AUDREY
Hawak-hawak ko ang isang iced coffee at isang styrofoam na may lamang cake kagagaling ko lang sa company canteen at naisipan kong bumili ng meryenda ko. Napalingon naman ako sa may lounge at maraming tao ang nagkumpulan doon. Due to my curiousity I went there and my mouth opened. May dalawang babae na nagsasabunutan sa gitna at pareho silang punit ang mga damit at gulo-gulo ang mga buhok nila.
“Anong nangyari?” tanong ko sa aking katabi.
“Isang inagawan at mang aagaw ng boyfriend,” sagot niya sa akin at hindi na siya nag abalang tignan ako. What chismis is this one? Nung makita kong may mga guards na lumapit para umawat ay umalis na ako at mabilis na tinungo ang private lift ni bossing baka mamaya madamay pa ako doon. Pagkarating ko sa aking area ay mabilis kong inubos ang meryenda ko. Ichichismis ko sa boss ko ang nakita ko.
I dialed his number on the telephone.
“Yes?”
“Are y
AUDREYHindi ako mapakali dito sa kinauupuan ko sa loob ng kwarto ko dahil sa natanggap kong text mula sa anonymous dahil hindi ko alam kung wrong sent ba ito o hindi kasi paano niyang nasabing everything about me is a lie? Una at huli ay hindi ko nga alam kung sino ang mga magulang ko. From:UnknownEverything about you is a lie, sweetheart.Ano ba ang ibig sabihin ng taong iyon sa akin? Ano ang kailangan niya sa akin? Baka nag-praprank lang ito at number ko ang napili nilang lokohin. “Hay nako, Audrey! Nagpupuyat ka para sa isang bagay na ito? Matulog ka na lang,” sabi ko sa sarili ko at huminga ng malalim. Inilagay ko ang cellphone ko sa aking bed side table at akmang hihiga na.Ngunit may kumatok sa pinto kaya napapitlag ako, sa gulat ko ay muntikan akong mahulog sa kama na siyang kinauupuan ko ngayon."Sandali lang," sabi ko at inayos ang sarili ko saka nag-tungo s
AUDREYNasa lobby ako ng kompanya nang magtaka ako kung bakit maraming empleyado ang nasa malapit ng information desk. Inutusan ako ni Sir Harris na bumili ng isang box ng coupon bond short and long pati isang box ng ink sa printer, napangiwi ako dahil sa bigat na dala-dala ko ngayon at mabuti na lang dala ko ang flat na tsinelas ko. Sumiksik ako sa mga kumpulan ng mga tao doon ng nasa harapan ako ay may limang naka-black suit doon at nakatayo ng tuwid, ano sila mga PSG?I look at them from head to toe, they are all well-dressed even their hairs are in perfect shape."Ah kuya, pwede po bang sumakay diyan sa elevator? hehe," sabi ko sa kanila hindi ako makakamot sa ulo dahil sa mga hawak ko dahil nakaharang sila sa may tapat ng elevator."Hindi pwede, Miss," sabi nung isa na nasa gitna pati ang pananalita niya ay buong-buo na tila wala kang karapatan para magsalita pa ulit."Kuya, secretary ako ng CEO. Kapag nawalan ako ng trabaho n
AUDREYPauwi na ako sa mansion ng mga Lamnelle at talaga namang agaw-pansin ang buhok kong chestnut brown, pinaputol ko na rin ang buhok ko hanggang shoulder level lang. Pagkarating ko sa harap ng gate ay pinigilan ako ng isang guard."Ma'am, sino po sila?" tanong sa akin ni Manong Joel kaya nanlaki ang aking mga mata sa kaniya. Hindi ba niya ako nakikilala?"What? Manong Joel? Ako ito si Audrey Lane Santos," sabi ko sa kaniya at inilahad ko pa ang aking mga kamay saka siya hinawakan sa balikat. Kumunot ang kaniyang noo at tinitigan pa ako."Huh? I-Ikaw ba iyan, hija? Bakit anong nangyari diyan sa buhok mo?" sunod-sunod na tanong niya sa akin kaya natawa ako sa kaniya at huminga ng malalim."Nagpakulay ako, Manong. Birthday ko na sa susunod na linggo para magkaroon naman ako ng new look diba? Sige, pasok na po ako at salamat," sabi ko sa kaniya saka pumasok na sa gate. Mula dito ay dinig na dinig ko ang ingay na nagmumula sa loob n
