LOGINShare
Chapter 19
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Labis na malamig ang hangin at dahil busog na, karamihan ay ramdam ang antok at pagkabored.
"Sayang naman overnight natin dito kung itulog lang natin...," opinyon ni Chyna na halatang batong-bato sa sandali.
"Ano gagawin natin?," tanong agad ni Chadie.
"Magtaguan tayo!," pagbibiro ni Max.
"As in may matataguan tayo dito, 'no?," blankong kuwestyon ni Eloisa.
"Tago tayo sa buhangin..," tumatawang banat ni Pete sa katabi.
"Gusto mo ibaon kita sa buhangin?," pasigang sagot ni Eloisa sa jowa.
Lumikha ng tawanan ang maiksing panimula na iyon.
"I have an idea...let's have a game!," suwestyon ni Ira.
"Anong game?," usisa ni Carey.
"Wait lang, gawa lang ako ng roulette para fair yung pagpili ng magkakakampi...," salita ni Ira habang kinukuha ang phone niya sa bag.
"Oo nga, ano? Sakto tig-pito per team," pagkadiskubre ni Kat sa bilang nila.
"Mas okey nga 'yang iroleta para no choice sa kakampi...," follow up ni Chyna.
Nagsitayo na sila at kapwa nakaramdam ng pagkaexcite.
"Okey...para sa pagpili pa lang ng team, exciting na...salit-salitan ko tawag ha..," buwelo ni Ira.
"Game!," pagkakasabay-sabay ng mga girls.
"1st Spin....," intro ni Ira habang hinihintay ang resulta ng ikot ng roleta sa kanyang phone. "Chadie!,"
"Please step forward...," patuloy ni Ira na minostrahan ni Chadie ng pangbeauty pageant na hakbang at kaway ng kamay.
Masigabong halakhakan ang namutawi sa paligid bunga ng kalokohan ni Chadie.
"Eto namang tatawagin ko ang 1st member ng 2nd team...," paalala ni Ira habang pinaikot na muli ang roulette app. "Jing!"
At nag-ala-beaty queen din ang aking krung-krung na partner.
Mabuti na lang at naisip nila ito. Kung hindi, walang happy happening ang gabing ito.
Nang matawag na ang lahat, ito ang naging resulta per team:
#Team A - Chadie, Marissa, Max, Ian, Ira, Emong, & Kat.
#Team B - Jing-Jing, Eloisa, Pete, Chyna, Hardy, Carey, & Brix.
"Okey... since kumpleto na ang two teams natin. Bago ko i-announce kung anong game natin, magdecide muna kayo kung ano ang magiging penalty o parusa sa matatalo...," bagong instructions ni Ira.
"Hahambalusin yung matatalo," patawang banat na naman ni Max sabay bitaw ng ubod makahawang halakhak.
"Gusto mo unahin ka na namin hambalusin?," pasigang pakikisakay na naman ni Eloisa sa biruan.
Puno ng kagalakan na naman ang isa't isa sa kulitan nila nang magbukas ng panggulat na suggestion ang game master:
"Magswimming sa dagat ng nakahubad!"
Nagulantang ang karamihan sa alok na parusa ni Ira para sa laro.
Natural na matuwa ang ilang lalaki sa bagay na ito habang worried naman ang mga may katambal sa kanila.
Natahimik panumandali. Halatang nag-iisip sila.
"Okey, go!," sigaw ni Marissa at agad na napalingon sa kanya si Ian.
"Sigurado ka?," duda ni Ian sa nobya.
"Wala naman makikita sa akin kasi pwede naman nasa tubig na bago maghubad di, ba?," kindat ni Marissa.
"Korek!," isa ring panggulantang na tugon ng krung-krung kong irog.
"Game!," suporta pa ni Eloisa.
Halata ang pag-aalangan ng mga lalake ng mga babaeng sumang-ayon sa parusa tulad ko ngunit napagtanto naman naming safe kung sa dagat nakahubad.
"Okey, let's proceed!," pakikiisa ko hanggang sa lumamang na ang bilang ng mga pabor sa napiling penalty.
"So, ano ang laro?," urirat ni Chyna na medyo worried sa magiging parusa.
