Alana Amoire's Point of View "You shall do your work now girl. It's been a week since the last time you worked in your office. Kung ako sayo ay gagawin ko na ang mga nakatambak na mga papeles ko. Remember, you have a meeting with Ms. Consuelo tomorrow." Ani ni Syn.I sighed, "Yeah right... Thanks for the effort." Syn shrugged his shoulders. Ibinalik niya ang atensyon sa ginagawa niya. Habang ako naman ay nagdadabog na bumalik sa opisina ko. Maghapon na labanan na naman ang gagawin ko sa buong araw ko. "Sheena, can you get me a black coffee?" Tawag ko sa sekretarya ko.I closed my eyes because of stress. Maaga pa lang ay ganito na kaagad ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit, para bang may hindi magandang mangyayari sa akin sa araw ito. "Here's your coffee!" Pumasok si Sheena dala-dala ang kape. Ibinababa niya to sa tabi ko, "Mukha kang stress girl? Anyare sayo at para kang hinulugan ng langit at lupa?" aniya."I don't know... Ang alam ko lang ay ganito na ako pagpasok ko.
Alana Amoire's Point of View "I will fetch you later, baby. May meeting lang si mommy this morning kaya hindi ka pwedeng sumama." Tahimik na nakatingin sa akin ang anak ko habang humihikbi pa din. Mula kaninang pagkagising ko ay wala siyang mukhang bibig kung hindi ang gusto niyang sumama. Kahit gusto ko ay hindi pwede dahil mahalaga ang pag-uusapan namin ni Ms. Consuelo. Ang ikinatatakot ay baka hindi ko siya mabantayan ng mabuti. "I just wanna come with you. I promise, I will behave!" she said, nakanguso ang labi niya habang pulang-pula naman ang mga mata niya dahil sa pag-iyak. "Sama na kasi ako, Mommy. Sige na!" I sighed, "Ganito na lang... How about after the meeting, I will fetch you and then we will go to the mall?" Her eyes widened, "Really? We will go to the mall?""Yes, basta hindi ka magiging makulit. Hindi ka iiyak after umalis ni Mommy." I answered and then nodded. Mixi happily claps her hands. Tumayo siya at tumakbo sa akin para yakapin ako. "Okay! I'll promise!"
Alana Amoire's Point of View "Susunod ako sayo pagkatapos ng isang araw. Kailangan kong makipagkita kasi kay Renz bago ako pumunta." Syn said while checking his phone. "Alam mo namang dakilang seloso ang lalaking iyon diba?"I chuckled, "Yeah right!"Pagkatapos kong makipagkita kay Shera ay dumiretso kaagad ako para sunduin sila. Kaya ngayon ay ang bagsak namin ay sa Korean restaurant. Tinignan ko ang anak ko na tahimik na kumakain sa tabi ko. "You need some help?" I asked."No, I can manage na po ito." she replied.I just smiled at her. Hinayaan ko na lang at binalik ang atensyon kay Syn. Ang atensyon pa din nito ay sa kanyang cellphone kay sinipa ko ang paa niya. Masama tumingin siya sa akin habang ako ay nakataas lang ang kilay."Problema mo!" asar niyang wika."Cellphone ka ng cellphone d'yan kulang na lang ay halikan mo yan!" Nagdadabog na ibinaba niya ito sa gilid. "O 'yan! Ano ba kasing gusto mong sabihin at nang-abala ka pa?" aniya.Hindi ko alam kung ano ang magiging reaks
