Taas-noong nakahawak sa manibela si Avrielle habang binabaybay ang EDSA. Napapakanta pa siya habang nakikinig sa awiting Queen Of The Night.Hindi naman siya natatakot kung pinapa-imbestigahan siya ni Brandon. Hindi lang niya makuha na kung bakit ang lalaking katulad nito na pinabayaan siya sa loob ng tatlong taon, ay heto ngayon at mukhang naging interesado sa kanya.Naisip niyang mean talaga ang mga lalaki. Hahabulin mo at mamahalin tapon ang ibabalik sa'yo ay puro pasakit. Ngayon namang ini-ignore na at tinatrato mong walang kwenta, saka ka naman pepestehin.Nang mapadako ang tingin niya Avrielle sa rearview mirror ay napakunot ang kanyang noo. Hindi kalayuan sa kanyang sasakyan ay natanaw niya ang Lamborghini ni Brandon."Gusto mo akong sundan, huh?"Tumaas ang sulok ng bibig ni Avrielle at madiing tinapakan ang accelerator ng sasakyan.Halos magtalsikan amg mga alikabok nang dahil sa mabilis na pagpapatakbo ni Avriee ng sasakyan.Sa kabilang dako, si Brandon naman ay seryosong na
Pinatay ni Avrielle ang speaker phone at lumayo mula sa mga kapatid. Nagtungo siya sa kanyang kwarto."Bilisan mo at busy ako." iritableng utos niya kay Brandon sa kabilang linya."Bakit nagpalit ka ng contact number?""Bakit, bawal ba? Syempre, kasama 'yon sa pagbabagong-buhay ko.""Eh paano kung bigla kang hanapin ni Lolo? Eh 'di hindi kita makokontak? Ibigay mo sa akin ang bago mong cellphone number." Napataas ang isang sulok ng labi ni Avrielle. Isang sarkastikong tawa ang kumawala sa kanyang bibig."Alam mo, madali lang naman akong hanapin. Tumawag ka lang kay Anton at tiyak ay mahahanap mo ako.""Tsk. At talagang kating-kati ka nang palitan ako, huh? At ano naman ang itatawag mo sa akin sa harapan ng kalaguyo mo?""Brandon!" Nagpanting ang tainga ni Avrielle nang dahil sa mga sinabi ni Brandon. Naikuyom niya ang kanyang kamao dahil sa panggigigil."Ang tanga mo naman para maghiganti sa'kin sa ganitong paraan. Akala mo ba ay may pakialam ako sa kung sinumang lalakeng kakasamahin
Kasalukuyang kinakantahan ni Avrielle ang kanyang Kuya Anton ng paborito nitong awitin.Magandang maganda ang kanyang postura, nakataling paitaas ang kanyang itim na itim na buhok na napapalamutian ng jade hairpin. Ang damit naman niya ay isang kulay sky blue costume na ang manggas ay mistulang sa isang fairy.Ang kanyang almond-shaped na mga mata ay nagniningning at masasalamin doon ang kagandahan niyang walang kaparis."Ang galing! Ang galing mo talaga!" Humahangang pumalakpak si Anton nang matapos umawit si Avrielle. "Sabagay, magaling ang mentor mong si Tita Isabel. Kung nabuhay siya noong ancient times, malamang ay tatawagin siyang The Noble Concubine!"Napaismid si Avrielle. "Sino bang gustong maging kerida? Ayokong maging gano'n... kung ako, mas gugustuhin kong maging reyna, reynang pagkaganda-ganda!"Biglang lumungkot ang itsura ni Avrielle at nagpatunog ng mga buto sa daliri."Paanong walang may gusto? Eh kung ganoon, eh 'di sana ay wala tayong tatlong madrasta." nakangiting
