HARRIS
The moment Audrey fell down on the floor is the time that Suarez died, good thing my reflexes are great because I caught her immediately before she completely fell on the floor. Some of his men died just like him and some of them are alive and deeply wounded but enough for them to live and suffer from my wrath. After that, we immediately bring Audrey to hospital so she can be treated by her wounds. I will face them soon.
I am here in the hospital waiting for the surgeons who are currently operating on Audrey, I am with some of my men and some of them left in that place to burned the whole building down. I want no traces of Audrey’s traumatizing experience with it. I know it will cause some trauma to her and I remember her face, she looks so fragile.
“Burn the building and watch it turn into ashes, while the captured men, bring them in our headquarters dahil magtutuos pa kami,” utos ko sa aking tauhan na kausap nga
AUDREYNagising ako sa liwanag na sumisilaw sa aking paningin kaya kumunot pa ang noo ko. Dahan-dahan kong iniangat ang kaliwang kamay ko pero bigo ako dahil tila nanghihina ako at medyo malabo ang aking paningin. Basta ang alam kong nakikita ko ay puting kisame at may malakas na hangin na pumapasok ngayon sa aking ilong at nakikiliti ako dahil dito."Oh my gosh! Call a Doctor dali!" rinig kong sabi ng isang babae na sa tingin ko ay malapit ang kaniyang kinaroroonan sa akin. Sino na naman ba ito? "Audrey? Audrey, gising ka na?" tinignan ko ang taong nagtanong sa akin kahit medyo malabo ay alam ko kung sino ito."K-kaya nga naka-m-mulat diba?" pambabara ko kahit sa likod ng panghihina ko. Kahit kagigising ko lang ay hindi ko mapigilan ang ganitong ugali ko. Sumilay ang ngiti sa kaniyang mga labi at nakita ko ang pagtulo ng kaniyang mga luha mula sa mga mata nito. “Akala ko hindi ka na magigising, bruha ka!” sabi niya habang umiiyak pa
AUDREYKasalukuyan akong naghihintay dito sa waiting area dahil ngayon ang labas ko at ang umaayos ng mga papers ko ay si Sir Harris, didiretso raw kami sa bahay nila at doon na kakain ng dinner. Siya ang lahat ng magbabayad dahil responsibilidad daw niya ako at alam ko naman na may kakayahan siyang bayaran iyon."Sa wakas lalabas na rin ang pasyente ko. Mababawasan na ang stress ko," rinig kong sabi sa likuran ko kaya maingat akong tumayo saka hinarap ang taong iyon. It’s Doctor Johnsons pala until now, natatawa ako sa pangalan niya. Kasi wala akong ibang naalala bukod sa baby powder na gawa ng johnsons.Pangalawangbalik na ng doctor ko dito sa kwarto ko."Ah nga pala, Doc. Anong pangalan mo?" tanong ko sa kaniya habang abala sa pag-basa ng mga papel na naka-sabit sa paanan ng Hospital bed ko. Pinapalitan kasi nila ngayon ang IV ko."Dahan-dahan, bes, " sabi ko sa lalaking nurse na siya ang naatas
AUDREY Hindi naging madali sa akin ang unang tatlong araw ko dito sa kanilang mansyon, hindi man dito nakatira si Sir Harris dahil may sariling pad ito at doon siya tumutuloy pero kung kailangan ang presensya niya dito ay pumupunta naman siya. Bumaba ako para pumunta sa garden nila at doon lilinisin ang mga kuko ko.Habang abala ako sa paglilinis sa aking kuko at ito ay huling daliri ko na para lagyan ng Cutics na kulay ng touch of tan tutal medyo lang naman, medyo maputi ako ay alam kong babagay ito sa kutis ko. May umupo sa harapan ko so I lift my head and see who is it, its Tita Lauren pala. Yeah, Tita na ang tawag ko sa kaniya dahil nasa iisang bubong na raw kami nakatira at hindi na raw ako naiiba sa kanila."Let me see your nails, hija," she commanded that's why I lift my hand in the air she hold my hand and smiled."Wow! Do you have any color there? And ahm, can you polish also my hands, hija?" she asked while her eyes are blinkin
