Alana Amoire's Point of ViewNanatili lang akong nakatayo at hindi makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon. Habang tinitignan siyang papalapit sa gawi ko. Ni kahit isang salita ay walang lumabas sa bibig ko. Habang siya ay hindi ako kaagad napansin. Ang atensyon niya ay sa mga kaibigan nito. Seryoso ang mukha nito habang naglalakad. Tumabi sa bandang kanan ni Charles habang ako naman ay nasa kaliwa."Ladies and gentlemens, Let's start the introduction portion!" anunsyo ni Charles.Hindi ako makakilos ng mabuti habang nasa malapit siya. Hinarap ako ni Charles at ngumiti ng matamis. "Let's start!" Dinala niya ako sa tabi ni Azvameth. Lahat ng tingin ay pupunta ulit sa akin. Ang hindi ko kinaya ay ng mapadako ang tingin niya sa akin. Ang tanging hinihiling ko nalang ngayon ay ang makaalis at matapos na ito. Hanggang ngayon ay hindi ko pa din pala kayang makita siya. Kahit ang makatabi siya ay hindi ko magawa."Mi Amoire," he whispered.Minabuti kong hindi siya tingnan at yumuko na lang. Humi
Alana Amoire's Point of View"You need to go back here! As soon as possible!""Ganyan talaga ang gagawin ko. Akala ko ay magiging maayos ang pagbalik ko dito pero hindi pala.""Kaya nga kailangan mo ng umalis dyan.""Inaayos ko nalang ang mga gamit ko. I'll see you soon, Syn." Wika ko, pagkatapos ay ibinaba ko na ang telepono ko. Binalik ko ang atensyon ko sa pag-aayos ng gamit at inilagay iyon sa maleta ko. Ngayong din ay kailangan kong makaalis. Nalaman ni Syn kung ano ang mga nangyari kaya ganoon nalang ang pag-aalala niya sa akin.Ang gusto niya ay sundan pa ako dito pero mabuti na lang ay napilit ko siyang ako nalang ang babalik sa Canada. Agad naman siyang nag-pabook ng flight ko dahil sa mga oras na ito ay alam kong hindi talaga ako titigilan ni Azva. Hindi ko alam kung saan niya nakuha ang gamit kong numero. Malawak ang impluwensya niya at iyon ang hindi ko kayang labanan.Mukhang nakuha na niya ang position na inaasam niya noon pa man. Alam ko na malawak ang impluwensya ng pa
Alana Amoire's Point of View"You'll be my son's mother."Para akong nabingi ng marinig ko ang huling sinabi niya. Bawat letra ng mga salitang iyon ay parang punyal na pumasok sa dibdib ko. "Nagbibiro ka lang diba?" Hindi makapaniwalang wika ko."No."Sinubukan kong pakalmahin ang sarili ko sa mga oras na ito. Kung hindi ay baka sumabog ako sa sobrang galit ko. Salita pa lang iyon pero masakit na mismo nanggaling sa kanya iyon."Kung nagbibiro ka lang ay itigil mo na. Hindi nakakatuwa ang mga sinasabi mo!" I said, sa pagtingin ko sa kanya ay galit at poot ang nararamdaman ko."I'm not." He shortly replied.i sarcastically chuckled, "Kung gayon ay itigil mo na itong mga ginagawa mo. Hindi na ako natutuwa at mas lalo hindi ako nakikipaglaro sayo!""Well.. I'm not playing either.""Talagang nababaliw ka na! Pero ito lang ang masasabi ko sayo. Kahit kailan hinding-hindi na ako magpapakatanga pa ulit sayo. Higit sa lahat hinding-hindi ako papayag na maging ina ng anak mo! Alam kung bakit?
