Chapter 1

Chapter 1

            “What is this, Attorney Mendez?” walang emosyon ang mga matang tanong ni Amara Stephanie Mijares sa abogado ng dating asawa. Bigla na lamang kasi itong sumulpot sa Casa Amara matapos ang dalawang taon.

            “Akala ko ba nagkasundo na ang dalawang kampo na wala ng pakialamanan at tapos na ang lahat. It’s been two years since I received the annulment paper.”

            “I know, Ms. Mijares. Pero kailangan ka ng kliyente ko.” Bakas sa boses ng matanda ang stress na nararamdaman. Mukhang desperado na nga ito na makausap siya ng matino.

“Need me?” sarkastiko niyang gagad at bahaw na natawa.

“Nexus Almeradez’s family needs your help. Na-aksidente si Sir Nexus, ang dati mong asawa, at ikaw lang ang naalala niya. They want you to help him to remember everything.”

Kumislot ang sintido niya sa sinabi ng abogado. Ang ideya na makita ulit ang lalaking dumurog sa kanya ay nakakapanginig na ng laman, makasama pa kaya ito at tulungan?

Nexus Almeradez is the man she hates the most. Ang lalaking nangako sa kanya ng habambuhay na pagmamahal ngunit nauwi lang sa pagdurusa na hanggang ngayon ay dala-dala pa rin niya.

“Imposible ang sinasabi mo, Attorney.” Nakakatawa!

What makes that filthy family thinks that she will agree on staying beside Nexus? Makita pa nga lang niya sa TV o kaya sa magazine ang pagmumukha ng lalaking iyon ay kumukulo na ang dugo niya. Paano pa kaya kung sa personal? Baka hindi siya makatiis at hambalusin niya.

“Inaasahan na namin na tatanggi ka. Nag-offer si Leticia Monroe ng isang daang milyon bilang down payment sa pananatili mo sa tabi ng kanyang anak.”

Tumaas ang kilay niya at mas lalong nawalan ng emosyon ang mukha. Anong nakain ng mahadera niyang dating byenan at naisipan nito ang bagay na iyon? Sa pagkakaalala niya, ang babaeng iyon ang numero unong tutol sa pagpapakasal nila ng anak nito.

“We know that you have a problem in expanding your business. Hindi masimulan ang construction dahil sa kakulangan ng pondo. “Alam namin ang pinagdaanan mo—”

“Hindi niyo alam ang pinagdaanan ko habang nasa poder ako ng kliyente mo. Hindi mo alam ang pinagdaanan ko!”

Sandaling natigilan ang abogado sa pagtaas ng kanyang boses. Nang makabawi ay propesyonal ang tono nito.

“Milyon ang kapalit ng pananatili mo. Marami kang maaring paggamitan ng mga iyon. Mananatili ka lang sa tabi ng dati mong asawa at tulungan siyang makaalala. Pagkatapos niyon ay malaya ka na ulit. Pag-isipan mo, Ms. Mijares.”

Hindi siya gumalaw sa kinauupuan nang makaalis ang abogado. Isang daang milyon?

Down payment pa lamang iyon.

Matapos ibaba ng korte ang disisyon ng annulment nila, binigyan siya ng kampo ni Nexus ng malaking halaga bilang separation pay. Sa halip na magmukmok at tuluyang sirain ang buhay niya, nagsimula ulit siya.

She builds Casa Amara which provides Villas for tourists. Patuloy iyong lumalago at nagbabalak siya ng expansion sa ibang bayan at kalapit na mga probinsya. Kaya lang ay wala siyang sapat na pondo.

Wala naman mawawala kung tatanggapin niya ang alok hindi ba?

Pero kaya niya na nga bang makita ulit ang dating asawa matapos ang dalawang taon? Simula nang ipagtabuyan niya ang lalaking iyon sa hospital ay hindi niya ito muli pang nakita.

All the pains and regrets…

Sapat na nga ba ang halagang ibabayad sa kanya para sa pagtitiis na makasama ulit ang dating asawa?

“SIGURADO ka ba sa gagawin mo?” kunot na kunot ang noo ni Meimei habang pinagmamaneho siya patungong hospital. Lumuwas siya sa Maynila para makita ang dati niyang asawa.

No’ng una, disidido siya sa disisyon niyang tumanggi sa alok ng ina ni Nexus. Ayaw na niyang makisawsaw pa sa buhay ng mga ito. Subalit, noong isang araw lang ay napilitang makiusap sa kanya si Leticia.

Imbitado ang babae sa birthday party ng matalik niyang kaibigan na si Castiel. Katulad ng dati, mapagmataas pa rin ang babae. Kung ituring siya ay parang siya pa ang dating Amara Stephanie na inapi-api nito nang kasal pa siya kay Nexus.

Desperado nga talaga yata ang pamiya ni Nexus dahil nagawang maki-usap sa kanya ng matapobreng iyon.

            “Sa pagkaka-alala ko, sinumpa mo ng todo-todo si Nexus Almeradez.”

            “Kailangan ko ng pera.”

            “Oh!” Tumango-tango ang babae. “Hindi na kita ma-reach. Goal mo na talagang maging Donya. Iba ka. Dati lang sipunin ka no’ng high school tayo, ngayon on the way to Donya Estepanya ka na,” halakhak nito.

            Kaibigan niya na si Meimei simula pa lang no’ng high school sila. Ito ang maituturing niyang matalik na kaibigan at kahit sa Maynila na ito naninirahan, hindi pa rin nila pinuputol ang komunikasyon nila sa isa’t isa.   

