Kabanata 6

Bumuga siya ng hangin. Nasapo niya ang noo habang naiisip ang mas malalim pang dahilan kung bakit hindi siya kayang mahalin ni Craig. Iisa lang naman ang mabigat na dahilan...

His ex-girlfriend. Ang babaeng mahal na mahal nito.

"Aasa akong pupunta ka, Maxine. Hindi na kita nakikita. Ni hindi mo na ako dinadalaw..." ang mga katagang iyon ang nagpabalik kay Maxine mula sa malalim na pag-iisip.

"Sorry lo..." hinging paumanhin niya. Para mawala ang tampo nito ay tinawag niya ito sa gustong itawag niya. "Naging busy ako sa trabaho. Hayaan ninyo, asahan ninyong dadalo ako sa birthday mo, Lo," aniya.

Marami pa silang napag-usapan. Tungkol kay Craig, sa trabaho, sa mga proyekto. Pero sa tagal ng pag-uusap nila sa telepono, bumabalik sila sa usapang kasalan. Gustong gusto na talaga nilang lumagay sa tahimik si Craig.

Alas sais y medya na noong nakababa siya sa parking lot. Pinindot niya ang remote starter para i -unlock ang kanyang sasakyan. Lumang sasakyan iyon. May sentimental value sa kanya dahil dating minamaneho iyon ng kanyang inang namayapa na.

Hindi siya agad umuwi. Dumiretso siya sa supermarket upang mamili ng mga kulang sa condo niya. Gusto niya ring magluto kaya naman pagkatapos sa super market ay sa wet market naman siya dumiretso para bumili ng fresh na karne ng baboy, baka at manok. Bumili na rin siya ng isda at pinalinis na iyon. Nang mabili lahat ng nasa listahan niya ay umuwi na siya. Mga pasado alas otso na siya nakarating sa kanyang condo.

Medyo mabigat ang dala niya kaya naman habang papataas ang elevator sa condo niya ay ibinaba niya ang reusable bag sa sahig ng elevator. Nangawit ang balikat niyang sinabitan ng bag kaya minasahe niya iyon. Napapikit pa siya nang madiinan ang masakit na parte at nabigyan ng ginhawa dahil sa pressure na nilagay niya roon. Maging ang leeg niya ay ginalaw niya para maehersisyo. Nakakaramdam din siya ng pananakit ng ulo. As usual, it's a tension headache again, lalo na at marami siyang iniisip na nagko-cause ng stress sa kanyan. Dumagdag pa ang bagong sekretarya ni Craig kung kaya ay hindi mapanatag ang kalooban niya.

Maingat at mabagal siyang humakbang patungo sa kanyang condo. Maging ang pagbukas roon ay tila wala siyang gana. Her energy was drained enough for her to do more at home. Gusto na lang niyang magpahinga. Maligo pagkatapos ay matulog. Hindi niya ininda ang kumakalam na sikmura.

Ngunit ang pahinga na balak niya ay mukhang hindi mangyayari. Muntikan niyang mabitiwan ang mga dala dahil sa nahintakutan siya at nagulat nang mabuksan ang pinto ay may maaninag siyang bulto ng taong nakaupo sa kanyang sofa sa dilim. Nawala din naman ang takot niya nang mapagsino iyon. Kahit sa dilim ay nakilala niya ang lalaki.

"Craig?" tawag niya sa lalaki. Bakit nandito ito? Hindi ba ay hinabol nito ang babaeng kinahuhumalingan ngayon? Inaasahan niyang hindi ito makikita ngayon gabi. Inaasahan nga niyang baka kinabukasan ay magkarelasyon na ang mga ito. Pero sa itsura ng lalaki, parang kanina pa ito roon. Hinihintay ba siya nito? Dito na naman ba ito matutulog?

It gives her chills thinking of that. Parang may humalukay sa kanyang tiyan at naglilarang mga paru-paro. Thoughts of them in the bed crossed her mind. Agad niyang ipinilig ang ulo at sinuway ang sarili sa isiping iyon.

Inapuhap niya ang pindutan para sa ilaw. Nang lumiwanag ay muli siyang napalingon sa lalaki. Nakapikit pa rin ito habang nakasandal ang likod sa sofa. Ang noo nito ay medyo lukot at salubong ang mga kilay, hudyat na hindi naman ito tulog Parang pagod na pagod din ang mukha nito.

Hinayaan na lamang niya ito at hindi na muli siyang nagsalita. Sinara niya ang pinto at naglakad patungo sa kusina. Dinala niya agad ang mga pinamili sa lababo para hugasan. Ilalagay niya ang mga iyon sa container para i-freezer. Iniwan niya ang karne ng baboy para iluto. Hindi na sana niya balak pang magluto sa gabing iyon dahil pagod na siya at masakit ang ulo, pero dahil naroon ang lalaki, mapipilitan siyang ilutoan ito ng paboritong ulam ang lalaki.

Nagpatuloy lamang siya sa ginagawa habang pasulyap-sulyap sa lalaking hindi pa rin gumagalaw sa kinauupuan. Hindi na rin niya nagawang magbihis pa dahil gusto niyang makaluto agad. Sabi niya ay hindi siya gutom pero iba ang sinasabi ng kanyang tiyan. Rinig na nga niya ang pagkalam nito. Kung wala lang sana ang lalaki ay baka itinulog na lamang niya ang gutom.

Ganoon naman siya lagi. Pagdating sa lalaki, kahit pagod na siya. Kahit nasasaktan siya. Inuuna pa rin niyang isipin ang kalagayan nito.

Kasalukuyan siyang naghihiwa ng mga gulay nang maramdaman niya ang mga yabag palapit sa kusina. Hindi siya lumingon at nagpatuloy lamang sa ginagawa pero alam niya, si Craig na iyon na nagpasyang puntahan siya. Alam niyang may pakay ito sa kanyang importante kaya ito naparoon.

"Pinagalitan mo ba si Sofia, Max? I warn you not to do that, right?"

And just like that. Isang maling akusasyon lang pala ang ipinaroon nito.