Aria’s POVNaluluha na pinagmasdan ang kabuuan ng tahanan ng aking Ama, sa wakas, nagawa ko.Naibalik ko na sa aking mga kamay ang pag-aari ng aking mga magulang. Isa-isang sinuri ang bawat kwarto, sa bawat pinto na aking mabuksan ay siyang pagbabalik tanaw mula sa nakaraan.Mga alaala na nanatiling sariwa sa kaibuturan ng puso ko, kung saan mula sa bawat sulok ng tahanan na ito ay maririnig ang mga halakhak ng kasiyahan sa piling ng aking Ama.Isang ulirang Ama na sa maikling panahon ay pinuno ng pagmamahal ang bawat araw na kapiling ko ito.“Daddy, kung iyong nakikita ang tagumpay ay nasa aking mga kamay, wala man ang iyong presensya ngunit sa puso ko ay na nanatiling kayong buhay ni Mommy.Ilang sandali ang lumipas, nahinto sa paghakbang ang aking mga paa ng matapat sa isang kwarto na naging kanlungan ko sa loob ng labing isang taon.Mabigat ang bawat hakbang na pumasok sa loob ng kwarto, saka huminto sa harap ng isang malaking aparador.Mula sa likuran ay labis na naguguluhan si
Halos hindi kumukurap ang mga mata ni Gerald habang nakatitig sa magandang mukha ni Aria, bumangon ang matinding pagnanasa sa mga mata nito.“Jackpot ako kapag ganito kagandang babae ang nakahain sa aking harapan, sa oras na makuha ko ang babaeng ito ay ikukulong ko ito sa aking kwarto.Gagamitin ko ang katawan nito hanggang sa magsawa ako.” Anya sa isipan ni Gerald, marami pang masamang plano ang nabuo sa kan’yang isipan para kay Zaharia. Para na itong siraulo na nakatingin sa kawalan habang pinagpapantasyahan ang katawan ni Zaharia.Iniisip din nito na siguradong labis na masasaktan si Lyra sa oras na mawasak niya ang pinakamamahal nitong anak. Sa lalim ng iniisip nito ay hindi na niya napansin ang isang matalim na ngiti ni Chelsy habang masama ang tingin sa binata.Tumayo si Gerald at dinampot ang nagkalat na damit sa sahig bago isa-isang isinuot ang mga ito sa kan’yang katawan.Isinilid nito ang larawan ni Aria sa bulsa ng pantalon saka parang walang nangyari na lumabas ito sa kw
Harris POVHarris POV“Hayop ka! Hmp!” Isang malakas na suntok ang aking pinakawalan na tumama sa panga ng lalaking nagtangka sa buhay ng aking asawa. Bumagsak ito sa sahig at hindi na magawang makatayo.Halos sumabog ako dahil sa matinding galit ng malaman ko kung ano ang nangyari sa aking asawa habang patungo ito sa aking kumpanya.Walang nagtangka na umawat sa akin kaya halos nabugbog ko na ito, hindi nalalayo ang laki ng katawan nito sa akin ngunit ni hindi man lang nakatama ang mga suntok nito kanina ng sinubukan niyang gumanti sa akin.Para akong isang tigre na anumang oras ay manlalapa habang nagngangalit ang aking mga bagâng.“Sisiguraduhin ko na mabubulok ka sa bilangguan! Nagkamali ka ng binangga!” Galit na sigaw ko habang nanlilisik ang aking mga mata na nakatitig sa lalaki.Isang kamay ang dumantay sa balikat ko saka masuyo akong tinapik nito na tila pinapakalma ako. Kahit hindi ko na lingunin ito ay kilala ko na kung sino ito, dahil tanging si James lang naman ang may kak
