BIANCA POV Feeling ko talaga may problema ang babaeng ito eh! Kilala ko ang ugali nitong si Amber! Alam na alam ko kung may bumabagabag sa isipan niya unang tingin ko pa lang kaya alam kong may hindi talaga tama sa kanya. "Amber..magtapat ka nga sa akin. May problema ka ba?" hindi ko na napigilan pang tanong sa kanya. Napansin kong saglit siyang natigilan sabay iwas ng tingin sa akin. Hindi ko na tuloy napigilan pa ang sarili ko. Kaagad na nagsalubong ang kilay ko dahil sa ipinapakita niyang reaction ngayun. "Problema? Anong problema? Wala....walang problema!" kaagad na pagkakaila niya. Pero kita ko naman sa mga mata niya na hindi siya nagsasabi ng totoo. Hindi kasi siya makatingin ng direcho sa akin eh. Hindi ko tuloy napigilan ang mapabutong hininga. "So, nagagawa mo nang maglihim sa akin ngayun? Akala ko ba bawal ang maglihim sa isat-isa? Bakit feeling ko nagawa mo yata ngayun sa akin iyan?" kunwari nagtatampo kong bigkas. Kaagad naman siyang natawa. Iyung tawa na hindi ma
BIANCA POV Birthday party ni Lola Agatha at eksakto alas siyete ng gabi ako sinundo ni Arnold sa bahay. Mabuti na lang at ready na ako kaya naman pagkadating niya umalis na din kaagad kami. Binilinan ko ang dalawang Yaya's ng mga anak ko na kailangang matulog ng maaga ang mga bata dahil maaga din ang pasok nila sa School kinabukasan. Kung hindi lang ako naka- 'oo' na kay Arnold na aattend ako sa party na ito parang ayaw ko na din sanang tumuloy pang dumalo. HIndi pa talaga ako ready na muling makaharap ang mga taong naging dahilan kaya hangang ngayun nasasaktan pa rin ako. "Ayos ka lang ba? Bakit napakatahimik mo yata?" nakangiting tanong sa akin ni Arnold pagkababa namin ng kotse. Sa mansion ni Lola Antonia gaganapin ang party at katulad noong mga unang pagpunta ko sa lugar na ito halos wala man lang ipinagbago. Pagpasok pa lang sa loob ng bakuran, kita na ang karangyaan sa buong paligid. Halatang maraming bisitang dumalo base na din sa nakikita ko. "Kukumustahin ko lang si
BIANCA ISSABELLE POV "Excuse us! Hindi kayo ang dahilan kaya kami nandito. Kaunting respito naman sa kasama ko Tita Sylvia!" narinig kong bigkas ni Arnold at iginiya na ako palayo kay Mrs. Sylvia Buenaventura. Kaagad naman akong nagpatianod. Ayaw kong ubusin ang energy ko para patulan ang isang taong kagaya ni Mrs. Buenaventura. Mabuti na lang at hindi na ito nagreact. Pero sa gilid ng mga mata ko napansin ko ang pagdating ni Daniel kasama si Jeneva. Hindi ko tuloy mapiglan ang makaramdam ng lungkot kaya lalo kong binilisan ang paghakbang ko. Hangang ngayun pa rin kasi aminado ako na nakakaramdam pa rin ako ng kirot ng kalooban tuwing nakikita kong magkasama silang dalawa. Tatlong taon kaming nagsama ni Daniel at never niya akong isinama sa kung ano mang party. Never ko din naramdaman na naipagmalaki niya ako sa kanyang mga kakilala. Hindi katulad sa mga ginagawa niya kay Jeneva ngayun. Pinilit kong baliwalain ang sakit ng kalooban nang tumapat kami sa isang kwarto. Alam kong
