Mag-log inShare
9.1 WORRIED
Huling Na-update:
2024-05-03 08:15:19MIA THYREES
"Aray." Napangiwi ako nang sinubukan kong maglakad. Shoot! Ang sakit lang naman ng bruises ko dahil naiipit dito sa suot kong jeans sa tuwing humahakban ako. Obviously kailangan kong magpalit, lalala lang ang kondisyon nitong nag-u-ube kong tuhod.I scan what’s inside my cabinet. My eyes landed on a white denim short na matagal ko na hindi nasusoot."Mia, tapos na mag almusal si Sir Phin, baka maya-maya aalis na'yon!"Napalingon ako sa pinto nang marinig ang boses ni Manang Gigay. "Opo, Manang!" Hindi na ako nag-aksaya ng oras at hinubad na ang patalon. White denim short, oversized black tee and white sneaker. Mia julalay, ready for the day!"Good Morning, Ya!"Napangiti ako nang unang pumansin sa akin si Pipoy, kasalukuyan siyang nagkakape sa kusina namin sa quarter. "Good Morning, Poy. Susi ng chevy?""Anong nangyari dyan sa tuhod mo?" tanong niya saka inabot sa akin ang susi. "Malinis nKaugnay na kabanata
Back to Me 9.2
"Maam, are you okay?"Napukaw ako dahil sa boses ng babaing staff. "Hu..huh?""Are you okay? Bigla po kayong namula, lalo na yung magkabilang pisngi nyo."Napanganga ako at nakapa ang aking magkabilang pisngi. Shoot! mainit, nag-iinit ang pisngi ko at namumula. No! No way bakit ganito?"You're blushing ma'am," dagdag ng staff.Shuta, kinumperma pa. "Ah...wala to. Uhm.. pwedi ba dalahin ko nalang 'to sa labas para papermahan kay Mr. Fuchs? Nagpapalit na raw kasi sya, eh.""Yeah, sure."Itinuro sa akin ng staff ang silid kung saan nagpapalit ang mga racers ng protective gear. Naglalakad ako patungo sa kabilang gusali bitbit ang papel na kailangan niyang permahan at ballpen na gusto kong itusok sa mata nya. Kainis! Mas mahirap pa pala syang alalayan kesa sa mommy nya. Si Miss kasi organize sa lahat ng ginagawa.I saw Sir Phin walking towards his new motorbike. He's wearing a complete rac
Huling Na-update : 2024-05-05Back to Me 10. LEAVING
MIA THYREESAlas-sais palang ay nasa mansyon na ako ng mga Fuchs.“Tess! Pipoy!” kinakaway-kaway ko ang aking kaliwang kamay para makita ako nila Tess at Pipoy na nagkakape sa kubo na nakaharap sa dagat. Nasa malayo layong parte iyon ng likod ng mansyon. Nakita kong intinaas ni Pipoy ang kaniyang tasa ng kape bilang alok.“Halika, kape!” sigaw ni Tess.Pagkalapit ko sa kubo ay ipinagtimpla ako ni Tess. “Salamat,” aniko matapos tanggapin ang kape na tinimpla niya.“Ya, kaylan daw uuwi si Madam?” tanong ni Pipoy.Saglit akong sumimsim ng kape. “Hindi ko pa alam, wala rin siyang sinabi. Hindi ko kasi siya tinatawagan or tini-text, ayaw ko kasi syang maistorbo. Mabuti nalang at wala siyang mga importanteng meeting, umayon ang panahon sa bakasyon niya.”“Kumusta naman yung lakad nyo ni Sir Phin kahapon? Okay ba siyang kasama? Nosebleed ka ano?!&rd
Huling Na-update : 2024-05-07Back to Me 11.1 MT. PAYAPA
MIA THYREESGising na ang aking diwa pero nakasara pa ang talukap ng aking mga mata. Humihinga pa ako, ibig sabihin buhay pa ako! Hayyy salamat. I survive!Nang imulat ko ang aking mga mata ay napagtanto kong nasa loob ako ng aking silid. Sino kaya ang nag-uwi sa akin dito sa mansiyon? Nakaramdam ako ng kaunting kirot sa aking kanang kamay, pagkatingin ko’y napagtanto kong may nakakabit palang hep-lock IV sa akin. Mula sa pagkakahiga ay dahan dahan akong umupo. Ang bigat ng pakiramda ko, kulang pa ako sa pahinga.Pagkatapos kong gumamit ng banyo ay lumabas ako ng silid.“Mia, gising ka na!” masiglang lumapit si Tess sa akin. “Kumusta ang pakiramdam mo?”“Medyo okay na, Si ………. si Sir Phin?”Nawala ang bakas na sigla sa mga mata ni Tess. “Umupo na muna tayo,” inalalayan niya akong maupo sa mahabang upuan na yari sa narra dito sa maliit naming ba