"The name of the game is MY BAG!," pagtutukoy ni Ira. "So, the rules of the game are the following...," dugtong ni Ira.
"Within your team, pipili kayo ng pinakaleader n'yo na magiging representative n'yong pwedeng tumalo sa kalaban. Ang laman ng bag niya ang magiging panlaban n'yo sa kabilang team. Let's say si Chadie ang representative ng Team A. Kung kaninuman bag ang dala niya, 'yun ang magliligtas sa inyo. How? 'Yung ilalabas na item ni Chadie sa bag like for example a lipstick, dapat meron din sa mga bag ng other team. To score a point, dapat mas lamang kayo sa bilang na meron sa ibang item naman na naipresent ng leader sa kalabang team. So, mas pabor kung ang item na ilalabas ni Chadie sa bag niya ay yung item na tingin niya ay wala sa kalaban. Ang matalong team per item ay mababawasan ng member hanggang sa maubos. Gets?," pagliliwanag ni Ira.
"Gets!," sagot ng karamihan.
"Game na!," pagmamadali ni Max.
Pinili ng Team A bilang pinuno nila si Ira bitbit ang sarili niyang bag habang sa Jing-Jing naman sa Team B.
Nag-one time bato-bato pick si Ira at Jing-Jing. Papel si Jing-Jing habang bato naman si Ira. Team B una.
Nagsimula si Jing-Jing na buksan ang kanyang bag at humugot ng isang bagay mula rito.
"Susi!," prisinta niya.
Apat ang may susing tangan sa Team A: Marissa, Ira, Ian, at Max.
Sumunod naman bumunot si Ira sa kanyang bag.
"Tissue!," itinaas ni Ira.
Si Chyna at Eloisa lamang ang mayroon sa Team B kaya automatic magbabawas sila ng miyembro.
Sa sobrang bait nila, ako ang una nilang ineliminate. Very good hindi ba?
Nagtuloy-tuloy ang palaro.
Nakakamangha na tila handa si Ira at Jing-Jing sa larong ito dahil para bang napakaraming laman ng kanilang bag.
Nawili sila sa sayang idinulot nito hanggang sa ang matira sa Team A ay si Ira at Kat habang sa Team B naman ay sina Jing-Jing at Chyna.
Kritikal ang laban. Nagpapakamautak si Ira. Classmate niya si Chyna kaya todo isip siya sa kung ano sa tingin niya ang mayroon siya na wala sa bag ng kaibigan.
Nag-aalangan naman si Jing-Jing dahil ilang taon na sila mag-BFF ni Kat at alam niyang halos pareho sila ng taglay sa loob ng bag at iilan na lang ang mayroon sa loob nito kaya pinipili niya maigi ang bagay na dapat ilabas rito.
Nagboluntaryo si Ira na mauna sapagkat pakiramdam niya ay alam na niya ang bagay na tatalo sa kalaban. Pumayag si Jing-Jing dahil hindi pa siya makapagdecide kung anong bagay pipiliin niya.
"Powder!," masayang sigaw ni Ira na hawak sa kanang kamay ang isang botelya ng pulbos.
Kilala niya si Chyna na hindi nagpa-powder dahil kuntento ito sa balat niya. Kaya taas noo niya itong winagayway.
Nagkatinginan si Jing-Jing at Chyna. Napapikit si Jing-Jing at nadismaya dahil alam niyang hindi rin nagpupulbos ang teammate niya.
Nang bigla ito ngumiti at humila ng gamit sa kanyang bag.
"Ira, natatandaan mo ba itong powder na binigay mo sa akin? Sabi ko di ako nagpupulbos di, ba? Pero sabi ko sa'yo, akin na lang as souvenir from you. Remember?," labas-brace na ngiti ni Chyna.
'OMG! How could I forget it?," dismayadong pagkaalala ni Ira na tila sumakit ang ulong natatawa.
"Panalo na kami!," sigaw ng Team B.
"Uy, hindi pa!," kontra ni Ira.