AUDREYNasa loob ako ng opisina ni Sir Harris while discussing his schedule for today pero nang tignan ko siya ay nakatulala lang ito sa akin, napairap naman ako sa kaniya. Inayos ko pa ang buhok ko saka inilagay ito sa aking likuran."Nakikinig ka ba?" inis kong tanong sa kaniya."Ha? Yes, of course," sabi nito sa akin at parang bumalik na sa dati. Ever since that night something secret happened to us, he became lighter I mean iyong hindi na nakakatakot iyong aura na binibigay niya. Something in him changed."Sino ang huling ka-meeting mo ngayong araw and what time?" I challenged him. He cleared his throat first and arranged his tie."It’s Mr. Lanuer at 5:30 in the afternoon," he confidently said kaya napataas ang isang kilay ko sa sinabi niya."Hindi!" sabi ko sa kaniya kaya nangunot ang kaniyang noo."What the? Let me see it," sabi niya at handa ng tumayo ng ngumiti ako sa kaniya."Hindi ka nga nagkaka
AUDREY“Ayoko kaya tigilan mo ako," tanging sabi ko sa pagaaya ni Cassandra sa akin na sumali sa inuman nila nina Thalia. Kakatapos lang namin mag-dinner at nagaya ang mga ito sa akin baka kung ano na naman ang mangyari kapag lasing ako, my goodness. Nakahanda na rin ang mga baso at red wines na iinumin nila sa isang lamesa dito sa hardin."Eh dali na, sis," sabi niya sa akin at habang hawak-hawak niya ang braso ko saka pinisil-pisil pa ito kaya umismid ako saka kinamot ang pisngi ko."Ayoko nga kasi bakit ba?" mataray kong sabi sa kaniya. Ayoko na, tama na iyong nangyari sa akin last week! Iba yata ang tama ng wine or alak sa katawan ko eh, nawawala iyong pagiging demure ko bilang isang dalagang Pilipinas."Ito naman ang kill joy mo rin," sabi niya sa akin saka nag-pout pa at binitawan ang pagkakahawak sa akin. Umiwas ako ng tingin dahil baka bumigay ako bigla kapag nakita ko kung gaano siya ka-cute ngayon sa paningin ko."A
AUDREYNasa kwarto ako ngayon at pumipili ako ng susuotin ngayon dahil pupunta raw kami sa isang institusyon kung saan doon kumukuha ng mga dokumento upang palitan ang apelyido at maging ganap na isang Lanuer. I agreed because it is my real name so why would I deprive myself from having it?Isang black shirt, high-waist black jeans at black sneakers. Kinuha ko ang black sling bag ko na binili ko kahapon sa divisoria saka lumabas sa kwarto ko. Hindi na kailangan ng make-up, tanging eyebrow liner at lip tint ang gamit ko saka naglagay na rin ng pulbos sa mukha ko.Wala ang mga Lamnelle sa sarili nilang tirahan dahil maaga silang umalis at si Harris naman ay siya na rin ang tumapos sa ginagawa ko tutal ilang pages na lamang ang natira. Tumunog ang aking cellphone at nakitang si Harris ang tumatawag kaya sinagot ko naman ito.“You are absent today,”Umirap ako sa hangin at nagpakawala ng buntong-hininga.&ld
AUDREY"Bakit kailangan pa akong sasama sa inyo? Mama naman!" I protested to them it’s been two months since they've found me and everything changed. The change is for the betterment but then I know that this time will come, that I have to go home with them it means I’ll be away to Harris."Anak, for a welcome party lang naman and after that you can go back here," Mama said. Aangal pa sana ako pero nagsalita si Harris kaya napatingin kami sa kaniya. Nasa opisina niya kami ngayon and I was interrupted with my work when they came and told me about the plan."Audrey, why don't you give a try? You deserve to be known," he said slowly kaya siningkitan ko ito ng mata kaya agad umiwas ang kaniyang mga mata saka lumunok."Mukha mo! Syempre, sanay ka sa mga party-party na iyan kaya mo nasasabi sa akin ang mga iyan pero ibahin mo ako," bigla kong sabi sa kaniya kaya itinaas lang niya ang kaniyang mga kamay na parang sumusuko na at umakt
AUDREY Pagkalapag ng eroplano sa runway ay nagsitayuan ang lahat since nasa first class kami ay medyo kakaunti lang ang mga pasahero dito, kaya tumayo ako saka naginat ng aking mga kamay saka humikab. Feeling ko naimbak ang mga dugo ko sa pwetan at likuran ko, ikaw ba naman ang nakaupo ng 14 hours tignan lang natin kung hindi ka mangalay. "Finally, we are home," rinig kong komento ni Cassandra pero di na ako nagbigay ng komento dahil para sa akin Philippines is my home and no one can replace the ambiance that Philippines gives to me. Dito man ako pinanganak but I was raised in Philippines. Kami ang panghuling bababa sa eroplano at mula dito ay natatanaw ko ang isang limousine na nakahilera at dalawang convoy. Sa palagay ko, ito ang aming sasakyan papunta sa mansion ng mga Lanuer. Pagkasakay ko sa limousine ay hinila ako ng antok kaya wala akong nagawa kundi matulog kasi inaantok ako eh. "Teka, Harris? Anong ginagawa mo dito? Ikaw
