Chapter 159DALAWANG sasakyan at mahigit sampung tao ang umalis mula sa mansyon ng pamilya Monterde. Pagkalipas ng isang oras, dumating sila sa isang villa sa silangang bahagi ng lungsod at dumiretso sa garahe sa unang palapag sa ilalim ng lupa. Nasa passenger seat si Lolo Herman at lumingon kay Camila at Braylee. "Binili ko ito mahigit sampung taon na ang nakalipas. Bihira ko itong napuntahan. Apat na palapag ito at may mahigit limandaang square meters lang ang sukat. Medyo maliit." Tumango si Camila at bumaba ng sasakyan. Sa pinakaloob ng garahe, may isang pinto. Nilapitan ito ni Lolo Herman, pinindot ang fingerprint scanner at agad na bumukas ang pinto nang lumiwanag ang screen. Diretso sa reception area ang daan. Kahit nasa ilalim ng lupa at walang sikat ng araw, maganda pa rin ang bentilasyon dahil may nag-aalaga rito nang regular. Walang kahit anong amoy ng amag o lamig sa hangin. Tinuro ni Lolo Herman ang elevator at saka tinapunan ng tingin ang isang bahagi ng silid.
Chapter 160MATAPOS kunin ang kanyang plane ticket, pumasok si Camila sa first-class cabin. Habang iniisip niyang mag-isa siyang pupunta para hanapin ang lalaking iyon at hindi alam kung anong panganib ang maaaring kaharapin sa daan, hindi niya maiwasang makaramdam ng bigat sa dibdib. Walang emosyon sa kanyang mukha nang hanapin niya ang kanyang upuan pero may isang lalaking nakaupo na roon. Matangkad at matipuno ang lalaki, nakasuot ng mamahaling itim na suit. Nakahiga siya sa kalahating nakatuping upuan, may hawak na librong binabasa. Nakayuko ito kaya hindi makita ang mukha pero ramdam ang malamig at kalmadong presensya nito. Tumayo si Camila sa gilid at magalang na nagsabi, "Mr, mukhang..." mali ang kanyang upuan. Tinaas ng lalaki ang kanyang ulo at nagtagpo ang kanilang mga mata. Natigilan si Camila. Brix?!Bakit nandito siya? Sinadya ba niyang sumabay sa kanya? Sa isang iglap, ang mabigat niyang pakiramdam ay biglang gumaan kahit hindi ni Camila napansin mismo iyon sa
Chapter 161"HAHA! Camila, karapat-dapat ka bang lumaban sa akin?"Matapos marinig ang magandang balita mula sa kanyang mga tauhan sa Pilipinas, hindi mapigilan ni Daisy ang sarili sa sobrang tuwa.Pinikit niya ng bahagya ang kanyang mga mata at napangisi.'Camila, kahit pa may tulong ka mula kay Brix at Mr. Pimentel, ano ngayon? Hindi mo ba kusa lang isinuko ang kumpanya mo? At ito pa lang ang simula. Marami ka pang pagdadaanan!'Naalala niya ang pang-aapi kay Camila online nitong mga nakaraang araw.at sobrang ikinatuwa ni Daisy ito.Ngumiti siya, inilapag ang cellphone sa mesa, kinuha ang isang baso, binuksan ang bote ng red wine at naglakad papunta sa terrace upang tikman ang alak nang dahan-dahan.Nakatanaw mula sa itaas ng matayog na gusali, kitang-kita ni Daisy ang buong siyudad. May bahagyang yabang at determinasyon sa kanyang mga mata.Darating ang araw, makukuha rin niya ang lahat ng pag-aari ni Camila at mas maganda kung tuluyan na siyang mawawala sa mundo. At si Brix...Hah
