Chapter 2

Araw na ng lunes kaya't maaga kong ginising ang dalawa kong kapatid. Naghanda na rin ako ng kanilang kakainin bago ako pumasok sa café habang sila ay naliligo pa.

"Ate, maligo ka na po. Ako na bahala sa paghain." Napangiti ako sa tinuran ni Cristine.

Buti na lang talaga ay naiintindihan nila ang sitwasyon namin at hindi sila masyado mareklamo. Kaya't pangako ko talaga sa sarili ko na kahit anong mangyari, magtatapos sila ng pag-aaral.

"Ate, natulala ka na diyan. Baka ikaw po ang ma-late." Tila nabalik naman ako sa aking sarili.

Hindi ko namalayan na napatulala na pala ako sa naisip. Kaya't madali kong kinuha ang tuwalyang ginamit ni Cristine at pumasok na sa maliit naming banyo. Halos iisa lang ang ginagamit na tuwalya dahil sa halip na ibili namin ng isa pang tuwalya ay mabuting sa pagkain na lamang namin ibili.

Matapos kong maligo ay nagpalit na rin ako ng damit sa maliit naming kwarto na ang tanging pintuan lamang ay ang mahabang kurtina. Sinuot ko na ang uniporme naming polo shirt na may tatak ng logo ng café at itim na fitted jeans, tinernuhan ko lang din ito ng rubber shoes na nabili ko lang sa ukay-ukay. Nagsukay lang ako ng buhok matapos magpalit, mamaya ko na itatali ang buhok ko dahil basa pa.

Sumalo na rin ako sa kanila sa pagkain para sabay-sabay na kaming umalis ng apartment.

"Ate... may extra ka pa po bang pera?" Napatigil ako sa pagkain at napatingin sa aking kapatid na si Kyle.

"Bakit, Kyle?" usal ko rito.

"Me-meron kasi kaming babayaran para sa project po. Pero, kung wala po ayos lang, Ate Lara."

"Magkano ba ang kailangan para sa proyekto niyo at hanggang kailan niyo ba kailangan?" 

"250 pesos po saka sa huwebes pa naman po," nakayuko nitong saad sa akin.

Ginulo ko ang buhok nito kaya't napatingin siya sa akin. Binigyan ko siya ng isang ngiti bago nagsalita.

"Sige. Gagawa ng paraan si ate, lunes pa lang naman. Tiyak ko sa miyerkules ay meron na kaming sahod."

"Sigurado ka ba, Ate? Baka marami ka pa pong kailangang bayaran."

"Okay lang iyon, Kyle. Basta sa pag-aaral ninyo, wala akong problema ro'n."

Nginitian ko silang dalawa at saka muling sinimulan ang pagkain ko. Napatigil akong muli nang mapansin kong hindi pa sila ulit kumakain.

"Bakit hindi pa kayo kumain? Mala-late na tayo." Nakangiti ang mga ito sa akin nang tignan ko at sinimulan na muli nilang kumain.

Nakangiting napa-iling na lang ako sa kanilang dalawa.

"Beshie!!"

Nabitawan ko ang kutsarang hawak ko dahil sa biglaang pagsigaw ni Krisha. Salubong ang kilay kong napatingin sa kaniya at alanganin itong ngumiti habang naka-peace sign ito sa akin.

"Ang aga mo naman mambulabog, Ate Krisha."

"Gano'n talaga. Ako ang maghahatid sa inyo ngayon dahil wala akong klase. Okay ba iyon sa inyo?" Nabigla naman ako sa sinabi ni Krisha.

"Hoy, wala ka bang pasok?" tanong ko sa kaniya.

"Wala, sis! May general meeting daw mga professor ngayon kaya wala pasok." Napatango na lang ako sa kaniya at napangiti.

"Ano pa hinihintay niyo? Bilisan niyo na, huwag niyo na paghintayin si Ate Krisha niyo." Nakangiting baling ko sa dalawa kong kapatid.

Natawa naman ang mga ito sa akin kaya't binilisan na nila ang kanilang pagkilos. Nang matapos na sila ay nagpaalam na ang mga ito sa akin.

"Ikaw sis? Hindi ka pa sabay sa amin?"

"Hindi na, aasikasohin ko pa itong pinagkainan. Sige na, at baka ma-late kayo." Agad naman silang umalis kaya't sinimulan ko na rin ang pag-aasikaso, matapos iyon ay umalis na rin ako.

"Lara!" Napalingon ako sa tumawag sa akin na si Stephanie. Siya naman ang kasa-kasama ko rito sa café, matagal na rin siyang empleyado rito.

"Bakit?" usal ko rito habang iniipit ang buhok ko at nilagyan ko ito ng hair net. Nagsuot na rin ako ng apron para masimulan na ang trabaho ko.

"Balita ko maga-apply ka na ng sekretarya, ah?" Napakunot-noo ako sa kaniya at saglitang natawa.

"Kay Janice mo na naman nalaman 'yan, ano?" Tumango naman ito sa akin bilang sagot.

Natawa na lang kami parehas dahil sa kadaldalan talaga ni Janice. Kilala niya na si Janice dahil madalas pumunta rito si Janice kapag tapos na siya sa trabaho niya at madaling araw siya tumatambay rito.

Pumwesto na ako sa bar counter para simulan ng kumuha ng mga order. Isang lalaki ang lumapit sa akin at um-order, saglit akong natigilan dahil sa matipunong tindig nito at sa kaniyang mata na may kasingkitan at kabilugan ang mata. Kulay chocolate at lalo pang nakakapang-akit ang kulay ng mata niya kapag nasisinagan ng araw o ilaw.