AUDREY“Austin Harrison,” tawag ko sa aming anak na ngauyon ay nakaupo sa harapan naming dalawa ni Harris. Aalis kami ngayon at tatlong araw kaming mawawala dahil napagisipan namin ni Harris na mag-unwind ngayon sa Siargao. Maiiwan si Austin sa aking mga manugang. “Yes, Mommy. Don’t worry I will behave and I am not going to give my grandparents a headache,” sabi niya at itinaas pa ang isang kamay niya na tila nanunumpa.“Siguraduhin mo lang dahil kapag nalaman ko ang mga hindi kaaya-ayang bagay na ginawa mo, you know what will happen to you right?” I seriously told him and he nodded. “Ayoko naman, Mommy ma-ground ng toys ko,” sabi niya kaya tumango naman ako.I discipline our child in the way of grounded and talks, hindi ko kailanman pinagbuhatan ng kamay at sinigawan ang anak namin dahil ayaw kong itanim sa utak ni Austin na sa
AUDREY“Mama Audrey!” masayang tawag sa akin ng isang batang tumatakbo na ngayon papunta sa akin na may dala-dala siyang isang maliit na basket at may laman itong prutas. We are in the Philippines now and my family decided to stay here since this is the work place of Harris and I.“Hello, Kendall!” sabi ko at saka siya sinalubong ito ng isang mahigpit na yakap. Four years ago a woman came in our house and asking for our help, it’s Adelaine. This is child of Adelaine and my brother, she survived the cancer.“How is my baby girl doing?” malambing kong tanong sa kaniya. Sa aming lahat na magkakapatid ay siya sa akin pinaka-close kaya tinawag niya rin akong Mama Audrey at Papa Harris naman ang aking asawa. “Mama, pinabibigay ni Mama Ade sa iyo po,” masayang sabi niya kaya agad ko naman kinuha ang basket mula sa kamay niya.
HARRIS After four years "Daddy! Chase me! Daddy!" sigaw ng isang batang lalaki na patuloy sa pagtakbo sa malawak na playground sa likod ng bahay ng mga Lamnelle. Agad naman akong tumakbo papunta sa kaniya kanina ko pa siya tinatawag na tumigil na dahil pupuntahan pa namin ang Mommy niya sa trabaho. Ako ang naiwan dito sa bahay poara alagaan ang anak namin ni misis. "Anak, stop running! Kapag nadapa ka malalagot ako kay Mommy mo!" nagmamakaawa kong suway sa anak kong lalaki, three years old pa lang at sobrang kulit na. What more for the upcoming years? Baka mamuti na ang buhok ko kahit hindi pa ako pasok sa senior citizen. "Edi mabuti!" natatawang sabi niya sa akin kaya natawa na rin ako, tumigil ako nung tumakbo siya palapit sa akin at bigla itong nadapa kaya dinaluhan ko ito. Nanlalaki ang mga mata ko at bigla akong pinagpawisan kaya naman tumakbo ako papunta sa kaniya. "Ito na nga ba ang si
AUDREYMasaya akong nahulog ang lahat ng bagay sa tamang lalagyan kagaya nito ngayon hindi ko inaasahan na magsasama ang dalawang pamilya sa isang lugar na hindi nagpapatayan hindi gaya ng dati na bawal sila sa iisang lugar. Even the mafia boss of Lamnelle clan is here which is Harris.The La Vostans and Lanuers. Wala dito si Ellie na anak ng matandang La Vostans dahil nagaaral ito sa ibang bansa at mas pinili niyang lumayo na lamang sa magulong mundo na kinamulatan niya.Nakahalukipkip lang ako dito at nagmamasid kung ano ang susunod nilang gagawin, wala naman akong balak sumali sa away kung may mangyayaring away man."Yes, and I really thank your daughter, Audrey who is a real bitch for saving me even though she's the one who hit me," Old man said kaya napairap ako hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang mga sinabi ng matandang ito na gusto akong pakasalan? Sa harap pa mismo ng asawa niya? Eww. Kaderder ha. Anyway, move on, Audrey!