Harris POV“Dada!” “Ya, Dada… up! Up…” naalimpungatan ako dahil sa maliit na boses na naririnig ko sa aking paligid. Naramdaman ko ang mga basang bagay na dumadampi sa aking mukha. “Ughhhhh…” isang ungol ang nanulas sa bibig ko ng may humila sa buhok ko, hindi naman masakit ngunit sapat lang upang tuluyang magising ang natutulog kong diwa.Kasunod nun ay ang muling pagdampi ng isang basang bagay sa ilong ko. Iniisip ko tuloy na baka dinadaya lang ako ng aking imahinasyon, marahil ay nananaginip pa rin ako hanggang ngayon.Ngunit napabalikwas ako ng bangon ng makarinig ako ng isang iyak ng bata.“Dada! Dede…” sigaw ng matinis na boses ng isang batang babae na nasa gilid ko habang patuloy ito sa pag-iyak.Sa pagmulat ng aking mga mata ay tumambad sa aking paningin ang mala anghel na mukha ng dalawang bata. Para akong nabato balani ng mapako ang aking paningin sa luntian nilang mga mata.Saglit na huminto sa pag-iyak ang batang babae bago pumikit ito ng ilang beses saka tumitig sa akin
Harris POV“Ilabas mo ang asawa ko!” May diin na pagkakasabu ko habang matalim na nakatitig sa mukha ni Clinton, siya na lang ang iniisip ko na maaaring nagtatago sa asawa ko.Nakita ko na lumalim ang gatla sa noo nito tila nagtataka sa sinabi ko.“Ano ba ang pinagsasabi mo? Hindi ba’t nasa iyo na ang mag-ina?” Naguguluhan na tanong nito sa akin, nakita ko na napalitan ng labis na pag-aalala ang expression ng mukha nito kaya ramdam ko na wala talaga sa kan’ya si Aria.Ilang buwan na ang lumipas at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin ito nakikita.Mukhang malaki ang galit sa akin ng aking asawa dahil natiis niya na hindi magpakita sa akin sa loob ng ilang buwan at ngayon ay natatakot ako na baka sinusubukan na nitong kalimutan ako ng tuluyan.Nanghihina na umupo ako sa sahig, makikita sa itsura ko ang imahe ng isang talunan, matinding stress ang inabot ko sa pagkawala ng asawa ko.Halos napabayaan ko na ang aking sarili, sa edad na 34 ay nag mukha na yata akong singkwenta anyos.Ilang b
Aria’s POVSa pagmulat ng aking mga mata ay wala akong ibang makita kundi ang madilim na kwarto na aking kinaroroonan, bumangon ako at tinungo ang banyo.Nagsimula na akong maligo ng hindi binubuksan ang ilaw.Sa loob ng ilang buwan na namalagi ako sa loob ng kwartong ito ay nasanay na ang aking mga mata sa dilim.Pagkatapos maligo ay hinagilap ko ang aking bestida na nakapatong sa ibabaw ng lababo.Hinayaan ko lang na nakalugay ang aking basang buhok.Lumabas ako ng walang sapin sa paa, ilang araw ng masama ang pakiramdam ko kaya wala na akong ginawa kung hindi ang matulog maghapon.Bumaba ako ng hagdan at tinungo ang kusina.Patuloy lang ako sa paglalakad ng hindi bumabangga sa mga kagamitan sa aking paligid, sapagkat kabisado ko na ang lahat ng pasikot-sikot dito sa buong kabahayan.Mag-isa lang ako dito at wala akong kasama kahit na isang katulong.Tanging si Tatay James ang namimili ng lahat ng mga pangangailangan ko dito sa bahay, madalas na isama din niya ang mga anak ko dito n
Aria’s POV“Mukhang malaki ang problema mo, ah, kumusta ang kasong inaasikaso mo?” Nakangiti kong tanong habang diretsong nakatingin sa mukha ni Clinton.Nahahapong umupo ito sa silya na nasa aking harapan, kung titingnan ito ay tila pasan niya ang mundo.“Walang nangyari sa ginawang imbestigasyon sa kaso ng iyong ama at sa daddy ko, dahil ang mga taong sangkot ay matagal ng patay.” Malungkot nitong pahayag, maging ako ay nalungkot sa narinig mula sa kanya.“Magaling magtago ang Madrasta mo sa mga krimen na kanyang ginawa, at may hinala ako na maaaring siya rin ang nasa likod ng pagpaslang sa mga taong suspect sa kaso ng ating mga magulang.Isang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan, sa ngayon kasi ay hindi namin alam ang kinaroroonan ni Lyra.Maging ang anak nitong si Chelsy, katahimikan.Nahulog sa isang malalim na pag-iisip si Clinton, marahil ay nahihirapan na ito dahil determinado siya na mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng aming mga magulang.Tumayo ako at lumapit
