MIA THYREESKinagabihan ay pumasok ako sa university ng wala sa mood. Gabi na pero hindi ko pa na re-reschedule ang mga appointment ni miss. Sabi niya ibibilin niya kay sir Phin na ibili ako ng new phone, pero dahil kumulo ang dugo ko sa kaniya kanina ay umalis ako ng maaga sa mansiyon. Alam kong hindi dapat dahil may trabaho ako doon, pero mas hindi naman dapat iyong ginawa niya sa akin no? Bahala siya sa buhay niya, di bali ng magsumbong pa siya kay Miss!Mabilis na napalitan ng saya ang mood ko dahil nakita ko si Kendra, isa sa mga close friends ko noong high school magpahanggang ngayon. Kahit nasa nursing siya at ako ay nasa tourism ay walang nagbago sa pagkakaibigan namin."Ken!" Napalingon siya nang tawagin ko ang kanyang pangalan."Mia!" ngiti niyang sukli.Lumapit ako sa kaniya. "Saan ka pupunta?""Sa cafeteria, ikaw?""Samahan kita, naghihintay pa naman ako ng oras." Lumiwanag ang kaniyang mukha sa sinabi ko."Sige ba."Inanyayahan ako ni Kendra na um-order ng pagkain pero tu
A—ano raw? Don’t have any right to be mad towards him? Aba’y --- na--nakuuuuu! Umalingasaw na nga ang amoy ng ugali niya. Para akong tutang sumunod sa kaniya. Yung akala kong kapareho lang ng sasakyan ni Miss Ivy kanina ay siya palang dala niya. Pinanuod ko siyang sumakay sa driver seat habang nakatayo ako sa labas. Maya-maya pa ay nagbaba ang bintana ng passenger seat at dinungaw niya ako mula sa loob."Hop in," utos niya."May pasok pa ako.""I know. We won't go anywhere. Faster, Mia."Pumasok ako gaya ng utos niya. Nagsara kaagad ng bintana nang nasa loob na ako at binuhay niya ang makina. "Akala ko ba we won't go anywhere?""It's damn hot," aniya saka ini-on ang sa pinakamalakas na level ng aircon."Gusto lang palang magpa aircon," bulong ko sa aking sarili. Nahalata kong init na init siya dahil mag iilang butil ng pawis ang namumuo sa kaniyang noo."Are you saying something?"Umiling ako. "Wala. wala.""There's a small box back there, take it."Pagkalingon ko sa backseat ay nakit
MIA THYREESAs a working student hindi maiiwasan na minsan ay nagiging kill joy ako sa mga kaibigan ko dahil hindi ako sumasama sa mga lakad nila. Kagaya ngayon, tapos na ang klasi at kanina pa ako kinukulit ni Brits at Marian na gumala naman kami kahit sandali. Dama ko ang to the bones na tampo nila sa akin dahil ganito nalang ako palagi, tumatanggi.Naglalakad kaming tatlo palabas ng gate. Nasa pagitan ako ng dalawa habang nakikinig sa pag-vo-voice out ng kanilang tampo."Ba'yan Mia, palagi mo nalang kaming tinatanggihan ni Brits, tatatlo na nga lang tayo," ani ni Marian na nakasimangot."Oo nga! Heller, minsan lang naman," sang-ayon ni Brits.Silang dalawa ang pinakamalapit sa akin sa classroom. Sa huling naaalala ko ay tatlong buwan na noong huli silang lumabas na nakasama ako. Madalas rin na binabalak nilang lumabas dalawa pero hindi natutuloy dahil hindi ako sumasama, nawawalan sila ng gana dahil wala ako. Dama ko namang n