AUDREYKinaumagahan ay mas maaga pa akong nagising kaysa sa mga kasama ko sa bahay, nakaligo na ako at nakabihis na dahil mamayang eight o'clock pa ang lapag ng eroplano na sinasakyan ni Harris. Nakatayo ako sa harap ng full-length mirror at sinusuri ang katawan ko, royal blue ang kulay ng dress na suot ko at naka-off shoulder pa ako.Halos mapatalon ako ng bumukas ang pinto ng kwarto ko at si Ate Beatrice lang naman pala eh, halatang bagong gising palang ito at lumaki ang mga mata niya ng mapagtantong nakabihis na ako."What the? Saktong five o’clock in the morning pa lang ah," komento ni Ate sa akin at natawa na lang ako sa kaniya. Pumasok siya sa aking kwarto at lumapit ito sa akin tapos bigla na lang siyang yumuko at lumevel sa tiyan ko. “Anyway, good morning to our little champ,” sabi niya sabay haplos pa dito kaya naman nakaramdam ako ng kasiyahan.“Ate---”“Hep! I know the baby is still a
AUDREYDalawang linggo na ang nakalilipas simula nung makalabas ako ng Hospital at bukas naman ang uwi ni Harris dito, umuwi lang siya nung isang araw sa Pilipinas upang ayusin ang leave niya. Hindi pa rin ako pwedeng bumyahe ng mahabang oras and I can't risk my child's safety. I was advised to not travel while I’m in my first trimester because it’s the crucial part.Naalala ko pa nung nalaman nila Tita Lauren ang kalagayan ko ay agad silang lumipad papunta dito.Nasa bahay na kami noon at kakalabas ko lang ng hospital, si Harris ang umaayos lahat ng gamit ko at ako naman ay nandito sa aming sala, naka-upo at kumakain ng cookies.Bumukas ang pinto ng bahay at nanlalaki pa ang mga mata ko ng makita ko sina Tita Lauren, Tito Harrold at Thallia."Audrey darling!""Oh my gosh! Ate Audrey!"Hinintay ko na tawagin din ako ni Tito Harrold pero kumindat lang ito sa akin at n
AUDREYNagising ako mula sa pagkakatulog dahil sa ingay ng aking paligid may nagsasalita at tumatawa."Wow. Ang ingay niyo," nanghihinang puna ko sa kanila kaya lumipad ang mga mata nila sa akin. Kailan pa nandito si Kale at Louis? “Makapagingay kayo diyan parang walang natutulog ah,” dagdag ko pa."Audrey? Audrey?! Omg!" sabi ni Kale at tumakbo pa papunta sa akin, napansin ko ang katawan niya specifically sa tiyan niya na may umbok na. “Huwag kang tumakbo, gaga. Buntis ka!” sabi ko sa kaniya at hindi ako pinansin. Lumapit sa akin si Harris saka ako hinalikan sa noo."Mag-ingat ka nga. Maalog ang anak mo at magaya pa sayo na malakas ang saltik," sabi ko sa kaniya at inalalayan ako ni Harris na maupo."Tubig please?" sabi ko kay Harris. Nagtataka akong hindi ko makita ang mga magulang ko dito."Alright," saad niya. Napatingin naman ako sa pinto ng ito ay bumukas at pumasok ang mga kapatid kong babae. "
AUDREYAgad na tinutukan ni Harris ng baril si Ellie, ang babae na nagpaputok malapit sa mga paa ko. “You don’t just point a gun towards my woman that easily,” sabi ni Harris dito. I heard her name from Harris awhile ago."Are you going to kill me?" she said while pointing herself so I rolled my eyes. Don’t tell me she’ll go dramatically now? Nakita kong tinutok ni Andreus Lewis ang baril kay Harris kaya binunot ko ang isa pang baril na nasa bewang ni Harris saka tinutok din kay Andreus."No. I just want you to send in hell," Harris said in a bored tone.“You knew about me ever since,” I told to Andreus and he nodded. “Yeah and I observed that you are easy to manipulate and made believe in my lies,” Andreus said so I smirked. Ayoko ang sinabi niyang madali lang akong manipulahin but the real thing is I just made them believe that I believed them. It is so fun to watch people became stu
AUDREY"Faster!" bulyaw sa akin ni Harris. Kaya binilisan ko naman ang pag-atake sa ka-sparring ko ngayon at binigyan siya ng suntok sa mukha. Tutal this is the last practice of mine but this is so tiring as hell! I am exhausted now!"Kumakain ka ba?" sarkastiko na tanong ni Kuya sa akin kaya inikutan ko ito ng mata and heaved a deep sigh I am going to give my everything because I want to take a rest now."Look at us. You should hit him like this!" he said and demonstrate the movement to me with the help of Harris as his partner. Buti na lang at nakailag kundi nasuntok ni Kuya sa nguso nito na sana ngayon ay nagdudugo na."Be careful. You might hit my face," asar na reklamo ni Harris kay Kuya pero tinapik lang ang balikat nito. “Tanggapin mo na lang because I can’ t still accept that you are my sister’ s boyfriend now,” sabi ni Kuya kaya natawa naman ako ng bahagya dahil may tinatago pala siyang sama ng loob kay Ha