Aria’s POVKatahimikan ang nangingibabaw sa kabuuan ng opisina ni Mr. Gomez, habang matiyaga akong naghihintay sa pagdating ni Chelsy.Ilang minuto pa ang lumipas ay naagaw ang atensyon naming lahat mula sa bumukas na pintuan.Unang pumasok ay isang lalaki na may seryosong mukha, sa tingin ko ay nasa edad singkwenta na ito, mabilis itong yumukod bago nagsalita.“Señor, nandito na ang babae.” Anya sa seryosong tinig, pagkatapos sabihin iyon ay saka pa lamang pumasok ang isang payat na babae.Paika-ika siyang naglalakad papasok sa loob ng opisina.Nahinto ito sa paghakbang ng magpanagpo ang aming mga mata, una siyang nagbaba ng tingin habang nakahawak ang dalawang kamay nito sa dulo ng suot niyang t-shirts.“Ano ba ang kailangan mo sa babaeng iyan? Nakita mo naman, wala ka ng mapapala sa isang ‘yan.” Narinig kong saad ni Mr. Gomez, sa tono ng pananalita nito ay tila isang walang kwentang bagay kung tratuhin nito si Chelsy.Mahigpit na naikuyom ko ang aking mga kamay.Hindi ko alam kun
Hareth’s Point of view“Pare, kinakabahan ako sa surpresa n’yo na ‘to may pa blindfold pa kayong nalalaman.” Ani ko kay Jasper at Lorence, kasama ang iba pa naming kaibigan na kasamahan namin sa racing.“Sisihin mo ‘yang si Lorence siya ang may pakana ng lahat ng ito.” Sagot ni Jasper habang tumatawa, dahan-dahan akong humakbang habang inaalalayan ako ni Jasper paupo sa may sofa.Naririnig ko ang tawanan at hiyawan ng mga kaibigan ko ng pumailanlang sa buong kwarto ang isang maharot na tugtugin.Tinanggal ni Lorence ang tali sa aking mga mata kaya tumambad sa aking paningin ang madilim na kwarto at ang tanging nagbibigay liwanag ay ang ibat-ibang kulay ng ilaw na umiikot sa paligid kaya nagmukhang disco ang loob ng kwarto na aming kinaroroonan. Ang mas nakaagaw ng atensyon ko ay ang isang malaking kahon na nasa gitna, hindi pa man nabubuksan ito ay kinakabahan na ako dahil nahihinuha ko na kung ano ang laman ng malaking kahon.Isang linggo na lang kasi ay magaganap na ang pag-iisang
Hareth Point of viewNaalimpungatan ako ng maramdaman ko na gumalaw sa aking tabî si Angela kaya nagmulat ako ng aking mga mata. “Kumusta na ang pakiramdam mo?” Inaantok kong tanong sa kanya, habang hinahaplos ang makinis niyang pisngi. Alas siyete na ng umaga nang magising ito at nanatili pa rin kaming nakahiga sa kama.Isang matamis na ngiti ang sumilay sa bibig nito bago humarap sa akin, yumakap sa aking katawan ang isang braso nito bago ibinaon ang kanyang mukha sa aking dibdib.“Masarap ang tulog ko kasi katabi kita, salamat.” Malambing niyang saad, mahigpit ko siyang niyakap habang masuyong hinahaplos ito sa likod. May isang buwan na rin kaming namamalagi dito sa resort, dahil kailangan ni Angela ng isang tahimik at payapang lugar na makakatulong sa kanyang paggaling. Naghilom na ang sugat nito sa balikat kaya masasabi kong magaling na ito sa physical na antas ngunit hindi sa emosyonal na aspeto.Pagkatapos ng insidente na iyon ay malaki ang naging epekto nito sa mental health