Gusto pa sanang matulog ni Avrielle ngunit tila sanay na ang kanyang katawan na gumigising ng alas singko ng madaling araw. Ganitong oras kasi siya kadalasang naghahanda ng agahan noong nasa mansyon pa siya ng mga Ricafort. "Hayy... buti na lang at ngayon ay hindi na ako obligadong magluto ng pagkarami-rami. Ligtas na rin ako mula sa amoy ng usok ng kumukulong mantika!"Naisip niya ito yata ang kinaganda ng pagiging diborsyada!Matapos niyang maligo ay nagsuot siya ng workout outfit at naghanda upang mag jogging sa loob ng subdivision.Hindi alintana ni Avrielle ang pamamawis sapagkat nalilibang siya sa huni ng mga ibon. Idagdag pa ang masarap na simoy ng hanging pang-umaga. Pag-uwi ng bahay ay agad siyang gumayak at inihanda ang sarili para sa araw na iyon.Nanlaki tuloy ang mata ni Ella nang makita siyang pababa ng magarbong hagdanan. Gusto niyang matawa sa reaksyon nito. Itinali lang naman niyang paitaas ang kanyang buhok, naglagay ng make-up at nagsuot ng red lace dress na pinat
"Magsisisi ka, Avrielle Madrigal! Hindi ko palalgpasin itong ginawa mo sa akin!" Nagtatagis ang mga bagang na sambit ni Mr. Gallardo bago nito binagsak pasara ang pintuan ng opisina ni Avrielle."Grabe talaga si Mr. Gallardo!" Hindi pa rin naaalis sa mukha ni Ella ang takot kahit pa wala na sa harapan nila ang lalaki. "Teka po, paano n'yo po nalaman ang tungkol sa mga pinaggagawa niya dito sa hotel? May nagsumbong po ba sa inyo?"Nagpakawala ng malakas na tawa si Avrielle bago umiling -iling."W-What?" nalilitong tanong ni Ella. "You mean... hinuli n'yo lang po siya?""Umm." Patay malisyang tugon ni Avrielle ngunit sa loob-loob niya ay natatawa siya sa mga nangyari.Sino bang mag aakala na ganoon niya mabilis na mapapaamin si Mr. Gallardo."Well, unahan lang naman kasi 'yan. Nasukol ko siya kaya wala na siyang nagawa kung hindi ang umamin."Napapalakpak naman si Ella. Hangang hang siya sa ginawa ni Avrielle.Naputol ang pag-uusap nila nang biglang tumunog ang cellphone ni Avrielle na
"Grabe Sir, marami na pong nagrepost ng reports ng tungkol sa nalalapit n'yong kasal ni Ms. Samantha! Marami na rin pong bashers ang tumutuligsa sa kanya ngayon." ani ni Xander habang nag-i-scroll sa social media gamit ang kanyang cellphone."Itigil mo 'yan!" sigaw ni Brandon at tinapunan ng malamig na tingin ang sekretarya.Mainit ang ulo ni Brandon dahil ang unang naglabas ng balita ay ang sikat na TV network na siya ring pinagkakatiwalaan nila kapag mayroon silang mga press release sa kumpanya."Pero Mr. Ricafort, hindi po natin mapipigil ang opinyon ng mga tao..."Hindi umimik si Brandon."Ano kayang mararamdaman ni Ms. Amery kapag nakarating sa kanya ang balitang ito? Pihado ay malulungkot siya nang todo."Lalong nandilim ang awra ng mukha ni Brandon. Agad niyang kinuha ang kanyang cellphone at idinayal ang numero ni Anton Madrigal.Ngunit nang mapagtanto ang kanyang naging aksyon, hindi rin niya itinuloy ang tangkang pagtawag. Napamura na lamang siya sa kanyang sarili nang sumag
Dinala ni Brandon si Samantha sa loob ng president's office.Nang saktong isinara ang pinto, ay yumakap agad si Samantha nang mahigpit kay Brandon at ibinuhos ang pag-iyak sa dibdib nito."Honey, mabuti na lang talaga at sinundo mo ako... takot na takot ako kanina."Nagdilim ang paningin ni Brandon na para bang binahiran ng makapal na tintang hindi natutunaw. Bahagya niyang inilayo ang sarili kay Samantha at hinawakan ito sa magkabilang balikat."Honey?" na-confuse si Samantha."Bakit mo ginawa iyon?" malamig na balik-tanong ni Brandon."Ang ano?""Bakit mo pinakalat sa media ang tungkol sa kasalan nating dalawa?"Tila nakahinga nang maluwag si Samantha at binalak na muling yumakap kay Brandon. "Hindi na kasi ako makapaghintay na maikasal tayo eh. Dapat ba akong kabahan dahil ang nobyo ko ay mukhanv ayaw akong pakasalan?""Hindi sa ganoon. Hindi mo naman kailangang gawin 'yon eh." Seryosong tugon ni Brandon. Walang bakas ng lambing ang kanyang boses."At bakit naman? Divorced naman na