Chapter 162NANG mabalitaan nina Camila at Brix na nakabalik na sa Pilipinas sina Jeffrey at Daisy, dali-dali silang bumili ng ticket pauwi at lumipad pabalik sa Pilipinas sa lalong madaling panahon.Habang nasa lubak-lubak na daan pa sina Camila, si Daisy naman ay nakarating na sa villa ni Jeffrey.Pagkapasok na pagkapasok nila sa kwarto, agad na nag-krus ng braso si Daisy at umupo sa sofa na may malamig na ekspresyon sa mukha. Ni hindi man lang siya tumingin kay Jeffrey na nakaupo sa tabi niya.Lumapit si Jeffrey at naupo sa tabi niya, ipinatong ang kamay sa balikat nito, saka bahagyang yumuko. "Galit ka ba?""Hmph!" Tumalikod si Daisy.Hinawakan ni Jeffrey ang mukha niya at pinaharap ito. "Sige na, alam mo namang hindi pa tamang panahon para ipaalam ang relasyon natin.""Ang totoo niyan, hindi mo lang talaga ako sineseryoso. Anong ‘female secretary’? Ano tingin mo sa akin sa harap ng ibang tao?""Okay, okay, walang sinuman ang makakabastos sa 'yo basta andito ako."Matapos siyang l
Chapter 163NAGHÀLIKAN nang matindi ang dalawa habang nakatayo lang si Camila, tulala at hindi agad makapag-isip kung ano ang nangyayari.Kung hindi lang niya alam na galing ang dalawa sa Indonesia, iisipin niyang galing sila mismo sa kagubatan dahil sa mga aksyong ginagawa sa harap niya. Habang naguguluhan pa siya, muling bumukas ang pinto ng opisina.Paglingon niya, nakita niyang si Brix iyon, nakasuot ng itim na casual shirt at nakatayo sa may pintuan. Mabilis nitong sinuri ang paligid bago lumapit kay Camila.Napalingon si Daisy sa ingay at nang makita niya si Brix, napasigaw ito sa gulat, "Ah!" sabay tulak kay Jeffrey palayo."Billy, bakit ka nandito? Hindi ito ang iniisip mo!"Kumunot ang noo ni Brix, hindi sinagot si Daisy, bagkus ay tinitigan si Jeffrey.Nagtagpo ang mga mata nila at biglang bumigat ang atmosphere sa kwarto.Hindi alintana ni Daisy ang tensyon. Mabilis siyang lumapit kay Brix at hinawakan ang kanyang pulso. "Billy, ako—"Ngunit walang emosyon sa mukha ni Brix
Chapter 164HINILA ni Jeffrey si Daisy palabas ng gusali ng Perez Company. Sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya, namula ang maputing pulso ni Daisy."Jeff, anong ginagawa mo?""Jeff, bitawan mo ako! Ang sakit!"Hindi kumibo si Jeffrey at nanatiling seryoso ang mukha. Tahimik lang siyang naglakad hanggang sa makarating sila sa parking lot sa tabi ng kalsada. Doon lang siya huminto at mariing itinulak si Daisy sa sasakyan.Tumama ang bewang ni Daisy sa matigas na katawan ng kotse at namutla siya sa sakit. Ilang beses siyang napasinghap bago siya nagawang tumingin kay Jeffrey nang may pagtataka."Jeff, ano ba—"SLAP! Diretsong sinampal siya ni Jeffrey, dahilan para mapaling ang ulo niya sa isang tabi."Tanga! Alam mo ba ang ginawa mo?!"Napahawak si Daisy sa namumula at nananakit niyang pisngi, hindi makapaniwala sa nangyari."Jeff, bakit mo ako sinampal? Ano bang nangyayari?"Dahil sa dami ng dumadaang tao sa paligid, hindi mapakali si Jeffrey. Imbes na sumagot, binuksan na lang nito
Chapter 165"KUYA, kung hindi mo ako tutulungan, wala na akong ibang pagpipilian kundi mamatay."Ipinatong ni Daisy ang kutsilyo sa pulso niya at idiniin ito. Nang makita ito ni Dale, namula ang kanyang mga mata.Mahigpit niyang kinagat ang kanyang labi at isa-isang binigkas, "Daisy, hindi ako pumapayag."Pagkasabi ni Dale noon, bago pa man makabawi si Daisy sa pagkabigla, lumapit siya at hinawakan ang pulso nitong may hawak na kutsilyo. Sa isang iglap, nalaglag ang kutsilyo sa kanyang sariling kamay.Walang pag-aalinlangan, itinaas niya ito at bumaon ang matalim na talim sa kanyang balat.Walang takot sa mukha ni Dale, ni hindi man lang siya kumurap. Tinitigan niya si Daisy gamit ang mapulang mata at malamig na boses. "Sapat na ba ‘to?"Dahil sa alak na ininom niya, mas mabilis dumaloy ang dugo niya na bumagsak sa sahig. Dumagsa ang maliwanag na pulang dugo mula sa sugat, bumalot sa sahig na may disenyo ng palasyo at mabilis na bumuo ng isang maliit na pool. "Kuya!" Napasigaw si Da
