AUDREY
Nasa loob ako ng opisina ni Sir Harris while discussing his schedule for today pero nang tignan ko siya ay nakatulala lang ito sa akin, napairap naman ako sa kaniya. Inayos ko pa ang buhok ko saka inilagay ito sa aking likuran.
"Nakikinig ka ba?" inis kong tanong sa kaniya.
"Ha? Yes, of course," sabi nito sa akin at parang bumalik na sa dati. Ever since that night something secret happened to us, he became lighter I mean iyong hindi na nakakatakot iyong aura na binibigay niya. Something in him changed.
"Sino ang huling ka-meeting mo ngayong araw and what time?" I challenged him. He cleared his throat first and arranged his tie.
"It’s Mr. Lanuer at 5:30 in the afternoon," he confidently said kaya napataas ang isang kilay ko sa sinabi niya.
"Hindi!" sabi ko sa kaniya kaya nangunot ang kaniyang noo.
"What the? Let me see it," sabi niya at handa ng tumayo ng ngumiti ako sa kaniya.
"Hindi ka nga nagkaka
AUDREY“Ayoko kaya tigilan mo ako," tanging sabi ko sa pagaaya ni Cassandra sa akin na sumali sa inuman nila nina Thalia. Kakatapos lang namin mag-dinner at nagaya ang mga ito sa akin baka kung ano na naman ang mangyari kapag lasing ako, my goodness. Nakahanda na rin ang mga baso at red wines na iinumin nila sa isang lamesa dito sa hardin."Eh dali na, sis," sabi niya sa akin at habang hawak-hawak niya ang braso ko saka pinisil-pisil pa ito kaya umismid ako saka kinamot ang pisngi ko."Ayoko nga kasi bakit ba?" mataray kong sabi sa kaniya. Ayoko na, tama na iyong nangyari sa akin last week! Iba yata ang tama ng wine or alak sa katawan ko eh, nawawala iyong pagiging demure ko bilang isang dalagang Pilipinas."Ito naman ang kill joy mo rin," sabi niya sa akin saka nag-pout pa at binitawan ang pagkakahawak sa akin. Umiwas ako ng tingin dahil baka bumigay ako bigla kapag nakita ko kung gaano siya ka-cute ngayon sa paningin ko."A
AUDREYNasa kwarto ako ngayon at pumipili ako ng susuotin ngayon dahil pupunta raw kami sa isang institusyon kung saan doon kumukuha ng mga dokumento upang palitan ang apelyido at maging ganap na isang Lanuer. I agreed because it is my real name so why would I deprive myself from having it?Isang black shirt, high-waist black jeans at black sneakers. Kinuha ko ang black sling bag ko na binili ko kahapon sa divisoria saka lumabas sa kwarto ko. Hindi na kailangan ng make-up, tanging eyebrow liner at lip tint ang gamit ko saka naglagay na rin ng pulbos sa mukha ko.Wala ang mga Lamnelle sa sarili nilang tirahan dahil maaga silang umalis at si Harris naman ay siya na rin ang tumapos sa ginagawa ko tutal ilang pages na lamang ang natira. Tumunog ang aking cellphone at nakitang si Harris ang tumatawag kaya sinagot ko naman ito.“You are absent today,”Umirap ako sa hangin at nagpakawala ng buntong-hininga.&ld
AUDREY"Bakit kailangan pa akong sasama sa inyo? Mama naman!" I protested to them it’s been two months since they've found me and everything changed. The change is for the betterment but then I know that this time will come, that I have to go home with them it means I’ll be away to Harris."Anak, for a welcome party lang naman and after that you can go back here," Mama said. Aangal pa sana ako pero nagsalita si Harris kaya napatingin kami sa kaniya. Nasa opisina niya kami ngayon and I was interrupted with my work when they came and told me about the plan."Audrey, why don't you give a try? You deserve to be known," he said slowly kaya siningkitan ko ito ng mata kaya agad umiwas ang kaniyang mga mata saka lumunok."Mukha mo! Syempre, sanay ka sa mga party-party na iyan kaya mo nasasabi sa akin ang mga iyan pero ibahin mo ako," bigla kong sabi sa kaniya kaya itinaas lang niya ang kaniyang mga kamay na parang sumusuko na at umakt