"By the way, Mr. Ricafort, pinagawa ko na po ang pag-iimbestigang inutos niyo sa akin." nag-aalangang sabi ni Xander habang kumukurap-kirap ang mata."Sige, explain mo.""Ang taong nasa likod ng dalawa marketing accounts na nag expose ng tungkol kay Ms. Amery ay si Ms. Samantha.Napataas ang kilay ni Brandon. "Paanong nangyari 'yon?""Sinigurado ko pong mabuti, Mr. Ricafort. Pero sigurado pong siya talaga," mahinang saad ni Xander. "Masyado pong coincidental ang mga nangyari. Kasabay ng wedding news ang ay pagkalat ng negative news about Ms. Amery."Parang napako si Brandon at hindi nakagalaw, para bang nanghina siya sa kanyang mga nalaman.Hindi niya maintindihan kung bakit nagawa ni Samantha ang mga bagay na ito.Alam niyang mahal siya ni Samantha at alam din niyang hindi nito gusto si Amery... Pero hindi dapat sa ganitong paraan inilalabas ni Samantha ang galit niya."Gawaan mo ito ng paraan. Bahala ka kung paano mo 'yon gagawin, basta't ang mahalaga ay mawala angnmga balitang iyan
"Bakit naman sa pag-uwi mo pa? Dito mo na sabihin sa telepono."Natigilan si Avrielle at pagkatapos ay bumulong, "Kailangan ko kasi ang tulong mo, Kuya Alex...""Wala bang 'please'? Wala na... Wala na talaga. Little sister, sabihin mo nga sa'kin... Hindi mo na ba mahal ang Kuya Alex mo? Hindi na siguro, ano?" Nagsimula na namang umarte si Alex na animo'y isang drama actor sa telebisyon. Pinalungkot pa nito ang boses nang muling magsalita, "Kailangan siguro ay palagi kitang dinadalaw... Hindi maganda kung tuwing dalawang taon lang tayo nagkikita kasi nakakalimutan mo ang gwapo kong mukha, eh.""Tapos ka na ba sa pag-arte mo, Kuya?!" Sumigaw na si Avrielle upang matapos na ang kaartehan ng kapatid. Napatingin tuloy ang mga doktor at nurse na dumaan sa sa paligid niya. Nag-alala tuloy siya na baka isipin na mga itong nakakunok siya ng granada sa kanyang pagsasalita."Sige, sige na nga. Seryoso na ako. Ano bang nangyari?"Nagdilim ang mga mata ni Avrielle at hininaan ang kanyang boses. "M
Napabuntong-hininga na lamang si Aling Elena sa kawalan ng pag-asa.Si Brandon naman ay tila nanigas na lamang sa kanyang kinatatayuan habang naghahalo-halo ang kanyang mga emosyon. Hindi siya makapaniwala na sa tatlong taong kasal si Amery sa kanya, ang pagiging mabait, maamo, at pagiging mapagbigay nito ay hindi isang pagpapanggap lamang. Ganunpaman, hindi ibig sabihin niyon na hindi na ito pwedeng magalit, mawalan ng pakialam, at magselos. Nagtagis tuloy ang kanyang mga ngipin at nilunok ang pait na kanyang nararamdaman. Noon ay halos sambahin siya ni Amery. Ngunit ngayon ay bakit nag-iba na ito at halos isumpa na siya?---Nagising si Avrielle nang dumampi ang mainit-init na sinag ng araw sa kanyang balat. Mula sa pagkakahiga sa kanyang malambot na kama, ay binaluktot niya ang katawan at inunat ang kanyang mga braso paharap na tila isang inaantok na pusa. Bumangon siya at pinalitan ang kanyang pajamas ng puting sports wear para mag-kayak sa likod ng kanyang villa na tulad ng dati
