Third Person's Point of View "You're lying, Azva. You're a lier!" Mariing wika ni Alana. "Sarili mong anak, itatanggi mo!" Hindi lubos maisip ni Alana na kayang sabihin ni Azva ang ganoong mga salita. "Believe it or not. I'm telling the truth, I'm stating the fact." Malungkot nitong sagot. "Hindi ko sasabihin sayo ito para lang balikan mo ako. Kung hindi para sabihin sayo na hindi kita niloko. Mali ang lahat ng nalaman natin. Kahit ako ay nalinlang din." Kumunot ang noo niya. "Anong ibig mong sabihin?" "Walang nangyari sa aming dalawa ni Kyla. I'm not the one who got her pregnant." Sambit nito. "Kung sinasabi mo lang ito para paikutin ako ay huwag mo ng ituloy. Alam nating dalawa na ikaw ang ama ni Alva. Diba ikaw mismo ang nagsabi sa akin noon? Ikaw mismo ang nagsabi na anak mo ang dinadala ni Kyla. Kaya paanong hindi ikaw ama at mas lalong walang nangyari sainyo!" Kusang bumabalik sa mga alaala ni Alana ang bawat detalyeng nangyari noon. Kung paano nito mas pinili ang respons
Alana Amoire's Point of View Habang nakaupo sa buhanginan ay nakatulala ako habang nakatingin sa malawak na karagatan. Hanggang ngayon ay hindi ko pa din lubos maisip ang katotohanang nalaman ko. Halos kainin ko ng sobrang hiya at sakit ngayon. Napahikbi nalang ako. "I'm sorry... I'm sorry... I'm sorry." Paulit-ulit kong paghingi ng tawad. Kung sana pwede kong ibalik ang nakaraan ay gagawin ko. Sana, sana kung hindi nangyari iyon ay baka maayos ang lahat. Sana, panay sana nalang. "Are you alright?" Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa kung sino man iyon. Nakatulala ako habang nakatingin kay David. Umupo siya sa tabi ko at ngumiti sa akin. "Bakit umiiyak ka at nag-iisa lang dito?" Tanong niya. Hindi ako sumagot. Nakatingin lang ako sa kanya kaya naman napatawa nalang siya. "I guess you already knew the truth, right?" I just nodded. "I know what you feel right now." Lumungkot ang boses niya. "Malaki din ang pagsisisi ko. Alam mo ba iyon? I wasn't there when she needed me. Inst
Alana Amoire's Point of View"Anong pinagsasabi mo! I'm not your fucking wife!" Sigaw ko habang hindi makapaniwala sa mga sinabi niya. "Pwede ba, huwag mo akong paglaruan!"Pulang-pula ang mukha ko ngayon dahil sa sobrang galit."I'm telling the truth." He said, he stared at me directly in my eyes. "We're married.""Wala akong natatandaang pinirmahan ko. Kaya pwede ba huwag kang magsinungaling!" I shouted.Kung sa akala niya ay maloloko niya ako pwes hindi ako papayag."The day before you left the island. I requested a signature from you. Don't you remember?"I almost lost my balance. Bigla kong naalala ang tungkol sa pangyayaring iyon. Sinabi niyang para sa mga dokumento ni Alva iyon. Ang katangahan ko ay hindi ko binasa dahil may tiwala ako na kay Alva talaga ang mga iyon."Asshole!" I furiously shouted.Azva smirked, "I guess you already remembered. That's give a rights to be jealous. Seeing you with another man is like an hell. Kaya sa oras na makita ko pang may kasama kang ibang
Third Person's Point of ViewMahigpit na niyakap ni Alana ang anak bago tumayo mula sa kinahihigaan nito. Hindi niya mapigilan ang pagluha habang nakatingin kay Mixi na natutulog ng mahimbing. Kung maaari lang sana niyang isama ito ay ginawa niya ngunit hindi pwede at delikado.Ngayon ang simula ng plano nila kasama ang SDS. Kailangan niyang bumalik sa puder ng pamilya niya upang malaman ang mga hakbang ng mga ito."I'm gonna miss you, my baby." She whispered and kissed her daughter on her forehead. "I'll see you soon after this."Alam niyang iiyak ito sa oras na malaman niyang umalis na siya. Kahit ganoon ay kampante syang umalis dahil nandyan si Azva na makakasama nito."What if she don't want me. Is she mad at me?" Paulit-ulit na tanong ni Azva habang nakatingin kay Mixi na naglalaro kasama ni Alva. "Fuck! Why I'm scared on my own child."Kahit awkward pa rin sa pagitan nilang dalawa ay hindi mapigilan ni Alana ang tumawa. Malalim na buntong hininga si Azva bago tumingin sa kanya.