Chapter 166SA TABI ng bundok at kagubatan, malapit sa isang trench. Umihip ang malamig na hangin habang naglalakad si Camila sa isang makitid na daan na natatakpan ng mga damo. Nang tumingin siya sa unahan, nakita niya ang isang babaeng may piring sa mata, nakatali sa puno at nanginginig.Dahan-dahan siyang lumapit, hindi alintana ang tunog ng kanyang mga yabag.Nang marinig ni Daisy ang paglapit ni Camila, agad itong tumagilid at ang mahina nitong ungol ay naging mas desperado. Tinakpan ni Camila ang kanyang bibig at ngumiti, iniisip sa sarili, dumating na rin ang araw na ito para sa'yo, Daisy! Huminto siya sa harap ng puno at kumindat sa lalaking nakaitim na nakatayo sa tabi niya. Agad naman siyang inabutan nito ng kutsilyo.Ang lalaking iyon ay ang kanyang personal na bodyguard na inupahan niya sa malaking halaga. Bihasa ito sa pagsubaybay at pang-kidnap ng mga tao. Ilang araw nito munang sinundan si Daisy bago nakahanap ng tamang pagkakataon para bihagin ito.Ang matalim at mal
Chapter 217PAGKAGISING ni Camila kaninang umaga, napansin niyang mahamog sa labas.Pagdating sa kumpanya sakay ng kotse ni Eric, tulad ng nakasanayan, nagsimula na naman siya sa pagiging isang modelong empleyado.KNOCK KNOCK. "Ako ito, si Yesha, Ma'am Camila.""Tuloy ka."Habang nakatutok si Camila sa dokumentong hawak niya, may biglang dumaan na berdeng anino sa gilid ng kanyang paningin.Nang tumingala siya, nakita niya si Yesha na nakatayo sa harapan niya. Napansin niyang iba ang suot nito ngayon kaya naman kumislap ang mga mata niya.Suot ni Yesha ang isang dark green suit na nagpapatingkad sa kanyang tindig. Ang kulay at istilo nito ay mukhang pormal at disente pero hindi sobrang pasikat. Sa ilalim ng fitted na blazer na may ruffled hem, suot niya ang isang bilog na kwelyong silk shirt na may mapusyaw na puting perlas, na nagdagdag ng banayad na pagiging elegante at mature sa kanya.Halos trenta na si Yesha, at bagay na bagay sa kanya ang ganitong klaseng pormal na pananamit.D
Chapter 216ANG papalubog na araw ay nakabitin sa langit, pinapadalhan ng huling sinag ng liwanag ang lupa. Ang madilaw na kulay nito ay nagbigay ng malabong tanawin sa buong siyudad.Bukas ang pintuan ng kompanya ng mga Perez at isa-isang lumabas ang mga empleyado na nakasuot ng pormal na kasuotan. Habang nagkukwentuhan tungkol sa mga nangyari sa araw na iyon, nagpaalamanan na rin sila sa isa’t isa. Nasa hulihan si Camila.Nagkaproblema sa isang account kanina, kaya buong hapon siyang nakatutok sa computer, nagko-compute. Ngayon, namumula at parang namamaga ang mga mata niya. Nang tumama pa ang nakakasilaw na araw, lalo lang sumakit ang kanyang paningin.Habang tinatakpan ang mata gamit ang kamay, naglakad siya papunta sa kalsada at nag-abang ng taxi. Isang Maybach ang nakapansin sa kanya mula pa lang sa malayo. Nang makita siyang nag-aabang, dahan-dahang lumapit ang sasakyan at huminto sa harapan niya."Sabi ko na nga ba, ako na ang susundo sa’yo. Bakit ka pa magta-taxi?" Binaba ni