Huling Na-update : 2024-05-09Back to Me 11.2
Unti-unti man akong kinakabahan pero hindi ako nagpatalo. Mas dinoble ko ang aking bilis,hanggang sa lumipas ang sampung minuto. “Sir Phin!” nagpaikot-ikot ako para obserbahan ang aking paligid. Wala akong nakikitang signs ng tamang daan! Naloko na, naliligaw yata ako!Alas kuwatro na nang tingnan ko ang aking relo. Bumaling ako sa gawi kung nasaan ang araw, inatake nanaman ako ng kaba nang maisip na baka lumubog na ito at mag-isa lang ako. Shoot, huwag naman sana!Habang naglalakad mag-isa ay wala akong matinong direksyon, kahit may hawak akong mapa ay hindi ko naman tiyak ang lokasyon ko. Walang silbi ang aking cellphone dahil wala namang signal. Wala akong makitang signs sa paligid, tanging nagtataasang kahoy at sanga lang ang nakikita ko.“Phineas!” Dapat ay may mga mountaineers kaming kasamang aakyat ngayon, pero dahil ayaw nitong si Phineas Fuchs na may kasama kaming dalawa ay together alone naming inakyat ang Mt. Payapa
Huling Na-update : 2024-05-11Back to Me 12.1 TULALA
MIA THYREESInhale….. Exhale…Hindi ko paman naimulat ang aking mata ay nauna nang nakangiti ang aking mga labi. Hayyy, ganito pala kasarap ang simoy ng hangin tuwing umaga dito sa Mt. Payapa. Maliban sa ang presko ng hangin ay tanging mga huni ng ibon at tunog ng mga dahon sa puno na nililipad ng hangin ang tangi mong maririnig. Nakaka relax.Sisiksik pa sana ako sa sleeping bag nang maramdaman ko ang matigas na bagay kung saan ako nakasubsob. Kinapakapa ko iyon, matigas at parang nagbuburol-burol pa. Dahil sa kuryosidad ay minulat ko ang aking mga mata.Ayyyeeeeeee Eeeeee.... Ehhhhhh!At the moment, lumuwa ang aking mga mata, muntikan ng humilaway ang kaluluwa ko sa aking katawan at literal na nabingi ako sa lakas ng tibok ng aking dibdib. When I examined our position, I was laying on his chest while he’s wrapping his both arms on me.Tulog pa siya, hindi man lang niya namalayan ang aking paggalaw. Paano kaya inire ni Miss Ivy itong si Phi
Huling Na-update : 2024-05-13Back to Me 12.2
“O---okay na. Teka, ahw, luwagan mo naman ang braso mo ang higpit!” angal ko. Sa halip na pakawalan ako ay inihiga pa niya ako sa kaniyang tabi. Sa ngayon, hindi lang braso niya ang nakayapos sa akin, pati pa isang hita niya. Aba’y ginawa akong bolster! “Let’s stay like this,” bulong niya sa akin. “No. Phineas, No,” I said with a firm tone. Hindi pwedi! Tinangka kong kunin ang kaniyang kamay pero balewala lang ang lakas ko sa kaniya. “Mia, antok na antok pa ako, can you please calm down? Pinagpapahinga lang naman kita.” “Phineas, hindi ako bolster, okay? Ang bigat ng hita mo.” “Just promise me, hindi ka aalis.” “Fine.. fine, hindi ako aalis.” Nakahinga ako ng maluwag nang kunin niya ang pagkakapatong ng kanyang hita sa akin. “But, Phineas we can’t stay like this, lalamig na ang kape mo.” Bingi-bingihan effect nanaman siya. I have no choice but to stay like a statue on his side. My heart went wild and racing! May speedway din ba
Huling Na-update : 2024-05-13Back to Me 13.1 SHOOTING RAMPAGE!
