, pero hanggang ngayon wala pa rin siyang balak na kausapain ako. Natapos na lang ang aming klase ganoon pa rin ang set up namin. Muli kong pinapasadahan ng tingin si Spencer nang naglalakad na siya papalapit nila Jimmy. Nag-high five pa si Spencer kaniyang kaibigan at masayang nagkwekwentuhan. Tinignan niya naman ako at agad din iniwas at

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • The Game of Destiny   Chapter 26

    Nasa loob ako ng classroom at kasalukuyang nakikinig sa aming guro. Inquiries, Investigations and Immersion o (III) Ang tinatalakay namin ngayon. Ang subject na ito ay mahalintulad lang sa research,same lang naman sila ng process, at ngayon our teacher decided na by partner na lang daw ang gagawin namin para mas mapadali ang trabaho. Ang aming guro na rin ang pumili ng ipapareha niya para daw fair, maraming kaklase ko naman ang hindi nagustuhan ang kaniyang pamamaraan, ngunit wala kami magagawa dahil desisyon niya iyon.Ang iniisip ko ngayon ay namamahala na ako kung sino ang ipapartner sa akin. Ang nais ko lang naman ay iyong kayang gawin ang naka-asign na task at willing tumulong para hindi sakit sa ulo. kahit hindi ako good student minsan at hindi kagalingan katulad ni Rain nais ko ring maka-graduate kahit wala nang flying colors, ang mahalaga ay makausad. maya-maya lang ay tinawag na ng aming guro kung kusino ang iyong magkapareha, habang ako naman ay hinihintay ang aking pangala

  • The Game of Destiny   Chapter 25

    Nang dumating na ako sa room, agad kong hinanap ang aking mata sina Rain at Spencer ngunit si Spencer lang ang narito, kaya agad akong tumabi sa kaniya at kinalabit siya."Nasaan si Rain?" bigla Kong tanong rito. Unting-unti niyang kinuha ang headset nasa kaniyang tainga at hinarap ako."Nasa office," tipid niyang sagot sa akin at binalik ang kaniyang headset sa tainga, Kaya napabuga ulit ako ng hangin. Wala si Archie ngayon dahil may praktis sa kanilang banda."Anong Mukha iyan, Colleen?" Biglang tanong sa akin ni Spencer. Hindi ko namalayan na tinitigan niya pala ako."Parang kanina ka pa balisa riyan," agad niyang Sabi kaya napakagat ako ng aking labi."Wala lang ito, si Mom Kasi hindi tumawag sa akin simula nang umalis sa para sa business trip." Nakita ko siyang huminga nang malalim bago tinampal ang aking noo."Hoy, huwag kang magsinungaling sa akin. I know you're lying," Sabi niya at tinitigan niya ako sa mata."Anong ibig mong sabihin?" Sabi ko rito, ngunit ngumiti lang siya a

  • The Game of Destiny   Chapter 24

    Kinabukasan, maaga akong pumasok sa school. Napasyahan ko munang Hindi magpahatid ulit sa aming driver. Nagpapahatid lang Kasi Ako Kay Mang Rudy kapag late na Ako at kapag nandito si mom. Alam niyo Naman kapag nandito si mom, parang Wala akong karapantang magsaya.Pagkatapos Kong mag-ayos, nagpaalam na ako ni Manang Elsa na ngayon ay nasa kusina at kasalukuyang naghahanda ng pagkain."Saan Ang punta mo ngayon? Bakit ang aga mo, may project ka bang tatapusin sa school?" Nakita Kong nakapamewang si Manang Elsa habang tinatanong Ako kung bakit ang aga ko ngayon."May asikasyhin lang po ako," Sabi ko rito at kumuha Ako ng Isang toasted na slice bread sa lamesa at hinigop ang kapeng nakalapag sa table."Hindi ka ba kakain ng agahan?" Biglang tanong ni Manang nang Nakita niya akong nagmamadali."Ayaw mo bang mag-agahan? Sayang Naman itong hinanda ko," dagdag niya at sumimangot."Hindi iyan sayang, may mga tao naman sa bahay para Kumain sa niluto mo," tugon ko rito at ngumiti nang matamis."S

  • The Game of Destiny   Chapter 23

    Last subject na namin ngayon at Hindi ko nahagip ng aking paningin si Archie. Maya-maya lang kinalabit ako ni Spencer kaya nakuha niya atensiyon ko.“Hinahanap mo ba si Archie?” nakahalumbaba niyang tanong sa akin.“ah, Hindi palinga-linga lang ako” Sabi ko rito at tumingin sa unahan para makinig sa aming guro na ngayon ay nagsalita sa harapan.“I know you, kaya huwag ka na lang magsinungaling.” at tiinignan ko siya nang matalim.“Wala si Archie ngayon, may practice sila ng kanilang banda for the upcoming competition.” Pagkatapos niyang sabihin iyon ay hindi ko na lang siya pinansin.Pagkatapos ng subject namin, nagpaalam sa akin si Spencer na mauna na raw akong umuwi dahil may meeting sila ng kaniyang coach sa basketball. Maybe because may competition rin sa basketball.“May competition ka rin ba?” Inunahan ko nang tanungin si Rain dahil pansin ko sa kaniya panay basa at aral siya ngayon.“Hindi ko alam, pero if ever na mayroong competition for quiz bee sasali ako,” Sabi niya at ngumi