After a few more shot ay lumabas na kaming tatlo sa club. Nasa parehong direksiyon lang ang uuwuian Marian at Brits kaya sa iisang taxi sila sumakay."Bye!" I waived."Umuwi ka na rin ha!" bilin ni Marian sa akin. Bagsak na si Brits pagkaupo palang sa sasakyan."Oo, uuwi na rin ako. Ikaw nalang ang bahala kay Brits, ha.""Okay. Bye!"Dapat ay papara na ako ng taxi para umuwi pero lumingon ako pabalik sa club. Hindi mawala sa isip ko si Seph. Habang nandidito pa ako sa lugar na ito ay palakas ng palakas ang kutob kong si Seph ng nakita ko kanina.Arisgada akong bumalik sa loob ng club ng mag-isa. Hindi ko tiyak kung may mapapala ba ako sa pagbalik ko dito pero ayaw ko namang umuwi nang hindi sinusubukang mahanap ang lalaking yon.The table we had earlier was already occupied, so I sat on a stool near at the bar counter where the bartender was rushing mixing the drinks to keep up with orders.The c
MIA THYREESI bend and rested my both palm on my kness. I am panting, almost breathless and covered with sweat. Pinagmasdan ko ang paligid habang humihingal. Malayo na kami sa club kung saan kami nanggaling. Speaking of kami, tiningnan ko ang misteryosong lalaki kanina. Humihingal din siya pero hindi katulad ko na parang mawawalan na ng hangin."Sanay ka ba sa habulan?" tanong ko matapos lumunok saka tumayo ng mayos."Bakit mo naitanong?" sagot niyang nakapamaywang habang ibinabalik sa normal ang kaniyang paghinga."Ang dali mo kasing nakahanap ng madadaanan para maligaw yung mga lalaking humahabol sa'tin."Bahagya siyang ngumiti. "Oo sanay ako sa habulan, dati kasi akong snatcher." sagot niyang nagtutunog biro."Ah, halata nga, " nakangiti kong sinabayan ang kaniyang biro."Dun tayo, kapagod." Turo niya sa bench na nasa labas ng isang nakasiradong tindahan.Magkatabi kaming pumwesto sa bench. Hi
MIA THYREES"Aray." Napangiwi ako nang sinubukan kong maglakad. Shoot! Ang sakit lang naman ng bruises ko dahil naiipit dito sa suot kong jeans sa tuwing humahakban ako. Obviously kailangan kong magpalit, lalala lang ang kondisyon nitong nag-u-ube kong tuhod.I scan what’s inside my cabinet. My eyes landed on a white denim short na matagal ko na hindi nasusoot."Mia, tapos na mag almusal si Sir Phin, baka maya-maya aalis na'yon!"Napalingon ako sa pinto nang marinig ang boses ni Manang Gigay. "Opo, Manang!" Hindi na ako nag-aksaya ng oras at hinubad na ang patalon. White denim short, oversized black tee and white sneaker. Mia julalay, ready for the day!"Good Morning, Ya!"Napangiti ako nang unang pumansin sa akin si Pipoy, kasalukuyan siyang nagkakape sa kusina namin sa quarter. "Good Morning, Poy. Susi ng chevy?""Anong nangyari dyan sa tuhod mo?" tanong niya saka inabot sa akin ang susi. "Malinis n