"Ano?!" sambit ng nabibiglang si Brandon. Nahulog pa mula sa kanyang mga kamay ang chopsticks niyang hawak.Si Avrielle naman ay tila nadismaya nang makita sng hitsura ni Brandon na halos matulala sa kawalan nang dahil sa pag-iisip kay Samantha."Kanina lang po ay todo ang iyak ni Ms. Samantha sa bahay ninyo habang paulit-ulit pong tinatawag ang pangalan ninyo, Sir. She was emotionally unstable. Pinapasabi po ni Senyora Carmela na kung pwede ay umuwi na kayo at kumustahin n'yo ang lagay ni Ms. Samantha. Natatakot daw po kasi siya sa maaaring gawin nito sa kanyang sarili~"Hindi pa man natatapos sa pagsasalita si Xander, ay bigla nang tumayo si Brandon sa kanyang kinauupuan at pagkatapos ay nagmamadaling lumabas ng restaurant."Isinusumpa ko! Kapag itinuloy mo ang pag-alis nang dahil sa Samantha na 'yan, hinding-hindi na kita kikilalanin bilang apo ko!"Sa tindi ng galit ay malakas na hinampas ni Don Simeon ang ibabaw ng lamesa. Ganunpaman, wala nang magagawa ang galit niya dahil wala
Nagmamadaling pumasok sa loob ng study room si Brandon."Bingi ka bang tarantado ka? Hindi mo ba narinig na umiiyak si Amery? Kung hindi ka pa tawagin, hindi ka pa lilitaw?!" Pinagsasampal nang malakas ni Don Simeon ang magkabilang pisngi ni Brandon. Basta't para sa kay Amery, ay handa siyang magbigay ng palabas na dudurog sa puso ng lalaking apo niya."Hindi po." mahinang tugon ni Brandon saka naglakad patungo kay Avrielle. Nang tingnan niya ang babae, ay nakita niya ang dalawang linya ng marka ng luha sa maliit na mukha nito.Bahagyang nakaramdam naman ng hiya si Avrielle, hindi niya napigilan ang pamumula ng kanyang mga pisngi dahil doon, kaya't may isang butil ng luha na namang pumatak mula sa kanyang mata na tila isang bituin na nahulog mula sa langit.Napailing si Brandon. Tumaas-baba ang kanyang dibdib habang napapapikit ang mga mata."Gago! Bilisan mo rito at aluin mo ang asawa mo!" galit na pagmamadali sa kanya ni Don Simeon."Bakit ako? Eh hindi naman ako ang dahilan ng pag-
Sa kabilang dulo ng linya ay umiiyak din si Samantha."Alam ng babaeng 'yon na hindi ako gusto ni Lolo Simeon, kaya ginagamit niya ito laban sa akin... Bakit ba napaka unfair niya?!"Sa sobrang pagkatulala ni Brandon, ay hindi na niya narinig pa ang mga sinabing iyon ni Samantha. Ang tanging nakikita lang niya ay ang hindi magandang pag-iyak ng dating asawa, ngunit ramdam niya ang lungkot nito. Bawat patak ng luha ay nakapagpaantig ng kanyang puso."Apo, ano bang problema? Huwag mo namang takutin ang Lolo!" Marami nang nasaksihang nakakatakot na eksena ang matanda, ngunit iba ang takot niyang nang umiyak sa kanyang harapan ang babaeng itinuturing niyang apo.Lalong nag-unahan sa pagpatak ang mga luha ni Avrielle. "Lolo... Nasira ko po ang bracelet... Sinubukan ko naman pong ayusin iyon nitong mga nakaraang araw... ngunit nabigo po ako. Kaya ang naisip ko po, ay gagawa na lang po ako ng kapareho no'n. Natatakot po akong magalit kayo kapag nalaman ninyo..." Umalog na ang mga balikat ni
Habang nasa corridor, isinandal ni Brandon ang kanyang likod habang tinititigan ang pangalan ni Samantha sa screen ng kanyang cellphone."Brandon, galit ka pa ba sa akin?" bungad na tanong ni Samantha nang sagutin niya ang tawag. At bago pa man siya nakasagot, ay paghagulgol na ng babae ang sumunod niyang narinig."Hindi ako galit." walang mababakas na emosyon sa kanyang tinig.Ngunit hindi naniwala si Samantha dahil tila nararamdaman nitong may galit siya rito. "Eh 'di puntahan mo ako dito para magkita tayo. Miss na miss na kita, Brandon. Halos hindi na nga ako makatulog gabi-gabi sa kakaisip sa'yo." may desperasyon sa tono ng babae."Hindi ngayon. Gusto kong makasama ang lolo ko.""Nasa villa ka ba niya? Gusto mo ba ay pumunta ako r'yan? 'Di ba, sabi mo, dadalhin mo ako r'yan paminsan-minsan para magkalapit kaming dalawa? Para matanggap na niya ako? Nagbake pa naman ako ng paborito nating chestnut cake na palihim nating kinakain noong mga bata pa tayo.Magdadala ako para kay Lolo par
