A—ano raw? Don’t have any right to be mad towards him? Aba’y --- na--nakuuuuu! Umalingasaw na nga ang amoy ng ugali niya. Para akong tutang sumunod sa kaniya. Yung akala kong kapareho lang ng sasakyan ni Miss Ivy kanina ay siya palang dala niya. Pinanuod ko siyang sumakay sa driver seat habang nakatayo ako sa labas. Maya-maya pa ay nagbaba ang bintana ng passenger seat at dinungaw niya ako mula sa loob."Hop in," utos niya."May pasok pa ako.""I know. We won't go anywhere. Faster, Mia."Pumasok ako gaya ng utos niya. Nagsara kaagad ng bintana nang nasa loob na ako at binuhay niya ang makina. "Akala ko ba we won't go anywhere?""It's damn hot," aniya saka ini-on ang sa pinakamalakas na level ng aircon."Gusto lang palang magpa aircon," bulong ko sa aking sarili. Nahalata kong init na init siya dahil mag iilang butil ng pawis ang namumuo sa kaniyang noo."Are you saying something?"Umiling ako. "Wala. wala.""There's a small box back there, take it."Pagkalingon ko sa backseat ay nakit
MIA THYREESAs a working student hindi maiiwasan na minsan ay nagiging kill joy ako sa mga kaibigan ko dahil hindi ako sumasama sa mga lakad nila. Kagaya ngayon, tapos na ang klasi at kanina pa ako kinukulit ni Brits at Marian na gumala naman kami kahit sandali. Dama ko ang to the bones na tampo nila sa akin dahil ganito nalang ako palagi, tumatanggi.Naglalakad kaming tatlo palabas ng gate. Nasa pagitan ako ng dalawa habang nakikinig sa pag-vo-voice out ng kanilang tampo."Ba'yan Mia, palagi mo nalang kaming tinatanggihan ni Brits, tatatlo na nga lang tayo," ani ni Marian na nakasimangot."Oo nga! Heller, minsan lang naman," sang-ayon ni Brits.Silang dalawa ang pinakamalapit sa akin sa classroom. Sa huling naaalala ko ay tatlong buwan na noong huli silang lumabas na nakasama ako. Madalas rin na binabalak nilang lumabas dalawa pero hindi natutuloy dahil hindi ako sumasama, nawawalan sila ng gana dahil wala ako. Dama ko namang n
After a few more shot ay lumabas na kaming tatlo sa club. Nasa parehong direksiyon lang ang uuwuian Marian at Brits kaya sa iisang taxi sila sumakay."Bye!" I waived."Umuwi ka na rin ha!" bilin ni Marian sa akin. Bagsak na si Brits pagkaupo palang sa sasakyan."Oo, uuwi na rin ako. Ikaw nalang ang bahala kay Brits, ha.""Okay. Bye!"Dapat ay papara na ako ng taxi para umuwi pero lumingon ako pabalik sa club. Hindi mawala sa isip ko si Seph. Habang nandidito pa ako sa lugar na ito ay palakas ng palakas ang kutob kong si Seph ng nakita ko kanina.Arisgada akong bumalik sa loob ng club ng mag-isa. Hindi ko tiyak kung may mapapala ba ako sa pagbalik ko dito pero ayaw ko namang umuwi nang hindi sinusubukang mahanap ang lalaking yon.The table we had earlier was already occupied, so I sat on a stool near at the bar counter where the bartender was rushing mixing the drinks to keep up with orders.The c
MIA THYREESI bend and rested my both palm on my kness. I am panting, almost breathless and covered with sweat. Pinagmasdan ko ang paligid habang humihingal. Malayo na kami sa club kung saan kami nanggaling. Speaking of kami, tiningnan ko ang misteryosong lalaki kanina. Humihingal din siya pero hindi katulad ko na parang mawawalan na ng hangin."Sanay ka ba sa habulan?" tanong ko matapos lumunok saka tumayo ng mayos."Bakit mo naitanong?" sagot niyang nakapamaywang habang ibinabalik sa normal ang kaniyang paghinga."Ang dali mo kasing nakahanap ng madadaanan para maligaw yung mga lalaking humahabol sa'tin."Bahagya siyang ngumiti. "Oo sanay ako sa habulan, dati kasi akong snatcher." sagot niyang nagtutunog biro."Ah, halata nga, " nakangiti kong sinabayan ang kaniyang biro."Dun tayo, kapagod." Turo niya sa bench na nasa labas ng isang nakasiradong tindahan.Magkatabi kaming pumwesto sa bench. Hi
