Kabanata 0003

~Sienna~

Lasing na lasing ako nang may mangyari sa amin pero hindi ko makakalimutan ang mukha niya. Ngayon na hindi ako lasing ay mas lalo ko siyang nakilala at ang mas nakakagulat pa ay matagal ko na pala siyang kilala. Kaya pala sobrang pamilyar sa akin ang mukha niya.

Si Liam Del Fierro pala ang lalaking iyon. Pakiramdam ko ay gusto ko na tumakbo palabas dahil sa aking mga nalaman. Siya ang ama ng dinadala ko, ang lalaking naka-one night stand ko at siya rin pala ang lalaking mortal na kaaway ng pamilya ko.

Tadhana ba ito? Pero bakit siya pa?

Masamang tao si Liam. Lahat ay takot sa kaniya at tinuturing niyang kaaway lahat ng mga business tycoons. Isa na ang pamilya Montemayor na kaniyang kaaway.

“You might be, Sienna Montemayor...” aniya sa kalmadong tono. Tumayo ito mula sa pagkakaupo at naglakad patungo sa direksyon ko.

Inihakbang ko ang aking mga paa papalayo dahil natatakot akong maglapit kami. Pinagdarasal ko rin na sana hindi niya ako matandaan. Kailangan magpanggap ako na hindi ko siya kilala. Sana lang talaga ay hindi niya maalala ang pagmumukha ko.

“Y-Yes, ako nga po. Nandito po ako para mag-apply po sana ng trabaho bilang sekretarya ninyo.” 

Ginawa ko ang lahat para lang hindi niya ako paghinalaan. Kinuha ni Liam ang application ko at naupo ito sa ibabaw ng mesa niya. Napalunok ako nang mapatitig sa kaniya. Hindi maipagkakaila ang presensyang taglay niya.

“Have a seat.”

Nanigas ako sa kinatatayuan nang bigla siyang mag-angat ng tingin at tumitig sa akin nang diretso. Itinuro niya ang sofa sa gilid ko kaya hindi na ako nag-atubiling umupo.

“Sana matanggap niyo po ako bilang sekretarya niyo. Kailangan ko po talaga ng trabaho ngayon, sir.” 

Nakayuko ang ulo ko nang sabihin ko iyon. Hindi ko alam pero natatakot ako na tumingin sa kaniya. Hindi ko kaya dahil pakiramdam ko ay nilulusaw ako sa mga titig niya sa akin.

Hanggang ngayon ay ayaw pa rin mag-sink sa utak ko na ang mortal na kaaway ng pamilya ko ay siya ring ama ng anak ko. Mas lalo lang naging komplekado ang lahat. 

Kasalanan ko talaga ito dahil ang tanga ko. Hinayaan ko ang sarili na malasing nang sobra. Malaking gulo ito kapag nalaman ng pamilya ko ang tungkol sa nangyari sa amin.

“So... Isa ka palang Montemayor?” napalunok ako sa tanong niya.

Napahigpit din ang paghawak ko sa sapin ng sofa habang nakatitig kay Liam. Hindi ko aakalain na itatanong niya sa akin iyon.

“O-Opo, pero wala na ako sa kanila. Iniwan ko na ang bahay namin.”

Tinitigan niya ako ng ilang sigundo bago siya magsalita.

“Your family owns some huge companies. You don't have to work. So, why?”

Napakagat ako sa ibabang labi dahil sa kaniyang naging tanong.

“Gusto ko lang tumayo sa sarili kong mga paa na hindi umaasa sa kanila. Pero kung ang apelyido ko ang dahilan para hindi niyo ako tanggapin ay mas mabuting umalis na po ako, sir. Salamat po sa oras niyo.”

Akmang tatayo na sana ako nang bigla siyang maglakad sa direksyon ko. Hindi ko inaasahan ang ginawa niya. Naupo ito sa tabi ko kaya naman umusod ako palayo.

