Third Person's Point of View Hindi napigilan ni Azva ang mapangisi habang pinapanood ang ginagawa nila Ashton sa matandang ngayon ay namimilipit sa sakit. Ang makita ito sa ganoong sitwasyon ay tila isang masayang pangyayari sa mga oras na ito. Sa dami ng kasalanang ginawa nito ay madali lang na paghihiganti ang kamatayan. Kung kaya unti-untiin nila ang pagpaparusa dito hanggang sa ito na mismo ang humingi ng kamatayan niya. "Fuck! It's good to see this old man in this kind of situation." Narinig niyang wika ni Ashton pagkatapos ay muli itong sumuntok sa tiyan ng matanda. Sumuka ng dugo ito ngunit imbis na maawa ay tila wala lang sa kanya ito. "Tangnamo, Ashton, maghinay-hinay ka naman! Baka biglang mawalan ng hininga 'yan at hindi ako makabawi!" Sigaw ni Markheus.Ashton groaned. "Tangna mo din! Kulang pa nga yung ginawa ko sa kanya sa lahat ng ginawa niya sa'kin!""Tarantado! Ang sabi ko ay magdahan-dahan ka lang at baka hindi na ako makakabawi din!" Balik ni Markheus. Lumapit it
Third Person's Point of View "Ang kinikilala mong ama ngayon ay hindi mo tunay na ama." Seryosong wika ng ina ni Alana. "Habang ang totoo mo namang mga magulang ay matagal ng wala sa mundong ito." Halos lahat ay napasinghap sa mga sinabi ng ginang. Kahit si Alana ay gulat na gulat din sa mga nalaman. Habang si Azvameth naman ay tila natuod sa kanyang kinatatayuan. "Mommy, what are you talking about?" Pabulong na tanong ni Alana. Her mother smiled at her weakly. "I'm trying to correct my mistakes, sweety." Sagot nito. Muling lumingon ang ginang kay Azva. Hilam itong ngumiti at unti-unting pumatak ang mga luha. "Ayos lang kung kamuhian mo ako sa malalaman mo. Kahit papaano ay mababawasan ang bigat sa dibdib ko." "E-explain!" Mariing wika ni Azva. Malalim na huminga ang ginang bago muling nagsalita. "Matagal ng may gusto ang asawa ko sa nanay mo, Azva " panimula nito. "Pero kahit anong gawin ni Ali ay hindi siya magawang mahalin ni Ynna, bagkus ay mahal nito ang iyong ama na si Axe
Alana Amoire's Point of View "Mommy!" Mixi shouted when she saw me. Dali-dali siyang kumalas sa pagkakayakap sa daddy niya at tumakbo sa gawi ko. "Mommy, I miss you!" Binuhat ko ang anak ko sabay yakap ng mahigpit. Mariing akong napapikit dahil sa sobrang pagkamiss ko sakanya. Halos mamatay ako sa sobrang pag-aalala sa anak ko."I miss you too, my baby girl." I responded. Ilang minuto kaming nagkayakapan bago kusang kumalas ang anak ko sa bisig ko. Pagkatapos ay agad siyang bumalik sa daddy niya. Kaya naman binuhat din siya ni Azva. Halos manubig ang mata ko sa nakikita kong tagpo nilang mag-ama. Si Mixi na masayang nakayakap sa bisit ng kanyang ama. Habang si Azva na ay may ngiti din sa kanyang mga labi. "Alana," Natuon ang atensyon ko kay David ng lumapit siya sa'kin. Isang tipid na ngiti ang iginawad niya. "Kamusta ka na?" He asked. I took a deep breath. "Honestly, I'm not okay, David. Sa mga pangyayari, I think I need some space to think." I answered. Nang matapos dakpin
Alana Amoire's Point of View Nang pagkatapos niyang sabihin ang salitang iyon ay hindi agad ako nakakibo. Parang pinupunit ang puso ko. Diba iyon naman ang gusto mo Alana? Ang palayain ka niya at layuan ka? Pero bakit parang hindi ako masaya? Napayuko nalang ako at iniwas ang tingin sakanya. Ayaw kong makita niya akong mahina sa pangalawang pagkakataon. Ang tanging nagawa ko nalang ay ang tumango "Thank you for letting me go." Naging basag ang boses ko habang nagsasalita. Tumingin ako kay sakanya at ngumiti ng pilit. "Salamat at humihingi din ako ng tawad sa nagawa ng mga magulang ko." Ang sakit lang na marinig ang mga salitang iyon sa pangalawang pagkakataon. Akala ko magiging masaya ako sa oras na palayain at tigilan niya ako. Pero bakit kung kailan sumuko na siya ay doon ko pa narealized na hindi ko pa din pala kaya na iwan siya. Bakit kahit nasaktan na ako ay paulit-ulit pa din ako bumabalik sa kanya?I wiped my tears. "Azva, can I ask for the last time?" I asked while looki
