Chapter 42

Harris POV

“Dada!” “Ya, Dada… up! Up…” naalimpungatan ako dahil sa maliit na boses na naririnig ko sa aking paligid. Naramdaman ko ang mga basang bagay na dumadampi sa aking mukha.

“Ughhhhh…” isang ungol ang nanulas sa bibig ko ng may humila sa buhok ko, hindi naman masakit ngunit sapat lang upang tuluyang magising ang natutulog kong diwa.

Kasunod nun ay ang muling pagdampi ng isang basang bagay sa ilong ko. Iniisip ko tuloy na baka dinadaya lang ako ng aking imahinasyon, marahil ay nananaginip pa rin ako hanggang ngayon.

Ngunit napabalikwas ako ng bangon ng makarinig ako ng isang iyak ng bata.

“Dada! Dede…” sigaw ng matinis na boses ng isang batang babae na nasa gilid ko habang patuloy ito sa pag-iyak.

Sa pagmulat ng aking mga mata ay tumambad sa aking paningin ang mala anghel na mukha ng dalawang bata. Para akong nabato balani ng mapako ang aking paningin sa luntian nilang mga mata.

Saglit na huminto sa pag-iyak ang batang babae bago pumikit ito ng ilang beses saka tumitig sa akin