"Maam, are you okay?"Napukaw ako dahil sa boses ng babaing staff. "Hu..huh?""Are you okay? Bigla po kayong namula, lalo na yung magkabilang pisngi nyo."Napanganga ako at nakapa ang aking magkabilang pisngi. Shoot! mainit, nag-iinit ang pisngi ko at namumula. No! No way bakit ganito?"You're blushing ma'am," dagdag ng staff.Shuta, kinumperma pa. "Ah...wala to. Uhm.. pwedi ba dalahin ko nalang 'to sa labas para papermahan kay Mr. Fuchs? Nagpapalit na raw kasi sya, eh.""Yeah, sure."Itinuro sa akin ng staff ang silid kung saan nagpapalit ang mga racers ng protective gear. Naglalakad ako patungo sa kabilang gusali bitbit ang papel na kailangan niyang permahan at ballpen na gusto kong itusok sa mata nya. Kainis! Mas mahirap pa pala syang alalayan kesa sa mommy nya. Si Miss kasi organize sa lahat ng ginagawa.I saw Sir Phin walking towards his new motorbike. He's wearing a complete rac
MIA THYREESAlas-sais palang ay nasa mansyon na ako ng mga Fuchs.“Tess! Pipoy!” kinakaway-kaway ko ang aking kaliwang kamay para makita ako nila Tess at Pipoy na nagkakape sa kubo na nakaharap sa dagat. Nasa malayo layong parte iyon ng likod ng mansyon. Nakita kong intinaas ni Pipoy ang kaniyang tasa ng kape bilang alok.“Halika, kape!” sigaw ni Tess.Pagkalapit ko sa kubo ay ipinagtimpla ako ni Tess. “Salamat,” aniko matapos tanggapin ang kape na tinimpla niya.“Ya, kaylan daw uuwi si Madam?” tanong ni Pipoy.Saglit akong sumimsim ng kape. “Hindi ko pa alam, wala rin siyang sinabi. Hindi ko kasi siya tinatawagan or tini-text, ayaw ko kasi syang maistorbo. Mabuti nalang at wala siyang mga importanteng meeting, umayon ang panahon sa bakasyon niya.”“Kumusta naman yung lakad nyo ni Sir Phin kahapon? Okay ba siyang kasama? Nosebleed ka ano?!&rd
MIA THYREESWala akong sense of direction matapos ang dalawang araw. Physically present nga ako sakswelahan ay mentally absent naman sa discussion. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mahagilap ai Britz.Kahapon ay sumadya pa ako sa bahay nila pero ganon pa rin ang nadatnan ko, walang tao. Si Marian naman ay hindi na pumapasok sa skwelahan, baka tuloy talaga ang lipat na gusto ng kaniyang daddy. Parang nawalan ako ng gana na pumasok dahil sa lahat ng nangyayari. Nawala sa isang iglap ang dalawa kong kaibigan, mawawalan pa yata ng trabaho, at may letseng puso pang tumibok para sa lalaking yun na gusto lang naman palang mauna sa pagka birhen ko! Hay!Araw ng miyerkules, tapos na ang klase at natagpuan ko ang aking sarili dito sa isang club. Hindi ko nabasa ang pangalan ng club pagkapasok ko, basta sinabi ko sa taxi driver na ihatid ako sa club at dito niya ako ibinaba. Lutang, drained, walang gana, pinagsakluban ng langit at lupa, ku
Dinala ako ng lalaki sa prisinto. Mahigit dalawang oras na ako dito sa kulungan, umiiyak at walang makausap. Halo-halo na ang emosyon na pumipiga sa aking dibdib at mga katanungan na nabubuhol-buhol na sa aking isipan. Papanong nasa silid ko ang kwintas ni Miss Claire? Hindi ako may awa ‘non, hindi ko magagawa sa kanya yun!Umiiyak ako habang nakayuko sa isang sulok ng kulungan nang may tumawag sa akin, nang tumingala ako ay binubuksan na ng pulis ang pintuan ng kuwarto kung saan ako nakakulong.“Labas ka muna, gusto kang makausap ni Mrs. Fuchs.”Agad akong tumayo. Pagkalabas ko ay nakita ko si Miss Ivy at si Sir Phin na nakaupo sa visiting area. Mainit na yakap at iyakan ang salubong namin ni Miss sa isat-isa. “Miss… hindi ako, hindi ko magagawa yun.” Sambit o sa pagitan ng aking hikbi. Gusto kong magpaliwang ng maayos pero hindi ko magawa dahil nauunahan ako ng emosyon at hirap na hirap akong magsalita dahil p