Alana Amoire's Point of View "I'll see you later, Goodbye!" Paalam ni Shera pagkatapos ay kaagad akong binabaan. Napailing na lang ako sa babaeng iyon. Simula ng dumating kami dito sa resort ay hindi na niya ako tinantanan tungkol kay Syn. Ilang beses niyang tinanong kung kailan ang dating niya. Nilingon ko si Mixi na ngayon ay mahimbing na natutulog sa tabi ko. Sa sobrang pagod niya sa byahe ay kaagad siyang nakatuloy pagkarating namin dito sa kwarto tinutuluyan namin. Mabuti na din iyon para may oras pa akong makapunta sa Assembly ng event. "What shall I wear?" I uttered. Tinignan ko ang mga dala kong damit at halos manlumo ako ng hindi ko nadala ang mga ibang dress ko. Hinayaan ko nalang iyon at kinuha ang isang white tube summer dress. Hinayaan kong nakalugay ang buhok. Ngayon ko lang din napansin na hanggang baywang ko na pala ang haba non. Inayos ko saglit ang anak ko bago siya iniwan doon. Saglit lang ako pagkatapos ay babalik din ako kaagad. Ang sabi ni Shera ay sa may b
Third Person's Point of View "She looks like Mr. Azvameth Williams." Tila nabingi si Alana ng marinig ang pangalan ng binata. Halos hindi siya makagalaw sa kinauupuan niya. Animo'y nilagayan ng semento ang kalahati ng katawan niya dahil sa sobrang kaba. "You think so... "Kinakabahang wika niya pagkatapos ay iniwas ang tingin kay Shera. "Baka namamalik-mata ka lang. Paano namang magiging kamukha ng anak ko yung sinasabi mo? Matagal ng patay ang tatay ni Mixi." She added. Oh god! Help me lord, please! Pinapanalangin niya na sana ay huwag ng magtanong pa ang dalaga. Mas lalo pa siyang kinakabahan ay baka marinig ng anak niya ang mga pinag-uusapan nila. Kilala niya ang anak niya, hindi iyon titigil hanggang hindi masasagot ang mga tanong. "Huh? I just said that, she kinda look a like of Mr. Williams. I never said that he was the father." Naguguluhang wika nito. Napatampal na lang si Alana sa kanyang ulo. Nabigla siya kaya hindi niya kaagad naunawaan ang gusto nitong iparating. "I'
Third Person's Point of View Kumakabog ng malakas ang puso ni Alana habang nag-iisip kung ano ang gagawin. Sa mga oras na ito ay walang pumapasok sa isip niya kung paano itatago ang anak. Ngayon na nasa iisang lugar lang sila at ang ama ng anak niya ay hindi malabong magkatagpo ang mga landas nila. Iyon ang pinaka-kinatatakutan niya. Idagdag pa na hanggang ngayon ay wala pa rin sila Syn. Nais man niyang sundan kung na saan ang mga ito ay hindi na niya ginawa pa. Kung gagawin niya iyon at hindi sinasadyang nagkita sila ay mas lalong magkakagulo. "What shall I do?" She whispered. Kung pwede lang ng hilingin na lamunin siya ng lupa ay ginawa na niya. Labis ang kabang nararamdaman niya sa ngayon. Nagulat si Alana ng biglang may kumatok sa pinto. Huminga siya ng malalim bago ito pinuntahan. Sinilip niya ang maliit na butas at tinignan kung sino iyon. Si Syn habang buhat ang anak niya sa mga bisig nito. Dali-dali niyang pinagbuksan ang mga ito. "Get out of my way girl. Masyadong mabig
Third Person's Point of View Tahimik na pinagmamasdan ni Alana ang anak habang kasama nito ang kaibigan. Masayang tumatakbo ito habang patuloy sa paghabol si Syn. Ngayon na lang niya muling nasilayan ang ganoong ngiti ng anak niya. Inaamin niyang hindi niya gaanong nasubaybayan ang paglaki nito dahil sa trabaho niya. Ngunit kung hindi niya gagawin iyon ay wala silang magiging buhay ng kanyang anak. Kinaya niya na siya lang ang naging magulang sa anak at kakayanin din niya sa hanggang sa dumating pa ang maraming taon. Tumingin siyang muli sa dalawa bago muling ipinikit ang mga mata. Kailangan niya ng pahinga pa dahil mamayang gabi ay magsisimula na muli ang trabaho niya. May gaganaping party mamaya kaya kailangan niyang dumalo. Bilang isang dakilang amain ng anak niya ay nagpresinta si Syn na siya nalang ang pupunta. Bukod sa ayaw nitong makita si Shera ay tila walang gana talaga itong pupunta mamaya. Mabuti na din iyon para hindi siya mag-alala sa anak. Mas magiging panatag ang loo