AUDREYHawak-hawak ko ang isang iced coffee at isang styrofoam na may lamang cake kagagaling ko lang sa company canteen at naisipan kong bumili ng meryenda ko. Napalingon naman ako sa may lounge at maraming tao ang nagkumpulan doon. Due to my curiousity I went there and my mouth opened. May dalawang babae na nagsasabunutan sa gitna at pareho silang punit ang mga damit at gulo-gulo ang mga buhok nila.“Anong nangyari?” tanong ko sa aking katabi.“Isang inagawan at mang aagaw ng boyfriend,” sagot niya sa akin at hindi na siya nag abalang tignan ako. What chismis is this one? Nung makita kong may mga guards na lumapit para umawat ay umalis na ako at mabilis na tinungo ang private lift ni bossing baka mamaya madamay pa ako doon. Pagkarating ko sa aking area ay mabilis kong inubos ang meryenda ko. Ichichismis ko sa boss ko ang nakita ko.I dialed his number on the telephone.“Yes?”“Are y
AUDREYHindi ako mapakali dito sa kinauupuan ko sa loob ng kwarto ko dahil sa natanggap kong text mula sa anonymous dahil hindi ko alam kung wrong sent ba ito o hindi kasi paano niyang nasabing everything about me is a lie? Una at huli ay hindi ko nga alam kung sino ang mga magulang ko. From:UnknownEverything about you is a lie, sweetheart.Ano ba ang ibig sabihin ng taong iyon sa akin? Ano ang kailangan niya sa akin? Baka nag-praprank lang ito at number ko ang napili nilang lokohin. “Hay nako, Audrey! Nagpupuyat ka para sa isang bagay na ito? Matulog ka na lang,” sabi ko sa sarili ko at huminga ng malalim. Inilagay ko ang cellphone ko sa aking bed side table at akmang hihiga na.Ngunit may kumatok sa pinto kaya napapitlag ako, sa gulat ko ay muntikan akong mahulog sa kama na siyang kinauupuan ko ngayon."Sandali lang," sabi ko at inayos ang sarili ko saka nag-tungo s
AUDREYNasa lobby ako ng kompanya nang magtaka ako kung bakit maraming empleyado ang nasa malapit ng information desk. Inutusan ako ni Sir Harris na bumili ng isang box ng coupon bond short and long pati isang box ng ink sa printer, napangiwi ako dahil sa bigat na dala-dala ko ngayon at mabuti na lang dala ko ang flat na tsinelas ko. Sumiksik ako sa mga kumpulan ng mga tao doon ng nasa harapan ako ay may limang naka-black suit doon at nakatayo ng tuwid, ano sila mga PSG?I look at them from head to toe, they are all well-dressed even their hairs are in perfect shape."Ah kuya, pwede po bang sumakay diyan sa elevator? hehe," sabi ko sa kanila hindi ako makakamot sa ulo dahil sa mga hawak ko dahil nakaharang sila sa may tapat ng elevator."Hindi pwede, Miss," sabi nung isa na nasa gitna pati ang pananalita niya ay buong-buo na tila wala kang karapatan para magsalita pa ulit."Kuya, secretary ako ng CEO. Kapag nawalan ako ng trabaho n
AUDREYPauwi na ako sa mansion ng mga Lamnelle at talaga namang agaw-pansin ang buhok kong chestnut brown, pinaputol ko na rin ang buhok ko hanggang shoulder level lang. Pagkarating ko sa harap ng gate ay pinigilan ako ng isang guard."Ma'am, sino po sila?" tanong sa akin ni Manong Joel kaya nanlaki ang aking mga mata sa kaniya. Hindi ba niya ako nakikilala?"What? Manong Joel? Ako ito si Audrey Lane Santos," sabi ko sa kaniya at inilahad ko pa ang aking mga kamay saka siya hinawakan sa balikat. Kumunot ang kaniyang noo at tinitigan pa ako."Huh? I-Ikaw ba iyan, hija? Bakit anong nangyari diyan sa buhok mo?" sunod-sunod na tanong niya sa akin kaya natawa ako sa kaniya at huminga ng malalim."Nagpakulay ako, Manong. Birthday ko na sa susunod na linggo para magkaroon naman ako ng new look diba? Sige, pasok na po ako at salamat," sabi ko sa kaniya saka pumasok na sa gate. Mula dito ay dinig na dinig ko ang ingay na nagmumula sa loob n
AUDREYNasa loob ako ng opisina ni Sir Harris while discussing his schedule for today pero nang tignan ko siya ay nakatulala lang ito sa akin, napairap naman ako sa kaniya. Inayos ko pa ang buhok ko saka inilagay ito sa aking likuran."Nakikinig ka ba?" inis kong tanong sa kaniya."Ha? Yes, of course," sabi nito sa akin at parang bumalik na sa dati. Ever since that night something secret happened to us, he became lighter I mean iyong hindi na nakakatakot iyong aura na binibigay niya. Something in him changed."Sino ang huling ka-meeting mo ngayong araw and what time?" I challenged him. He cleared his throat first and arranged his tie."It’s Mr. Lanuer at 5:30 in the afternoon," he confidently said kaya napataas ang isang kilay ko sa sinabi niya."Hindi!" sabi ko sa kaniya kaya nangunot ang kaniyang noo."What the? Let me see it," sabi niya at handa ng tumayo ng ngumiti ako sa kaniya."Hindi ka nga nagkaka