MIA THYREESAlas-dyes na nang magising ako kinabukasan. Patay! Dali-dali akong tumayo, dumampot ng tuwalya at madaling pumasok sa banyo. Kailangan kong mag prepare within ten minutes! Bakit ang tagal ko naman nagising? Nakapikit pa akong nakaupo sa toilet bowl at inalala ang nangyari kagabi. “Ahhhhhrrrrrr.” Naibuka ko ang aking mga mata at napakagat ako sa aking pang-ibabang labi nang madama ang kakaibang hapdi sa perlas na nasa pagilan ng aking dalawang hita. Shoot! Kailan pa ako nagkaproblema sa pag-ihi?Nang yumuko ako para tuluyang buharin ang lahat ng saplot ko sa katawan para maligo, animo’y binuhusan ng malamig na tubig ang aking laman nang makita ang bahid ng pulang likido sa saplot ng aking pagkababae. Napalunok ako at ilang sigundong natulala. Lutang na lutang ako’t hindi kayang i-proseso ng utak ko kung saan ko sisimulang alalahanin ang mga nangyari.Tumingala ak
Napatingin siya sa dalawang basong iniwan niya kanina. "Sinong umubos ng isang baso?" tanong niya nang mapansing wala nang laman ang isa."Ako, ang sarap ng juice na dala mo Val, sino ang gumawa ng timplang 'yan?"Sandaling natigilan si Valery. "I---inubos mo ng ganon kadali?"Tumango ako. "Inubos ko agad, sarap eh."Sapo ni Valery ang kaniyang magkabilang pisngi. "Gosh, really? Buti 'di ka nahilo."Saglit kaming nagkatinginan ni Sir Phin. "Hah? Bakit nakakahilo ba'yan?”"Bakit nilagok mo naman agad lahat, hindi mo ba na feel yung tapang? Hindi kasi 'yan juice, Gorgeous, cocktail 'yan!"Nagkatitigan kaming muli ni Sir Phin saka nagtawanan makalipas ang ilang sandali. "So that's why you're feeling dizzy; you're tipsy."Tinakpan ko ng aking mga palad ang aking mukha habang tumatawa. Shuta,nakakahiya. "Inubos ko agad Val, akala
MIA THYREES“Thank You Miss!” Abot tainga ang ngiti ko kay Miss nang makita ko ang aking pasalubong mula sa kaniya. Ang dami! From foods to things, I have it! Hindi lang ako ang matutuwa dito, pati na rin ang ate kong buntis, para pa naman yung inahing baboy sa ngayon sa sobrang lakas kumain. Syempre hindi lang ako ang may pasalubong pati na rin si Joan, Manang Gigay, Tess, Vanessa at Pipoy.Alam na ni Miss na may personal na lakad si Sir Phines kaya hindi na siya nagtaka pa na wala ito sa kanilang pagdating.“Mia, can you please help me to put the luggage in my room?” malambing na pakisuyo ni Miss Claire. Tukoy niya ang tatlong luggage na naiwan sa likod ng sasakyan.Tumango ako. “Sure.”Inumpisahan ko nang hilahin ang dalawang luggage, nang mapansin ako ni Vanessa ay nagprisenta siyang hilahin ang isa sa mga iyon.“Ya, alam mo ba kung kaylan uuwi si Sir Phin?