MIA THYREES“Ahhhhhh!”Isang napaka tinis na tili ang nagpagising sa akin kinabukasan. Ang ingay! Parang si Ate na nakita si Michele Morrone sa totoong buhay!“Ate, ano ba! Ingay,eh, natutulog pa ako!” ibinaon ko ang aking ulo sa pagitan ng dalawang kumot. Bakit ba siya pumasok dito sa kwarto ko?“Mia, bakit hindi ko sinabing may bago kang phone? In fairness ang ganda ha, mamahalin ‘to for sure.”“Hindi ka naman kasi nagtanong. Inutang ko ‘yan, isang taon ang kontrata ko dyan.”“Wow, lakas mo talaga kay Miss Ivy. Hmm, hindi ko alam na kasing guwapo pala ni Michele Morrone ang nobyo mo?!”Agad akong naupo at walang ano-ano’y hinablot ang phone na nasa kamay ni ate.“Ate, magpaalam ka naman!”“Ang ingay kasi ng alarm mo, kaya pumasok nalang ako para patayin ‘yan. Kanina pa’ya
Huling Na-update : 2024-05-15Back to Me 13.2
“AAAAAHHHHHHH!” Sigawan ang bumalot sa buong event hall nang umalingaw-ngaw ang napakalakas na putok. Maging ako ay napayuko at prinutektahan ang aking ulo. Ano yun? Sobrang lakas! Nagkagulo sa buong hall, nagsilabasan na ang lahat ng tao, maging si Marian na nasa harap ko ngayon lang ay bigla nalang nawala. Hindi ko man lang napansin kung saan siya tumakbo. Nanginginig ang aking kamay at laman ng aking buong katawan. Takot, nerbyos, balisa at pag-aalala para sa kaligtasan ang tiyak kong nararamdaman ng lahat. Kahit na takot ang bumabalot sa aking sistema ay sinikap kong kumalma. “AAAAAHHHHHHH!” Muling sigaw ng lahat dahil tatlong magkakasunod na putok ang umalingawngaw. Nakaupo na ako sa sahig habang naka yuko. Hindi ako makatayo, hindi makagalaw, nakakatakot! Nalalagpasan na ako ng nagsisitakbuhan. “Ahw!!” Tili ko nang maapakan ang aking paa. Napansin ko ang lame
Huling Na-update : 2024-05-15
Pinakabagong kabanata
Back to Me 17. THE JELOUS
MIA THYREESWala akong sense of direction matapos ang dalawang araw. Physically present nga ako sakswelahan ay mentally absent naman sa discussion. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mahagilap ai Britz.Kahapon ay sumadya pa ako sa bahay nila pero ganon pa rin ang nadatnan ko, walang tao. Si Marian naman ay hindi na pumapasok sa skwelahan, baka tuloy talaga ang lipat na gusto ng kaniyang daddy. Parang nawalan ako ng gana na pumasok dahil sa lahat ng nangyayari. Nawala sa isang iglap ang dalawa kong kaibigan, mawawalan pa yata ng trabaho, at may letseng puso pang tumibok para sa lalaking yun na gusto lang naman palang mauna sa pagka birhen ko! Hay!Araw ng miyerkules, tapos na ang klase at natagpuan ko ang aking sarili dito sa isang club. Hindi ko nabasa ang pangalan ng club pagkapasok ko, basta sinabi ko sa taxi driver na ihatid ako sa club at dito niya ako ibinaba. Lutang, drained, walang gana, pinagsakluban ng langit at lupa, ku
Back to Me 16.2
Dinala ako ng lalaki sa prisinto. Mahigit dalawang oras na ako dito sa kulungan, umiiyak at walang makausap. Halo-halo na ang emosyon na pumipiga sa aking dibdib at mga katanungan na nabubuhol-buhol na sa aking isipan. Papanong nasa silid ko ang kwintas ni Miss Claire? Hindi ako may awa ‘non, hindi ko magagawa sa kanya yun!Umiiyak ako habang nakayuko sa isang sulok ng kulungan nang may tumawag sa akin, nang tumingala ako ay binubuksan na ng pulis ang pintuan ng kuwarto kung saan ako nakakulong.“Labas ka muna, gusto kang makausap ni Mrs. Fuchs.”Agad akong tumayo. Pagkalabas ko ay nakita ko si Miss Ivy at si Sir Phin na nakaupo sa visiting area. Mainit na yakap at iyakan ang salubong namin ni Miss sa isat-isa. “Miss… hindi ako, hindi ko magagawa yun.” Sambit o sa pagitan ng aking hikbi. Gusto kong magpaliwang ng maayos pero hindi ko magawa dahil nauunahan ako ng emosyon at hirap na hirap akong magsalita dahil p
Back to Me 16.1 MIA'S QUARTER?