AUDREY“Austin Harrison,” tawag ko sa aming anak na ngauyon ay nakaupo sa harapan naming dalawa ni Harris. Aalis kami ngayon at tatlong araw kaming mawawala dahil napagisipan namin ni Harris na mag-unwind ngayon sa Siargao. Maiiwan si Austin sa aking mga manugang. “Yes, Mommy. Don’t worry I will behave and I am not going to give my grandparents a headache,” sabi niya at itinaas pa ang isang kamay niya na tila nanunumpa.“Siguraduhin mo lang dahil kapag nalaman ko ang mga hindi kaaya-ayang bagay na ginawa mo, you know what will happen to you right?” I seriously told him and he nodded. “Ayoko naman, Mommy ma-ground ng toys ko,” sabi niya kaya tumango naman ako.I discipline our child in the way of grounded and talks, hindi ko kailanman pinagbuhatan ng kamay at sinigawan ang anak namin dahil ayaw kong itanim sa utak ni Austin na sa
AUDREY“Mama Audrey!” masayang tawag sa akin ng isang batang tumatakbo na ngayon papunta sa akin na may dala-dala siyang isang maliit na basket at may laman itong prutas. We are in the Philippines now and my family decided to stay here since this is the work place of Harris and I.“Hello, Kendall!” sabi ko at saka siya sinalubong ito ng isang mahigpit na yakap. Four years ago a woman came in our house and asking for our help, it’s Adelaine. This is child of Adelaine and my brother, she survived the cancer.“How is my baby girl doing?” malambing kong tanong sa kaniya. Sa aming lahat na magkakapatid ay siya sa akin pinaka-close kaya tinawag niya rin akong Mama Audrey at Papa Harris naman ang aking asawa. “Mama, pinabibigay ni Mama Ade sa iyo po,” masayang sabi niya kaya agad ko naman kinuha ang basket mula sa kamay niya.
HARRIS After four years "Daddy! Chase me! Daddy!" sigaw ng isang batang lalaki na patuloy sa pagtakbo sa malawak na playground sa likod ng bahay ng mga Lamnelle. Agad naman akong tumakbo papunta sa kaniya kanina ko pa siya tinatawag na tumigil na dahil pupuntahan pa namin ang Mommy niya sa trabaho. Ako ang naiwan dito sa bahay poara alagaan ang anak namin ni misis. "Anak, stop running! Kapag nadapa ka malalagot ako kay Mommy mo!" nagmamakaawa kong suway sa anak kong lalaki, three years old pa lang at sobrang kulit na. What more for the upcoming years? Baka mamuti na ang buhok ko kahit hindi pa ako pasok sa senior citizen. "Edi mabuti!" natatawang sabi niya sa akin kaya natawa na rin ako, tumigil ako nung tumakbo siya palapit sa akin at bigla itong nadapa kaya dinaluhan ko ito. Nanlalaki ang mga mata ko at bigla akong pinagpawisan kaya naman tumakbo ako papunta sa kaniya. "Ito na nga ba ang si
AUDREYMasaya akong nahulog ang lahat ng bagay sa tamang lalagyan kagaya nito ngayon hindi ko inaasahan na magsasama ang dalawang pamilya sa isang lugar na hindi nagpapatayan hindi gaya ng dati na bawal sila sa iisang lugar. Even the mafia boss of Lamnelle clan is here which is Harris.The La Vostans and Lanuers. Wala dito si Ellie na anak ng matandang La Vostans dahil nagaaral ito sa ibang bansa at mas pinili niyang lumayo na lamang sa magulong mundo na kinamulatan niya.Nakahalukipkip lang ako dito at nagmamasid kung ano ang susunod nilang gagawin, wala naman akong balak sumali sa away kung may mangyayaring away man."Yes, and I really thank your daughter, Audrey who is a real bitch for saving me even though she's the one who hit me," Old man said kaya napairap ako hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang mga sinabi ng matandang ito na gusto akong pakasalan? Sa harap pa mismo ng asawa niya? Eww. Kaderder ha. Anyway, move on, Audrey!
