Chapter 5

Alana's Point of View

I heavily took a deep breath while roaming my two eyes all over the place. It seems like tita really invested in her company here in the Philippines. Bawat sulok ng building na 'to ay sumisigaw ng karangyaan. Hindi ko din naman masisisi si tita dahil bukod sa dito siya lumaki sa bansang ito ay dito din niya nakilala ang taong minahal niya hanggang ngayon. Sigurado akong kung buhay pa si Tito ay sobrang ang pagka-proud niya sa asawa niya dahil sa dami ng achievements na nakuha na ni tita.

I guess I need to familiarize myself with this place because this will be my temporary home while working here in the Philippines. Malaki na lang din ang pasasalamat ko at pinahiram muna sa akin ni tita kahit saglit lang ang opisina ni Syn dito. Kung ako ang papipiliin ay mas gusto ko ng tahimik na lugar kung saan ako makakapagtrabaho ng maayos.

Habang patuloy lang ako sa pagtingin sa paligid ay hindi na ako nagulat pa ng mayroong pumasok. Isang ngiti ang iginawad sa akin ni Charles na siyang kasalukuyang acting ceo nitong kumpanya. Katulad ko ay isa din siya sa mga piling tao na pinagkakatiwalaan ni Tita pagdating sa mga assets niya. Base sa kwento ni Syn noon sa akin ay orphan mula sa isang children foundation si Charles na siyang inadopt ni tita eventually.

Kung tatanungin ninyo kung same ba sila ng species ni Syn ay tama kayo. Pero magkaiba sila ni Syn, kung damuhong iyon ay malihim si Charles naman ay proud na ibalandra ang flag ng kanyang mga kauri. Kaya isa 'yun sa mga nagustuhan ko sa kanya noong unang pagkikita pa lang namin.

I already met him him way back, noong ikalawang taon ko sa ibang bansa. Pinakilala siya sa akin ni tita bilang isa sa mga anak niya. Kaya simula noon ay lagi kaming magkausap through facetime. He became one of my few best friends.

"Baks, pakilala muna kita saglit sa mga tao dito 'tas tara kain sa labas. Sobrang namiss kita, nagtatampo parin ako sayo. Hindi mo man lang sinabi sa akin na darating ka agad. Sana'y ako ang nagsundo sayo." Nakangusong sabi niya pagkatapos ay naglakad papunta sa gawi ko at kumapit na parang tuko sa kaliwang bisig ko. "I will not take a no for you today. Ako ang bahala sa bruhildang koryanong 'yun 'pag pinagalitan ka." Dagdag niya sabay paikot ng mga mata niya.

Natatawang tumango na lang ako. Wala naman ding problema sa akin at sobrang namiss ko din siya. "Sure, okay lang naman sa akin." Tugon ko.

Charles giggled. "Good!"

Lumabas kami sa opisina at agad na tumuloy sa meeting room. Pagpasok pa lang namin ay unang bumungad sa akin ang mga taong nakaupo. Alanganin akong ngumiti dahil nahihiya ako. Kahit pa sanay na ako na laging humaharap sa ibang tao ay hindi ko parin maiwasang hindi mahiya. Nasa dugo ko na yata ang pagiging shy type.

Umupo ako sa bandang kanan ni Charles habang siya naman ay sa may pinaka-center dahil siya nga ang acting ceo ngayon. "Ladies and gentlemen, I would like to introduce Ms. Alana Amoire Hadeja. She's one of the main writers and also will the head writer in the upcoming RMS event. Kaya naman tulungan natin siyang maging successful ang eveng na 'to. " Anunsyo ni Charles.

Kaya ako pinaalis agad ng maaga ni Syn ay para daw makilala ko ng mabuti ang mga tao na makakasama ko sa upcoming event. Gusto niya na ibalita ko sa kanya ang bawat detalyeng gagawin namin dahil baka daw gumawa ng kalokohan 'tong kapatid niya.

Tumayo ako at ngumiti ng malapad. "Hello, everyone! I'm gonna introduce myself again, I'm Alana Amoire Hadeja but you can all call me Alana. Nice meeting you all!" Pagpapakilala ko.

Isa-isa silang nagpakilala sa akin kaya sobrang natuwa ako dahil ang babait nila at walang naligaw na ma-attitude. Paniguradong magiging masaya ang pag-stay ko dito.

"Okay, pag-usapan muna natin kahit saglit lang ang upcoming event." Panimula agad ni Charles na siyang dahilan para matuon na buo ang atensyon namin sa sasabihin niya. "Ngayong taon ay napagdesisyunan ng buong board of directors na babaguhin ang event. Hindi natin gagawin ngayon ang tradition na magdiriwang." Binuksan niya ang projector at ipinakita ang lahat ng layouts. "Hindi lang businessmen ang ife-feature ng upcoming event kung hindi pati narin ang mga naturing na malalakas na grupo sa buong mundo." he added.

Lahat kami ay hindi agad nakapagsalita sa naging anunsyon niya. Kahit ako ay hindi din agad nakapag-react. Anong dahilan? Alam ng bawat isa sa aming nandito na kakaiba at nakakatakot ang mga taong binanggit ni Charles.