BIANCA POV Ito ang pinaka-iiwasan ko ang lahat! Iyung magharap kaming lahat at magbitaw ng mga hindi magagandang salita. Kaya lang kasama na siguro talaga sa buhay ko. Kailangan kong harapin ang mga taong nagkasala sa akin at ito na din siguro ang tamang pagkakataon para unti-unting maningil. "La...relax lang po kayo! Naiinitindihan ko naman si Mrs. Buenaventura! Para po kasi sa kanya wala akong puwang sa pamilyang ito kaya nasasabi niya ang katagang iyun!" kunwari malungkot kong bigkas. Napansin kong muling napatitig si Daniel sa akin pagkatapos kong sabihin ang katagang iyun! Kita ko sa mga mata niya ang hindi maisatinig na damdamin kaya kaagad akong nag-iwas ng tingin sa kanya. "Mrs. Buenaventura? Kinalimutan mo na nga talaga na minsan tayong naging mag-asawa at supposed to be, Mommy ang itawag mo sa sarili kong Ina!" bigkas niya. Peke naman akong natawa. "Daniel naman! Alam natin pareho na noon pa man, ayaw na sa akin ng Mommy mo! Ngayung divorced na tayo, wala na sigur
BIANCA POV "Tama na! Magtatalo -talo na lang ba kayo diyan? Nakalimutan niyo yata na birthday ko ngayun at maraming bisita na naghihintay sa atin sa labas! Sylvia, Daniel, Jeneva pwede bang lumabas muna kayo? Asikasuhin niyo ang mga bisita sa labas para naman magkaroon ng saysay ang party na ito dahil presensya pa lang ni Bianca sapat na sa akin!" galit na wika ni Lola Antonia sa kanila. Pigil ko naman ang paguhit ng masayang ngiti sa labi ko. Mukhang sa pagkakataon na ito ako pa rin ang nagwagi sa puso ni Lola Antonia. Pinapakita niya lang sa lahat na ako pa rin ang papanigan niya sa lahat ng oras. "Pero La...gusto ko pang makausap si Bianca! Mag-asawa pa rin kami at may lilinawin lang po ako sa kanya!" giit naman ni Daniel. Mukhang hindi pa rin siya titigil sa kakulitan niya. Mukhang hindi pa rin siya tapos sa issue ng hiwalayan namin. "Daniel naman! Bakit ba ang kulit mo? Hindi ba't iyun naman ang gusto mong mangyari? Noon pa man gusto mo na akong hiwalayan. Ayan na...hiwal
BIANCA POV Sa may gilid ng pool kami nakarating ni Jeneva. May mangilan-ilan akong napapansin na mga bisita na nakatambay din sa bahaging ito kaya naman kahit papaano nagkaroon ako ng kumpyansa sa sarili ko na wala naman sigurong gagawing masama sa akin si Jeneva ngayung gabi. "Ano ang gusto mong sabihin? Sabihin mo na dahil nagmamadali ako!'" kaagad kong tanong sa kanya. Seryoso niya akong tinitgan bago nagpakawala ng isang nakakainsultong pagngisi. "Hindi ko talaga akalain na may sa pusa ka pala! Akala ko talaga napuruhan ka at namatay ka na eh....pero mukhang nagkamali ako!" bigkas niya habang matalim na nakatitig sa akin. Mapakla naman akong natawa at naglakad palapit sa kanya. "Bilib din naman ako tapang mo noh! Sa sinasabi mo ngayun, parang inamin mo na din na sinadya mo akong pasagasaan seven years ago!" nakangiti kong bigkas sa kanya. Ngiti na hindi umabot sa mga mata ko. Ngiti ng pagkasuklam lalo na nang manumbalik sa isip ko ang impyerno na pinagdaanan ko pagkatapos
BIANCA POV Pagkatapos maiahon ni Daniel mula sa pool si Jeneva kaagad niya din itong binalabalan ng suot niyang coat. Matalim akong tinitigan bago inakay ang kerida niya papuntang mansion. Naiwan naman akong pigil ang sarili kong maluha. Ganiyan na talaga siya noon pa man! Kakasabi niya lang kanina na ayaw niyang makipag-divorce sa akin pero iba naman ang ipinapakita niya sa akin ngayun. Mula noon hangang ngayun walang ipinagbago. Si Jeneva pa rin ang kinampihan niya. Ni hindi man lang siya nagtanong kung sino ang may kasalanan bago siya nagdesisyon kung sino ang kakampihan niya. "Basa ka na! Kailangan mong magpalit ng damit!" muling naagaw ni Arnold ang attention ko nang muli itong nagsalita. Blanko ang expression ng mukha na tinitigan ko siya at pilit na nagpakawala ng ngiti sa labi. "Ayos lang ako! Matitiis ko pa naman ang lamig. Sa bahay na ako magpapalit ng damit." bigkas ko at nagpatiuna nang naglakad paalis. Napansin ko pa ang makahulugang pagtitig sa akin ng ilan sa mg
