Billionaire's Bed Warmer
They are having səx.
But she is not his wife nor a girlfriend
She warms his bed when he needs her. Explores the pleasure of each body.
She's a secret--no one needs to know.
Maxine holds a position in the company, which others questioned. They say she's special, that's why she gets the position, other desires. But to her, she climbed the ladder on her own abilities and talent. She alone reached the top. Beside the man she loved in secret for years.
She taught, giving in will make him fall in love. But he never dares to look at her as a woman he can love. Craig had someone in his heart for a long time. Using Maxine is a way out to forget his first love.
Their life is like a bug caught in a spider web. Maxine tried to escape, but she couldn't. She was entangled to her feelings to Craig, who once more, using other women to forget.
But is he really using Sofia? The care he showed to her was way far from he's treating her. And he is openly saying that Sofia is the woman he will marry.
She gave up. But once she gave up, she learned that she was pregnant with his child. Is she going to tell him? Or should she save herself from all the pain caused by him?
What if his first love comes back? Is she able to leave without traces?
Read
Chapter: Kabanata 99"She's coming with me..."Silang lahat ay napalingon sa nagsalita. "Sergio?" bulalas ni Maxine. Hindi makapaniwalang naroon ang lalaki ngayon. Akala niya ay nasa business trip ito ngayon. At anong ginagawa nito doon?Nakangiting lumapit si Sergio sa kanila after getting permission to get in. Alam niyang nagiging maingat lamang ang mga pulis sa lagay na iyon."Mr. Dela Paz," ika ni Alfred at nakipagkamay sa lalaki. Nakamata naman sina Sharon at Yvonne sa lalaking bagong dating. Naisip ni Sharon, maraming nakapaligid kay Maxine na malalaking tao. May koneksiyon ito sa dalawang lalaking nag-uumpugang parang bato pagdating sa kalakaran ng negosyo."I heard there's a commotion in here. Kaya napababa ako," sabi nito kapagdaka.Napakunot noo si Maxine. Nagtataka naman si Sharon maging ang ibang naroon. May katanungan sa kanilang mga mukha.Natawa si Sergio saka itinuro ang taas. "I'm residing on the top floor. I own the building," paliwanag nito. Nagkatinginan sila Sharon at Maxine. N
Last Updated: 2025-03-24
Chapter: Kabanata 98"Max! Max! Oh my God!" mangiyak-ngiyak na nagkukumahog na tumakbo palapit si Sharon sa kaibigan. Yumakap ito agad at umiyak na ng tuluyan. Kahit kailan ay iyakin talaga ito.Nang marinig ang nangyari kay Maxine ay agad siyang sumugod doon. Siya dapat ang kasama ni Craig sa hospital pero talagang iniwanan niya ang lalaki para puntahan ang kaibigan."Are you okay?" Sisinghot-singhot na sinipat ni Sharon si Maxine. Napahaplos ito sa sugat niyang may benda na. "You are not!" bulalas na muli nitong napahagulhol. "She's okay. Kaunting galos lang."Napatigil si Sharon sa pag-iyak nang may magsalita. Npalingon siya dito. Agad na sumeryoso ang kanyang mukha nang mapagsino iyon. Si Yvonne."Bakit nandito siya?" pabulong lang ang tanong na iyon ni Sharon pero nakarating pa rin sa pandinig ni Yvonne. Ngumiti lamang ito. Hindi niya kailanman masisisi ang babae na pagdudahan siya. Nahihiya naman na tumingala si Maxine kay Yvonne. "Sorry," aniyang mababasa lang mula sa pagbuka ng kanyang bibig.
