Chapter 42

BIANCA POV

Sa may gilid ng pool kami nakarating ni Jeneva. May mangilan-ilan akong napapansin na mga bisita na nakatambay din sa bahaging ito kaya naman kahit papaano nagkaroon ako ng kumpyansa sa sarili ko na wala naman sigurong gagawing masama sa akin si Jeneva ngayung gabi.

"Ano ang gusto mong sabihin? Sabihin mo na dahil nagmamadali ako!'" kaagad kong tanong sa kanya. Seryoso niya akong tinitgan bago nagpakawala ng isang nakakainsultong pagngisi.

"Hindi ko talaga akalain na may sa pusa ka pala! Akala ko talaga napuruhan ka at namatay ka na eh....pero mukhang nagkamali ako!" bigkas niya habang matalim na nakatitig sa akin. Mapakla naman akong natawa at naglakad palapit sa kanya.

"Bilib din naman ako tapang mo noh! Sa sinasabi mo ngayun, parang inamin mo na din na sinadya mo akong pasagasaan seven years ago!" nakangiti kong bigkas sa kanya. Ngiti na hindi umabot sa mga mata ko. Ngiti ng pagkasuklam lalo na nang manumbalik sa isip ko ang impyerno na pinagdaanan ko pagkatapos