Alana Amoire's Point of View"Ang kapal ng mukha niya! Sa oras na makita ko talaga ang lintek na lalaking iyon ay sasampalin ko siya!" Nanggigil na wika ni Syn.Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Azva kanina ay kaagad kaming bumalik ni Mixi. Saktong dumating din si Syn at nagkwento ako sa kung ano ang nangyari kanina. Kaya naman sobra ang galit ni Syn ngayon kay Azva."Hayaan na natin siya. Ang mahalaga ay hindi siya maghihinala tungkol kay Mixi." Ani ko."Sa susunod talaga na ako ang makakita sa kanya ay sisiguraduhin kong masasampal ko siya!"Natatawang tumingin ako sa kanya. "Talaga ba? Baka naman matigil ka kapag nakita mo siya. Dakilang malandi ka pa naman."Akma niya akong hahabalusin ng yumakap sa kanya si Mixi kaya napatigil ang kamay niya sa ere. Nakahiga kaming tatlo ngayon sa kama at nasa gitna namin si Mixi."Pasalamat ka at nandito ang anak mo kung hindi ay isasama kitang sasampalin kasama ng ex mong makulit!"KINABUKASAN ay nakita ko nalang na mag-isa nalang ako sa room. N
Alana Amoire's Point of View "I think I just fell in love with your words, Alana." Nakangiting wika ni Shera. "The pleasure is mine. Kung hindi dahil din sayo ay hindi ako makakapagsulat. Thank you for taking care of my daughter." Ani ko. Halos dalawang linggo ang lumipas mula ng manggaling kami sa Hawaii. Akala ko ay guguluhin pa ako ni Azva pero nagulat na lang ako ng wala na sila noong mismong araw na din na iyon. Kahit ang mga kaibigan niya ay bigla ding nawala. Kaya naman laking pasasalamat ko ng mga oras na iyon. Kaya ngayon ay naging maayos ang kinalabasan ng sinulat ko tungkol sa event. Habang naglilibot ng mga panahon na iyon ay sila Syn at Shera ang nagbantay sa anak ko. Sa tuwing pagbalik ko noon sa kwarto ay nadadatnan ko silang dalawa na masama ang tingin sa isa't isa pero ayaw nilang sabihin kung ano ba ang nangyayari. "How I wish I have a daughter like Mixi." Nagtatakang tumingin ako sa kanya. Nakangiti siya habang nakatingin kung saan. Kaya naman kumunot ang noo
Alana Amoire's Point of View Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang nasa harapan ko siya ngayon. Mariin ang mga tingin niya sa akin habang tahimik lang. Habang ako ay hindi makahakbang mula sa kinatatayuan ko. "How come?" I silently asked. "Long time no see my doll." Daddy King said, isang tipid na ngiti ang iginawad niya. "Is this true? Ikaw ba talaga yan, Daddy?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Daddy King nodded, "I am." My tears fell while looking at him. I silently thankfully right now. Nakita ko na ang isa sa mga taong naging malapit sa akin simula ng bata pa ako. "Iniwan mo ako, Daddy. Iniwan mo ako sa puder nila. Diba sabi mo noon isasama mo ako? Pero bakit bigla ka nalang nawala?" Umiiyak kong ani. Bunsong kapatid siya ng tunay kong ama. Siya yung totoong nag-alaga sa akin noong panahong kailangan ko ng kalinga ng magulang. Siya ang nagtatanggol sa akin kapag sinasaktan ako noon ng tunay kong ama. "Bakit ngayon lang kita ulit nakita. Bakit ngayon lang ikaw
Alana Amoire's Point of View It's been three days since the last time I talked with Daddy King. Noong araw na iyon kung saan inaya niya akong bumalik sa Pilipinas. Pero hanggang ngayon ay wala pa din akong sagot sa mga sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Nagdadalawang-isip ako sa mga sinabi niya. Biglang tumunog ang cellphone ko. Kumunot ako ng makita kung sino iyon. "They already knew, Alana. Alam na nila kung na saan ka. Kaya hanggang sa abot ng makakaya mo ay lumayo ka na ngayon na. Ngayon mismo ipinadala ni Tito ang mga tauhan nya para puntahan ka!" Nabitawan ko ang cellphone na hawak ng marinig ko ang sinabi ni Harm. Halos matulos ako sa kinauupuan ko sa sobrang pagkabigla. "Damn it! Get out now, Alana. Hide as fast as you can. "Nang sabihin niya iyon ay kaagad na pumasok sa isip ko ang anak ko. Hindi pwede! Hindi pwede malaman nila ang tungkol sa anak ko. Mamatay muna ako bago iyon mangyari. Hindi ako nagkaasya pa ng oras. Dali-dali kong tinakbo ang papa