Last Updated: 2025-03-23
Chapter: Kabanata 97"Did you find it?"Natigil si Yvonne nang bumungad ang tanong na iyon sa kanya ni Samuel. Kada uwi niya ay iyon lagi ang tanong sa kanya. Naririndi na siya sa paulit-ulit na tanong niyo kaya binalewala niya ito. Hindi niya ito sinagot pero mabilis siya nitong nahila sa kamay. Kahit na nakaratay ito sa wheelchair ay kayang kaya pa rin nitong kontrolin siya. Gawin ang gusto kahit imbalido na."No," sagot niya. At alam niyang magiging dahilan na naman iyon ng galit nito. Hinila niya ang kamay na hawak ng lalaki at inihanda ang sarili sa pagputok ng galit nito."Bullshìt! Ilang buwan na ang ibinigay ko sa iyo, Yvonne pero hindi mo pa rin mahanap? Ginagawa mo ba talaga ang pinapagawa ko sa iyo? Or are you just flirting with that guy again? Ginagàgo mo ba ako?" Hinarap ni Yvonne si Samuel. Mariing tinitigan ito. "Huwag mong idamay dito si Aivan, Samuel. He was helping me pero ginagamit ko lang siya para magawa ang gusto mo..." aniya. Humalakhak ito nang nakakaloko. "Are you protecting
Last Updated: 2025-03-23
Chapter: Kabanata 96Tila naitulos si Maxine sa kinaroroonan. Hindi makakilos. Lalo na noong wala na ang sila Sharon."Max..."Maging noong tawagin ni Craig ang pangalan niya ay hindi niya maangat ang mukha para tingnan ito. Parang gusto na lang niyang maglaho o bumuka ang inaapakan niyang sahig upang kainin siya."I'll...explain—""No need!" malakas ang boses na putol ni Maxine sa sasabihin ni Craig. Ayaw na niyang marinig ang dahilan. Ayaw na niyang ipahiya ang sarili sa sasabihin nito. Obviously, siya ang lasing kaya siguro may nangyari sa kanila.Nagsalubong ang mga kilay ni Craig sa inasal ni Maxine. Hindi pa nga siya nakakapagpaliwanag. Gusto lang naman niyang humingi ng tawad."Just forget it, Craig. Sofia will not know about it. Kilala mo ako, hindi ako ako magsasalita. Kaya don't worry, hindi malalaman ni Sofia. Prom...""Sofia and I are done!" si Craig naman ang pumutol sa sinasabi ni Maxine. Sa pagkakataong iyon ay mabilis na napalingon si Maxine kay Craig. Nalukot ang mukha niya sa magkahalon
Last Updated: 2025-03-22
Chapter: Kabanata 95Dala ang prutas ay sumugod sila ni Sharon sa kuwartong sinabi ni Mrs. Samaniego."Lo..." Halos sabay sila ni Sharon nang tawagin ang matanda. Sa totoo lang ay pareho silang nag-aalala ni Sharon. Pero ang pag-aalala na iyon ay napalitan ng gulat nang makitang hindi ang matandang Samaniego ang nakaratay sa kama ng hospital.Nagkatagpo ang mga mata nila Craig at Maxine. Gising na si Craig mula sa pagkakatulog at kasalukuyang tinitingnan ito ng doctor. Naantala lamang iyon dahil sa bigla nilang pagdating.Una siyang nagbaba ng tingin kasabay ng muling pag-atake ng matinding kaba sa dibdib. Humigpit ang pagkakahawak niya sa basket ng mga prutas. Tuloy ay lumalabas na para dito ang mga iyon. Siya pa naman ang nakahawak.Nagkatinginan sila ni Sharon pagkatapos. Sila Don Felipe naman at Mrs.Samaniego ay nasa gilid malapit kay Craig. Naghihintay ng sasabihin ng doctor."He's okay. His condition is normal, especially since his memory is coming back. But I still suggest a rest for him," sabi ng
Last Updated: 2025-03-22