“Don't be so fast. I have a lot of things to tell you. I will not allow you to escape again.”

Dahil sa kaniyang mg sinabi ay napatayo ako. Rinig na rinig ko ang malakas na pagkabog ng dibdib ko at hindi ako makapag-isip kung ano ang gagawin.

“What do you mean?” tanong ko sa kaniya.

Tumayo siya mula sa pagkakaupo at bumalik sa mesa niya. Sa akin pa rin siya nakatingin. 'Yong tingin na nakakalusaw.

“Do you really think I won't recognize you? As far as I could remember, it was you whom I made sex.”

Tuluyan na akong napalunok habang naninigas sa kinatatayuan ko.

“H-Hindi ko alam kung ano ang sinasabi niyo, sir.”

Kailangan kong galingan sa pagpanggap. Hindi niya malalaman na ako 'yon. Hindi pwede.

Ngumisi naman ito habang nakatitig pa rin sa akin. “Stop pretending, Sienna. I am not drunk that night. I remember your face and you can't hide from me forever.”

Napakuyom ang kamao ko dahil sa narinig. Kinakalma ko lang ang sarili ko dahil baka mawalan ako ng malay. Umiikot pa naman ang paningin ko.

“Alam mo, hindi mo naman kailangan isipin ang nangyari noong nakaraan. Hindi ba lahat ng mga babae ay gano'n naman talaga? Kung sinu-sino ang pinapatulan?”

Kumunot ang kaniyang noo dahil sa sinabi ko. Naglakad ito patungo sa direksyon ko habang ang kaniyang mga kamay na sa magkabilang bulsa ng pantalon. 

Hindi ko maiwasang mapatitig sa kaniya habang papalapit sa akin. Ang lakas ng dating niya. Sobrang lakas ng kaniyang presensya at kahit sinong makakita sa kaniya ay talagang mapapatigil. Ang mga mata niya ay para bang nangungusap kapag tinitigan. Ang kaniyang gwapong mukha ay hindi mo talaga siya aakalaing bilyonaryo. Tindig niya pa lang ay parang isang modelo.

Alam ko na magkasing edad lang kami pero sobrang yaman na niya. Isa siyang Del Fierro ang tagapagmana ng kayamanan ng pamilya Del Fierro.

“Hindi mo ako mapipigilang isipin ang nangyari noong nakaraan dahil kahit anong gawin ko mukha mo ang nakikita ko. Isang buwan kitang hinanap at sa tingin mo ba ay hindi ko alam?” sabi niya at napalunok na naman ako.

Hindi ko na mabilang kung ilang ulit na ako napalunok. Sobrang nakakakaba lang talaga ang presensya ni Liam Del Fierro at higit sa lahat ay kaaway niya ang pamilya ko. Hindi ko alam kung ano ang kaya niyang gawin sa akin kung sakali.

“Huwag kayong mag-alala dahil hindi naman ako nag-file ng case. Hinayaan ko na lang ang nangyari sa ating dalawa.”

Hindi ko na kailangan pa na magpanggap. Wala ng saysay kapag nagpanggap pa ako. Kilala niya pala ako pero ang tungkol sa anak ko ay sana huwag niyang malaman. Hindi ko alam kung anong pagsisinungaling ang sasabihin ko.

“I know you won't do that, Sienna.”

Nagtataka ko siyang tinitigan. Pakiramdam ko ay may gusto siyang ipahiwatig kaya kinakabahan na ako. 

“Alam ko naman na hindi mo ako tatanggapin dahil isa akong Montemayor. Ano pa ang kailangan mo sa akin?” tanong ko sa kaniya sa seryosong mukha.

Kumunot na naman ang kaniyang noo bago niya ako sagutin.

“You're carrying my child, Sienna Montemayor. You can't hide the truth from me.” Napatalikod ako nang sabihin niya sa akin iyon upang iwasan ang kaniyang mga titig.