  • The Game of Destiny   Chapter 22

    Chapter 22One week na ang nakaraan simula na nang matapos ang foundation week namin at sa loob ng one week parang nanibago ako sa routine ko. Simula ng natapos ang foundation week. Hindi na kami masyadong nag kausap ni Archie at si Spencer naman ang lagi kong kasama. Para bang umiwas siya palagi sa amin, pero palagi ko siyang nahuling nakatingin sa akin at sinusundan ang bawat galaw ko. At si mom naman ay nasa business trip ulit at ang kasal na sinasabi niya, ewan ko lang kung totoo iyon 'cause after I walked out that morning hindi na namin napag-usapan pa at mabuti na lang dahil ayaw kong pag-usapan pang muli. Nandito na pala ako sa school at kasalukuyan nasa cafeteria kami nakap'westo habang hinihintay namin ang oras ng aming klase. Kasama ko ngayon si Rain na ngayo'y panay basa sa kaniyang notes at si Spencer naman ay naka-headset at tinitignan ang kawalan, kaya may naisip akong kalokohan. "Hoy!" Pinitik ko ang kaniyang noo dahilan para mapatingin siya sa akin. "Saan ka n

  • The Game of Destiny   Chapter 21

    Sumapit na ang takim silim at narito pa rin ako sa paaralan. Hindi pa ako umuwi simula kaninang umaga, parang ayaw ko nang umuwi dahil makikita ko lang ang pagmumukha ni mama, Kahit ganoon pa man na pinangunahan niya ang aking desisyon, ayaw ko pa rin umabot sa punto kamuhian ko siya dahil sa pagdedesisyon niya sa buhay ko.Opo, I understand her worries about me, but I hope she also understand that I have my own decisions too. I have my own life, and dreams too. I have my own happiness na nagkataon lang na hindi ko gusto and nais niya para sa akin.Kanina pa ako tinadtad ng message ni mom, but I didn't bother to reply her. As of now, I don't want to talk to her. I just wanted to enjoy this event, this moment, and this night. "Bakit ang tahimik mo? kanina ka pa diyan ha, may problema ba? Is there anything bothering you, maybe I can help, sabihin mo lang. " Napatingin ako sa gilid nang narinig ko ang mga katagang iyon, ngunit agad rin akong bumalik sa aking gawi.Tahimik akong nakaupo s

  • The Game of Destiny   Chapter 20

    Nasa clinic ako ngayon at nakaupo sa isang bangko habang nakatingin sa lalaking nakahiga sa bed na mahimbing na natutulog. I found him so attractive kahit natutulog lang siya. From his eyebrows na sobrang kapal, at ang mataas niyang mga pilik-mata na siyang pinagmasdan ko nang maigi. Hindi ko maipagkakaila na maganda talaga ang hugis ng kaniyang mukha, hanggang sa dumapo ang aking paningin sa kaniyang mala rosas niyang labi. I hate admitting this, but I like his whole face features. This is my first time nga may tinitigan ko ang isang lalaking ganito katagal. Pero naiinis pa rin ako, dahil alam niya sa sarili niyang hindi maganda ang kaniyang pakiramdam pero nakuha niya pang sumali sa laro, sana nagpahinga na lang siya. "Is he crying?" habang tinititigan ko siya napatanong na lang ako sa aking sarili nang makita kong may lumabas na isang butil na luha mula sa kaniyang mga mata. At may sinabi siyang pangalan na hindi ko masyadong narinig, but the name that he uttered a while ago make

  • The Game of Destiny   Chapter 19

    Ang bilis ng pangyayari at ang bilis lumipas ng panahon parang kahapon lang ay may kami tapos ngayon wala na, parang mapakanta ka na lang. Nais kong matawa sa aking mga iniisip, Kasalukuyan pala ako ngayong nakaharap sa salamin at minamasdan ang bawat parte ng aking katawan. Nag-aayos kasi ako ng aking buhok dahil ngayon ang araw ay opening ng aming foundation day. Naka-pony tail ang aking buhok at nakasout ako ngayon na kulay blue na damit bilang tanda na nasa blue team ako. Tatlong team kasi nahati ang mga estudyante, from sophomore to senior. Nasa blue team ako kasama si Spencer at si Rain naman ay sa Red team naman at siya ang pambato ng red team sa quiz bee. Hindi ko alam kung saan team si Archie dahil wala na akong balita sa kaniya simula last week. Suddenly, naputol ang aking pagmuni-muni nang may kumatok sa pintuan ng aking kuwarto. "Pasok!" malumanay kong sigaw. Nakaranig lang ako ng tunog ng sandal dahilan para mapagtanto ko na si mom pala. Binaling ko ang aking

  • The Game of Destiny   Chapter 18

    Nandito na ako sa bahay, at sobrang gaan ng loob ko ngayon dahil siguro unting-unti nang naayos ang lahat. Iwan ko ba pero sobrang gaan ng loob ko ngayon, gayong bumalik na ang dating spencer na kilala ko. "Himala at good mood ka ngayon," napaigtad ako ng biglang sumulpot si yaya sa aking likuran. "Gutom lang ako yaya, " sabi ko sabay subo ng isang kutsarang kanin. Nasa kusina kasi ako ngayon at kasalukuyang kumakain bigla kasi akong nakaramdam ng gutom. Simula kaninang tanghali wala akong kain at snacks dahil sa kaluhang ginawa ng dalawa. "Kumain ka pa, pumayat ka nga ngayon," sabi niya at nilagyan niya ng kanin ang aking plato. "Ang suwerte siguro ng anak mo dahil ikaw ang nanay nila no?" hindi ko alam kung saan ko napulot ang tanong na iyan pero nais ko lang malaman. Since, I was a child, I never experienced to be treated by my mom like that. My mom always told me that I learned to be independent woman so that I can build a strong foundation to myself that kahit anong mangyari

You may also like

DMCA.com Protection Status