Chapter: Kabanata 94Nagsalubong ang mga kilay niya. Mas lalong nagulo ang kanyang isipan dahil sa sinabi ng kanyang lolo."What?" "Pa," nagsusumamo ang ina niya sa matandang Samaniego. "Please, don't do this..." pakiusap nitong lumapit sa matanda "Gusto niyang malaman ang lahat. Bakit hindi natin sabihin!"Biglang natawa si Craig mg pagak. Hanggang sa mauwi iyon sa halakhak. Humalakhak siya nang humalakhak. Pinagtawanan ang nalaman."Nonsense!""It's the truth!" pahayag ng matanda.Alam ng matanda ang damdamin ni Maxine sa kanyang apo. He did his very best to match them. Akala niya ay nagtatagumpay siya. Nakikita niya kasi na nakokontrol din ni Maxine ang apo sa paraang hindi magawa ng iba. Pero matigas ang puso ng kanyang apo pagdating sa pag-ibig. He's still longing for that love from his past. Pagmamahal na sana lang ay nakalimutan na lang nito ng tuluyan. Iyon ang lagi niyang idinadalangin sa Diyos. Habang humahalakhak ay napaupong muli si Craig. Then there's a sudden ringing to his ears. Nagsasa
Last Updated: 2025-03-21
Chapter: Chapter 37 EndIt's been three months simula noong tinakbuhan ko ang lahat at nagtago. Mag-aapat na buwan na rin ang tiyan ko at medyo halata na ang umbok nito. Dahil nga mataba ako, ang nakaraang buwan ay para lamang baby fat iyon.Nasa parke ako ngayon at nagpapahangin. Malamig ang hangin dahil tagsibol dito ngayon sa Canada, kung saan ako napadpad. Nakapamasyal na kami dito noon ni mama, sa kanyang kapatid. Noong nagpaalam ako kay mama at papa ay agad nila akong pinayagan. Walang tanong-tanong. Binigyan ako ng pera at umalis ako na hindi sinasabi kung saan ako tutungo. I always contact them at sinasabing okay lang ako. Naki-usap ako sa kapatid ni mama na huwag sabihing naroon ako.Kaya lamang ay alam na nila na buntis ako. Kaya halos walang araw-araw akong kinukumbinsi bi maa na umuwi na. Paano nila nalaman? Iyon daw ay noong sumugod si Adonis makaraan ng isang linggo na pagkakawala ko. Sinabi ni Joseph sa kanya ang kalagayan ko.Akala ko pagtatakpan ni Joseph iyon, a
Last Updated: 2021-09-19
Chapter: Chapter 36"I'm sorry, baby."Hindi ko alam kung para saan ang sorry na iyon. Hindi ko na alam kung ano ang inihingi niya ng sorry, o ayaw ko lang talaga alamin dahil alam kong masasaktan ako. Pero ayaw ko na talagang tumakbo. Kailangan ko harapin kung ano man ang nasa isipan ko.Humugot ako ng malalim na hininga bago magsalita."Kaya ba pinahihintay mo ako noon dahil sa kondisiyon ni Crystal?" gumaralgal ang boses ko dahil naiiyak na naman ako.Lumapit pa siya sa akin. Pagkatapos ay niyakap niya ako. Ang aking pisngi ay nakasubsob sa kanyang dibdib. Dinig na dinig ko ang malakas at mabilis na tibok ng kanyang puso."I'm sorry dahil nasaktan na naman kita. Wala na akong ginawa kundi ang paiyakin ka," napapaos niyang saad habang hinahalikan ang aking ulo. "I told you to wait kasi gusto kong maging maayos muna ang lahat. Para hindi ka masaktan at para na rin hindi masaktan si Crystal. But then, I was a
Last Updated: 2021-09-16