MIA THYREESAlas-dyes na nang magising ako kinabukasan. Patay! Dali-dali akong tumayo, dumampot ng tuwalya at madaling pumasok sa banyo. Kailangan kong mag prepare within ten minutes! Bakit ang tagal ko naman nagising? Nakapikit pa akong nakaupo sa toilet bowl at inalala ang nangyari kagabi. “Ahhhhhrrrrrr.” Naibuka ko ang aking mga mata at napakagat ako sa aking pang-ibabang labi nang madama ang kakaibang hapdi sa perlas na nasa pagilan ng aking dalawang hita. Shoot! Kailan pa ako nagkaproblema sa pag-ihi?Nang yumuko ako para tuluyang buharin ang lahat ng saplot ko sa katawan para maligo, animo’y binuhusan ng malamig na tubig ang aking laman nang makita ang bahid ng pulang likido sa saplot ng aking pagkababae. Napalunok ako at ilang sigundong natulala. Lutang na lutang ako’t hindi kayang i-proseso ng utak ko kung saan ko sisimulang alalahanin ang mga nangyari.Tumingala ak
Back to Me 15.2
Napatingin siya sa dalawang basong iniwan niya kanina. "Sinong umubos ng isang baso?" tanong niya nang mapansing wala nang laman ang isa."Ako, ang sarap ng juice na dala mo Val, sino ang gumawa ng timplang 'yan?"Sandaling natigilan si Valery. "I---inubos mo ng ganon kadali?"Tumango ako. "Inubos ko agad, sarap eh."Sapo ni Valery ang kaniyang magkabilang pisngi. "Gosh, really? Buti 'di ka nahilo."Saglit kaming nagkatinginan ni Sir Phin. "Hah? Bakit nakakahilo ba'yan?”"Bakit nilagok mo naman agad lahat, hindi mo ba na feel yung tapang? Hindi kasi 'yan juice, Gorgeous, cocktail 'yan!"Nagkatitigan kaming muli ni Sir Phin saka nagtawanan makalipas ang ilang sandali. "So that's why you're feeling dizzy; you're tipsy."Tinakpan ko ng aking mga palad ang aking mukha habang tumatawa. Shuta,nakakahiya. "Inubos ko agad Val, akala
Back to Me 15.1 BED PARASOL
MIA THYREES“Thank You Miss!” Abot tainga ang ngiti ko kay Miss nang makita ko ang aking pasalubong mula sa kaniya. Ang dami! From foods to things, I have it! Hindi lang ako ang matutuwa dito, pati na rin ang ate kong buntis, para pa naman yung inahing baboy sa ngayon sa sobrang lakas kumain. Syempre hindi lang ako ang may pasalubong pati na rin si Joan, Manang Gigay, Tess, Vanessa at Pipoy.Alam na ni Miss na may personal na lakad si Sir Phines kaya hindi na siya nagtaka pa na wala ito sa kanilang pagdating.“Mia, can you please help me to put the luggage in my room?” malambing na pakisuyo ni Miss Claire. Tukoy niya ang tatlong luggage na naiwan sa likod ng sasakyan.Tumango ako. “Sure.”Inumpisahan ko nang hilahin ang dalawang luggage, nang mapansin ako ni Vanessa ay nagprisenta siyang hilahin ang isa sa mga iyon.“Ya, alam mo ba kung kaylan uuwi si Sir Phin?
