Matapos ang board meeting ay agad na pinatawag ni Brandon ang kanyang sekretarya sa loob ng kanyang opisina.
"Kumusta ang pag-iimbestiga kay Amery, Xander?" agad na tanong ni Brandon. Hindi makatingin ang sekretarya at sa halip ay binaling nito ang paningin sa glass wall ng opisina. Iniiwasan nito ang makapangyarihang tingin ng kanyang amo. "I'm sorry, Mr. Ricafort pero wala pa rin pong progress ang investigation." ani ni Xander habang pinapahid ang mga butil ng pawis sa kanyang noo. "After pong umalis ni Ms. Amery ng gabing iyon, hindi na rin po siya bumalik sa dati niyang pinagtatrabahuhan. Pumunta rin po kami sa address ng dati niyang tirahan pero it turned out na fake po iyong address. Wala raw pong naninirahan doon na may apelyidong Dela Cerna." "Fake address?" Salubong ang kilay na tinitigan ni Brandon ang sekretarya na parang hindi makapaniwala. Mabilis namang sumagot si Xander, "Yes, Mr. Ricafort. Nagpunta rin po kami sa police station upang magtanong pero wala rin daw po silang makitang record tungkol kay Ms. Amery. Naguluhan si Brandon. Anong klaseng tao ang pinakasalan niya? Hindi kaya ito ay isang secret agent? "Umalis siyang kasama si Anton Madrigal nang gabing iyon, wala rin bang balita tungkol sa lalaking iyon?" "To be honest Mr. Ricafort, kung talagang gustong itago ni Mr. Madrigal si Ms. Amery sa isang tagong lugar, hindi po talaga natin siya mahahanap." Isipin pa lang na sa "isang tagong lugar" dadalhin ni Anton si Amery ay tumatalim na ang mga mata ni Brandon. Bigla siyang nakaramdam ng pagkabalisa. "Kakaiba rin ang Anton Madrigal na 'yon… hindi ko akalaing magpapakababa siya para mang agaw ng asawa ng may asawa." Hindi maikubli ang panggigigil na wika ni Brandon. "Hmm… hindi naman po siguro pang-aagaw 'yon, Mr. Ricafort. Mas tamang sabihin na sinasalo niya mula sa inyo si Ms. Amery." Agad natutop ng sekretarya ang kanyang bibig. Huli na nang mapagtanto ng niyang nadulas ang kanyang matabil na dila. Napukol na siya ni Brandon ng masamang tingin kaya naman halos hindi na siya makahinga sa sobrang kaba. Napaubo na lamang siya upang mabalik siya sa kanyang huwisyo at pagkuwa'y mabilis na nagpaalam para umalis. Sa isang banda ay hindi pa rin mawaglit sa isipan ni Brandon ang gabing iyon. Tandang tanda pa niya ang admirasyon sa mukha ni Anton habang nakatitig sa mukha ni Amery. Sa hindi maipaliwanag na kadahilanan ay parang bumigat ang dibdib niya. Sa ganoong hitsura ng asawa niya na walang kadating-dating, paanong ang isang Anton Madrigal na kilalang pihikan at manhid ay kagigiliwan at po-protektahan siya? Brandon… p-pwede bang… huwag na tayong maghiwalay? Mahal na mahal kita, Brandon. "Sinungaling!" malakas na sambit ni Brandon nang paulit-ulit na umalingawngaw sa isipan niya ang mga sinabi ni Amery. Nanlisik ang mga mata niya at halos panginigan siya ng laman. Habang lalo niyang naiisip iyon, ay lalo siyang nanggagalaiti sa galit kay Amery. — Deretsong deretso ang pagkakatayo ni Brandon habang kaharap ang kanyang ama at ang Ricafort patriarch na si Don Simeon. Si Samantha naman na kasama sana niya ay naiwan sa labas ng silid. Ayon sa matanda, ang babaeng katulad nito ay isa lamang pipitsuging kabit at hindi ito karapat-dapat na humarap sa kanya. “Magsalita ka! Anong mayroon sa babaeng iyon?!” sa tindi ng galit ni Don Simeon ay malakas na hinampas nito ang hawak na cane sa sahig. Agad