Chapter: Chapter 35Naglakad ako palayo. Pilit nagpapakatatag at pinipilit na huwag maiyak at huwag lumuha. Pero hindi ko iyon napigilan lalo na dahil wala man lamang Adonis na pumipigil sa akin. Hindi man lamang niya ako hinabol.Naririnig ko si Eula na sinasabihan si Adonis na habulin ako pero wala, hindi niya ginawa.Masakit! Napakapit ako sa aking dibdib dahil sa sobrang sakit. Napatigil ako sa paglalakad nang alam kong medyo malayo na ako sa kanila. Napakapit ako sa pader. Doon na lumabas ang hikbi na kanina ko pa pinipigilan.Hindi ako makahinga, ang sikip ng dibdib ko, lalo na noong maalala ko ang itsura ni Adonis nang makita ako. At ang imahe ng singsing na suot ni Crystal.Oo, bago ako tumalikod ay napukaw ng pansin ko ang daliri nitong mahigpit na nakakapit sa braso ni Adonis.I'm about to collapse nang may biglang umalalay sa akin. Napatingala ako at nakasalubong ng mga mata ko ang abong mga mata ng pinsan ni Adonis. Doon na tuluyang nagdilim an
Last Updated: 2021-09-16
Chapter: Chapter 34On the job training is coming. From March to May ang training namin then ga-graduate na kami. Business Administration ang kurso namin dahil wala lang, trip lang naming mangbabarkada!Charotera! balak talaga naming magtayo ng restaurant na magca-cater ng healthy eating, healthy living. You know naman, sa side namin ni Mart na payatot at ako na Diozzang sexy fat mama!Sa loob ng restuarant ay may part naman na beauty products, peg naman iyon ni Mahinhin at sa taas naman ay Gym na peg ni Eula, kaya alam n'yo na kung bakit siya sexy!Sana lang talaga makagraduate kami, kasi naman panay absent ang inatupag namin sa nakaraang buwan.Katatapos lamang naming magfill-up ng mga forms for applying. Iniwan ako ng barkada dahil may mga lakad. As usual magkasama na naman si Mahinhin at Mart. Si Eula, kasama ni Bryan na mukhang may something din sa buhay.Inamin sa akin ni Bryan na ginamit niya lang ako
Last Updated: 2021-09-15
Chapter: Chapter 33"Don't scare her!"Dumagundong ang boses ni Adonis habang pahigpit ang hawak niya sa kamay ko. May butil-butil na pawis ang namuo sa noo ko. Nararamdaman ko rin na namamawis ang aking kamay, kili-kili maging ang singit ko dahil sa tensiyon na namumuo sa aming apat.Tumahimik kasi bigla. Nakakabingi, na tanging ang malakas lang na kabog ng puso ko ang naririnig. Hindi ko na kaya, para akong matatae sa kaba. Hindi na rin maipinta ang mukha ko dahil sa pagkakalukot nito."A-"gusto kong magsalita pero wala ni isang kataga ang lumabas doon. Muli, naiiyak ako dahil kinakabahan. Suminghot pa ako para pigilan.Bigla na lamang silang humagalpak ng tawa. Silang tatlo na ikinagulat ko at ikinakunot noo.Napalabi ako nang mapagtantong pinagti-tripan nila ako. Like! si Diozza ay kanilang biktima sa kadramahan!Padarag kong hinila ang kamay kong hawak ni Adonis habang namumula ako
Last Updated: 2021-09-15
Chapter: Chapter 32Nagmukmok ako maghapon sa kuwarto. Mugto na ang mga mata ko at mahapdi na rin. Alam kong kanina pa umalis ang lalaking hindi ko man lamang nalaman ang pangalan. Basta pinsan siya ni Adonis. Pinsan niyang hindi boto sa akin.Hindi ko tuloy alam kung ano na ang paniniwalaan ko. Yesterday, I was very happy, may kapalit pala lahat ng iyon. Napupuno tuloy ng agam-agam ang ang utak ko. Mga tanong na ayaw ko sanang i-entertain pero pilit na nagsusumiksik sa isip ko.Alam ko sa sarili ko kung sino si Adonis. Kilalang-kilala ko na siya at alam kong totoo siya sa akin. Walang halong kaplastikan ang ipinapakita niyang ugali at pagmamahal.Ang problema ay ang pamilyang nakapalibot sa kanya. Kung sino ba sila? Kung anong magiging papel nila sa buhay naming dalawa ni Adonis.Si Crystal pa lang at ang nalaman ko ay problema na, ano pa kaya ang pamilya ni Adonis. Kung makikilala ko sila, paano ko sila haharapin, paano nila ako itururing.Naimagine ko tuloy, baka s
