HARRIS
The moment Audrey fell down on the floor is the time that Suarez died, good thing my reflexes are great because I caught her immediately before she completely fell on the floor. Some of his men died just like him and some of them are alive and deeply wounded but enough for them to live and suffer from my wrath. After that, we immediately bring Audrey to hospital so she can be treated by her wounds. I will face them soon.
I am here in the hospital waiting for the surgeons who are currently operating on Audrey, I am with some of my men and some of them left in that place to burned the whole building down. I want no traces of Audrey’s traumatizing experience with it. I know it will cause some trauma to her and I remember her face, she looks so fragile.
“Burn the building and watch it turn into ashes, while the captured men, bring them in our headquarters dahil magtutuos pa kami,” utos ko sa aking tauhan na kausap nga
AUDREYNagising ako sa liwanag na sumisilaw sa aking paningin kaya kumunot pa ang noo ko. Dahan-dahan kong iniangat ang kaliwang kamay ko pero bigo ako dahil tila nanghihina ako at medyo malabo ang aking paningin. Basta ang alam kong nakikita ko ay puting kisame at may malakas na hangin na pumapasok ngayon sa aking ilong at nakikiliti ako dahil dito."Oh my gosh! Call a Doctor dali!" rinig kong sabi ng isang babae na sa tingin ko ay malapit ang kaniyang kinaroroonan sa akin. Sino na naman ba ito? "Audrey? Audrey, gising ka na?" tinignan ko ang taong nagtanong sa akin kahit medyo malabo ay alam ko kung sino ito."K-kaya nga naka-m-mulat diba?" pambabara ko kahit sa likod ng panghihina ko. Kahit kagigising ko lang ay hindi ko mapigilan ang ganitong ugali ko. Sumilay ang ngiti sa kaniyang mga labi at nakita ko ang pagtulo ng kaniyang mga luha mula sa mga mata nito. “Akala ko hindi ka na magigising, bruha ka!” sabi niya habang umiiyak pa
AUDREYKasalukuyan akong naghihintay dito sa waiting area dahil ngayon ang labas ko at ang umaayos ng mga papers ko ay si Sir Harris, didiretso raw kami sa bahay nila at doon na kakain ng dinner. Siya ang lahat ng magbabayad dahil responsibilidad daw niya ako at alam ko naman na may kakayahan siyang bayaran iyon."Sa wakas lalabas na rin ang pasyente ko. Mababawasan na ang stress ko," rinig kong sabi sa likuran ko kaya maingat akong tumayo saka hinarap ang taong iyon. It’s Doctor Johnsons pala until now, natatawa ako sa pangalan niya. Kasi wala akong ibang naalala bukod sa baby powder na gawa ng johnsons.Pangalawangbalik na ng doctor ko dito sa kwarto ko."Ah nga pala, Doc. Anong pangalan mo?" tanong ko sa kaniya habang abala sa pag-basa ng mga papel na naka-sabit sa paanan ng Hospital bed ko. Pinapalitan kasi nila ngayon ang IV ko."Dahan-dahan, bes, " sabi ko sa lalaking nurse na siya ang naatas
AUDREY Hindi naging madali sa akin ang unang tatlong araw ko dito sa kanilang mansyon, hindi man dito nakatira si Sir Harris dahil may sariling pad ito at doon siya tumutuloy pero kung kailangan ang presensya niya dito ay pumupunta naman siya. Bumaba ako para pumunta sa garden nila at doon lilinisin ang mga kuko ko.Habang abala ako sa paglilinis sa aking kuko at ito ay huling daliri ko na para lagyan ng Cutics na kulay ng touch of tan tutal medyo lang naman, medyo maputi ako ay alam kong babagay ito sa kutis ko. May umupo sa harapan ko so I lift my head and see who is it, its Tita Lauren pala. Yeah, Tita na ang tawag ko sa kaniya dahil nasa iisang bubong na raw kami nakatira at hindi na raw ako naiiba sa kanila."Let me see your nails, hija," she commanded that's why I lift my hand in the air she hold my hand and smiled."Wow! Do you have any color there? And ahm, can you polish also my hands, hija?" she asked while her eyes are blinkin