namang dinaluhan ni Don Emilio ang ama. “Papa, please calm down…” Bahagya nitong tinapik-tapik ang balikat ng matanda habang ang mga mata ay naninising nakatingin kay Brandon. “Lolo, tapos na po ang tatlong taong kasunduan natin. Nangako po kayo na tatlong taon ko lang pong magiging asawa si Amery. At kapag natapos na po ang kasunduan, nasa akin na po ang pasya kung ipagpapatuloy ko pa ba ang pagsasama namin o hindi na.” Sa nanghihinang tinig ay paliwanag ni Brandon sa matanda. Namutla ang matanda at bumalatay ang sakit sa mukha nito. Sa tatlong taon kasing parte ng pamilya nila si Amery, naging masaya ang matanda at hindi man lang niya namalayan na nagtapos na pala ang kasunduan nila ng kanyang apo. “Ngayon po, napagpasyahan ko nang tapusin ang relasyon namin para makasama na ang taong totoong minamahal ko. Besides, pumayag na rin naman si Amery at pinirmahan na niya ang divorce papers. Aasikasuhin na lang po namin ang certificate para maging formal ang paghihiwalay namin.” Napaawang ang bibig ni Brandon matapos magsalita. Iba ang reaksyon ng kanyang katawan kaysa sa sinasabi ng kanyang bibig. “Ano?! Talagang divorced na kayo?!” Halos umusok ang bumbunan ng matanda nang dahil sa galit. Tila mawawalan pa ng ulirat ito nang tumayo. Agad naman siyang inalalayan ni Senyor Emilio ngunit agad ring napalayo nang iwasiwas ng Senyor ang kanyang kamay. “Papa, hindi pa naman natin natatanggap ang divorce certificate. Kapag hindi kayo huminahon, baka ma-stroke po kayo.” takot na babala pa ni Senyor Emilio sa matanda. “Hindi pwede! Hindi pwedeng mangyari ito! Bakit ba naging kuntento na lang si Amery? Bakit ba hindi mo na lang siya nagustuhan?!” naghihisterya na si Don Simeon. Tila napako sa pagkakatayo si Brandon at hindi malaman ang gagawin dahil sa inaakto ng matanda. Ganoon rin si Senyor Emilio na hindi na rin alam kung paanong aamuin ang matandang Don. “I want Amery! Ibalik n’yo rito si Amery! Kapag hindi siya bumalik, hindi ako matutulog at kakain! Si Amery lang ang magiging granddaughter-in-law ko!” Palahaw ng matanda na animo’y isang batang tinotopak. Hindi naman mapakali si Senyor Emilio at agad inutusan si Brandon na hanapin si Amery. "Wala nang patutunguhan ito, Dad. Kahit pa kaladkarin ko siya pabalik dito, tapos na po ang pagiging mag asawa namin at wala na kayong magagawa pa roon." desperadong paliwanag ni Brandon sa ama. Naisip niyang mabuti pang magmatigas siya dahil darating naman ang panahon na makakalimutan din ng pamilya nila ang nangyaring ito. Sa mga narinig ay lalong nagpalahaw si Don Simeon na naging dahilan ng paninigas ng kanyang katawan. Dahil sa takot ay agad namang tumawag ng doktor ang mag-ama at nang malaman ito sa buong kabahayan ay nagsimula nang magkagulo ang lahat.Nang magsimulang pumasok si Avrielle sa kumpanya ay hindi na natigil ang bulung-bulungan ng mga empleyado roon. Karamihan sa mga ito ay naiinggit lalong lalo na ang mga senior executives na nagnanais na ma-promote sa posisyong kinalalagyan niya ngayon. "Hay naku, nakakaloka! Hindi ba nila alam na ang bagong presidente ng Madrigal Corporation ay lehitimo at nag-iisang anak na babae ng may-ari ng company? Nawawalan ba sila ng katinuan?" Hindi maitago ang matinding inis ni Ella, ang sekretarya ni Avrielle. Kasalukuyan itong nakaupo sa passenger seat ng sasakyan. Hindi naman mapigilan ni Avrielle ang mapatawa. "Sus, wala naman akong pakialam sa mga sinasabi nila. Over reacting ka lang!" Nang sulyapan niya mula sa rear view mirror ang mukha ni Ella ay nakita niyang nakasimangot ito at namumula pa ang mukha sa pagkainis. Kaya naman hindi na niya napigilang abutin ito at pisilin ang isang pisngi. "Avrielle, you are the future president of our company. Can you act someone in power and s