Related chapters
BAGAC Chapter 20
Batid ni Ira na talo na sila ngunit bilang may pakana ng lahat. Nakaisip pa siya ng palusot."Wait! I'm eliminating myself and we still have Kat for our team...," umarya ang gulang ni Ira sa takot rin sa penalty na siya ang creator."Kasama pala yung leader?," protesta ni Brix."Oo naman, team member din ako at usapan ubusan di, ba?," eksplenasyon pa rin ni Ira para iligtas ang team niya."Proceed ka na, Jing!," mando niya pa sa leader ng Team B.No choice na si Jing-Jing. Lahat ng nakikita niya at natitirang bagay sa loob ng kanyang bag ay mayroon din sa kanyang Bff.Napapaisip na siya kung safe ba talaga na nakahubad sa dagat ngayong gabi.Humugot siya ng isang buntong hininga at saka hinugot ang isang bagay sa kanyang busluan.Pagkataas niya nito ay nanlaki ang mata ni Kat at agarang ginalugad ang loob ng kanyang bag. Nang wala siyang makita, kinapa niya ang bulsa ngunit wala ang importanteng bagay na iyon. Napatingin siya kay Brix.
BAGAC Chapter 21
"Salamat, Ira...," huling bigkas ni Kat bago kumalas sa kaharap at tinakpan ng dibdib gamit ang buong kanang braso niya.Hinanap ang kapatid at saka itinaas ang kanyang kaliwang kamay.Alerto si Carey sa senyas na iyon kaya mas lumapit pa siya sa pampang at sinalubong ang kanyang Ate hawak ang isang nakalapad na malaking tuwalya.Nilalamig rin si Carey ngunit kahit mabasa ang paanan niya at mataksikan ng tubig-dagat, hindi niya hahayaan ang Ate niya na nakabuyangyang ang hubad na katawan.Hindi naman naging problema sa Team B kung umahon agad si Kat. Naintindihan nila kung hindi na nito kaya ang lamig. Ang mahalaga, tumupad ito sa challenge.Inalalayan ni Carey ang kanyang Ate sa paglakad habang bitbit niya ang mga basang baro nito.Tinignan lamang ni Ira si Kat habang papalayo ito sa kanya. Nang nasa pangangalaga na ito ni Carey, pinili na niyang maglulubog sa tubig upang maiwasang ginawin.Nagkakatuwaan pa ang mga nasa tubig nang lu
BAGAC Chapter 22
May isang oras ang lumipas, nakaahon na rin sina Emong, Max, at Chadie ng maayos sa tulong namin Pete. Nagtulong naman kami ni Jing-Jing maging aid sa pag-alis nila Marissa at Ian sa tubig-alat.Ilang sandali pa, naglabas ng baraha si Emong at nakatuwaan nilang maglaro ng binansagang "1,2,3 Pass".Nakadepende ang bilang ng baraha na hawak ng isang player sa bilang kung ilan silang maglalaro.Sa puntong ito, apat lamang ang players kaya hinati ni Emong sa apat ang 54 pcs. na baraha. Sa bawat player ay may hawak na 12pcs. na cards habang nakatago ang butal sa sinumang nagbalasa nito.Sa ngayon, dahil laro namin itong magpipinsan, naging observer lamang ang iba. Si Emong, Max, Carey, at Ian ang mga naglalaro. Paikot ang pwesto at nasa likod ng mga kasali ang mga usi lang.May pagkapareho ang card game na ito sa larong pares. Magsasabay-sabay kayong ilapag ang isang card n'yo patalikod na tingin mo ay hindi mo kailangan o walang kapareha sa hanay ng iyong m
BAGAC Chapter 23