Back to Me 14. GOLDSTAR ATTACK
MIA THYREESHindi ko maipaliwanag ang sama ng gising ko kinabukasan. Marami akong natamong sugat-sugat sa talampakan, may iilan akong pasa sa paa at iilang maliliit aking magkabilang braso. Shuta, para akong manika ng mambabarang na ang daming iniindang tusok-tusok sa katawan.Inabot ko ang aking trench coat at kinapa ang aking cellphone sa bulsa niyon. Mabuti nalang talaga at hindi ko iniwan ang coat ko sa coat check kagabi, kundi goodbye!Binuksan ko ang aking social media account, siguradong sigurado akong may balita tungkol sa nangyari sa Goldstar kagabi. Napaawang ang aking labi nang mabasa ang headline ng isang media network “SHOOTING RAMPAGE AT GOLDSTAR BIRTHDAY PARTY LEAVES LIVES SHATTERED BY UNIDENTIFIED ARMED MEN,” basa ko sa tumatak sa screen. Napabalikwas akong naupo sa aking higaan. Dali-dali kong tinawagan si Britz pero unattended ang kaniyang linya. Sunod kong tinawagan si Marian, hindi ako mapa
Back to Me 13.2
“AAAAAHHHHHHH!” Sigawan ang bumalot sa buong event hall nang umalingaw-ngaw ang napakalakas na putok. Maging ako ay napayuko at prinutektahan ang aking ulo. Ano yun? Sobrang lakas! Nagkagulo sa buong hall, nagsilabasan na ang lahat ng tao, maging si Marian na nasa harap ko ngayon lang ay bigla nalang nawala. Hindi ko man lang napansin kung saan siya tumakbo. Nanginginig ang aking kamay at laman ng aking buong katawan. Takot, nerbyos, balisa at pag-aalala para sa kaligtasan ang tiyak kong nararamdaman ng lahat. Kahit na takot ang bumabalot sa aking sistema ay sinikap kong kumalma. “AAAAAHHHHHHH!” Muling sigaw ng lahat dahil tatlong magkakasunod na putok ang umalingawngaw. Nakaupo na ako sa sahig habang naka yuko. Hindi ako makatayo, hindi makagalaw, nakakatakot! Nalalagpasan na ako ng nagsisitakbuhan. “Ahw!!” Tili ko nang maapakan ang aking paa. Napansin ko ang lame
Back to Me 13.1 SHOOTING RAMPAGE!
MIA THYREES“Ahhhhhh!”Isang napaka tinis na tili ang nagpagising sa akin kinabukasan. Ang ingay! Parang si Ate na nakita si Michele Morrone sa totoong buhay!“Ate, ano ba! Ingay,eh, natutulog pa ako!” ibinaon ko ang aking ulo sa pagitan ng dalawang kumot. Bakit ba siya pumasok dito sa kwarto ko?“Mia, bakit hindi ko sinabing may bago kang phone? In fairness ang ganda ha, mamahalin ‘to for sure.”“Hindi ka naman kasi nagtanong. Inutang ko ‘yan, isang taon ang kontrata ko dyan.”“Wow, lakas mo talaga kay Miss Ivy. Hmm, hindi ko alam na kasing guwapo pala ni Michele Morrone ang nobyo mo?!”Agad akong naupo at walang ano-ano’y hinablot ang phone na nasa kamay ni ate.“Ate, magpaalam ka naman!”“Ang ingay kasi ng alarm mo, kaya pumasok nalang ako para patayin ‘yan. Kanina pa’ya
Back to Me 12.2
“O---okay na. Teka, ahw, luwagan mo naman ang braso mo ang higpit!” angal ko. Sa halip na pakawalan ako ay inihiga pa niya ako sa kaniyang tabi. Sa ngayon, hindi lang braso niya ang nakayapos sa akin, pati pa isang hita niya. Aba’y ginawa akong bolster! “Let’s stay like this,” bulong niya sa akin. “No. Phineas, No,” I said with a firm tone. Hindi pwedi! Tinangka kong kunin ang kaniyang kamay pero balewala lang ang lakas ko sa kaniya. “Mia, antok na antok pa ako, can you please calm down? Pinagpapahinga lang naman kita.” “Phineas, hindi ako bolster, okay? Ang bigat ng hita mo.” “Just promise me, hindi ka aalis.” “Fine.. fine, hindi ako aalis.” Nakahinga ako ng maluwag nang kunin niya ang pagkakapatong ng kanyang hita sa akin. “But, Phineas we can’t stay like this, lalamig na ang kape mo.” Bingi-bingihan effect nanaman siya. I have no choice but to stay like a statue on his side. My heart went wild and racing! May speedway din ba