Isa lang basta-basta mga grupo 'yun dahil kung ikukumpara sila sa isang presidente ng bansa ay walang-wala ito pagdating sa koneksyon at kapangyarihang meron sila. Animo'y sila ang kumukontrol sa isang bansa kung saan sila nalalagi.

Kung hindi ako nagkakamali ay ang nangunguna ngayon sa pinakalistahan ay tinatawag na Supreme Demon Society or Sudeso Organization. Ayon pa sa source ko ay mga pribadong mga tao sila kaya naman wala gaanong impormasyon ang meron sila.

"Hindi ba magiging magulo at delikado ang magiging desisyon ninyo? Alam naman natin na kapag nakaharap-harap ang iba-ibang grupo ay baka 'pag simulan 'yun ng gulo?" Nag-aalalang sabi ni Tyson, isa sa senior editor.

Napatango naman ang iba bilang pangsang-ayon. Kahit ako din ay nababahala dahil nga baka maging masaya at maayos ang event ay gulo ang kakauwian.

Charles shook his head. "That will never happen. Contract ang gagawin nating pag-imbita sa kanila. Ang ibig sabihin ay kapag sa oras na lumabag sila sa mga napag-usapan na rules ay isa lang ang kakahinatnan nila. They will be immediately vanish in the event, plus the fact na mayroong mga private organization kaming ni-hire para masigurong walang magiging gulo." He answered with assurance.

Patuloy pa sa pagpapaliwanag si Charles hanggang sa maging maayos na ang lahat. Kaya naman agad natapos 'to at maagang dinismiss ang meeting. Habang inaayos ko ang sarili ko ay nagulat na lang ako ng biglang lapitan ako ni Hana, isa sa mga junior writers. Ngumiti siya ng malapad sa akin.  "Hello po, Ms. Alana! Pwede po ba akong humingin ng autograph sa iyo? Isa po ako sa mga fan ninyo since then. Ang gaganda po kasi ng mga isinusulat mong articles. Isa po kayo sa inspiration ko!" Masayang pagbibida niya.

Namumulang ngumiti ako ng pabalik sa kanya. "Salamat!" Nahihiyang sagot, feeling ko para akong kamatis ngayon sa sobrang pula ng mukha ko. Hindi ako sanay na kino-compliment kaya naman talagang nahihiya ako.

Kinuha ko ang papel na inabot niya at pinirmahan 'yun. Nagpaalam na din siya pagkatapos kong iabot sa kanya ang papel dahil mayroon pa daw siyang dapat tapusin.

Napangiti na lang ako ulit ng wala sa oras.  Hindi ko alam na hanggang dito sa Pilipinas pala ay may nagkakagusto sa mga nagawa ko. This is one of the reason kung bakit hanggang ngayon ay nagpatuloy ako sa pagsusulat. Lumabas na ako ay saktong unang bumungad sa akin ang nakabusangot na mukha ni Charles.

"Baks!" Sigaw niya agad sa akin.

My forehead creased. "Nangyari sayo at ganyan ang mukha mo?" Nagtatakang tanong ko.

He suddenly pouted. "Hindi kita masasamahan na ngayon. May urgent na pinagawa sa akin si mommy at kailangang gawin ko 'yun." Naiiyak niya sabi.

Naiiling na natatawa na lang ako. "Ano ka ba walang problema sa akin 'yun. Gawin mo muna saka tayo kumain sa labas." Sagot ko.

Wala naman siyang nagawa kundi ang tumango nalang. " Okay! By the way, tumawag sa akin kaninang umaga si Syn. Ang sabi niya ay babantayan daw kita? Ano bang ibig sabihin niya? Ay oo nga pala, mayroon akong ipapakilala sayo sa mismong event."

Malalim na lang akong napabuntong-hininga. Walang kawala talaga pagdating sa lalaking 'yun. Ano pa bang magagawa ko?

"I gotta go now, see you when I'm free na. Goodbye, baks!" Paalam ni Charles pagkatapos ay humalik lang sa pisngi ko sabay alis na din.

Ngayon mag-isa ko na lang ay ano bang magandang gawin? Ilang minuto pa akong nag-isip hanggang sa maisipan kong magpunta na lang kay Harmaine. Sakto na naikwento niyang pipili din siya ng gown na gagamitin niya sa isang formal event.

Lumabas na ako ng building at agad na nag-book ng taxi. Wala pa akong kotse dahil yung dating ginagamit ko ay pinadala ko pa lang kay George. Personal assistant ni Tita dito sa Pilipinas. Dumating naman agad ang taxi. "Manong, sa bandang Makati po." Turo ko sa direksyon.

Halos ilang minuto lang ay nakarating din ako. Nagbayad ako at pumasok sa building kung na saan ang condo unit niya. Ilang doorbell ang ginawa ko bago niya binuksan. Bumungad sa akin ang mukha ni Harmaine na bagong gising pa lang.

Nakangiwing tumingin ako sa kanya. "Tang'nang mukha 'yan, couz? Ang pangit mo naman sa morning." Asar ko sabi sabay ngisi.