Third Person's Point of View "What do you think you're doing, Azvameth!" Mariing tanong ni King na ama-amahan ni Alana. "Bakit mo sapilitang dinala ang anak ko sa islang ito! Ang usapan natin ay hindi natin siya pipilitin." "I never force her. She came here peacefully here." Malamig na sagot nito. King gritted his teeth. "You took her here without her consciousness." Kahit pa alam niyang kakampi ang binata ay hindi maiwasan ng ginong na magalit sa dito. Hindi niya gusto ang ginawa nito. "It's already done." Pagak na natawa ang ginoo. "Kung hindi lang dahil sa kaligtasan ni Alana ay hindi ako papayag na lumapit ka sa kanya." Seryosong aniya. Azvameth looked at him. "With or without you. I can get her again in my arms." "Don't full of yourself, young man. Alam nating pareho kung gaano kagalit sayo si Alana. Kahit pa malaman niya ang totoo ay hindi magbabago ang ginawa mong sakit sa puso niya." "Don't try to provoke me, Old man. I'll just considerate you because you took care of
Third Person's Point of View "You're lying, Azva. You're a lier!" Mariing wika ni Alana. "Sarili mong anak, itatanggi mo!" Hindi lubos maisip ni Alana na kayang sabihin ni Azva ang ganoong mga salita. "Believe it or not. I'm telling the truth, I'm stating the fact." Malungkot nitong sagot. "Hindi ko sasabihin sayo ito para lang balikan mo ako. Kung hindi para sabihin sayo na hindi kita niloko. Mali ang lahat ng nalaman natin. Kahit ako ay nalinlang din." Kumunot ang noo niya. "Anong ibig mong sabihin?" "Walang nangyari sa aming dalawa ni Kyla. I'm not the one who got her pregnant." Sambit nito. "Kung sinasabi mo lang ito para paikutin ako ay huwag mo ng ituloy. Alam nating dalawa na ikaw ang ama ni Alva. Diba ikaw mismo ang nagsabi sa akin noon? Ikaw mismo ang nagsabi na anak mo ang dinadala ni Kyla. Kaya paanong hindi ikaw ama at mas lalong walang nangyari sainyo!" Kusang bumabalik sa mga alaala ni Alana ang bawat detalyeng nangyari noon. Kung paano nito mas pinili ang respons
Alana Amoire's Point of View Habang nakaupo sa buhanginan ay nakatulala ako habang nakatingin sa malawak na karagatan. Hanggang ngayon ay hindi ko pa din lubos maisip ang katotohanang nalaman ko. Halos kainin ko ng sobrang hiya at sakit ngayon. Napahikbi nalang ako. "I'm sorry... I'm sorry... I'm sorry." Paulit-ulit kong paghingi ng tawad. Kung sana pwede kong ibalik ang nakaraan ay gagawin ko. Sana, sana kung hindi nangyari iyon ay baka maayos ang lahat. Sana, panay sana nalang. "Are you alright?" Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa kung sino man iyon. Nakatulala ako habang nakatingin kay David. Umupo siya sa tabi ko at ngumiti sa akin. "Bakit umiiyak ka at nag-iisa lang dito?" Tanong niya. Hindi ako sumagot. Nakatingin lang ako sa kanya kaya naman napatawa nalang siya. "I guess you already knew the truth, right?" I just nodded. "I know what you feel right now." Lumungkot ang boses niya. "Malaki din ang pagsisisi ko. Alam mo ba iyon? I wasn't there when she needed me. Inst
Alana Amoire's Point of View"Anong pinagsasabi mo! I'm not your fucking wife!" Sigaw ko habang hindi makapaniwala sa mga sinabi niya. "Pwede ba, huwag mo akong paglaruan!"Pulang-pula ang mukha ko ngayon dahil sa sobrang galit."I'm telling the truth." He said, he stared at me directly in my eyes. "We're married.""Wala akong natatandaang pinirmahan ko. Kaya pwede ba huwag kang magsinungaling!" I shouted.Kung sa akala niya ay maloloko niya ako pwes hindi ako papayag."The day before you left the island. I requested a signature from you. Don't you remember?"I almost lost my balance. Bigla kong naalala ang tungkol sa pangyayaring iyon. Sinabi niyang para sa mga dokumento ni Alva iyon. Ang katangahan ko ay hindi ko binasa dahil may tiwala ako na kay Alva talaga ang mga iyon."Asshole!" I furiously shouted.Azva smirked, "I guess you already remembered. That's give a rights to be jealous. Seeing you with another man is like an hell. Kaya sa oras na makita ko pang may kasama kang ibang