MIA THYREES"Aray." Napangiwi ako nang sinubukan kong maglakad. Shoot! Ang sakit lang naman ng bruises ko dahil naiipit dito sa suot kong jeans sa tuwing humahakban ako. Obviously kailangan kong magpalit, lalala lang ang kondisyon nitong nag-u-ube kong tuhod.I scan what’s inside my cabinet. My eyes landed on a white denim short na matagal ko na hindi nasusoot."Mia, tapos na mag almusal si Sir Phin, baka maya-maya aalis na'yon!"Napalingon ako sa pinto nang marinig ang boses ni Manang Gigay. "Opo, Manang!" Hindi na ako nag-aksaya ng oras at hinubad na ang patalon. White denim short, oversized black tee and white sneaker. Mia julalay, ready for the day!"Good Morning, Ya!"Napangiti ako nang unang pumansin sa akin si Pipoy, kasalukuyan siyang nagkakape sa kusina namin sa quarter. "Good Morning, Poy. Susi ng chevy?""Anong nangyari dyan sa tuhod mo?" tanong niya saka inabot sa akin ang susi. "Malinis n
"Maam, are you okay?"Napukaw ako dahil sa boses ng babaing staff. "Hu..huh?""Are you okay? Bigla po kayong namula, lalo na yung magkabilang pisngi nyo."Napanganga ako at nakapa ang aking magkabilang pisngi. Shoot! mainit, nag-iinit ang pisngi ko at namumula. No! No way bakit ganito?"You're blushing ma'am," dagdag ng staff.Shuta, kinumperma pa. "Ah...wala to. Uhm.. pwedi ba dalahin ko nalang 'to sa labas para papermahan kay Mr. Fuchs? Nagpapalit na raw kasi sya, eh.""Yeah, sure."Itinuro sa akin ng staff ang silid kung saan nagpapalit ang mga racers ng protective gear. Naglalakad ako patungo sa kabilang gusali bitbit ang papel na kailangan niyang permahan at ballpen na gusto kong itusok sa mata nya. Kainis! Mas mahirap pa pala syang alalayan kesa sa mommy nya. Si Miss kasi organize sa lahat ng ginagawa.I saw Sir Phin walking towards his new motorbike. He's wearing a complete rac
MIA THYREESAlas-sais palang ay nasa mansyon na ako ng mga Fuchs.“Tess! Pipoy!” kinakaway-kaway ko ang aking kaliwang kamay para makita ako nila Tess at Pipoy na nagkakape sa kubo na nakaharap sa dagat. Nasa malayo layong parte iyon ng likod ng mansyon. Nakita kong intinaas ni Pipoy ang kaniyang tasa ng kape bilang alok.“Halika, kape!” sigaw ni Tess.Pagkalapit ko sa kubo ay ipinagtimpla ako ni Tess. “Salamat,” aniko matapos tanggapin ang kape na tinimpla niya.“Ya, kaylan daw uuwi si Madam?” tanong ni Pipoy.Saglit akong sumimsim ng kape. “Hindi ko pa alam, wala rin siyang sinabi. Hindi ko kasi siya tinatawagan or tini-text, ayaw ko kasi syang maistorbo. Mabuti nalang at wala siyang mga importanteng meeting, umayon ang panahon sa bakasyon niya.”“Kumusta naman yung lakad nyo ni Sir Phin kahapon? Okay ba siyang kasama? Nosebleed ka ano?!&rd
MIA THYREESGising na ang aking diwa pero nakasara pa ang talukap ng aking mga mata. Humihinga pa ako, ibig sabihin buhay pa ako! Hayyy salamat. I survive!Nang imulat ko ang aking mga mata ay napagtanto kong nasa loob ako ng aking silid. Sino kaya ang nag-uwi sa akin dito sa mansiyon? Nakaramdam ako ng kaunting kirot sa aking kanang kamay, pagkatingin ko’y napagtanto kong may nakakabit palang hep-lock IV sa akin. Mula sa pagkakahiga ay dahan dahan akong umupo. Ang bigat ng pakiramda ko, kulang pa ako sa pahinga.Pagkatapos kong gumamit ng banyo ay lumabas ako ng silid.“Mia, gising ka na!” masiglang lumapit si Tess sa akin. “Kumusta ang pakiramdam mo?”“Medyo okay na, Si ………. si Sir Phin?”Nawala ang bakas na sigla sa mga mata ni Tess. “Umupo na muna tayo,” inalalayan niya akong maupo sa mahabang upuan na yari sa narra dito sa maliit naming ba