Chapter 24

DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV

Sa isang madilim na lugar sa Antipolo ako nakarating. Pinahinto ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada at lumabas bitbit ang isang kahang sigarilyo at lighter! Nagsindi ako ng stick ng sigarilyo at bumuga at humithit ng makailang ulit.

Pinaghalong damdamin ang lumulukob sa buo kong pagkatao. Tuwa at lungkot dahil sa mga nalaman ngayung gabi. Natutuwa ako na makitang muli si Bianca na ligtas pero nalulungkot ako sa isiping hindi ko na pag-aari ang puso niya!

Mariin akong napapikit kasabay ng pagpatak ng luha sa aking mga mata. Ni sa hinagap hindi ko akalain na mararanasan ko ito. Akala ko talaga hindi ko siya mahal at hindi ko siya matutunang mahalin. Teenager pa lang, wala akong ibang hangad na babae noon na makasama habang buhay kundi si Jeneva lang. Ni wala nga akong kaamor-amor kay Bianca eh. Ni hindi ko nakikita ang sarili ko na siya ang makakasama ko habang buhay.

Pinatikim ko ang impyerno sa kanya habang nagsasama kami dahil gusto kong siya na