Last Updated: 2021-09-12
Chapter: Chapter 19 LayasMichelle's Point of View Huminga ako nang malalim habang papasok sa bahay. Alam kong ano mang oras ay makakasalubong o magkikita kami ni Mama. Inihanda ko na ang sarili ko para doon. Kahit na dinadagundong ako ng matinding kaba. Of course, nakakaramdam din ako ng takot. Hindi sa lahat ng oras ay matapang ako...O should I say, nagtatatapang-tapangan lamang ako. Dahil ang totoo, isa akong duwag. Ni hindi ko nga maipaglaban ng harapan ang pag-ibig ko kay Lucas. Nakuha ko siya sa paraang kinamumuhian niya.Muli akong bumuga ng hangin. "All is well. All is well," pagpapakalma ko sa aking sarili. Kailangan kong magmukhang matapang na muli. Sa harapan ni Mama. Sa harapan ni Olivia. Pero pagkapasok ko, hindi si Mama ang nabungaran ko sa sala. Mas kinabahan ako nang makita kong nakatayo roon si Nanay Susan. Umiiyak siya at sa tabi niya ay may dalawang maleta.Kinabahan ako kasabay ng umusbong na galit sa aking sistema. Inaasahan ko naman na na tatanggalin na rin si Nanay Susan, but not th
Last Updated: 2025-03-24
Chapter: Chapter 18 TypeMichelle's Point of View "Michelle, puwede bang gawin mo ito.""Michelle, tapos na ba ang pinagawa ko sa iyo nung Friday?""Michelle, iyong balance sheet tapos na ba?"Peke ang ngiting ipinakita ko sa mga kasamahan ko nang magsilapit sila at kung ano-anong mga tinatanong. Nagawa ko naman ang mga iyon pero parang wala ako sa mood na sagutin ang mga tinatanong nila. Relocation? Muling pumasok sa isip ko iyon. Maganda sanang tanggapin iyon kung ganito rin lang naman ang mga kasama ko sa trabaho. Pero wala akong magawa. Ako ang bago kaya ako ang tagasalo ng ibang gawain nila. Ako naman, dahil gustong manatili sa trabaho at para magustuhan ako ay sunod lang ako ng sunod sa kanila.Kung sa iba siguro ay nakipag-away na ako. Sa dati kong mga trabaho ay hindi ko hinahayaang tapakan nila ako. Lumalaban talaga ako kaya nga kung hindi nasisisante ay umaalis na lang ako. Hindi naman ako mahirap pakibagayan. Friendly ako at maasahan. Pero hindi ko gusto na sinasamantala ako. This time, nagtii
Last Updated: 2025-03-23
Chapter: Chapter 17 Hindi SusukoMichelle Point of ViewHalos hindi ako lumalabas sa aking kuwarto. Kapag naroon sila mama ay nanatili lamang ako roon. Ngayong umaga nga ay maaga akong umalis dahil alam kong tulog pa sila. Hindi na rin ako nag-umagahan para makaiwas. Hindi dahil ma-pride ako kundi, dahil iniiwasan kong mas lumala ang sitwasyon namin ni Mama. Hindi naman siya makikinig kahit anong paliwanag ko. Our situation will only escalate into a worse scenario. Sa akin pa rin ang sisi at ako pa rin ang mali. She will hit me again. Kilala ko na si Mama kapag nagagalit sa akin. Hindi naman ako makapagsumbong kay papa dahil lagi itong wala at hindi rin naman ako ang kakampihan niya. I need to protect myself, dahil walang gagawa noon para sa akin kundi ako lamang. Sobrang aga ko nang makarating sa trabaho. Pero hindi ko akalain na sa paghihintay ng elevator ay mas may maaga pa sa akin. At hindi lang basta basta ibang tap iyon. It was Lucas and his assistant. Para makaiwas ay agad akong tumalikod pero huli na dahil n