MIA THYREESHindi ko maipaliwanag ang sama ng gising ko kinabukasan. Marami akong natamong sugat-sugat sa talampakan, may iilan akong pasa sa paa at iilang maliliit aking magkabilang braso. Shuta, para akong manika ng mambabarang na ang daming iniindang tusok-tusok sa katawan.Inabot ko ang aking trench coat at kinapa ang aking cellphone sa bulsa niyon. Mabuti nalang talaga at hindi ko iniwan ang coat ko sa coat check kagabi, kundi goodbye!Binuksan ko ang aking social media account, siguradong sigurado akong may balita tungkol sa nangyari sa Goldstar kagabi. Napaawang ang aking labi nang mabasa ang headline ng isang media network “SHOOTING RAMPAGE AT GOLDSTAR BIRTHDAY PARTY LEAVES LIVES SHATTERED BY UNIDENTIFIED ARMED MEN,” basa ko sa tumatak sa screen. Napabalikwas akong naupo sa aking higaan. Dali-dali kong tinawagan si Britz pero unattended ang kaniyang linya. Sunod kong tinawagan si Marian, hindi ako mapa
“AAAAAHHHHHHH!” Sigawan ang bumalot sa buong event hall nang umalingaw-ngaw ang napakalakas na putok. Maging ako ay napayuko at prinutektahan ang aking ulo. Ano yun? Sobrang lakas! Nagkagulo sa buong hall, nagsilabasan na ang lahat ng tao, maging si Marian na nasa harap ko ngayon lang ay bigla nalang nawala. Hindi ko man lang napansin kung saan siya tumakbo. Nanginginig ang aking kamay at laman ng aking buong katawan. Takot, nerbyos, balisa at pag-aalala para sa kaligtasan ang tiyak kong nararamdaman ng lahat. Kahit na takot ang bumabalot sa aking sistema ay sinikap kong kumalma. “AAAAAHHHHHHH!” Muling sigaw ng lahat dahil tatlong magkakasunod na putok ang umalingawngaw. Nakaupo na ako sa sahig habang naka yuko. Hindi ako makatayo, hindi makagalaw, nakakatakot! Nalalagpasan na ako ng nagsisitakbuhan. “Ahw!!” Tili ko nang maapakan ang aking paa. Napansin ko ang lame
MIA THYREES“Ahhhhhh!”Isang napaka tinis na tili ang nagpagising sa akin kinabukasan. Ang ingay! Parang si Ate na nakita si Michele Morrone sa totoong buhay!“Ate, ano ba! Ingay,eh, natutulog pa ako!” ibinaon ko ang aking ulo sa pagitan ng dalawang kumot. Bakit ba siya pumasok dito sa kwarto ko?“Mia, bakit hindi ko sinabing may bago kang phone? In fairness ang ganda ha, mamahalin ‘to for sure.”“Hindi ka naman kasi nagtanong. Inutang ko ‘yan, isang taon ang kontrata ko dyan.”“Wow, lakas mo talaga kay Miss Ivy. Hmm, hindi ko alam na kasing guwapo pala ni Michele Morrone ang nobyo mo?!”Agad akong naupo at walang ano-ano’y hinablot ang phone na nasa kamay ni ate.“Ate, magpaalam ka naman!”“Ang ingay kasi ng alarm mo, kaya pumasok nalang ako para patayin ‘yan. Kanina pa’ya
“O---okay na. Teka, ahw, luwagan mo naman ang braso mo ang higpit!” angal ko. Sa halip na pakawalan ako ay inihiga pa niya ako sa kaniyang tabi. Sa ngayon, hindi lang braso niya ang nakayapos sa akin, pati pa isang hita niya. Aba’y ginawa akong bolster! “Let’s stay like this,” bulong niya sa akin. “No. Phineas, No,” I said with a firm tone. Hindi pwedi! Tinangka kong kunin ang kaniyang kamay pero balewala lang ang lakas ko sa kaniya. “Mia, antok na antok pa ako, can you please calm down? Pinagpapahinga lang naman kita.” “Phineas, hindi ako bolster, okay? Ang bigat ng hita mo.” “Just promise me, hindi ka aalis.” “Fine.. fine, hindi ako aalis.” Nakahinga ako ng maluwag nang kunin niya ang pagkakapatong ng kanyang hita sa akin. “But, Phineas we can’t stay like this, lalamig na ang kape mo.” Bingi-bingihan effect nanaman siya. I have no choice but to stay like a statue on his side. My heart went wild and racing! May speedway din ba