Share
16.1 MIA'S QUARTER?
MIA THYREES
Alas-dyes na nang magising ako kinabukasan. Patay! Dali-dali akong tumayo, dumampot ng tuwalya at madaling pumasok sa banyo. Kailangan kong mag prepare within ten minutes! Bakit ang tagal ko naman nagising? Nakapikit pa akong nakaupo sa toilet bowl at inalala ang nangyari kagabi. “Ahhhhhrrrrrr.” Naibuka ko ang aking mga mata at napakagat ako sa aking pang-ibabang labi nang madama ang kakaibang hapdi sa perlas na nasa pagilan ng aking dalawang hita. Shoot! Kailan pa ako nagkaproblema sa pag-ihi?
Nang yumuko ako para tuluyang buharin ang lahat ng saplot ko sa katawan para maligo, animo’y binuhusan ng malamig na tubig ang aking laman nang makita ang bahid ng pulang likido sa saplot ng aking pagkababae. Napalunok ako at ilang sigundong natulala. Lutang na lutang ako’t hindi kayang i-proseso ng utak ko kung saan ko sisimulang alalahanin ang mga nangyari.
Tumingala ak
Kaugnay na kabanata
Back to Me 16.2
Dinala ako ng lalaki sa prisinto. Mahigit dalawang oras na ako dito sa kulungan, umiiyak at walang makausap. Halo-halo na ang emosyon na pumipiga sa aking dibdib at mga katanungan na nabubuhol-buhol na sa aking isipan. Papanong nasa silid ko ang kwintas ni Miss Claire? Hindi ako may awa ‘non, hindi ko magagawa sa kanya yun!Umiiyak ako habang nakayuko sa isang sulok ng kulungan nang may tumawag sa akin, nang tumingala ako ay binubuksan na ng pulis ang pintuan ng kuwarto kung saan ako nakakulong.“Labas ka muna, gusto kang makausap ni Mrs. Fuchs.”Agad akong tumayo. Pagkalabas ko ay nakita ko si Miss Ivy at si Sir Phin na nakaupo sa visiting area. Mainit na yakap at iyakan ang salubong namin ni Miss sa isat-isa. “Miss… hindi ako, hindi ko magagawa yun.” Sambit o sa pagitan ng aking hikbi. Gusto kong magpaliwang ng maayos pero hindi ko magawa dahil nauunahan ako ng emosyon at hirap na hirap akong magsalita dahil p
Back to Me 17. THE JELOUS
MIA THYREESWala akong sense of direction matapos ang dalawang araw. Physically present nga ako sakswelahan ay mentally absent naman sa discussion. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mahagilap ai Britz.Kahapon ay sumadya pa ako sa bahay nila pero ganon pa rin ang nadatnan ko, walang tao. Si Marian naman ay hindi na pumapasok sa skwelahan, baka tuloy talaga ang lipat na gusto ng kaniyang daddy. Parang nawalan ako ng gana na pumasok dahil sa lahat ng nangyayari. Nawala sa isang iglap ang dalawa kong kaibigan, mawawalan pa yata ng trabaho, at may letseng puso pang tumibok para sa lalaking yun na gusto lang naman palang mauna sa pagka birhen ko! Hay!Araw ng miyerkules, tapos na ang klase at natagpuan ko ang aking sarili dito sa isang club. Hindi ko nabasa ang pangalan ng club pagkapasok ko, basta sinabi ko sa taxi driver na ihatid ako sa club at dito niya ako ibinaba. Lutang, drained, walang gana, pinagsakluban ng langit at lupa, ku
Back to Me 1. PREGNANCY
MIA THYREES"Hannah, ano ba ng plano mo sa buhay mo?! Alam mo namang ang hirap ng panahon ngayon, eh, nagpabuntis ka pa?!"Hindi ko paman naidilat ang aking mga mata ay nasapo ko na iyon. Kakasikat lang ng araw, pero hindi na mahabol habol ng gunting ang bibig ni mama Loli. Halos araw-araw ay iba-iba ang agenda na binubulyaw niya sa ate ko.Sa huling naalala ko, ganiyan na si mama simula nang tumuntong si ate ng college. Ngayon, kung kailan siya graduating ng kursong agriculture ay saka naman lumala ang mga barkada na mayroon siya. Ewan ko ba, ang tindi ng impluwensya ng mga barkada niya sa kaniya. Pansin kong ibang-iba ang ate ko lalo na kapag nasa eskwelahan. Nasa fourth year na si ate habang ako naman ay second year sa kursong tourism management.Sa tuwing pinapagalitan siya ng ganiyan ng mama naming sobrang bait, may invisible plaster talaga itong bibig ko. Hindi ako nagkokomento. Bahala na si ate kung ano ang gagawin niya sa mga salitang binibitawan ni mama. The choice is hers, s
Back to Me 2.1 CLUMSY OAF
MIA THYRESS Nakatulala ako habang sinasamaan ng tingin ang dingding. Pinaplansa ko ang damit ni Miss Ivy na susuotin niya mamaya sa lakad namin. "Shoot!" Hay mabuti nalang at hindi nasunog! Huli ko na napansin na umuusok na ang damit. Ilang sigundo ko na palang hindi nagalaw ang plansa mula sa pagkakalapat sa tela. I let out a sigh after hanging Miss's dress. It's been eight months since we found out that ate Hannah was pregnant. Pero hanggang ngayon, kapag naaalala ko ang itsura ng nobyo niya, parang binuhusan ng lahar ang aking sistema. Nakakainit ng kaluluwa! I am clenching my teeth imagining Seph na binabalatan. Sana magawa ko rin sa kaniya ng totohanan, hindi yung sa imahinasyon lang. I walk towards the balcony and leaned against the railing. Mula dito sa aking kinatatayuan, tanaw ko ang mga guest ng resort na kakarating lang. Iba talaga ang mga mayayaman, hindi nagdadalawang isip na gumastos ng ten thousand per head, per night dito sa Blue Ivy. Sulit na sulit naman 'yon, sa