Ang kaninang inaantok niyang mukha ay biglang nagising.  Matalim niya akong tinignan sabay hila ng malakas sa akin papasok. "Tang'na mo din! Ano bang ginagawa mo dito?" Tanong niya.

I just rolled my eyes. "Samahan mo akong maghanap ng isusuot kong gown para sa event. " Bored kong sabi.

Her forehead creased. "Kailan ba gaganapin yun?" tanong niya ulit.

"Friday."

"Miyerkules palang ngayon," reklamo niya.

"Marami akong gagawin bukas kaya ngayon na," I demanded.

Magsasalita pa sana siya ng panlakihan ko siya ng mga mata. Kaya naman tamad siyang pumasok sa kwarto niya at nagsimulang mag-ayos habang ako naman ay naiwan sa sala. Pumunta nalang muna ako sa kusina upang uminom ng tubig.

Biglang tumunog ang cellphone ko kaya naman nagtatakang hinugot ko 'yun sa bulsa ng pantalon ko. Napairap na lang ako sa kawalan ng makita ang pangalan ni Syn ang naka-register doon.

"Puday, how's your day?!" Halos mabingi ako sa sigaw niya kaya naman nailayo ko ng wala sa oras ang cellphone sa tenga ko.

"Bunganga mo, kalalaking mong tao boses taga bundok ka!" Balik kong sigaw.

At dahil mabilis maasar ang gaga ay alam kong nakasimangot na 'to ngayon. "Gaga, mukha lang akong lalaki. Pero babae ako sa puso't isip ko! Ganda ko namang taga bundok!" He fired back.

I smirked. "Talaga lang ba?"

Paniguradong mainit na ang ulo niya. "Bitch! Back to the topic, how's your work?" Pagbabalik niya sa tanong niya.

I sighed at sumandal sa island counter. "As of now, maghahanap ako ng gown for the upcoming event. May gagawin si Charles kaya hindi natuloy ang pagkain namin sa labas." I answered.

"Okay, good! Nasabi naman niya na babatayan ka niya diba?" Napairap at napakagat- labi na lang sa sobrang inis. "Walanghiya ka talaga! Diba sabi ko kaya ko sarili ko! Nakakainis ka!" Naasar kong sagot.

I heard him chuckled. "Come on, girl. I just wanna protect you."

Kumunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin?"

"Nothing, I'll go now! Bye!"

Magsasalita pa sana ako ng bigla niyang pinatay. Napailing nalang ako sa kawalan. Nagtungo ako sa kwarto ni Harmaine at tapos na rin siya. "Let's go?" Tanong ko

Tumango kaya naman lumabas na kami at tumuloy sa parking lot. "Saan banda tayo?" Tanong niya.

"Harper's Shop."

Sasakyan ni Harmaine ang gagamitin namin. Agad niyang binuhay ang engine at nagsimula ng mag-drive. Nakarating kami ng shop ni Harper pagkaraan ng bente minutos.

Pagpasok palang naminbm ay si Harper na nasa counter ang sumalubong sa amin. Inangat niya ang tingin sa gawi namin at biglang nanlaki ang mga mata. "What the fuck? Alana,  Harmaine! It's been a long time!" she excitedly said.

Kaibigan na namin si Harper since childhood. Kung kaya ganoon na lang kami ka-close sa kanya.

"Yep! It's been a long time!" I said with double meaning.

"So? Bakit kayo andito?" tanong niya, tumingin siya sa amin at tumaas ang isang kilay. "At kailan kapa dumating na babaita? Hindi ka man lang nagsabi na dumating ka na!"

I bit my lips. "Kahapon, at kaya kami nandito kasi kailangan ko ng gown for an event."

She nodded. "Oh, ako na ang bahala." She clapped her hands.

Nagpaalam muna siya at may kinuha. Pagkaraan ng ilang minuto ay may dala na siyang box. Inabot niya sa akin na may malawak na ngiti.

"Try it! I'm sure bagay yan sayo."

Nakangiwi akong tumango at nagpunta para sukatin iyon. Halos nabitawan ko ang damit ng makita ko ang design.

"Sukatin mo na yan!" sigaw ni Harmaine.

Wala akong choice kundi ang isuot iyon. Nakasimangot akong lumabas.

"Bagay sayo!" puna ni Harmaine.

"Yes, mukha kang seductress." Harper agreed.

"Okay lang ba talaga?" Alanganing tanong ko sa suot ko ngayon.

Parehas silang tumango.

Kahit pa siguro tumagal ako sa Canada ay hindi pa rin ako sanay na magsuot ng ganitong mga damit.

"Sige, kukunin ko na," wika ko at inabot ang card ko sa kanya. Kinuha naman ito ni Harper at nagtungo sa counter.

"Ako magme-make up sayo," Harmaine suggested.

I nodded, "Okay."

She smiled, "I'll make sure na ikaw ang magiging center food este center of attraction," she giggled.

Natatawa na lang ako sa mga sinabi nila. I guess, I'm ready na to rock that event.

•All Rights Reserved 2023

©Hanamitchiunnie