Tinitigan ni Chyna si Ira, warning her na 'wag makipag-inuman pero wa epek."Malamig kasi, makakabawas 'yun sa ginaw sa katawan...," pangangatwiran ni Ira at agad na nakiupo malapit sa mga matatanda.Tuloy-tuloy ang tinginan at pakiramdaman namin. May simpleng komunikasyon na nabuo sa mga titigan na iyon."Sige, tagay rin ako, 'Tay...," pakikisali ni Marissa na nakasimple ng pag-apruba ni Ian.Gusto man ni Ian makitagay kahit isa, nag-aalala siya sa sarili na baka masarapan siya sa lambanog at mawili. Alam niyang siya ang pinakamalakas sa mga lalake at kailangan siya in case may di man magandang mangyari.Tumayo naman si Emong at Max upang makisali rin sa tagayan. Ito ay upang hindi makahalata ang matatanda na may pag-aalangan kami sa lugar at sa ilan sa kanila lalo kay Mang Hamin na tahimik lamang pagdating nila.Sa bagay na ito ako proud sa aming magpipinsan, sa tinginan pa lang, nagkakabasahan na. Kung sisiyasatin mo, sa galaw lamang at d
BAGAC Chapter 24
Namimilipit na ako sa pagkakakagat ni Jing-Jing habang patuloy ang kanyang panginginig nang mula sa kumpol ng inuman ay lumapit si Mang Hamin.Pumunta siya sa gilid ni Jing-Jing at inilabas ang isang botelya na tila isang mahalimuyak na ointment ang laman. Itinaktak niya iyon sa kanyang palad at saka itinaas ang damit ng irog ko hanggang sa bandang dibdib niya.Inihaplos ni Mang Hamin ang kanyang dalawang palad sa sikmura ni Jing-Jing at nagsimula itong masahihin paitaas hanggang sa ilalim ng suso nito.Nagulantang kami sa ginawa niyang iyon ngunit inaabangan namin kung lalampas pa ang kamay niya maliban sa kung saan ito kasalukuyang dumadampi.Gusto ko man magreact na medyo dumidikit ito sa ilalim ng suso ni Jing-Jing ay minabuti kong manahimik dahil sa paniniwalang makakabuti ito sa kalagayan ng kasintahan ko.Sumaboy ang amoy ng ointment habang hinahagod ito sa buong sikmura ni Jing-Jing. Iniabot niya ang botelya kay Chyna:"Pahiran mo an
BAGAC Chapter 25
"Kuya Chadie, ito ba yung pinuntahan natin kanina?," puno ng pagdududa ni Max habang nakaalalay sa braso niya si Chyna."Hindi ko rin alam. Parang ibang lugar 'to eh...," paghahanap rin ni Chadie ng pagkapamilyar sa kinaroroonan."Mang Lindo, ilan po ba ang malapit na kakahuyan sa lugar na 'to?," pagbaling ni Chadie sa kasunod niyang matanda."Tatlo ang kakahuyan sa paligid ng buong dalampasigan. Subalit ito ang pinakamalapit sa puwesto natin," sagot ng matanda na may pagkakubain.Gayunman ang naging paglilinaw ni Mang Lindo, hindi pa rin makahanap ng kahit na anong anggulo na palatandaan sina Chadie at Max na magpapatunay na ito ang kaninang pinuntahan nila at hinakutan ng mga putol na mga punung-kahoy.Kumpara sa unang bisita nila rito, mas malinis ito ngayon at walang mga sangang nakagapang ang mahahakbangan. Mas lamang ang bahagi ng buhangin kaysa sa lupa. Hindi ito sing-kalat gaya nang unang punta nila.Patuloy nilang inilinga-linga ang mga d
BAGAC Chapter 26
At itinumba na rin ng hindi mapigilang pagod at antok si Ian.Sa pagkakataong iyon, wala na ni isa man ang gising maliban sa isang taong kanina pa nais bumantay salakay para sa isang maitim na balak.Marahan niya munang iniangat ang kanyang ulo at pasimpleng pinakiramdaman ang mga tao sa paligid.Nang makasiguro siyang mahimbing na ang tulog ng lahat. Maingat siyang bumangon at lumapit sa hilera ng mga babae.Naiinis siya na balot na balot ito ng mga kumot dahil sa labis na lamig. Wala siyang makita na nakakatakam na laman.Hindi niya malaman kung paano niya kukunin ang pinakananasa niya.Mabuti na lang mahigpit ang yakap ko sa katawan ni Jing-Jing kaya hindi niya ito maaagaw.Inilabas niya ang kanyang patalim upang maging handa kung sakaling may pumalag.Sa mga babae roon. Dalawa na lang ang sa tingin niya ay madali niyang matatakot at mahahatak sa dilim. Si Kat o si Carey lang ang mapagpipilian niya.Muli siyang humakbang ng ma