"I surrender!" David said exhaustedly while sitting in a single couch. Mabigat din ang paghinga niya dahil siguro sa sobrang pagod. "I won't live if I stay here longer! Manang-mana sila sa tatay nila!" I laughed. "Come on, David. Just play a little bit with them. Ngayon ka nalang nila ulit nakasama 'tas ganyan ka pa." Pagkukunsensya ko sa kanya. Umangat ang ulo niya at tinignan ako na para bang isang kaaway. "That three mini version of him will be the death of me!" Pagrereklamo niya. "They just miss you." Nakangising sagot ko. He just looked at me annoyingly. "Just give me a piece of time. I wanna peace at this moment, please!" He pleaded. I just shrugged my shoulder. "If you say so, but I think your wish will not be commanded." Nakangiwing ani ko habang nakatingin ngayon sa tatlong maliliit na nakangisi nakatayo sa likuran kung saan nakaupo si David. "Alis muna ako, ikaw muna ang bahala sakanila. See you later, guys!" Mahina akong napahagikgik. Bago ako nakalabas ay narinig ko
Special Chapter #1Millianna Xixiazeth WilliamsMafia Boss #1: The Real Mafia Heiress---------------"Ang tanging kailangan nalang natin ngayon ay ang magpunta sa Xavier University para i-confirm na ang school nila ang magiging host by this year. Kaya anong oras tayo pwedeng magpunta ngayon araw, Pres?" Namira asked while looking at me curiously. Saglit akong huminga ng malalim bago siya sagutin. "By one in the afternoon. I need to go muna sa library to settle my siblings problem. Kita nalang tayo sa parking at 'yun sasakyan ko nalang ang gagamitin natin." I boredly replied.She just nodded her head then continue to do her works. Kasalukuyan kaming nasa office ng student council ngayon dahil sa mga papeles na kailangan naming tapusin. Bilang isang student president ay kailangan kong masiguro na magiging maayos ang lahat para sa upcoming festival week. Malaki nalang ang pasasalamat ko na hindi ang eskwelahan namin ang host ngayong taon kundi ang Xavier University. Pero bilang kami a
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this anyway. Please obtain permission from the author.Additionally,Gusto ko pong ipaalala na itong story na 'to ay ang first ever story ko. Kay kung maka-encounter man po kayo ng mga grammatical errors or situation. Ngayon palang po nanghihingi na ako ng sorry kung hindi ko man po maabot ang standars ninyu sa pagbabasa. I currently in learning era, kaya po nais kong humingi ng kaunting pasensya. Salamat!•All Rights Reserved 2022©Hanamitchiunnie
Teaser (2023)"Choose, Alana! Be my son's mother or I will kill you!" Banta niyang wika habang mariin nakatingin sakin na para bang isang maling sagot ko ay maaari niyang iputok ang baril na hawak niya.Instead of answering him, I chose to shut my mouth. Sa dinami-dami ng mga nangyari sa buhay ko kahit kamatayan ay hindi na ako natatakot. Wala ng puwang sa puso ko ang salitang takot dahil lahat iyon tuluyan ng nabura noong panahong lahat sila ay piniling saktan ako."I said choose!" He shouted. "Be my son's mother or I will kill you? Huwag mong hintayin na mapuno ako! Alam mo kung paano ako magalit!" he added.Sarkastikong natawa na lang ako habang naiiling na tumingin sa kanya. "Hindi ko alam na ganoon pa din pala ang ugali mo mula noon hanggang ngayon. Arogante at panay sarili lang ang iniisip. Nagtataka ako kung bakit ba nagmahal ako ng kagaya mo. Masyado yata akong tanga tumingin noon." Parang nandidiring ani ko. Kung patigasan lang din naman ang usapan hindi lang siya ang magalin