BIANCA POV Mabilis na lumipas ang mga araw. Kakalabas ko lang ng conference room nang kaagad akong salubungin ng secretary kong si Yvette. Ibinalita niya sa akin na nasa baba daw si Daniel Buenaventura at kanina pa nangungulit sa mga staff at gwardiya para makausap daw ako. Hindi ako tumatangap ng bisita nang wala sa appointment list ko. Pero nabangit sa akin ni Attorney na nag-resfused daw si Daniel na pirmahan ang inihain kong divorce kaya pwede ko naman siyang maisingit sa schedule ko ngayung araw. Hangat maaari gusto ko na din talagang matapos ang problema sa kasal naming dalawa. "Paakyatin mo siya Yvette! NO problem, may isang oras pa naman bago ang kasunod kong meeting diba?" nakangiti kong sagot kay Yvette. Tumango naman ito at mabilis na din siyang bumalik sa kanyang pwesto samantalang bumalik na din ako sa aking opisina. Pagkapasok ko sa loob ng opisina kaagad na naagaw ang attention ko sa isang bugkos ng bulaklak na nakapatong sa mesa. Kahit na hindi ko titingnan iy
SCARLETT POV "KAHIT saglit lang! Please, pwede bang kahit saglit lang makausap ka?" nakikiusap na bigkas ni Gino! Wala sa sariling napatitig ako kay Draku at hindi nakaligtas sa paningin ko kung gaano siya ka-seryoso ngayung habang nakatitig kay Gino! Mukhang hindi talaga siya masaya sa pakiuisap ng half brother niya. "Okay, tungkol saan ang sasabihin mo? Sabihin mo na dahil gusto ko nang magpahinga!'' nayayamont kong bigkas! Wala sa sariing napatingin ako kay Anyana at kitang kita ko talaga sa mga mata niya ang pagkadisguto! Ilang beses ko din siyang nahunuli na pasulyap-sulyap sa tiyan ko! "NO! Hindi pwede! Hindi kayo pwedeng mag-usap!" seryosong bigkas ni Draku! Pilit naman akong ngumiti! 'Saglit lang naman daw! Pagbigyan mo na iyang kapatid mo!" pilit ang ngiting sagot ko! Sa ilang linggo na kasama ko si Draku sa bahay na ito, tuluyan na ding palagay ang loob ko sa kanya! Natuto na din akong makipag-usap sa kanya! Siguro dahil sa kaloob-kalooban ng puso ko, alam kong mabut
SCARLETT POV Patuloy ang paglipas ng mga araw! Talagang tinutoo ni Draku ang sinabi niya sa akin na magli-leave daw siya sa opisina niya para masamahan ako! Ilang check- ups ko na din na kasama siya at hindi niya talaga ako iniiwan! Napagkakamalan na nga siya ng karamihan na asawa ko pero deadma lang siya! Mukha pa nga siyang nag-eenjoy sa ginagawa niya kaya hinahayaan ko na lang! Katulad na lang ngayun, kasama ko siya dito sa likurang bahagi ng sasakyan! Kakagaling lang namin sa OB Gyne ko at walang ibang ginawa si Draku kundi ang alalayan ako! Kung pwede nga lang buhatin niya na ako, ginawa niya na eh! Huwag lang daw akong mahirapan! "Gusto mo bang kumain na muna tayo?" nakangiti niyang tanong sa akin? Hawak niya ang isa kong kamay ngayun at pinisil-pisil pa iyun! Nasanay na ako sa ganito niyang gawain kaya naman parang normal na sa akin ang lahat Palagi siyang nakaalalay sa akin kahit saan kami magpunta kaya kahit papaano, nasanay na ako sa mga hawak niya! "Gusto ko nan