Alana Amoire's Point of View Isa sa pinakamasakit para sa akin ang pangyayaring iyon. Imbis na masayang pagdalaw ang gagawin ko ay dadalaw ako para magluksa. Pero mas masakit na huli na ang lahat para sa amin dalawa ni Kyla dahil sa mga panahong akala namin ay kasalanan. Hindi ko napigilan ang pagpatak ng luha ko habang hinahaplos ang lapida kung saan nakasulat ang pangalan ni Kyla. "Patawad kung nahuli." Humihikbing ani ko. "Patawad kung ngayon lang ako nagpakita sayo. Ang pinakamasakit ay nagkita tayo pero nasa kabilang buhay ka na."Kung sana pwede lang na maibalik ang buhay niya ay gagawin ko. Marami akong gustong ihingi ng tawad sa kanya. Noong mga panahong mas pinili kong piliin ang galit sa puso ko kaysa sa kanya. Mga panahong dapat nag-usap kami pero mas pinili kong itaboy siya.I closed my eyes. "Kung sana... Kung sana naging bukas ang isipan ko noon. Kung sana tinanggap ko ang paliwanag mo. Baka sakaling... Baka sakaling magbago ang lahat." I whispered. "Kung pwede ko lang
Alana Amoire's Point of View "Where have you been, Alana?" Tumingin ako sa ama ko na ngayon ay seryosong nakatingin sa akin. Nararamdaman ko ang pag-uusisa niya sa bawat kilos na ginagawa ko. Habang ang ina ko naman ay nakatingin sa akin habang umiiyak. Pero kahit anong kapa ko sa puso at utak ko ay hindi man lang sumagi sa akin ang mga reaksyon nila. "Bakit ngayon ka lang nagpakita, anak?" Tanong ni Mommy. Kaunti nalang ay gusto ko ng masuka sa mga sinasabi nila. Akala mo mga santo sila na para bang walang ginawa. Kung siguro ako pa ang dating Alana ay baka nagpauto ako sa mga sinasabi nila. "Sa lahat ng nangyari sa akin? Kailangan kong lumayo muna sa lahat." Ani ko at tumingin sa kanila na para bang hindi ko alam ang lahat. "Masakit po para sa akin ang lumayo pero kailangan." Nang tumingin ako sa kanila ay hindi sila makatingin sa akin ng diretso. Lihim na napatiim-bagang ako dahil sa labis na galit. Ngayon palang ay napatunayan nilang may kinalaman nga sila. "I'm sorry kung
Third Person's Point of View"Pinatunayan mo lang na hanggang ngayon ay wala ka pa ding kwentang ama, Ali!" Galit na wika ng ginang sa asawa nito. "Sarili mong anak nagawa mong gawin sa kanya iyon! Hindi paba sapat yung nakaraang ginawa mo? Winasak at ginawang mong miserable ang buhay niya noon!"Kahit anong gawing kapa ng ginang sa sarili niya ngayon ay hindi nito maipagkakaila ang labis na galit nito sa asawa. Nang makita niya ang anak ay labis ang pagkagulat ang naramdaman niya. Hindi niya lubos maisip na sa loob ng ilang taong hindi niya ito nakita ay bumalik sa kanila.Naisin man niyang lapitan ito ay hindi niya alam kung paano. May kung ano ang pumipigil sa kanya na lumapit sa kanyang anak. Labis ang takot niya dahil alam niya sa sarili ang mga nagawa niyang kasalanan sa anak."Siya ang gumawa ng desisyon! Mas ninais pa niyang kumampi at tulungan ang lalaking iyon kaysa sa ating kadugo niya." sagot nito.Pagak na natawa ang ginang. "Naririnig mo ba yang sarili mo? Hindi mo masis
Third Person's Point of View Napatiim-bagang na lang si Azva ng malaman niya ang ginawa ng matandang iyon kay Alana. Kung maaari lang na sumugod siya doon ay ginawa niya kahit mag-isa pa siya. Pero dahil na din sa sinabi ni David ay pinanghahawakan niya na hindi muling masasaktan si Alana. "Just calm yourself, man. Ako na ang bahala kay Alana dito, ang gawin ninyo ay maghanda." David said."Damn that old man. Sa oras na makita ko siya ay kahit mata niya ay mawawala sa mundong ito."Azva said, frustratedly. Azva heard a laugh from the other line. "What the fuck! Why are you laughing?" Nakakunot-noong tanong niya. "You're so hot, man." Nararamdaman ni Azva ang ngumingisi si David. "Chillax..." "The fuck! Are you gay, Davidson?"David just laughed harder. "I like you, papa azva." Pang-aasar nito.Kaagad na pinatay ni Azva ang linya at nakakunot na ibinagsak ang cellphone na hawak niya. In order to complete the plan. Kinailangan ni David na muling magkunwaring magbalik-loob kay Mr. H