BAGAC Chapter 27
Napabalikwas kami sa umalingawngaw na sigawan mula sa magkabilang panig.Hindi namin agad naikaila ang presensiya ng dalawang aso na nasa aming bandang ulunan na bahagyang napaurong sa aming pagbangon." 'Wag kayong tatayo at 'wag n'yo titignan ang mga mata nila..." paalala ko sa mga kasama ko na magkakayapos na nahihintakutan.Hindi naman nag-aangil ang mga aso ngunit hindi maalis ang pangamba na baka bigla itong manakmal ng hindi inaasahan.Maya-maya ay ilang piraso ng bato ang pumuntirya sa pwesto na kinatatayuan ng mga asong ito.Bahagyang naitaboy ito at nagtatakbo malapit sa pampang."Okey lang ba kayo?," buong pag-aalalang bungad ni Ira sa amin nang marating niya ang aming puwesto."Salamat, Ira...," panalubong ni Jing-Jing na bati sa pagsulpot ng kaibigan."Lumayo ka diyan, Ira at baka bigla 'yan bumalik dito at makagat ka..." pangamba pa rin ni Eloisa." 'Wag kayong mag-alala...," wika ni Pete na waring walang pagkabigla
Latest chapter
BAGAC Chapter 107
Hindi tumila ang taglay na liwanag ng medalyon. Bagkus, mas lumala pa ang inaalok nitong sinag sa harap ng kalaban. Nanatili ang angil ng elemento dahil sa hapdi nito sa mata nang para bang may usok o ulap na iniluwal ang medalyon hanggang sa humulma ito ng isang di inaasahang katauhan. Kung ang mga kaluluwang naroon ay himala na sa mga mata namin, mas napadilat kami sa sopresang alok ng medalyon. "Manong!," bilib na bilib at maluha-luhang bigkas ni Mang Rodrigo nang magisnan ang iniidolong Batlaya. "Mang Lindo!!?!," sabay-sabay naming gulat na pagsasalita na pagkaraka'y naging pangumpletong silay ng pag-asa sa aming mga puso. Ngumiti siya at isa-isa kaming sinilayan bago itinuon ang pansin sa halimaw na nasa kanyang harapan. "Ang akala mo ba ay sa'yo ang huling halakhak? Akala mo ba hindi na tayo magkikita pang muli?," matalim na tingin ni Mang Lindo sa kalabang ngayon pa lang madidilat ng maayos pagpikit ng ilaw na nagmumula sa medal
BAGAC Chapter 106
Subalit ano ang magagawa nilang natitirang tatlo kung ang kailangan ay labin-dalawang nilalang sa bawat kanto ng pulang lambat. Ano pa ang magiging silbi namin kung may mga nawalan na ng malay, napilayan, nasugatan, at hindi na makaya pang makatayo sa aming hanay. Habang patuloy sa pagwawala ang halimaw na natakluban ng net, blanko pa ang utak nila Tito Ato, Tatay Bong, at lalo na si Brix sa kung anong solusyon pa ang maaari nilang maihain sa kasalukuyang sitwasyon. "Ian, hindi mo na ba talaga kaya makatayo diyan? wika ni Tito sa aking pinsan sapagkat tanto niya na iyon lamang lambat ang magiging kasagutan ngunit kailangan makumpleto ang may hawak sa mga kanto nito. Hindi na nakuha pa makasagot ni Ian dahil sa labis na sakit ng katawan bunga ng pagbagsak mula sa bubong. Magkatinginan man ang magkapatid na si Tatay Bong at Tito Ato, wala silang ideya na maisip paano pa wawakasan ang giyerang ito. Kaunti na lang at tatablan na rin si Tito ng pag
BAGAC Chapter 105