Chapter 215PAGKATAPOS umalis sa istasyon ng pulis, hinawakan ni Lolo Herman ang kamay ni Braylee at tiningnan si Camila nang may pagsisisi."Alam ko na ang tungkol kay Maurice. Kasalanan namin ito."Umiling si Camila. "Paano ko naman kayo sisisihin, Lolo? Sino bang mag-aakalang magiging ganun siya kaahas?""Sa madaling salita, kasalanan ito ng pamilya Monterde dahil hindi ka namin naalagaan nang maayos. Halos..." Sandaling natigilan si Lolo Herman bago nagtanong nang maingat, "Nung gabing may nangyari, si Mr. Pimentel ba agad ang tinawagan mo?"Pinisil ni Camila ang kanyang mga daliri at tumingin sa pulang brick wall na nasa harapan nila."Oo."Noon pa man, nakapirma na siya ng divorce agreement. Paano niya nagawang tawagan si Brix? Wala siyang mukha para gawin iyon.Hindi na nagsalita si Lolo Herman, bagkus ay sinabing, "Camila, hindi ko na iniintindi kung ano mang alitan ang meron kayo ni Brix. Pero kung mahalaga pa ako sa’yo bilang lolo mo, tawagan mo ako sa susunod na may problem
Chapter 214HALOS matumba si Lolo Herman matapos siyang itulak ng lalaking reporter. Kung noong kabataan niya, kaya niyang harapin ang sampung tulad nito nang mag-isa, pero matanda na siya ngayon.Agad siyang inalalayan ng matipunong bodyguard, pati si Braylee, saka dinala sila sa gilid."Boss, gusto mo bang ako na ang kumilos?" tanong ng bodyguard.Hinaplos ni Lolo Herman ang kanyang balbas at galit na sumagot, "Oo, sige, palayasin mo ang mga ‘yan!"'Ang lakas ng loob nilang manggulo sa grand-daughter in law ko, wala akong palalampasin!'Pagkarinig nito, hindi na nag-aksaya ng oras ang bodyguard. Lumapit siya ng ilang hakbang, inabot ang kwelyo ng lalaking reporter, at walang kahirap-hirap na binuhat ito."Sino ‘to? Anong ginagawa mo?" Sigaw ng reporter. Pero bago pa niya matapos ang sinasabi, nakaramdam siya ng kirot sa batok. Napalingon siya at nakita ang mabagsik na mukha ng bodyguard.Bigla siyang natigilan at nauutal na sinabi, "A-anong balak mo, AARGH!"Hindi pa siya natatapos
Chapter 213KAKA-SCROLL lang ni Camila sa balitang kumakalat tungkol kay Maurice sa internet nang biglang may dumagsang grupo ng mga reporter sa labas ng kumpanya. Sa hindi niya maipaliwanag na dahilan, pakiramdam niya ay may nagplano nito laban sa kanya."Paalisin niyo na lang sila. Tawagin ang security," nakakunot-noong utos niya.Nag-aalangan si Yesha. "Ang dami po nila, hindi na namin mapaalis. Nakasara na ang main gate at hindi na makapasok ang ibang empleyado.""Ilan ba sila?""Mga ilang dosena, hindi ko na nabilang."Lalong lumalim ang kunot sa noo ni Camila. Hinawakan niya ang mouse at malamig na nagsabi, "Si Vice President na lang ang bahala diyan."Ayaw niyang harapin ang mga baliw na reporter na ‘yun.Tumango si Yesha, saka lumabas ng opisina para hanapin si Vice President. Pinilit ni Camila na kalmahin ang sarili at mag-focus sa trabaho, pero hindi pa siya nagtatagal sa ginagawa ay biglang nag-ring ang cellphone niya."Boss, hindi na po namin kaya. Mas mabuti sigurong bu
Chapter 212SA study room sa ikalawang palapag, magkatapat na nakaupo sina Camila at Dale sa isang maliit na mesa.Pumasok si Leny, ang kasambahay, at nagdala ng kape. Kinuha ni Dale ang tasa, pero hindi man lang uminom. Sa halip, mapait siyang ngumiti at nagsalita. "Miss Perez, alam mo bang matagal ko nang walang balita tungkol sa kapatid ko?""Ano namang kinalaman ko diyan?" malamig na sagot ni Camila.Nakita niyang hindi natuwa si Dale, kaya napangiti siya nang bahagya at sinabing, "Hindi ba tumakas papuntang Indonesia ang kapatid mo noon? Baka naglalakbay lang ulit siya sa ibang bansa ngayon.""Hindi. Ako ang nagpadala sa kanya sa Indonesia noon. Pero ngayon, totoong nawala siya.""Ah, ikaw pala ang may gawa niyan. Nagtaka ako kung bakit siya biglang nawala. Matagal ko rin siyang hinanap pero hindi ko siya makita," taas-kilay na sagot ni Camila.May bahid ng pagsisisi sa mukha ni Dale. "Alam kong may atraso siya sa'yo at nasaktan din niya si Braylee."Napabuntong-hininga si Camil