Last Updated: 2025-03-22
Chapter: Chapter 16 Don't hurt her againLUCAS Point of ViewNagulat ako sa ginawa ni Ginang Asuncion. I was about to stop her when Olivia went to her mother and stopped her by herself. Niyakap niya ito para hindi na magawang sugurin si Michelle. Napatingin pa ito sa akin na tila nahihiya.I stepped down from where I was when Michelle looked at me with her angry eyes. Nanlilisik ang mga mata niyang sumulyap bago ibaling sa kanyang ina ang atensiyon."Saan ka galing? Wala ka na talagang ginawang tama, Michelle!" sigaw ng kanyang ina sabay duro sa kanya. Nanatiling hindi nagsasalita si Michelle."Ma, stop it! Nakakahiya kay Luke," pigil naman ni Olivia sa kanyang ina. Hinawakan nito ang kamay na dumuduro kay Michelle para ibaba. "Please..."Nanatiling hindi umiimik si Michelle as I watched her closely. But she didn't back down. Nagawa pa nga niyang ngumisi, nanunuya iyon. "Tapos na ba? Puwede na ba akong umalis para makapagpahinga?" sabi niyang wala man lamang respeto sa kanyang ina. Nagsalubong ang mga kilay ko dahil sa sina
Last Updated: 2025-03-21
Chapter: Chapter 15 FamilyMichelle's POV"Okay ka ba, Chelle?" tanong sa akin ni Sonia. Naabutan niya ako sa locker na nagbibihis na. Panaka-nakang ninanakawan ang ng sulyap. Alam kong nagtataka siya dahil basa ang aking buhok. Buti na lang at may shower room doon kaya bago umuwi ay nalinisan ko na ang sarili ko. Binalingan ko siya na nakangiti. "Oo naman. Okay lang ako," sagot ko. Kinuha na ang bag ko sa locker. "Mauna na ako," sabi ko. Humalik muna ako sa pisngi niya bago tuluyang umalis. Hindi ko na rin sinabing huling shift ko na iyon at hindi na rin nagpaalam pa sa iba. Alam ko rin naman na kinabukasan lang ay laman na ko ng usapan nila. May pakpak ang balita. Malalaman din nila kahit hindi ako magsalita.Dahil Sabado na ay minabuti kong hindi na lamang umuwi agad. Hindi din naman ako hahanapin sa bahay. At hindi naman magsasalita si Olivia na umalis ako. Ilang beses na niya akong nahuli pero hanggang ngayon ay wala naman sinasabi sila mama at papa sa akin. "Manang Bebang, pabili po ako ng Lomi. Iyong
Last Updated: 2025-03-19
Chapter: Kabanata 14 FiredMichelle's POVHe kissed me. I should be happy dahil siya ang gumawa ng unang hakbang para halikan ako. Pero hindi...Tears streamed down my eyes. His kiss was so lacked of gentleness. Mapagparusa ang halik na ginagawad niya sa akin. It's a devils kiss. No love at all.When he felt my tears ay tumigil siya sa paghalik sa akin. In an instant, the look in his eyes is full of disgust. Nagawa pa nga niyang punasan ang mga labi niya sa harap ko na tila ba diring-diri sa akin."Don't work here ever again! If you do, hindi na matutuloy pa ang kontrata natin!" banta niya.Binitiwan niya ako at saka iniwang mag-isa roon. Natutop ko ang bibig ko ng imbes na tumigil sa pag-iyak ay lalo akong nakaramdam ng panlulumo. Nakaramdam ng awa sa sarili. Pinaramdam niya sa akin na wala akong kuwenta.I'm doing this to survive! Gusto kong mag-ipon sakaling wala na akong mapuntahan ay may pera ako. Dahil ramdam kong anumang oras ay mawawalan ako ng pamilya. Pamilyang hindi naman ako itinuring na pamilya. Th
Last Updated: 2025-03-18
LOGIN