Alana Amoire's Point of View"Miss..."Gamit ang isang kamay ni Thorn ay binuksan niya ang pinto habang sa kabila ay may dala-dala siyang tray ng pagkain. Tipid akong ngumiti sa kanya pagkatapos niyang maibaba iyon sa side table."Thank you..""Ginagawa ko lang po ang utos ni Supremo. Kumain kana po at baka sumakit pa ang tiyan mo.""Salamat.""Wala po anuman. Pagkatapos po ninyo ay hinabilin ni Supremo na pwede kang makalabas at maglibot-libot sa may dalampasigan."Tumango ako at inayos ang pagkakaupo ko. Inabot ko ang tray at inilagay sa mga harapan ko. Simula kagabi ay hindi pa ako kumakain. Pagkatapos ng pag-uusap namin kagabi ni Azvameth ay agad akong nakatulog."Kumain kana ba?" "Kanina pa po... Pinapasabi din po pala ni Supremo na mawawala siya ng ilang araw dahil may aasikasuhin siya.""Mawala na lang siya sana ng tuluyan." I whispered.Laking pasasalamat ko na hindi niya narinig ang sinabi ko. Pinagtuunan ko na lang ng pansin ay ang pagkain ko. Ang kaso lang ay naiilang ako
"Goodnight po.."Isang ngiti ang iginawad ko sa kanya bago siya tuluyang makatulog. Hinaplos ko ang buhok niya pagkatapos ay hinalikan siya sa ulo. Sa sobrang pagod ay agad siyang nakatulog. Buong araw ay ayaw niyang umalis sa tabi ko. Natatakot siya na umalis ako kapag nawala lang akong saglit sa paningin niya.Nakakaawa lang na maagang nawalay siya sa ina niya. Kahit pa sobrang galit ko ay hindi ko magagawang hihilingin na mawala si Kyla. Sa murang edad ng batang ito ay walang pagmamahal ng ina ang kinalakihan niya.Mahina ang mga hakbang na lumabas mula sa kwarto ni Alva. Balak ko na sanang bumalik sa kwarto ko ng makarinig ako ng maingay mula sa baba. Sinilip ko kung ano iyon at nakita si Azvameth na inaalalayan ni Thorn paakyat."Ano ba! Bitawan niyo nga ako!"Napailing nalang ako habang pinagmamasdan sila. Hindi na lang niya naisip ang anak habang siya ay nagpapasaya. Ito ba ang sinasabi niyang naging desisyon niya? Ang iwan ang anak at magpakasaya na parang binata."Supremo...
Alana Amoire's Point of View"Let's get to the point, Azva. Ano ba talagang gusto mong mangyari? Kasi sa totoo lang ay hindi ko na alam kung ano ang tumatakbo sa utak mo."Nandito kami ngayon sa opisina niya. Iniwan muna namin saglit si Alva kay Thorn. Kailangan kong makausap ng masinsinan si Azva dahil sa totoo lang ay hindi ko na kayang tumagal pa."What do you mean?""Bakit lahat ng ito ay ginagawa mo? Ano ba talagang gusto mong mangyari? Kasi sa totoo lang ay natatakot na ako sa mga ginagawa mo. You kidnapped me, locked me in this island, and lastly; you threatened me to be your son's mother! Give me a valid reason why you always try to pester me?""I'm desperate... " he uttered, "I'm desperate to have you back.""Kahit pa makuha mo ako ay wala na talaga. Gaya ng sinabi ko sayo noon ay wala na talaga! Kahit pa gawin mo lahat ng bagay na ito ay wala na talaga.""Are you already in love with another guy?"Hindi ako nakapagsalita sa naging tanong niya."Let's not talk about it. Ang p
Third Person's Point of ViewMalamig na simoy ng hangin ang siyang bumatid kay Alana pagbaba niya ng sasakyan. Ilang oras din ang biyahe niya patungong Canada. Alam niyang labis ang pag-aalala ng mga taong iniwan niya dito kaya ganoon na lang niyang gustong makabalik kaagad. Tinanaw niya ang bahay ni Syn bago pinindot ang doorbell nito. Ilang minuto lang ay lumabas ang kaibigan."Who's the hell are you?""It's me Alana.."Napaigtad siya ng biglang sumigaw ito. Hilam siyang napangiti dahil sa reaksyon nito. "Babaeng malandi! Saan ka nagpunta? Anong nangyari sayo? Bakit ngayon ka lang bumalik? Alam mo bang alalang-alala ako sayo!" Sunod-sunod nitong wika."Papasukin mo muna kaya ako? Sobrang lamig na kaya."Binuksan nito ang gate at sabay silang pumasok sa loob. Iniwan muna siya ni Syn at nagpunta sa kusina. Pagbalik nito ay may dala ng kape at tinapay. Umupo sa tapat niya ito at mariin siyang tinignan."Care to explain, what happened to you? Mommy and I are worried about you!"Alana si
Alana Amoire's Point of View "You shall do your work now girl. It's been a week since the last time you worked in your office. Kung ako sayo ay gagawin ko na ang mga nakatambak na mga papeles ko. Remember, you have a meeting with Ms. Consuelo tomorrow." Ani ni Syn.I sighed, "Yeah right... Thanks for the effort." Syn shrugged his shoulders. Ibinalik niya ang atensyon sa ginagawa niya. Habang ako naman ay nagdadabog na bumalik sa opisina ko. Maghapon na labanan na naman ang gagawin ko sa buong araw ko. "Sheena, can you get me a black coffee?" Tawag ko sa sekretarya ko.I closed my eyes because of stress. Maaga pa lang ay ganito na kaagad ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit, para bang may hindi magandang mangyayari sa akin sa araw ito. "Here's your coffee!" Pumasok si Sheena dala-dala ang kape. Ibinababa niya to sa tabi ko, "Mukha kang stress girl? Anyare sayo at para kang hinulugan ng langit at lupa?" aniya."I don't know... Ang alam ko lang ay ganito na ako pagpasok ko.