SCARLETT POV Tama lang ang naging desisyon ko na bigyan ng chance si Draku na magpaka-ama sa mga anak namin! Hindi ko pa man nasisilang ang mga babies, ramdam ko na magiging mabuti siyang ama sa mga bata! Kahit papaano, maswerte pa rin pala ako! Tinalikuran na yata ako ng lahat pero heto siya! Ang taong akala ko walang ibang gustong gawin kundi ang durugin ako pero kabaliktaran pala ang mangyayari! Siya pala ang hindi ko inaasahan na masasandalan sa mga panahong kailangang kailangan ko na ng karamay! Na kailangan ko ng matatag na masasandalan lalo na at kakaiba yata ang epekto ng pagbubuntis ko! Kahit papaano, nahimasmasan na ako! Nandito na ulit ako sa silid ko kasama si Draku na hindi ko kayang tumingin ng direcho sa kanya! Nahihiya kasi talaga ako sa mga nangyari! Feeling ko sobrang drama ko kanina na hangan ngayun, namamaga ang mga mata ko sa matinding pag-iyak! "Ayos ka na ba dito? May gusto ka bang kainin?" narinig kong muling sambit niya! Kanina pa siya! Sa tuwing nag
SCARLETT POV "GOD! hIndi ko akalain na kaya ko pa palang bumuo ng triplets!" narinig kong sambit ni Draku habang nasa tiyan ko ang dalawa niyang palad! Patuloy siya sa paghaplos sa tiyan ko at kitang kita ko ang hindi maipaliwanag na damdamin sa kanyang mukha! "Ni sa hinagap, hindi ko akalain na magiging ama ulit ako! Ito na yata ang pinaka the best na regalo na natangap ko sa tanang buhay ko! Higit pa sila sa kung ano mang kayamanan meron ako dito sa mundo! Pangako mga anak..aalagaan at poprotektahan ko kayo sa abot ng aking makakaya! Nandito lang kami ng Mommy niyo na excited na kayong masilayan!" muli niyang bigkas! HIndi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero sa katagang lumabas sa bibig ngayun ni Draku, kusa na lang tumulo ang luha sa aking mga mata! Nakaka-touch kaya! Hindi ko din kasi akalain na makikita ko siya sa ganitong klaseng emotion! "OH God, naramdaman mo ba iyun? Gumalaw sila! Biglang gumalaw ang mga babies natin, Scarlett!" tuwang tuwa na bigkas niya!
SCARLETT POV "HI! Ikaw pala!" wala sa sariling bigkas ko! Pasimple kong siyang tinitigan at hindi ko mapigilan ang humanga nang mapasin ko kung gaano siya ka-presentableng tingnan ngayun! "Ano ang ginagawa mo dito? Baka mapagod ka! Parang ako kasi ang nahihirapan sa sitwasyon mo ngayun eh! Hindi ba sila mabigat?" seryoso niyang tanong sa akin sabay titig sa umbok ng aking tiyan! Wala sa sariling napahaplos ako sa aking tiyan sabay ngiti! "Medyo mabigat na sila pero kaya ko pa naman! Teka lang, saan ka galing?" nagtataka kong tanong sa kanya! "Sa opisina! May maaga akong meeting kay Mr. Sanchez at dahil wala naman akong ibang gagawin after the meeting, naisipan kong umuwi na muna!" nakangiti niyang bigkas! Wala sa sariling napatango ako bago ko muling itinoon ang buo kong attention sa mga bulaklak na nasa harapan ko! "Mahilig ka pala sa mga bulaklak? So, kumusta? Natangap mo ba ang mga flowers na padala ko kanina? Mukhang mas type mo yata ang mga flowers dito sa garden kaysa
SCARLETT POV "Yeah, I understand! Hindi pwede dahil wala tayong pagtingin sa isa't isa! Pero pwede naman siguro nating subukan diba? Para sa mga bata!" seryoso niyang bigkas! Wala sa sariling kaagad naman akong napailng! "Subukan? Yes..pwede subukan pero paano kung hindi maging successful? Paano ang mga anak natin? Draku, for me mas mabuti na din siguro ang ganito! Na magkaundo tayo pagdating sa mga bata pero no more romantic moments sa pagitan nating dalawa!" seryoso kong sagot sa kanya! Hindi talaga pwede dahil ayaw kong magdesisyon ng mga bagay na alam kong ako lang din ang magiging talo sa bandang huli! Pagkatapos kong kumain, muli akong inihatid ni Draku sa aking silid! Kapansin-pansin ang kanyang pananahimik pero pilit kong binabaliwala iyun! Naging maayos ang unang gabi ko sa bahay ni Draku! Naging panatag naman ang kalooban ko at himalang nakatulog din naman ako ng mahimbing! Kinabukasan, nagising ako sa mahinang katok sa pintuan ng aking siild at nang sipatin ko ang