Nablanko kami sa aming mga dila. Walang tinig ang maibulalas nang iyo'y maganap sa amin mismong harapan. Tanging mga pagkagitla at pagpatak ng luha ang banaag sa aming mga mukha. Sa loob ng mahigit isang linggong dinamayan kami at pinakaisahan ni Kuya Bobby, nagwakas ang kanyang buhay sa isang marahas na paraan. At ngayon, habang nakatindig ang elementong humihinga sa putik sa gitna, tatlo kaming naiwan na nasa tiyak na kapahamakan. Ako na nasa mga basag na paso at taniman ni Nanay Belsa sa kaliwang gilid, si Emong na nakatago lamang sa isang tabla ng nasirang ataul, at si Tito Ato na nagkubli sa isang malapit na puno sa kanan. Isang bagay lamang ang gumugulo sa isip ngayon ng halimaw sa aming harapan. Sino sa aming tatlo ang isusunod niyang utasin? Sa kadiliman ng gabi at sa di maipaliwanag na lagim sa paulit-ulit na pagkurap ng langit, apat na nilalang ang nag-aala-tsamba sa pagkakataon. Makitid ang mga pagitan sa aming compound at tanging a
BAGAC Chapter 104
Habang nakatulala kami sa eksena nila Tatay at Nanay, naglalawa naman ang tubig na umaagos mula sa hose na hawak ni Max at kapansin-pansin na naitutulak na nito ang ilang butil ng buhangin na malapit sa bahay. Nang dagling muling magpumiglas ang Taong Buhangin, nagulat kaming lahat maging si Max na napakislot ang pag-amba ng hose at umabot ang talsik nito sa paanan ng kalaban. Sa anggulong kinalalagyan ko, kitang kita ko ang waring pagkatunaw ng ilang daliri nito sa paa at para bang nalusaw ang ilang parteng tinamaan ng tubig. Sa natagpuan kong kondisyon ng Taong Buhangin, agad kong inagaw ang hose kay Max at maliksing itinuon sa kalaban. "Max, isagad mo ang lakas ng tubig!," sigaw ko na nagpapanic sa aking pinsan na nagkandarapa sa pagmamadali. Ang naggugumalit na pagtayo ni Mang Hamin at balak niyang pagsugod sa aking magulang ay naantala nang maramdaman niya na nalulusaw na ang ilang bahagi ng katawan niya na tinamaan ng tubig na winawagayw
BAGAC Chapter 103
Buo ang galak ng konsentrasyon ni Hamin sa kanyang pagpapaabo sa bangkay ng aking ama nang mula sa katawan ni Tatay Bong ay sumulpot ang isang kamay upang kapitan ang braso ng kalaban. Sa lakas na taglay ng pumipigil sa braso ng Taong Buhangin, unti-unting naalis sa mukha ni Tatay Bong ang palad nito at paunti-unti ring napausog. "Akala mo ba hahayaan ko na ganoon mo lang maaabo ang lahat?," pasigang tinig ng pabangon na si Tatay Bong. Dahan-dahan na nakabwelo ang aking ama na makaangat upang makaupo hanggang sa bigyan niya ng isang malakas na patagilid na sipa sa batok ang aming kalaban. Agad na tumimbuwang ang Taong Buhangin at mabilis na nakabangon si Tatay upang siyang magtanggol sa amin. Namangha ang mga babaeng kasama namin na siyang saksi lamang ng sandaling iyon dahil pare-pareho kaming mga lalake na nawalan ng malay sa pagkakaitsa gawa ni Mang Hamin. Bagamat kaluluwa lamang ang nakikita nilang buhay na buhay sa kanilang paning
BAGAC Chapter 102
Sumigla ang paningin ni Hamin nang sumambulat mula sa loob ng kabaong ang bangkay ng aking ama. Para sa kanya, mas magiging madali ang kanyang kinakailangang gawing pag-aabo rito. Sa pagkakabunyag nito sa mata ng kalaban, wala kaming ibang maisip kundi isaalang-alang na ang aming buhay para lamang masiguradong hindi siya magtatagumpay. Mabilis na pinagtulungang maibalik ni Chadie, Max, at Kuya Bobby ang bangkay ni Tatay Bong habang ako, si Tito Ato, at si Emong ang lakas loob na tumindig at humarang upang takpan sila. "Ohhhh!!!! Hahahaha... At kayong mga ordinaryong nilalang ang nagmamatapang sa aking harapan ngayon!!!! Hahahaha...," malagim na tinig ni Hamin na siyang Taong Buhangin. Muling tumayo si Dennis sa pagkakahiga at nagsaboy ng liwanag sa harap ng kalaban. Dahilan upang panandalian ay masilaw ito. "Papasukin n'yo silang lahat sa loob pati na ang bangkay ni Tatay mo!," matinis na pagsigaw ni Dennis sa akin. Lahat ay inudyukan