AUDREY Pagkalapag ng eroplano sa runway ay nagsitayuan ang lahat since nasa first class kami ay medyo kakaunti lang ang mga pasahero dito, kaya tumayo ako saka naginat ng aking mga kamay saka humikab. Feeling ko naimbak ang mga dugo ko sa pwetan at likuran ko, ikaw ba naman ang nakaupo ng 14 hours tignan lang natin kung hindi ka mangalay. "Finally, we are home," rinig kong komento ni Cassandra pero di na ako nagbigay ng komento dahil para sa akin Philippines is my home and no one can replace the ambiance that Philippines gives to me. Dito man ako pinanganak but I was raised in Philippines. Kami ang panghuling bababa sa eroplano at mula dito ay natatanaw ko ang isang limousine na nakahilera at dalawang convoy. Sa palagay ko, ito ang aming sasakyan papunta sa mansion ng mga Lanuer. Pagkasakay ko sa limousine ay hinila ako ng antok kaya wala akong nagawa kundi matulog kasi inaantok ako eh. "Teka, Harris? Anong ginagawa mo dito? Ikaw
HARRIS"Boss," someone called my attention so I look at that person. Ibinaba ko muna ang mga papeles na binabasa ko sa lamesa saka ipinatong ang aking mga paa sa lamesa. I am inside the office in our headquarter."How's the target?" tanong ko dito habang nakaupo sa aking executive chair at nakapatong ang aking mga paa sa lamesa. I spin the ball pen through my fingers while waiting for his update."The men are standby, Sir. We distributed them in every road that the target will drive," he reported. I nod and close my eyes, if they think that I am already contented with what I did to people who abducted Audrey before well they don’t know me at all. They are just pretending to know me but in their damn inside, they know that they do not know me."Just proceed to the fucking plan, abduct them then I will go that place. I will do the honor to finish his last breath," I commanded. Kailangan may magbayad sa sa ginawa nila kay Audrey dati,
AUDREYThe big day is today I am here at my room and wearing a robe while there are some staffs that are taking care of the things that I am going to use later. Good thing that they are all Filipinos."I don't want a heavy make-up, okay?" bilin ko sa dalawang babae na make-up artists ko. “Yes, Madam saka ang mukha ay hindi na kailangan ng heavy make ups dahil ang ganda-ganda mo,” papuri sa akin kaya kinikilig naman akong ngumiti sa kanila.After my make-ups the others are arranging my hair style, front braided into bun and they put some small artificial flowers in my braided part. Since my hair is balayage type with the color of silver. Medyo humaba konti ang buhok kong pinaputol ko two months ago at ang kulay na hanggang sa roots ko ay naging itim na rin.Pinatayo nila ako para isuot na ang aking off-shoulder gown na kulay gray ito. Tinignan ko ang aking sarili sa full-length mirror na nasa mismong kwarto ko ito.I did
AUDREY"Faster!" bulyaw sa akin ni Harris. Kaya binilisan ko naman ang pag-atake sa ka-sparring ko ngayon at binigyan siya ng suntok sa mukha. Tutal this is the last practice of mine but this is so tiring as hell! I am exhausted now!"Kumakain ka ba?" sarkastiko na tanong ni Kuya sa akin kaya inikutan ko ito ng mata and heaved a deep sigh I am going to give my everything because I want to take a rest now."Look at us. You should hit him like this!" he said and demonstrate the movement to me with the help of Harris as his partner. Buti na lang at nakailag kundi nasuntok ni Kuya sa nguso nito na sana ngayon ay nagdudugo na."Be careful. You might hit my face," asar na reklamo ni Harris kay Kuya pero tinapik lang ang balikat nito. “Tanggapin mo na lang because I can’ t still accept that you are my sister’ s boyfriend now,” sabi ni Kuya kaya natawa naman ako ng bahagya dahil may tinatago pala siyang sama ng loob kay Ha
AUDREYAgad na tinutukan ni Harris ng baril si Ellie, ang babae na nagpaputok malapit sa mga paa ko. “You don’t just point a gun towards my woman that easily,” sabi ni Harris dito. I heard her name from Harris awhile ago."Are you going to kill me?" she said while pointing herself so I rolled my eyes. Don’t tell me she’ll go dramatically now? Nakita kong tinutok ni Andreus Lewis ang baril kay Harris kaya binunot ko ang isa pang baril na nasa bewang ni Harris saka tinutok din kay Andreus."No. I just want you to send in hell," Harris said in a bored tone.“You knew about me ever since,” I told to Andreus and he nodded. “Yeah and I observed that you are easy to manipulate and made believe in my lies,” Andreus said so I smirked. Ayoko ang sinabi niyang madali lang akong manipulahin but the real thing is I just made them believe that I believed them. It is so fun to watch people became stu