Chapter 7 - Respeto?

Chapter 7

Nagsimula na namang tumulo ang mga luha ni Jessa habang yakap-yakap si Cresia nang mahigpit, kumakapit sa kakaunting aliw na maaari niyang makuha dahil kahit papano ay may matatawag siyang kakampi.

“Cresia!” Agad niyang pinunasan ang mga luha, nang marinig ang boses ng kanyang Mother in Law na tinatawag si Cresia.

She smile to Cresia bago siya tuluyang magsalita.

“Pumunta ka na kay Mama. Baka mamaya magalit pa iyon sayo kasi kasama mo ako.: Jessa said.

Nakita ni Jessa ang lungkot at awa sa mukha ni Cresia na para bang kahit bata pa ay alam na niya ang lahat ng mga nangyayare.

“Ayos na si Ate Jessa kaya pumunta ka na kay Mama,” sambit na lang ni Jessa kay Cresia para puntahan na ang mama nito.

Ilang sandali ay tumango si Cresia, pero amy lungkot pa rin ang mata niya habang nakatingin kay Jessa.

“I'm sorry for what my mama and Kuya did to you.” Cresia said na talaga namang humaplos sa puso niya.

“You don't need to say sorry. Hindi kailangan iyon. Ayos lang talaga si Ate Jessa, Cresia.”

“Pero sinaktak ka po ni Mama, Ate—”

“Cresia, where are you?!” Nakagat na lang ni Cresia ang labi at walang nagawa kung hindi ang bumaba na lang at puntahan ang ina niya kahit na gustong gusto niya pa rin ang manatili sa tabi ni Jessa.

Pinilit ni Jessa na pasiglahin ang sarili kahit na inaantok at nanghihina pa siya. Kung siguro ay hindi pa alam ni Jessa na buntis siya, baka hanggang ngayon ay nagtataka pa rin siya sarili niya, but now na alam na niyang buntis siya, alam na niya ang rason kung bakit inaantok at nanghihina ang katawan niy.

Inayos muna ni Jessa ang sarili at tuluyang bumaba. Alam niyang kailangan na niyang simulan ang paghahanda ng dinner bago pa. Dahil kung hindi pa niy sisimulan ay baka makarinig at makatikim nanaman siya mula sa mother in law niy. At alam niyang may mas masama pa ang kahihinatnan niya.

Dumeretso si Jessa sa kusina nang makita niya si Madam Grace sa sofa at may kausap sa phone, malakas ang tawa at mukhang nagsisiyahan sa usapan nila.

Pero ang bigat sa kanyang ĺpuso ay tila lalo pang bumibigat nang ilang sandali ay narinig niya mula sa kusina ang malakas na boses ni Madam Grace na mother in law ni Jessa na binati si Kianne, after that, nasundan iyon ng boses ni Harvey at Kianne.

“Ghad! You look stunning, Iha! Kahit talaga anong mangyare sayo ay subrang ganda mo pa rin!” Rinig ni Jessa iyon at halos gusto na niyang umiyak ulit.

Wala man lang kahihiyan. Dinala pa nila ang kabit ng asawa niya rito sa mismong bahay habang siya ay nagluluto para sa kanila.

Pakiramdam ni Jessa ay mas masakit pa na nandito si Kianne kaysa sa pagsampal nI Madam Grace sa kanya kanina.

“Thank you, Tita! And Nagulat talaga ako nang sinabi ni Harvey na pupunta kami rito because you are here. Thank you, Tita! Salamat sa pag invite!” Masayang ani ni Kianne na animo'y hindi kabit kung kumilos.

“Of course, Iha. Mas sasaya pa nga ako kung aalis ang basura na nandito at ikaw na lang ang pumalit. After all, you deserve to be Villazarri. At saka ikaw naman dapat ang papakasalan ng anak ko kung hindi lang may bigalng sumulpot na basura!” Rinig na rinig talaga ni Jessa iyong subrang linaw, na animo'y sinasadya pang iparinig sa kanya.

Pinilit ni Jessa na huminga ng malalim sa subrang paninikip ng dibdib niya at kalmahin ang mabilis na tibok ng kanyang puso habang patuloy siyang gumagalaw sa kusina dahil talagang hirap na hirap na siyang humingi.

“Naku, Tita. Huwag po kayong magsalita ng ganyan. Tanggap ko naman na po na may asawa na si Harvey.” Naging malumanay at may lambing ang boses ni Kianne.

“No way?! Kung tanggap mo, ako hindi! Aba masyado kang mabait, Iha. Ikaw ang dapat na Villazarri at hindi ang basurang babae na iyon. Nakakairita. Ex convict at walang kwenta.”

Hindi siya makapag-concentrate sa paghahanda ng pagkain dahil ang isip niya ay nakatuon sa mga tawanan at kaswal na usapan na nangyayari sa labas at haluan pa ng may pang-lalait na para kay Jessa.

Rinig na rinig niya ang boses ni Kianne, magaan at masigla, kasabay ng mas makapangyarihang boses na nanggagaking kay Madam Grace. Para bang naging isang entablado na ang paligid niya, dahil sa mga tawanan at kwentuhan at habang naka entablado ang mga iyon, siya ang naiwang nasa likod, halos walang nakakapansin at nasasaktan ng subra.

Dahil sa masasakita na salita at paninikip ng dibdib ay halos hindi na magawang tadtadin ni Jessa ng maayos ang mga gulay at ilan pang mga ingredients at pati na rin ang luha ay tuluyan nanamang lumuha at kahit anong gawin niya talagang subrang sakit na ang lahat ng bagay.

She really wanted a divorce. Gustong gusto na niya dahil pagod na pagod na siya, but how? How could she do that gayong ayaw naman ng asawa niya at mukhang gustong gusto lang na saktan siya ng emotional.

“Ano? Luto na ba?” Napaayos si Jessa sa pagkakatayo nang marinig ang boses ni Madam Grace na pumasok sa loob ng kusina.

“H-Hindi pa po—”

“Aba, aber?! Anong plano mo? Anong oras natapos hindi pa yan luto? May bisita tayo tapos pabagal bagal ka?” Napapikit si Jessa sa narinig at sunod ay tinignan si Madam Grace sa mismong mata.

“Wala na po ba kayong kayang ibigay na respeto sa akin? Asawa po ako ng anak niyo, pero kayo pa mismo ang nag invite sa kabit ng anak niyo?” Hindi na napigilan ni Jessa ang sabihin iyon.

Umawang ang labi ni Madam Grace at sunod ay lumapit kay Jessa. Madam Grace look at Jessa with a serious look. Napapikit si Jessa nang muli siyang sambalin ni Madam Grace.

“Wala kang karapatang magsalita o questionin ang mga desisyon ko. And don't call Kianne a kabit. Ikaw ang rumespeto dahil hindi ka karespe respeto.” Sambit ni Madam Grace habang tinuro turo pa si Jessa.