Alana Amoire's Point of View Isang ngiti ang iginawad sa akin ni Mixi habang papunta ako sa gawi niya. Habang ang kasama niya ay masama pa din ang tingin sa akin. Nilakasan ko ang loob ko at tumungo sa gawi ng anak ko. "Bakit ka umalis? Alam mo bang nag-aalala ako sayo!?" Ani ko. "I'm sorry po, Mommy. Nagising na lang ako wala kayo. Kaya hinanap ko po kayo. Pero wala po kayo kaya nagpunta ako dito sa rooftop. Nakilala ko nga po dito si Uncle Azva. Alam po ba ninyo, marami kaming napagkwentuhan!" Magiliw nitong wika."Let's go, baby." Hinawakan ko sa kamay ang anak ko at hinila siya papaalis. Pero bakit pa man kami makalabas sa pinto ay may kamay na pumigil sa amin. Pinikit ko ang mga mata ko at sinubukang kumalma. "I need an explanation." Seryosong wika niya. Dahan-dahan akong lumingon sa kanya at tinignan siya ng diretso sa mga mata niya. Pinanatili ko ang sarili ko na walang kahit ni anong bakas ng kaba. "What do you mean? What explanation?" His eyes shout angerness. Bawat t
Special Chapter #1Millianna Xixiazeth WilliamsMafia Boss #1: The Real Mafia Heiress---------------"Ang tanging kailangan nalang natin ngayon ay ang magpunta sa Xavier University para i-confirm na ang school nila ang magiging host by this year. Kaya anong oras tayo pwedeng magpunta ngayon araw, Pres?" Namira asked while looking at me curiously. Saglit akong huminga ng malalim bago siya sagutin. "By one in the afternoon. I need to go muna sa library to settle my siblings problem. Kita nalang tayo sa parking at 'yun sasakyan ko nalang ang gagamitin natin." I boredly replied.She just nodded her head then continue to do her works. Kasalukuyan kaming nasa office ng student council ngayon dahil sa mga papeles na kailangan naming tapusin. Bilang isang student president ay kailangan kong masiguro na magiging maayos ang lahat para sa upcoming festival week. Malaki nalang ang pasasalamat ko na hindi ang eskwelahan namin ang host ngayong taon kundi ang Xavier University. Pero bilang kami a
"I surrender!" David said exhaustedly while sitting in a single couch. Mabigat din ang paghinga niya dahil siguro sa sobrang pagod. "I won't live if I stay here longer! Manang-mana sila sa tatay nila!" I laughed. "Come on, David. Just play a little bit with them. Ngayon ka nalang nila ulit nakasama 'tas ganyan ka pa." Pagkukunsensya ko sa kanya. Umangat ang ulo niya at tinignan ako na para bang isang kaaway. "That three mini version of him will be the death of me!" Pagrereklamo niya. "They just miss you." Nakangising sagot ko. He just looked at me annoyingly. "Just give me a piece of time. I wanna peace at this moment, please!" He pleaded. I just shrugged my shoulder. "If you say so, but I think your wish will not be commanded." Nakangiwing ani ko habang nakatingin ngayon sa tatlong maliliit na nakangisi nakatayo sa likuran kung saan nakaupo si David. "Alis muna ako, ikaw muna ang bahala sakanila. See you later, guys!" Mahina akong napahagikgik. Bago ako nakalabas ay narinig ko