“Young masyer! A-ang mommy n’yo naaksidente!” Nagulat si Hareth sa biglaang pagpasok ng isang nurse sa loob ng kwarto, namumutla na ang mukha nito at halata ang labis na pagkataranta ng nurse na wari mo ay may kinatatakutan.Nang marinig ni Hareth ang sinabi nito ay natataranta siyang tumayo bago lumingon ang sa kanyang tauhan.“Maiwan ka dito bantayan mong mabuti ang asawa ko.” Utos niya sa lalaki, mabilis itong nagyuko ng ulo bilang tugon sa kanya.Isang mabilis na sulyap ang ginawa niya sa asawa na nakaratay sa higaan, hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin ito nagigising.Nagmamadali na lumabas siya ng kwarto at naiwan ang isang katulong pati ang isa sa kanyang bodyguard na nagbabantay sa may pintuan ng kwarto.Malaki ang mga hakbang ni Hareth palabas ng hospital habang pilit na tinatawagan ang kanyang ina sa number nito.Makailang ulit niyang sinubukan na tawagan ang ina ngunit wala talagang sumasagot.Mabilis na pinasibat ang sasakyan palayo ng hospital, habang sa kanyang likuran
Angela’s Point of viewNagising ako ng maramdaman ko na may nakatitig sa aking mukha at sa tingin ko ay may ilang minuto ng nakatayo sa aking paanan ang isang estranghero. Kahit hindi ko nakikita kung sino ito ay ramdam ko ang mabigat na enerhiyang dala nito na may kaakibat na panganib. May ilang segundo na rin akong gising ngunit mas pinili ko na mag-kunwaring tulog at makiramdam sa aking paligid.Ilang sandali pa, narinig ko ang mga yabâg nito tungo sa kanang bahagi ng kama.Ramdam ko ang bawat kumpas ng kanyang mga kamay maging ang pag-angat ng isang braso nito sa ere, hanggang sa isang iglap ay mabilis kong nasalo ang braso nito na paparating sa aking mukha. Hindi nga ako nagkamali ng sapantaha ng sa pagmulat ng aking mga mata at tumambad sa aking paningin ang dulo ng isang patalim na gahibla na lang ang layo sa dibdib ko.Isang lalaki na nakasuot na pang nurse na uniporme ang siyang may hawak ng patalim at nakikita ko mula sa kanyang mga mata ang determinasyon na patayin ako ni
Angela’s Point of viewUmangat ang dalawang daliri ko sa ere bago sumenyas ito pauna habang seryosong nakatingin sa unahan. Kahit hindi ako tumingin sa aking mga kasamahan ay alam ko na alerto silang lahat sa bawat signal na ginagawa ko.Pagkatapos na sumenyas ay nag simula ng kumalat ang kasamahan ko sa paligid habang bitbit ang kanilang mga baril, kasalukuyan kaming nasa mission ngayon at masasabi ko na isa ito sa pinaka delikadong misyon ng aking grupo.Napaka tahimik ng buong paligid, ngunit sa kabila ng payapang gabi ay nagbabadya ang isang matinding laban sa pagitan ng mga rebeldeng grupo at ng mga militar.Makapigil hininga ang bawat segundo na lumilipas dahil nakasalalay sa misyong ito ang aming mga buhay.Tumingin ako sa relo na nasa bisig ko at ilang minuto na lang ay sisimulan na naming lumusob sa kampo ng mga rebelde upang iligtas ang kanilang mga bihag. Maingat ang bawat galaw ng aking mga kasamahan, iniiwasan na gumawa ng anumang kaluskos upang hindi malaman ng kalaban
Hareth point of view“Salamat, Hareth, hangad ko ang kaligayahan ninyong dalawa.” Nakikita ko ang katapatan niya sa kanyang mga salita kaya alam ko na walang halong pagkukunwari ito. Sabay pa kaming napangiti ni Margareth na wari mo ay malapit na magkaibigan, bago siya tuluyang nagpaalam sa akin.Nakangiti na akong lumabas ng comfort room at bumalik sa table na kinaroroonan ng aking mga kaibigan.“Oh, Par, nasaan si Angela?” Nagtataka na tanong sa akin ni Jasper na siyang ikinataka ko, halos magdikit na ang mga kilay ko dahil sa tanong nito.“Ang tagal mo kasing bumalik kaya sumunod na siya sa restroom, hindi ba kayo nagkita?” Naguguluhan na tanong niya sa akin, huli na bago ko pa maunawaan ang lahat. Mabilis na inikot ang buong paligid nagbabakasakali na matagpuan ko ko ito ngunit hindi ko nakita ang aking asawa. Maging sina Jasper ay sinubukang hanapin si Angela ngunit maging sila ay bigo na mahanap ito.Nagmamadali na tinungo ko ang kinapaparadahan ng aking sasakyan at halos palipa