BAGAC Chapter 101
Wala namang bagyo ngunit walang kapayapaan ang kalangitan ng gabing ito. Mabilis na nagliliparan ang mga ulap at palitaw litaw ang makalabog na mga kulog na habang tumatagal ay lalong lumalakas. "Hindi maganda 'to...," pagpuna ni Pete sa kalangitan habang nasa biyahe. Siya ang nasa front seat katabi ang driver habang nasa backseat ang magkasintahan. "Uulan yata...," hula ni Marissa habang padungaw na natitingala rin sa mga ulap. "Hindi 'yan karaniwang bagyo.... yung elemento sa katawan ni Mang Hamin ang may gawa niyan!," paniniguro ni Pete sa nasasaksihan. "Ganyan pala kalakas epekto sa kalikasan ng kalaban n'yo... mukhang matindi talaga ang galit niya sa inyo...," pagkabilib ni Mang Rodrigo sa kakayahan ng elemento. "Dapat umabot tayo... natatakot ako sa mas malala pang pwedeng mangyari...," pananabik ni Ian na may halong pangamba sa mga naiwan sa Maynila. Muling sinubok na pabulusukin ni Mang Rodrigo ang takbo ng kanyang 4x4
BAGAC Chapter 100
"Mang Bong!," mapalad na pakiramdam ni Brix na sa tingin niya ay may kakilala siya na makakasama laban sa mga engkanto na nasa kanyang harapan."Brix, 'wag ka matakot sa kanila. Lahat sila ay mga kaibigan ko...," pagsusumikap ni Tatay na alisin ang takot ni Brix sa mga ito."Hindi mo naitatanong, lahat ng mga bahay dito sa aming compound ay pinamamahayan ng sari-saring tagabantay. Bawat nakatirik dito na bahay ay may iba't ibang laman-lupa, pero mababait sila. Sila ang tumatayong proteksyon ng lugar na ito...," panugtong ni Tatay Bong."Pero... ano pong nangyari sa inyo?," natagpuang pag-uusisa ni Brix nang mahiwagaan sa pagkawala ng buhay ng kausap.Naupo sa isang gilid si Tatay at mabilis tumabi si Brix dahil sa pag-aalangan sa mga nakikita sa paligid."Tuso ang nakalaban n'yo. Sumasalakay siya nang di inaasahan. Sa pagkakataong iyon niya ko nadale. Masyado ako naging kampante sa kakayahan ng kalaban...," paliwanag ni Tatay.Lumapit ang pi
BAGAC Chapter 99
Ang buong magdamag ay dinumugan ng iba't ibang kakilala namin at ng aming Tatay Bong. Kahit di namin nais, may mga di mapigilang kamag-anak na nagsi-inuman na tila ginawang family reunion ang paghimlay ng isang mahal sa buhay. Isa rin sa alam naming hindi gusto ni Ama ay ang mga sugalan. Ngunit malakas ang udyok ng ilang kamag-anak na walang pakialam sa prinsipyo ng pamilya. Para sa kanila, iyon ang tradisyon ng mga pagbuburol. Wala kaming gana para kumontra o makipagtalo, basta maging normal ang ilang gabing lamay para sa haligi ng aming tahanan. Yung mga dating alam namin na wala naman pakialam, bigla naroon na tulad ng iba ay maraming sinasabing kabutihan sa tao kapag yumao na. Ganyan kaplastik ang mundo. Mabuti na lang at narito ang mga malalapit sa akin at totoo. Tulong-tulong kami sa pag-aasikaso, lalo na ang mga bisita namin sa bahay. Ramdam ko ang kanilang pagpupursige na magsilbi sa mga bisita. Hindi rin nakakalimot si Jing-Ji