Chapter 211"Ano ang sinabi ni Daddy?" tanong ni Braylee na may pag-uusisa.Kinuha ni Camila ang steak sa harapan niya at isinubo ito sa bibig ni Braylee. "Bata ka pa, huwag kang makialam sa usapan ng matatanda."Nginuya ni Braylee ang karne at tahimik na kinain ito, hindi na nagtanong pa.Kinuha ni Eric ang baso ng alak sa mesa at uminom ng isang lagok. Ang bahagyang mapait at mainit na lasa nito ay parang sumusunog sa dibdib niya.Medyo namutla ang mukha niya. Alam niyang hindi dapat magtanong, pero hindi niya napigilan ang sarili:"Gusto ka niyang bumalik?"Kalmado lang na tumango si Camila. "Parang ganun na nga.""Ano naman ang iniisip mo?""Sa totoo lang... hindi ko alam."Nakita ni Eric ang pag-aalinlangan sa mukha ni Camila, kaya napagdesisyunan niyang tulungan itong magdesisyon. "Hindi mo ba naisip na baka hindi talaga kayo para sa isa't isa?""...Mula nang makilala mo siya, hanggang sa ikasal kayo, hanggang ngayon... ilang araw lang ba ang lumipas na payapa ang buhay mo?"Na
Chapter 210IYONG GABING IYON, may mangilan-ngilang madilim na ulap sa kalangitan, kakaunting bituin, at isang kalahating buwan na nakabitin sa langit, nagbibigay ng kakaibang lamig sa paligid.Alas-dose na ng hatinggabi, oras na para matulog ang karamihan. Sa Serendipity Community, halos wala nang tao, isa o dalawa na lang ang pagala-gala, at ang tanging ilaw na bukas ay mula sa mga poste sa lansangan.VROOOOM! Isang itim na Rolls-Royce ang huminto sa harap ng Building B, at isang matangkad na lalaki ang bumaba mula sa upuan ng driver.Pagpasok niya sa gusali, dumiretso ang elevator mula unang palapag hanggang sa ikawalong palapag.Ding!Bumukas ang pinto ng elevator at lumabas ang lalaki. Tumama sa kanyang mukha ang puting ilaw, binibigyang-diin ang malamig niyang ekspresyon.Lumiko siya sa kanan, inilabas ang susi, at binuksan ang pinto. Agad siyang sinalubong ng maliwanag na ilaw mula sa loob.Sa sala, dalawang bodyguard ang kasalukuyang kumakain ng late-night snack. Nang marinig
Chapter 209SLAAAAP! Isang malakas na sampal ang pinakawalan ni Lolo Herman sa mukha ni Brix. Napatigil ang lahat ng katulong sa paligid, takot na takot sa nakita nila."Pagbalik mo, puro sisi ang inatupag mo! Tinanong mo ba si Camila kung ano talaga ang nangyari? Kung hindi lang ako nasa tabi mo, anong balak mong gawin, ha?""Kung ako ang babae, hindi rin kita gugustuhing makasama!""Pag-isipan mong mabuti ang mga ginawa mo!"Sakto namang dumating ang Butler, kakabangon lang mula sa pahinga. Narinig niya ang sigawan at agad na pumasok sa dining area. Pagkakita sa sitwasyon, nanlaki ang mata niya.Wala nang inisip, lumapit siya para pakalmahin ang matanda."Master, anong nangyayari? Bakit kayo galit na galit? May nagawa bang mali ang young master?"Malamig na huminga si Lolo Herman at tumingin nang masama kay Brix."Kung hindi mo maibabalik si Camila sa akin, kalimutan mong apo kita."Tahimik lang si Brix. Hindi siya sumagot, pero ilang sandali lang ay binitiwan niya ang isang malami