Kabanata 0004

~Sienna~

Pakiramdam ko ay nanigas na naman ang katawan ko sa sobrang gulat dahil sa sinabi ni Liam. Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang tungkol sa pinagbubuntis ko. Tanging si Sabrina lang ang nakakaalam. Malakas ang kutob ko na baka pinilit niyang paaminin si Sabrina. 

Ngayon na alam na ni Liam na buntis ako ay mas lalo lamang magiging komplekado ang lahat. Alam ko na gagamitin niya lang ako laban sa pamilya ko at ang anak namin. Hindi ako makakapayag. 

“Wala kang pakialam kung buntis ako, Liam. Hindi ko kailangan ng tulong mo at kaya kong buhayin ang anak ko. Pasensya na pero hindi ko hahayaan na gamitin mo kami para sa personal mong pakay.”

Hindi ko na hinintay pa na makasagot si Liam sa sinabi ko dahil tuluyan na akong tumakbo palabas ng opisina niya. Rinig na rinig ko pa ang pagtawag niya sa akin pero hindi na ako huminto. 

Nagtataka ang mga tao nang makasulubong ko sila habang tumatakbo. Binilisan ko ang kilos dahil baka abutan ako ni Liam. Kailangan kong makalayo sa kaniya dahil na sa peligro ang buhay ko at ng anak ko. Hindi ko siya kailangan sa buhay ko.

Nang makalabas ako sa kompanya niya ay agad akong pumara ng taxi. Nagpahatid ako sa terminal ng mga bus dahil lalayo ako sa lugar na iyon sa mas lalong madaling panahon. Alam ko kung saan ako pupunta at tinawagan ko na siya. 

May isa pa akong kaibigan at siya ang alam kong mapagtataguan ko pansamantala. Alam ko na ligtas ako doon sa probinsya nila at hindi na ako makapaghintay pa na makarating doon.

Ilang oras lang ang lumipas ay nakarating na ako kaagad sa lugar ng matalik kong kaibigan. Nag-aabang na siya sa akin kaya ngumiti ako nang malapad.

“Miguel!”

Lumingon naman si Miguel sa gawi ko nang marinig ang boses ko. Kaagad niya akong sinalubong at niyakap.

“I miss you. Biglaan yata ang pagpunta mo rito?” tanong niya kaya nagbuntong hininga lang ako. 

Inalalayan ako ni Miguel papasok sa kaniyang sasakyan at agad kaming umalis. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Matagal ko nang matalik na kaibigan si Miguel. 

“M-Miguel, pwede ba akong magpahinga muna?” tanong ko sa kaniya. 

Nahihilo pa rin ako at hindi ko na kaya pa na manatiling gising. Natawa naman ito at pinisil ang ilong ko. 

“Pahinga ka na muna. Alam kong napagod ka sa biyahe. Ako na ang bahala sa 'yo.”

Ngumiti ako sa kaniya bago ako tuluyang lamunin ng antok. Hindi ko na namalayan ang oras dahil pagkagising ko ay nalaman kong na sa loob na ako ng isang kwarto. Napabalikwas na lang ako nang bangon dahil si Liam kaagad ang unang pumasok sa isipan ko.

“Ayos ka lang ba?” 

Napalingon ako sa may-ari ng boses at napahinga nang maluwag dahil si Miguel ang nakita ko. Nagtataka na itong tumingin sa akin habang ang mga mata ay nagtatanong na rin.

“G-Gutom ako.”

Gusto kong sampalin ang mukha dahil ito kaagad ang naisip ko. Dali-dali naman akong kinuhanan ni Miguel ng pagkain at kaagad ko iyong nilantakan. Sobrang nagutom ako sa biyahe at dahil na rin sa batang na sa tiyan ko. Hinintay ako ni Miguel na matapos sa pagkain.

Nang matapos ako ay ako na ang nagpresinta na magsabi tungkol sa nangyari sa akin. Kaibigan ko si Miguel at matutulungan niya ako sa problema ko.