Pakiramdam ni Amery ay biglang tumigil ang pag-ikot ng mundo habang tinititigan ang divorce papers na pirmado na ng kanyang asawa.Tigmak man sa luha ang kanyang mga mata, nagawa niyang itaas ang kanyang paningin sa may bintana kung saan naroon si Brandon. Ang matangkad at makapangyarihang pigura nito ay halos magmistulang diyos sa ilalim ng sinag ng hapon. Nanlalabo man ang kanyang paningin ay hindi niya maitatangging napakalakas ng presensya nito. Nakatalikod man ang lalaki, ramdam ni Amery na wala itong pakialam sa kung ano man ang nararamdaman niya.“Pumirma na ako. Huwag mo na rin sanang patagalin pa iyan. Gusto ko, bago bumalik si Samantha rito sa Pilipinas ay natapos na natin ang lahat ng legal procedures,” matigas at seryosong wika ni Brandon. Nanatili itong nakatalikod habang ang mga kamay ay naka-krus sa likuran nito.“Since we signed a prenuptial agreement, wala tayong magiging problema sa hatian ng properties. Pero para hindi ka naman magmukhang kaawa-awa at walang-wala, I
Kasalukuyang nagsasalo sa hapunan ang pamilya ng Ricafort. Kasama nila si Samantha na mukhang enjoy na enjoy sa mga pagkaing nakahain sa mesa. Masayang nag-uusap ang lahat maliban kay Brandon na seryosong seryoso ang hitsura at mukhang walang gana sa pagkain. Hindi mawala sa isipan niya si Amery. Iniisip niya ang pagsama nito kay Anton Madrigal at ang hindi nito pagdadala ng mga personal na gamit kasama ng dalawampung milyon at villa na ibinibigay niya. “Nasaan nga pala si Amery? Hindi ba siya bababa para samahan tayong maghapunan ngayong gabi?” tanong ng ama ni Brandon na may himig pagtataka. “We’re divorced,” sagot naman ni Brandon habang nakababa ang tingin. “We’ll handle the formalities and get the divorce certificate soon.” “Divorced? Why?!” nabibiglang tanong ni Don Emilio. “Honey, sinabi ko naman sa’yo… hindi nababagay si Amery sa anak natin. Ang Papa lang naman ang nagpumilit na ikasal sila.” Napabuntong-hininga pa si Senyora Carmela habang nagpapaliwanag. “Tama na ang
Madrigal Mansion Sa harap ng isang magarang mansyon ay ipinarada ang isang itim na Rolls-Royce. Personal namang binuksan ang pintuan niyon ni Armand, ang pangalawang anak nina Senyor Alejandro at Senyora Minerva Madrigal. "Welcome back, Your Highness!" Yumukod pa ang binata nang tumapak ang mga paa ni Avrielle sa red carpet. Sa ilalim ng maliliwanag na mga ilaw, lalong nagningning ang kagandahang taglay ni Avrielle. Ang mga paa niyang ngayo'y nakasuot ng stilleto, ay kaninang nakasuot lamang ng rubber shoes. Pinalitan niya iyon kanina habang nasa sasakyan. Ngayon tuloy, pakiramdam niya ay isa siyang prinsesa na nakauwi sa kanyang palasyo. "Kuya Armand, kumusta naman ang lahat dito?" tanong niya habang naglalakad sila papasok ng mansyon. "We're good… pero iba pa rin ngayong nandito ka na ulit sa amin. By the way, nagustuhan mo ba ang birthday present ko sa'yo? Balita ko, nagtrending iyon sa social media!" Bakas na bakas ang tuwa at excitement sa mukha ni Armand habang nagsasalita