AUDREYHawak-hawak ko ang isang iced coffee at isang styrofoam na may lamang cake kagagaling ko lang sa company canteen at naisipan kong bumili ng meryenda ko. Napalingon naman ako sa may lounge at maraming tao ang nagkumpulan doon. Due to my curiousity I went there and my mouth opened. May dalawang babae na nagsasabunutan sa gitna at pareho silang punit ang mga damit at gulo-gulo ang mga buhok nila.“Anong nangyari?” tanong ko sa aking katabi.“Isang inagawan at mang aagaw ng boyfriend,” sagot niya sa akin at hindi na siya nag abalang tignan ako. What chismis is this one? Nung makita kong may mga guards na lumapit para umawat ay umalis na ako at mabilis na tinungo ang private lift ni bossing baka mamaya madamay pa ako doon. Pagkarating ko sa aking area ay mabilis kong inubos ang meryenda ko. Ichichismis ko sa boss ko ang nakita ko.I dialed his number on the telephone.“Yes?”“Are y
AUDREYHindi ako mapakali dito sa kinauupuan ko sa loob ng kwarto ko dahil sa natanggap kong text mula sa anonymous dahil hindi ko alam kung wrong sent ba ito o hindi kasi paano niyang nasabing everything about me is a lie? Una at huli ay hindi ko nga alam kung sino ang mga magulang ko. From:UnknownEverything about you is a lie, sweetheart.Ano ba ang ibig sabihin ng taong iyon sa akin? Ano ang kailangan niya sa akin? Baka nag-praprank lang ito at number ko ang napili nilang lokohin. “Hay nako, Audrey! Nagpupuyat ka para sa isang bagay na ito? Matulog ka na lang,” sabi ko sa sarili ko at huminga ng malalim. Inilagay ko ang cellphone ko sa aking bed side table at akmang hihiga na.Ngunit may kumatok sa pinto kaya napapitlag ako, sa gulat ko ay muntikan akong mahulog sa kama na siyang kinauupuan ko ngayon."Sandali lang," sabi ko at inayos ang sarili ko saka nag-tungo s
AUDREYNasa lobby ako ng kompanya nang magtaka ako kung bakit maraming empleyado ang nasa malapit ng information desk. Inutusan ako ni Sir Harris na bumili ng isang box ng coupon bond short and long pati isang box ng ink sa printer, napangiwi ako dahil sa bigat na dala-dala ko ngayon at mabuti na lang dala ko ang flat na tsinelas ko. Sumiksik ako sa mga kumpulan ng mga tao doon ng nasa harapan ako ay may limang naka-black suit doon at nakatayo ng tuwid, ano sila mga PSG?I look at them from head to toe, they are all well-dressed even their hairs are in perfect shape."Ah kuya, pwede po bang sumakay diyan sa elevator? hehe," sabi ko sa kanila hindi ako makakamot sa ulo dahil sa mga hawak ko dahil nakaharang sila sa may tapat ng elevator."Hindi pwede, Miss," sabi nung isa na nasa gitna pati ang pananalita niya ay buong-buo na tila wala kang karapatan para magsalita pa ulit."Kuya, secretary ako ng CEO. Kapag nawalan ako ng trabaho n
AUDREYPauwi na ako sa mansion ng mga Lamnelle at talaga namang agaw-pansin ang buhok kong chestnut brown, pinaputol ko na rin ang buhok ko hanggang shoulder level lang. Pagkarating ko sa harap ng gate ay pinigilan ako ng isang guard."Ma'am, sino po sila?" tanong sa akin ni Manong Joel kaya nanlaki ang aking mga mata sa kaniya. Hindi ba niya ako nakikilala?"What? Manong Joel? Ako ito si Audrey Lane Santos," sabi ko sa kaniya at inilahad ko pa ang aking mga kamay saka siya hinawakan sa balikat. Kumunot ang kaniyang noo at tinitigan pa ako."Huh? I-Ikaw ba iyan, hija? Bakit anong nangyari diyan sa buhok mo?" sunod-sunod na tanong niya sa akin kaya natawa ako sa kaniya at huminga ng malalim."Nagpakulay ako, Manong. Birthday ko na sa susunod na linggo para magkaroon naman ako ng new look diba? Sige, pasok na po ako at salamat," sabi ko sa kaniya saka pumasok na sa gate. Mula dito ay dinig na dinig ko ang ingay na nagmumula sa loob n
AUDREYNasa loob ako ng opisina ni Sir Harris while discussing his schedule for today pero nang tignan ko siya ay nakatulala lang ito sa akin, napairap naman ako sa kaniya. Inayos ko pa ang buhok ko saka inilagay ito sa aking likuran."Nakikinig ka ba?" inis kong tanong sa kaniya."Ha? Yes, of course," sabi nito sa akin at parang bumalik na sa dati. Ever since that night something secret happened to us, he became lighter I mean iyong hindi na nakakatakot iyong aura na binibigay niya. Something in him changed."Sino ang huling ka-meeting mo ngayong araw and what time?" I challenged him. He cleared his throat first and arranged his tie."It’s Mr. Lanuer at 5:30 in the afternoon," he confidently said kaya napataas ang isang kilay ko sa sinabi niya."Hindi!" sabi ko sa kaniya kaya nangunot ang kaniyang noo."What the? Let me see it," sabi niya at handa ng tumayo ng ngumiti ako sa kaniya."Hindi ka nga nagkaka