Alana Amoire's Point of View Nang pagkatapos niyang sabihin ang salitang iyon ay hindi agad ako nakakibo. Parang pinupunit ang puso ko. Diba iyon naman ang gusto mo Alana? Ang palayain ka niya at layuan ka? Pero bakit parang hindi ako masaya? Napayuko nalang ako at iniwas ang tingin sakanya. Ayaw kong makita niya akong mahina sa pangalawang pagkakataon. Ang tanging nagawa ko nalang ay ang tumango "Thank you for letting me go." Naging basag ang boses ko habang nagsasalita. Tumingin ako kay sakanya at ngumiti ng pilit. "Salamat at humihingi din ako ng tawad sa nagawa ng mga magulang ko." Ang sakit lang na marinig ang mga salitang iyon sa pangalawang pagkakataon. Akala ko magiging masaya ako sa oras na palayain at tigilan niya ako. Pero bakit kung kailan sumuko na siya ay doon ko pa narealized na hindi ko pa din pala kaya na iwan siya. Bakit kahit nasaktan na ako ay paulit-ulit pa din ako bumabalik sa kanya?I wiped my tears. "Azva, can I ask for the last time?" I asked while looki
Alana Amoire's Point of View "Mommy!" Mixi shouted when she saw me. Dali-dali siyang kumalas sa pagkakayakap sa daddy niya at tumakbo sa gawi ko. "Mommy, I miss you!" Binuhat ko ang anak ko sabay yakap ng mahigpit. Mariing akong napapikit dahil sa sobrang pagkamiss ko sakanya. Halos mamatay ako sa sobrang pag-aalala sa anak ko."I miss you too, my baby girl." I responded. Ilang minuto kaming nagkayakapan bago kusang kumalas ang anak ko sa bisig ko. Pagkatapos ay agad siyang bumalik sa daddy niya. Kaya naman binuhat din siya ni Azva. Halos manubig ang mata ko sa nakikita kong tagpo nilang mag-ama. Si Mixi na masayang nakayakap sa bisit ng kanyang ama. Habang si Azva na ay may ngiti din sa kanyang mga labi. "Alana," Natuon ang atensyon ko kay David ng lumapit siya sa'kin. Isang tipid na ngiti ang iginawad niya. "Kamusta ka na?" He asked. I took a deep breath. "Honestly, I'm not okay, David. Sa mga pangyayari, I think I need some space to think." I answered. Nang matapos dakpin
Third Person's Point of View "Ang kinikilala mong ama ngayon ay hindi mo tunay na ama." Seryosong wika ng ina ni Alana. "Habang ang totoo mo namang mga magulang ay matagal ng wala sa mundong ito." Halos lahat ay napasinghap sa mga sinabi ng ginang. Kahit si Alana ay gulat na gulat din sa mga nalaman. Habang si Azvameth naman ay tila natuod sa kanyang kinatatayuan. "Mommy, what are you talking about?" Pabulong na tanong ni Alana. Her mother smiled at her weakly. "I'm trying to correct my mistakes, sweety." Sagot nito. Muling lumingon ang ginang kay Azva. Hilam itong ngumiti at unti-unting pumatak ang mga luha. "Ayos lang kung kamuhian mo ako sa malalaman mo. Kahit papaano ay mababawasan ang bigat sa dibdib ko." "E-explain!" Mariing wika ni Azva. Malalim na huminga ang ginang bago muling nagsalita. "Matagal ng may gusto ang asawa ko sa nanay mo, Azva " panimula nito. "Pero kahit anong gawin ni Ali ay hindi siya magawang mahalin ni Ynna, bagkus ay mahal nito ang iyong ama na si Axe
Third Person's Point of View Hindi napigilan ni Azva ang mapangisi habang pinapanood ang ginagawa nila Ashton sa matandang ngayon ay namimilipit sa sakit. Ang makita ito sa ganoong sitwasyon ay tila isang masayang pangyayari sa mga oras na ito. Sa dami ng kasalanang ginawa nito ay madali lang na paghihiganti ang kamatayan. Kung kaya unti-untiin nila ang pagpaparusa dito hanggang sa ito na mismo ang humingi ng kamatayan niya. "Fuck! It's good to see this old man in this kind of situation." Narinig niyang wika ni Ashton pagkatapos ay muli itong sumuntok sa tiyan ng matanda. Sumuka ng dugo ito ngunit imbis na maawa ay tila wala lang sa kanya ito. "Tangnamo, Ashton, maghinay-hinay ka naman! Baka biglang mawalan ng hininga 'yan at hindi ako makabawi!" Sigaw ni Markheus.Ashton groaned. "Tangna mo din! Kulang pa nga yung ginawa ko sa kanya sa lahat ng ginawa niya sa'kin!""Tarantado! Ang sabi ko ay magdahan-dahan ka lang at baka hindi na ako makakabawi din!" Balik ni Markheus. Lumapit it