SCARLETT POV KANINA pa ako paikot-ikot dito sa loob ng silid! Hindi ko malaman ang gagawi ko dahil kanina ko pa gustong lumabas para sana makalanghap ng sariwang hangin kaya lang hindi naman ako binalikan ni Draku! Dagdagan pa na nakakaramdam na ko ng pagkalam ng aking sikmura! Kanina ko pa hinihintay na balikan ako dito ni Draku pero hindi nangyari! Mahigit isang oras na ako dito sa loob ng silid at halos alas nwebe na din ng gabi! Late na talaga at kailangan ko nang makakain! "Hayssst, nasaan na kaya siya? Hindi ko na talaga kaya!" mahina kong sambit! Hindi ko maiwasan na makaramdam ng kaba sa isiping baka nakalimutan ni Draku na kasama niya ako dito sa bahay! Akmang maglalakad na sana ako patungo sa pintuan ng kwarto nang makarinig ako ng mahinang katok! Kung hindi lang malaki ang tiyan ko tumakbo na sana ako patungo sa pintuan! TAlagang naghahanap na pagkain ang tiyan ko! "Draku?" kaagad kong bigkas pagkabukas ko sa pintuan ng silid! Kaagad na tumampad ang nakangiti niya
SCARLETT POV"ITO ang magiging kwarto ko?" kaagad kong tanong kay Draku! Balik kami sa bahay na pinagdalhan niya sa akin kanina at nagulat na lang ako nang muli niya akong dinala sa kwarto kung saan ako natulog kanina! Kung hindi ako maaaring magkamali, ito din ang silid niya dahil sa loob ng walk in closet habang nag-iikot ako, may napapansin akong mga personal niyang mga gamit!"Ito lang ang pinakamalaki at pinaka-kumportableng kwarto sa bahay na ito! Don't worry, bihira lang naman akong umuuwi dito at kapag nandito naman ako pwede din naman akong magpahinga sa ibang silid kaya wala kang dapat na ikabahala!" nakangiti niyang sagot sa akin! Simula kanina, hindi ko na siya nakikitaan pa ng kagaspangan ng pag-uugali!Palagi na ding mahinahon ang tono ng kanyang pananalita na siyang labis kong ipinagpasalamat!"Pero, pwede naman ako sa ibang kwarto na lang! Bakit dito pa?" nagtataka kong bigkas!"Scarlett, hindi ka pa ba napapagod? I think, kailangan mo na munang magpahinga! Mamaya ng k
SCARLETT POV "ALAM kong sobrang naging unfair ako kay Anyana dahil idinamay ko siya sa galit ko sa Ina niya pero kahit na magsisisi pa ako, hindi na maibabalik pa ang mga nangyari! Naiinitinhan ko kung galit man siya sa akin ngayun! Naiintindihan ko kung halos isumpa niya man ako ngayun! Kung umiiyak at nasasaktan man ako ngayun, siguro ito na ang karma ko!" muli kong bigkas! Napatitig ako sa labas ng sasakyan habang nag-uumpisa na naman akong maluha! Siguro, kailangan ko nang masanay! Siguro, kailangan ko nang tangapin sa aking sarili na palagi na akong iiyak! "Now, I understand! Don't worry, kakausapin ko si Anyana regarding this matter! Magiging maayos din ang lahat!" mahina niyang sambit! Naramdaman kong bigla niyang hinawakan ang isa kong kamay pero mabilis ko ding hinila iyun! Isang mahinang buntong hininga ang narinig ko sa kanya pagkatapos kong gawin iyun pero hindi ko na lang binigyang pansin pa! Wala naman kaming relasyon para hawak-hawakan niya ako sa aking kamay at i