Back to Me 2.2
"POY?!" Tawag ko sa bagong driver. Iniikot ikot ko pa ang susi ng Chevy sa hintuturo ko habang nagpa ikot-ikot sa garahe para hanapin si Pipoy.Pagkalingon ko sa gawing kanan, nakita ko si Pipoy na nakaupo sa kaniyang trono. Ang duyan sa garahe. Kaya pala namuti nalang itong mata ko sa kakatawag sa kaniya ay wala paring sumasagot ay dahil naka earphones ang kalbo.Umandar ng very light ang pagka pilya ko kaya nagpa dahan-danan akong lumapit sa kaniya. Nang nasa likuran na niya ako ay tinanggal ko ang kaniyang earphones sa kaliwang tainga. "Nandyan na si Miss!" tili ko.Napabalikwas siya. Taranta siyang tumayo. Muntikan pang nahulog ang phone niya, mabuti nalang at nasalo. "Nasan? nasan?" Tanong niya na parang naghahap ng aswang.Humalukipkip ako at sumandal sa likod ng isa sa mga sasakyan. ''Biro lang!" bawi ko.Hinilamos ni Pipoy ang kaniyang mukha. "Mia naman, alam mo namang takot ako don!""Hindi naman halata," ngisi ko.Si Pipoy ang pinakabagong driver. Tatlong buwan pa lang siya
Back to Me 3.1 ICE PACK
MIA THYREES There is an absolute silence reigning inside the car I'm driving. Tahimik itong lalaking nasa tabi ko kaya feeling ko tulog. Feeling ko lang, hindi ako sigurado dahil sa sunglasses na suot niya. Gamit ang isang kamay ay kinapa ko ang aking wireless earphones na nasa sling bag. Tumatawag kasi si miss na kailangan kong sagutin, ASAP. I swiped the screen to connect the line. "Hello?" I answered holding the steering wheel with both hands after putting the earphones on my left ear. "Hello?" pag-uulit ko. "Oh, shooot!" I mutter, after realizing that the screen was no longer working. Paano ko na sasagutin ngayon ang tawag ni Miss? Hay naku, ito na nga ba ang kanina ko pa ipinag-aalala. Pinindot ko nalang ang side button matapos ma off ang incoming call. Makalipas lang ang ilang sigundo ay nag-ri-ring nanaman, It's from miss again! Malilintikan na ako nito, ayaw na ayaw pa naman nun ang hindi siya sinasagot. "Why didn’t you answer the call?" I spend two seconds to glance at
Back to Me 3.2
Kumatok akong muli ng tatlong beses dahil walang sumasagot. Napakunot tuloy ang noo ko. "May tao kaya sa loob?" Napagpasyahan kong pihitin nalang ang doorknob. Nang sumilip ako sa loob ay walang tao. "Sir Phin?" tawag ko nang maiawang ng mas malaki ang pintuan. "Wala ngang tao," naibulong ko. Total doctor naman siya, kung makikita niya itong icepack sa bedside alam naman siguro niya ang ibig sabihin nito. Malabo namang di niya kayang gamutin ang sarili niya. Matapos kong mailapag ang icepack sa bedside table ay tumalikod na ko para umalis. Pero bigla akong napaiktad nang nagbukas ang pintuan ng banyo at iniluwa niyon si Sir Phin. Hindi ako nakagalaw habang pinapanood siyang isinasara ng pintuan ng banyo. Shoot! He's half naked! My eyes landed on his back. He has a proud muscle figure on his back turso. I can't stop my jaw dropping looking at his good damn ass! Madali kong tinikom ang aking bibig nang humarap siya. He's currently drying his hair using a while towel. Bakit hindi si
Back to Me 4. ASH
MIA THYREES I arrived at the university yesterday earlier than I expected. I seize the time to do all the assignments that I should have been done the day before yesterday. I barely made it to the deadline, but I beat the clock and finished everything at the eleventh hour. I smilled remembering today is friday. Uuwi si ate mamaya dahil day-off niya. Dahil libre ako ngayon kaya susunduin ko siya. Bago ako dumiretso sa flowershop, dumaan muna ako sa mall para ipatingin sa electronic repair shop itong cellphone kong naghihingalo. Wala naman akong balat sa batok pero bakit ang malas-malas ko? Ang sabi pa ng technician ay bali wala rin kung papapalitan ko ang LCD ang cellphone. Luma na, may sira na, nag hu-hung pa! Mas mabuting dagdagan ko nalang raw ang pera ko para bumili ng bago. Hay, kailan pa ako magkaka budget para dito? Bagsak ang aking balikat na lumabas ng repair shop nang marinig ko ang boses ng isang babae na tawag tawag ang pangalan ko. "Ash?" nakunot ang noo ko habang si
Pinakabagong kabanata