Habang nasa parking lot na ang dalawa, patungo na sana si Avrielle sa sarili niyang sasakyan nang bigla siyang pinigilan ni Brandon."Saan ka pupunta?""Sa kotse ko. Bakit?""Doon tayo sa sasakyan ko." saad ni Brandon sa malamig na tinig."Ang isang mabuting kabayo ay hindi lumilingon, at ang isang mabuting babae ay hindi sumasakay sa sasakyan ng dati niyang asawa. Magkita na lang tao mamaya." Kaswal na ikinaway ni Avrielle ang kanyang kamay. Ngunit hindi pa man siya nakakahakbang palayo, ay binuksan na ni Brandon ang pintuan ng sasakyan nito at saka ginamit ang isang kamay upang hapitin siya sa kanyang beywang para mabilis na itulak sa loob ng sasakyan."Hoy! Anong ginagawa mo?! Kinikidnap mo ba ako?!" Sa pagkabalisa ay namula ang mukha ni Avrielle. Pilit niyang hinahampas ang pintuan ng sasakyan sa pagnanais na bumaba."Hindi ka na mapagkakatiwalaan, Amery." Ang kaliwang kamay ni Brandon ay nakasuporta sa bubong ng sasakyan. Ang mga mata nito'y naniningkit na tila nagbabantay ng kan
Sa bandang huli, ay nakipagkompromiso na rin si Avrielle kay Brandon.Dati, noong inaalagaan niya sa nursing home si Lolo Simeon, aaminin niyang hindi pure ang intention niya sa matanda. Nalaman niya kasing malapit nang ikasal si Brandon noong mga panahong iyon. Umasa siya na may magagawang paraan ito upang palagi niyang makita ang lalaking lihim niyang minamahal. Ngunit kalaunan, dahil sa palagi silang nagkakasama ng matanda, ay nakawilihan na rin niya ito at minahal.Kahit na matanda na si Lolo Simeon, ay mayroon itong matalas na mga mata at tainga. Matalino rin ito at madiskarte. Kahit na hindi na ito hands on sa paghawak ng kanilang mga negosyo, minomonitor pa rin nito ang mga iyon lalo na pagdating sa mga major decisions.At dahil sa palaging kasama ni Avrielle si Don Simeon, ay marami siyang natutunan dito. At ngayon ngang na-appoint siya bilang tagapamahala ng kanilang hotel, ang lahat ng kaalamang iyon ay nagagamit na niya.Sa makatuwid, hindi lang pagiging lolo ang naging rol
Agad na isinakay ang chambermaid sa loob ng ambulansya nang dumating ito. Hindi napigilan ni Avrielle ang makaramdam ng pag-aalala, kaya naman pinasunod niya roon si Ella."Ma'am, maraming salamat po at nalapatan ninyo ng paunang lunas ang pasyente. Kung hindi dahil sa inyo, ay baka naging malala ang lagay niya." saad ng isang medical staff."Walang anuman po. Sana'y maging maayos agad ang pasyente."Nang muling makapasok sa hotel, ay agad na nagpaumanhin ang lobby manager sa mga guests na naroon at pagkatapos ay nagsi-alisan na ang mga iyon sa lobby.Sinulyapan ni Avrielle ang kamay niyang may malalim na marka ng mga ngipin ng chambermaid. May mga bakas pa roon ng dugo na tanda ng pagkakaroon ng sugat kaya nakakaramdam siya ng kaunting kirot. Naglalakad na siya patungo sa infirmary ng hotel, nang may tumawag sa kanya."Amery."Nang marinig ang tinig na iyon ay nakaramdam ng paninikip ng dibdib si Avrielle. Nang sandaling lumingon siya, ay nakita niyang humahabol nang palapit sa kanya