AUDREYKinaumagahan ay mas maaga pa akong nagising kaysa sa mga kasama ko sa bahay, nakaligo na ako at nakabihis na dahil mamayang eight o'clock pa ang lapag ng eroplano na sinasakyan ni Harris. Nakatayo ako sa harap ng full-length mirror at sinusuri ang katawan ko, royal blue ang kulay ng dress na suot ko at naka-off shoulder pa ako.Halos mapatalon ako ng bumukas ang pinto ng kwarto ko at si Ate Beatrice lang naman pala eh, halatang bagong gising palang ito at lumaki ang mga mata niya ng mapagtantong nakabihis na ako."What the? Saktong five o’clock in the morning pa lang ah," komento ni Ate sa akin at natawa na lang ako sa kaniya. Pumasok siya sa aking kwarto at lumapit ito sa akin tapos bigla na lang siyang yumuko at lumevel sa tiyan ko. “Anyway, good morning to our little champ,” sabi niya sabay haplos pa dito kaya naman nakaramdam ako ng kasiyahan.“Ate---”“Hep! I know the baby is still a
AUDREYDalawang linggo na ang nakalilipas simula nung makalabas ako ng Hospital at bukas naman ang uwi ni Harris dito, umuwi lang siya nung isang araw sa Pilipinas upang ayusin ang leave niya. Hindi pa rin ako pwedeng bumyahe ng mahabang oras and I can't risk my child's safety. I was advised to not travel while I’m in my first trimester because it’s the crucial part.Naalala ko pa nung nalaman nila Tita Lauren ang kalagayan ko ay agad silang lumipad papunta dito.Nasa bahay na kami noon at kakalabas ko lang ng hospital, si Harris ang umaayos lahat ng gamit ko at ako naman ay nandito sa aming sala, naka-upo at kumakain ng cookies.Bumukas ang pinto ng bahay at nanlalaki pa ang mga mata ko ng makita ko sina Tita Lauren, Tito Harrold at Thallia."Audrey darling!""Oh my gosh! Ate Audrey!"Hinintay ko na tawagin din ako ni Tito Harrold pero kumindat lang ito sa akin at n
AUDREYNagising ako mula sa pagkakatulog dahil sa ingay ng aking paligid may nagsasalita at tumatawa."Wow. Ang ingay niyo," nanghihinang puna ko sa kanila kaya lumipad ang mga mata nila sa akin. Kailan pa nandito si Kale at Louis? “Makapagingay kayo diyan parang walang natutulog ah,” dagdag ko pa."Audrey? Audrey?! Omg!" sabi ni Kale at tumakbo pa papunta sa akin, napansin ko ang katawan niya specifically sa tiyan niya na may umbok na. “Huwag kang tumakbo, gaga. Buntis ka!” sabi ko sa kaniya at hindi ako pinansin. Lumapit sa akin si Harris saka ako hinalikan sa noo."Mag-ingat ka nga. Maalog ang anak mo at magaya pa sayo na malakas ang saltik," sabi ko sa kaniya at inalalayan ako ni Harris na maupo."Tubig please?" sabi ko kay Harris. Nagtataka akong hindi ko makita ang mga magulang ko dito."Alright," saad niya. Napatingin naman ako sa pinto ng ito ay bumukas at pumasok ang mga kapatid kong babae. "
AUDREYAgad na tinutukan ni Harris ng baril si Ellie, ang babae na nagpaputok malapit sa mga paa ko. “You don’t just point a gun towards my woman that easily,” sabi ni Harris dito. I heard her name from Harris awhile ago."Are you going to kill me?" she said while pointing herself so I rolled my eyes. Don’t tell me she’ll go dramatically now? Nakita kong tinutok ni Andreus Lewis ang baril kay Harris kaya binunot ko ang isa pang baril na nasa bewang ni Harris saka tinutok din kay Andreus."No. I just want you to send in hell," Harris said in a bored tone.“You knew about me ever since,” I told to Andreus and he nodded. “Yeah and I observed that you are easy to manipulate and made believe in my lies,” Andreus said so I smirked. Ayoko ang sinabi niyang madali lang akong manipulahin but the real thing is I just made them believe that I believed them. It is so fun to watch people became stu
AUDREY"Faster!" bulyaw sa akin ni Harris. Kaya binilisan ko naman ang pag-atake sa ka-sparring ko ngayon at binigyan siya ng suntok sa mukha. Tutal this is the last practice of mine but this is so tiring as hell! I am exhausted now!"Kumakain ka ba?" sarkastiko na tanong ni Kuya sa akin kaya inikutan ko ito ng mata and heaved a deep sigh I am going to give my everything because I want to take a rest now."Look at us. You should hit him like this!" he said and demonstrate the movement to me with the help of Harris as his partner. Buti na lang at nakailag kundi nasuntok ni Kuya sa nguso nito na sana ngayon ay nagdudugo na."Be careful. You might hit my face," asar na reklamo ni Harris kay Kuya pero tinapik lang ang balikat nito. “Tanggapin mo na lang because I can’ t still accept that you are my sister’ s boyfriend now,” sabi ni Kuya kaya natawa naman ako ng bahagya dahil may tinatago pala siyang sama ng loob kay Ha