Chapter 73

“Are you okay?” tanong ni Dim sa akin.

Kasalukuyan kaming nasa sasakyan niya ngayon at bumabiyahe na pauwi. Siguro ay nagtanong siya dahil napansin niya na tahimik ako mula kanina sa Dreamers.

Aminado naman ako ro’n. Hindi kasi maalis sa isip ko ang kinanta niya. Alam ko… alam ko na parte ng liriko ng awiting iyon ay para sa kambal niya.

I honestly don’t want to think too much about it, but I just can’t help myself. Kahit ano kasing pilit ko, alam ko sa sarili ko na apektado ako lalo pa’t apektado rin siya.

“Okay lang ako. Medyo napagod lang siguro,” pagsisinungaling ko.

Mabilis niya akong tinapunan ng tingin habang nagmamaneho pa rin tapos ay tumango na lang at ibinalik na ang mga mata sa kalsada.

Nang magkaroon naman siya ng pagkakataon ay agad niyang hinawakan ang kamay ko. Kahit na papaano ay gumaan ang pakiramdam ko dahil sa ginawa niya.

“What do you want to do tomorrow?” tanong pa niya sa