“Lumayas ako sa amin isang buwan na. Gusto akong ipagkasundo sa kaibigan nilang negosyante pero hindi ko kaya magpakasal sa lalaking hindi ko gusto, Miguel.” 

Nakinig si Miguel sa akin habang ako ay nagkukwento. Wala akong dapat itago sa kaniya. Miguel has to know everything, especially about my pregnancy.

“Napadpad ako sa bar at nagpakalasing hanggang sa may nakasalubong akong isang lalaki. Naibigay ko ang sarili sa kaniya at pagkatapos ng ilang buwan ay nalaman ko na buntis ako.”

Nakatungo ang ulo nang sabihin ko iyon kay Miguel. Kinakabahan ako sa magiging reaksyon niya.

“Buntis ka, Sienna?”

Tila hindi malinaw kay Miguel ang sinabi ko kaya siya nagtanong. Tumango ako at narinig ko na lang ang malakas niyang buntong hininga.

“Sino ang tatay ng dinadala mo? Hahanapin ko siya at kailangan niyang—”

Kaagad kong pinutol ang kaniyang sasabihin sa pamamagitan ng paghawak sa kamay niya. Kumalma ito at napatitig sa akin.

“Si Liam Del Fierro. Siya ang ama ng dinadala ko, Miguel.”

Napakagat pa ako sa ibabang labi nang sabihin ko iyon. Napatayo si Miguel at nasuntok ang pader. Kilala namin pareho si Liam. Alam namin ang tungkol sa kaniya kaya ganoon na lang ang galit niya.

“Mapapatay ko ang gagong 'yon, Sienna. Bakit ka niya pinagsamantalahan?”

Tumulo ang luha ko dahil sa sinabi niya. “Kagustuhan ko ang nangyari sa amin at kaya ako nandito dahil alam na niya ang tungkol sa dinadala ko. Hindi pwedeng malaman ng pamilya ko ang tungkol dito at mas lalong hindi pwedeng malaman ni Liam kung nasaan ako, Miguel.” 

Hinawakan ni Miguel ang kamay ko kaya naman napatitig ako sa kaniya.

“Pinapangako ko gagawin ko ang lahat para protektahan kayo.”

Hinawakan ko ang pangako ni Miguel sa akin. Alam kong ligtas ako sa puder niya. Simula sa araw na iyon ay sinigurado ni Miguel na mabigay sa akin ang mga kailangan ko. 

Ilang araw din ang lumipas at nagpapasalamat ako dahil hindi ako natunton ni Liam. Siguro ay naisip niyang hayaan na lang ako. Wala siyang mapapala sa akin at sana lang talaga hindi niya na ako hanapin pa.

Masaya na ako dito sa probinsya nila Miguel. Mayamang pamilya din ang mga ito at nagmamay-ari ng maraming lupain. Maraming pwedeng gawin dito sa kanila at sobra akong nag-enjoy. Dito ko balak palakihin ang anak ko.

Alam ko hindi na ako makakabalik pa sa mansyon dahil sa ginawa ko at wala na akong balak pa na bumalik. Itatakwil lang ako ng pamilya ko dahil sa pinagbubuntis ko. Kaya ko na ang sarili ko at hindi ako hihingi ng tulong para sa pagpapalaki sa anak ko.

Sa ngayon ay na sa harden ako kasama ng mga tagapangalaga nila Miguel. May ginagawa sa oras na ito si Miguel kaya wala siya sa tabi ko.

“Senyorita Sienna, may naghahanap po sa inyo.”

Napatigil naman ako sa ginagawa nang sabihin iyon ng katulong. Nagtataka ay hinarap ko ito.

“Bisita? Wala akong inaasahang bisita ngayon, Maring.” 

Napakamot sa ulo si Maring dahil sa kalituhan.

“Asawa niyo raw po siya, Senyorita.”

Halos gumuho ang mundo ko nang marinig iyon mula sa katulong. Kilala ko na kung sinong bisita ang tinutukoy ng katulong at dumating na nga sila bago pa man ako makapagtago.