            Nang makarating sila sa GICC hospital, agad siyang bumaba. Nagbilin siya kay Meimei na huwag na siya nitong sunduin dahil magta-taxi na lang siya pauwi sa condo nito na siyang tinutuluyan niya pansamantala.

            She made her way to her ex-husband’s VIP room after asking at the nurse station in the lobby. Sa bawat paghakbang niya ay tila hakbang patungo sa dulo ng bangin. Mapanganib, at maaring hindi siya makaligtas sa kamatayan kung madudulas siya.

            Hinawakan niya ang door handle, malamig iyon na sinabayan ng malakas na kabog ng kanyang dibd ib na pilit niyang iniignora. She knocks three times before finally opening the door.

            Lahat ng mga mata nga mga nasa loob ay tumuon sa kanya nang pumasok siya. Isa-isa niyang sinalubong ang mga tingin na iyon mula kay Leticia, sa panganay nitong anak na si Hordan, kay Alejandro, sa dalawang nurse, doktor at sa maputlang lalaki na nakahiga sa kama.

            Hirap na gumalaw ang labi ng lalaking iyon para sa isang ngiti.

            “S-Ste…ph,” walang lakas ang boses nito ngunit tila sinundot niyon ang sistema niya. “S-S…t-teph.”

            Ang mga mata nitong kulay asul na walang buhay kanina ay biglang kumislap nang makita siya. There is a clear of longing on his eyes.  

            Kung hindi pa siya nilapitan ni Alejandro, ay hindi pa niya maiaalis ang tingin kay Nexus.

            Iginiya siya ni Alejandro palapit sa dating asawa. Nahagip ng kanyang paningin ang mga mata ni Hordan at Leticia na nakatingin sa kanya.

            Muling tinawag ni Nexus ang pangalan niya sa mahinang paraan.

            Walang lakas na itinaas ni Nexus ang kamay nito at inabot ang kamay niya. Napakislot siya sa pagdampi ng balat nito sa balat niya. Kinagat niya ng mariin ang loob ng kanyang bibig at hirap na hirap na igalaw ang kanyang mga labi para sa isang ngiti.

            Ang walang emosyon niyang mga mata ay pilit niyang binigyan ng buhay.

            “It’s a good thing that you are finally here, Mrs. Almeradez,” basag ng doktor sa sandaling katahimikan.

            Mas dumiin ang pagkakagat niya sa loob ng kanyang bibig sa tinawag ng doktor sa kanya. Palihim na kumuyom ang kamay niyang hindi hawak ni Nexus.

            Ipinaliwanag ng doktor na maliban sa mga baling buto ni Nexus, hindi rin ito makakalakad dahil nawala ang alaala nito na pati na rin ang motor ability ay naapektuhan. His motor ability, speaking ability, writing and reading are also affected. Iyon ang dahilan kung bakit kailangan nitong magpa-therapy

            Nang muli itong tanungin ng doktor kung ano ang naalala nito, siya at ang kasal nila ang naging sagot ni Nexus.

            “The patient cannot be forced to remember. With the proper therapy, babalik din ang mga alaala niya nang kusa. Hindi natin alam kung kailan dahil siya lang ang tanging makakatulong sa sarili niya. Malaking tulong na nasa tabi ka niya, Mrs. Almeradez—.”

            “Amara.” Ayaw niyang ikabit pa sa pangalan niya ang apelyidong iyon.

            “Of course. Amara. Katulad nga ng sinabi ko, malaking tulong na nasa tabi ka niya habang nagpapagaling. Ikaw lamang ang tangi niyang naalala. Ang presensya mo ay malaking tulong sa paggaling niya.”

            “Gaining back the memories needs time and patience. Hindi pwedeng pilitin natin ang pasyente na makaalala. Kapag ang pasyente ay pwenersa, maaring permanenteng makalimutan niya ang mga alaalang nawala. We couldn’t risk that, can we?”

            Marami pang sinabi ang doktor tungkol sa kalagayan ni Nexus. Nang lumabas ang doktor ay nagsisunuran na rin sa paglabas ang mag-inang Leticia at Hordan pati na rin ang step-brother ni Nexus sa ama na si Alejandro.

            “G-Ga…lit ka ba?” pautal-utal nitong tanong sa kanya na halos hindi niya pa maintindihan. Ang mga mata nito ay nagsusumamo na sagutin niya. Parehong-pareho kung paano siya nito tanungin noon kapag inis o galit siya.

            “S-So…r-ry.”

            Pasimple niyang inagaw ang kanyang kamay mula rito at nag-iwas ng tingin. “Hindi. Lalabas lang ako, may kailangan akong tawagan.”

            Bumakas ang disappointment sa mukha nito ngunit tumango rin sa huli.

            Mabilis siyang lumabas ng kwartong iyon at saka pa lamang niya napagtanto na kanina pa pala niya pinipigil ang kanyang hininga.

            Nanggigigil siya at ang galit na dalawang taon na naninirahan sa dibd ib niya ay muling bumangon nang makita niyang muli ang si Nexus. Two years but the pain and hatred are still there. What frustrates her more is that she can’t shout and hurt him because he can’t remember what he did to her.

            In his perspective, they are still married that he acts like everything is okay between them. Anong karapatan ng lalaking iyon na kalimutan ang lahat ng sakit na ibinigay nito sa kanya?