"Miss?"

Grabe, pati iyong jawline niya parang perpektong-perpekto na iginuhit. Iyong labi niya pulang-pula, parang hindi man lang nadampian ng yosi.

"Miss?"

Napa-igtag ako sa sumiko sa akin at napatingin ako kay Stephanie na inginuso ang nasa harapan ko kung kaya't napatingin ako roon. Bigla naman akong nahiya dahil para itong kakain ng buhay sa titig niya sa akin.

"Sorry, Sir. What's your order po?" Mabilis kong usal dito at napatingin na lang sa aking monitor dahil sa kahihiyan. Haynako, self! Ano bang ginagawa mo? Napa-iling na lang ako sa aking na-isip.

"Double chocolate latte, Venti, dine-in," usal nito at mabilis kong nilagay ang order nito.

"Any additional po?" usal ko at nananatili pa ring hindi nakatingin sa kaniya,

"Nothing."

"Okay, sir. 168 pesos only." Inabot nito ang kaniyang credit card kaya't prinoseso ko na ito at in-swipe. Inabot ko na rin agad sa kaniya ang card matapos iyon.

"Thank you, Sir." Yumukod pa ako sa kaniya. Umalis ito agad sa aking harapan at para akong nakahinga ng maluwag dahil sa kahihiyan. Gusto kong sampalin 'yong sarili ko, nakakainis!

Hindi na ito nagsalita pa kaya't inangat ko ang aking ulo at nakita ko itong nakatalikod na sa akin. Napahinga ako ng malalim dahil sa kahihiyan na ginawa ko.

Hindi ko tuloy maiwasang mapatingin ngayon sa lalaking iyon, abala siyang nakatutok sa kaniyang laptop na para bang wala siyang pakialam sa paligid niya.

"Hoy, matunaw naman 'yan, te!" Nagitla ako sa biglaang pagsulpot ni Steph.

Inilihis ko na lang ang tingin ko at pinagpatuloy na lang ang pagkuha ng order ng isa pang customer na kakapasok lang din.

Napakunot ang noo ko sa kaniyang suot at saka saglitang tumingin sa labas at binalik ko ulit ang tingin sa kaniya. Sobrang init naman sa labas pero balot na balot ang suot nito at kulay itim pa lahat ng suot niya. Naka-long sleeve kasi ito na may hoodie at nakasuot sa kaniyang ulo, nakayuko lang din ito pero isinawalang bahala ko na lang at ngumiti na lamang sa kaniya kahit na hindi ko man makita ng lubos ang kaniyang mukha pero natitiyak kong guwapo rin ang isa 'to.

Kahit kasi kalahati lang ang nakikita ko sa kaniyang mukha ay mahahalata mo ng magandang lalaki ito, dahil sa perpektong hugis puso nitong labi na may kakapalan kaunti ang ilalim. Ang ilong din nito ay napakatangos. Matapos kong masuri nang mabilis ang kaniyang mukha ay nagsalit na ako sa kaniya.

"Good Afternoon, sir. What is your order?" Nakangiti kong usal.

Pero sa halip na sumagot ito sa tanong ko, bigla nitong hinawakan ang tuktok ng aking ulo dahilan para mapaupo. Nabigla ako sa ginawa nito pero at napalitan ito agad ng takot dahil sa narinig kong sunod-sunod na putukan.

"Sh*t, nasaan si Steph?" usal ko sa aking sarili habang iniikot ang aking paningin sa paligid at umaasa na makita si Steph.

"Girl! Anong nangyayari?" Nagitla ako sa biglaang pagsulpot ni Steph habang nakatakip ang dalawa niyang palad sa kaniyang magkabilang tenga.

"Hindi ko rin alam." Balisa kong usal sa kaniya.

Magsasalita pa sana akong muli ng may biglang humigit sa akin at nang tinignan ko kung sino ang nag mamay-ari ng kamay na nakahawak rin sa aking kamay, halos magdikit na ang dalawang kilay ko ng mapagtanto kung sino ang humahatak sa akin.

Siya 'yong lalaking naka-hoodie kanina na hanggang ngayon ay nakasuot pa rin sa kaniyang ulo. Hindi ko pa rin makita ang buong mukha nito at higit sa lahat ay punong-puno ako ng katanungan sa isip ko kung bakit niya ako hatak-hatak.

"Ah!" Sigaw ko dahil sa gulat.

Kahit tumatakbo kaming ay nagawa ko pang lingunin ang likuran namin para tignan kung sino 'yong nagpaputok sa direksyon namin. Halos tawagin ko na ang lahat ng santo dahil sa kabang nararamdaman ko. Kitang-kita ko kung sino ang kapalitan nong nakahawak sa akin, siya iyong lalaking naunang um-order kanina.

Nak ng teteng! Bakit pa ako nadamay sa gulong ito? Nagtatrabaho lang naman ako ng marangal, at wala pa akong balak mamatay sa ganitong sitwasyon! Pa-paano na ang mga kapatid ko kung may mangyaring masama sa akin? Hindi ko ata iyon lubos maisip.

Pakiramdam ko ay nanghihina ako at tila ako pinagpapawisan ng malamig, parang unti-unting nanlalambot ang katawan ko. Nang hawakan ko ang kabila kong braso kung hawak niya ang kamay ko, ay halos manlaki ang mata ko sa malapot na likidong aking nahawakan. Bago ko pa man tuluyang makita nangyari sa braso ko ay bumagsak ang katawan ko.

"Sh*t!"

Huling salitang narinig ko bago tuluyang bumagsak ang talukap ng mata ko.