Ashton Sky's Point of View Kingina! Ngayon palang nararamdaman ko na yung galit ni Supremo sa matandang 'yun. Sa sobra ba namang bilis magpatakbo ng sasakyan, akala niya ay siya lang yung susugod. "Pakiramdaman ko wala tayong magiging silbi sa pagsugod na 'to." Banat ni Astrein. "Sinabi mo pa... Kita mo nga eh, nauna na sa atin." Napailing nalang ako sa mga sinabi nila. Kahit sino man na lalake kapag yung babaeng mahal niya ay nasa panganib ay walang kinikilala kahit demonyo. Ay mali, demonyo na pala yung makakaharap ni Supremo. Ang ipinagtataka ko ay kung demonyo yung matandang 'yun? Edi? May lahing demonyo din si Alana? Ano 'yun half angel? Half demon kaya? "Tangina mo, Ashton! Tignan mo yang dinadaanan mo! Wala na sa harapan natin si Supremo!" Sigaw ni Markheus.Tangina ng mga 'to! Ako na nga yung mabait na nagmamaneho, sila pa yung mga walang kwentang naisakay. Bwiset! Sana pala naiwan nalang ako at yumakap buong magdamag sa bebe ko. "Kamusta nga pala si David, Ash?" Tanon
Third Person's Point of View Napatiim-bagang na lang si Azva ng malaman niya ang ginawa ng matandang iyon kay Alana. Kung maaari lang na sumugod siya doon ay ginawa niya kahit mag-isa pa siya. Pero dahil na din sa sinabi ni David ay pinanghahawakan niya na hindi muling masasaktan si Alana. "Just calm yourself, man. Ako na ang bahala kay Alana dito, ang gawin ninyo ay maghanda." David said."Damn that old man. Sa oras na makita ko siya ay kahit mata niya ay mawawala sa mundong ito."Azva said, frustratedly. Azva heard a laugh from the other line. "What the fuck! Why are you laughing?" Nakakunot-noong tanong niya. "You're so hot, man." Nararamdaman ni Azva ang ngumingisi si David. "Chillax..." "The fuck! Are you gay, Davidson?"David just laughed harder. "I like you, papa azva." Pang-aasar nito.Kaagad na pinatay ni Azva ang linya at nakakunot na ibinagsak ang cellphone na hawak niya. In order to complete the plan. Kinailangan ni David na muling magkunwaring magbalik-loob kay Mr. H
Third Person's Point of View"Pinatunayan mo lang na hanggang ngayon ay wala ka pa ding kwentang ama, Ali!" Galit na wika ng ginang sa asawa nito. "Sarili mong anak nagawa mong gawin sa kanya iyon! Hindi paba sapat yung nakaraang ginawa mo? Winasak at ginawang mong miserable ang buhay niya noon!"Kahit anong gawing kapa ng ginang sa sarili niya ngayon ay hindi nito maipagkakaila ang labis na galit nito sa asawa. Nang makita niya ang anak ay labis ang pagkagulat ang naramdaman niya. Hindi niya lubos maisip na sa loob ng ilang taong hindi niya ito nakita ay bumalik sa kanila.Naisin man niyang lapitan ito ay hindi niya alam kung paano. May kung ano ang pumipigil sa kanya na lumapit sa kanyang anak. Labis ang takot niya dahil alam niya sa sarili ang mga nagawa niyang kasalanan sa anak."Siya ang gumawa ng desisyon! Mas ninais pa niyang kumampi at tulungan ang lalaking iyon kaysa sa ating kadugo niya." sagot nito.Pagak na natawa ang ginang. "Naririnig mo ba yang sarili mo? Hindi mo masis