Hareth Point of view“Honey, ayaw mo ba akong samahan? Remember ngayon ang anniversary ng organization namin sa racing.” Pangungulit ko sa aking asawa, ni hindi man lang ito nag-abalang magmulat ng kanyang mga mata ng sumagot sa akin.“Susunod na lang ako, mauna ka na, gusto ko pang matulog eh, kahit thirty minutes lang, please Honey.” Ani niya sa tono na tila nakikiusap. Hindi ko naman siya masisisi kung bakit tinatamad itong bumangon dahil masyado siyang napagod sa pag-aasikaso para sa nalalapit naming kasal. Hindi ko na kasi siya nasamahan dahil nagkaroon ng emergency meeting sa kumpanya, maaga naman akong nakauwi ngunit halos sabay lang kaming dumating ng bahay.“Sure ka, na susunod ka?” Naninigurado kong tanong sa kanya bago ito hinalikan sa labi habang masuyong hinahaplos ang kanyang likod.“Yeah, promise.” Inaantok niyang sagot sa akin, halata ang matinding pagod sa maganda niyang mukha. Tumayo na ako upang makapag palit ng damit at bago pa ako tuluyang lumabas ng kwarto ay mul
“And now you may kiss the bride.” Anunsyo ng Judge na siyang nagkasal sa aming dalawa ni Hareth. Napakabilis ng mga pangyayari, dahil sa pagkakaalam ko ay ipinatawag lang kami ni tita Zaharia upang kausapin. Ngunit laking gulat ko ng pagdating namin sa mansion ng mga Smith ay may naghihintay ng Judge na siyang magkakasal sa aming dalawa.Hindi ako malapaniwala na wala pang isang oras ang lumipas ay may asawa na kaagad ako. Nilibot ko ang aking paningin at tanging ang mga nakangiting mukha ng lahat ang siyang nakapalibot sa akin.“Congratulations, Iha, sa wakas natupad na rin ang pangarap ko na ikaw ang mapangasawa ng aking anak.” Ani ni tita Zaharia bago mahigpit akong niyakap nito kaya gumanti ako ng isang mahigpit na yakap sa kanya.“Maraming salamat, tita.” Ani ko, ngunit biglang sumimangot ang mukha nito kaya nagkatawanan ang lahat.“My Ghod, Angela, hanggang ngayon ba ay tita pa rin ang tawag mo sa akin? Talaga bang mahirap para sayo ang tawagin akong mommy?” Nagtatampo niyang tu
Angela’s Point of viewNakakailang, iyon ang nararamdaman ko ng mga oras na ito ngunit wala akong magawa kung hindi ang tahimik na tumayo sa tabi ni Hareth.Nandito kami ngayon sa isang magarbong pagtitipon dahil kaarawan ng isa sa mga business partner ng mga Smith. Wala akong nagawa ng sapilitan akong isinama ni Tita Zaharia bilang escort ng kanyang anak.Walang ideya ang ginang sa kung ano ang nangyayari sa pagitan namin ng kanyang anak. Nangako naman sa akin si Hareth na walang makakaalam sa kung anong relasyon ang meron kami. Gusto ko kasi na maging pribado ang lahat para walang mapag-usapan ang mga tao sa aming paligid kung sakaling dumating ang panahon na kailangan na naming maghiwalay.Nang araw na sabihin ko kay Hareth na tinatanggap ko lang siya bilang kaibigan ay wala akong natanggap na anumang reaksyon mula sa kanya, ngunit ng ibalik ko ang singsing na binigay niya sa akin ay basta na lang ako nito tinalikuran at umalis na lang ito ng bahay ng walang paalam.“Hi, babe! How