Alana Amoire's Point of View It's been three days since the last time I talked with Daddy King. Noong araw na iyon kung saan inaya niya akong bumalik sa Pilipinas. Pero hanggang ngayon ay wala pa din akong sagot sa mga sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Nagdadalawang-isip ako sa mga sinabi niya. Biglang tumunog ang cellphone ko. Kumunot ako ng makita kung sino iyon. "They already knew, Alana. Alam na nila kung na saan ka. Kaya hanggang sa abot ng makakaya mo ay lumayo ka na ngayon na. Ngayon mismo ipinadala ni Tito ang mga tauhan nya para puntahan ka!" Nabitawan ko ang cellphone na hawak ng marinig ko ang sinabi ni Harm. Halos matulos ako sa kinauupuan ko sa sobrang pagkabigla. "Damn it! Get out now, Alana. Hide as fast as you can. "Nang sabihin niya iyon ay kaagad na pumasok sa isip ko ang anak ko. Hindi pwede! Hindi pwede malaman nila ang tungkol sa anak ko. Mamatay muna ako bago iyon mangyari. Hindi ako nagkaasya pa ng oras. Dali-dali kong tinakbo ang papa
Third Person's Point of View "What do you think you're doing, Azvameth!" Mariing tanong ni King na ama-amahan ni Alana. "Bakit mo sapilitang dinala ang anak ko sa islang ito! Ang usapan natin ay hindi natin siya pipilitin." "I never force her. She came here peacefully here." Malamig na sagot nito. King gritted his teeth. "You took her here without her consciousness." Kahit pa alam niyang kakampi ang binata ay hindi maiwasan ng ginong na magalit sa dito. Hindi niya gusto ang ginawa nito. "It's already done." Pagak na natawa ang ginoo. "Kung hindi lang dahil sa kaligtasan ni Alana ay hindi ako papayag na lumapit ka sa kanya." Seryosong aniya. Azvameth looked at him. "With or without you. I can get her again in my arms." "Don't full of yourself, young man. Alam nating pareho kung gaano kagalit sayo si Alana. Kahit pa malaman niya ang totoo ay hindi magbabago ang ginawa mong sakit sa puso niya." "Don't try to provoke me, Old man. I'll just considerate you because you took care of
Third Person's Point of View "You're lying, Azva. You're a lier!" Mariing wika ni Alana. "Sarili mong anak, itatanggi mo!" Hindi lubos maisip ni Alana na kayang sabihin ni Azva ang ganoong mga salita. "Believe it or not. I'm telling the truth, I'm stating the fact." Malungkot nitong sagot. "Hindi ko sasabihin sayo ito para lang balikan mo ako. Kung hindi para sabihin sayo na hindi kita niloko. Mali ang lahat ng nalaman natin. Kahit ako ay nalinlang din." Kumunot ang noo niya. "Anong ibig mong sabihin?" "Walang nangyari sa aming dalawa ni Kyla. I'm not the one who got her pregnant." Sambit nito. "Kung sinasabi mo lang ito para paikutin ako ay huwag mo ng ituloy. Alam nating dalawa na ikaw ang ama ni Alva. Diba ikaw mismo ang nagsabi sa akin noon? Ikaw mismo ang nagsabi na anak mo ang dinadala ni Kyla. Kaya paanong hindi ikaw ama at mas lalong walang nangyari sainyo!" Kusang bumabalik sa mga alaala ni Alana ang bawat detalyeng nangyari noon. Kung paano nito mas pinili ang respons
Alana Amoire's Point of View Habang nakaupo sa buhanginan ay nakatulala ako habang nakatingin sa malawak na karagatan. Hanggang ngayon ay hindi ko pa din lubos maisip ang katotohanang nalaman ko. Halos kainin ko ng sobrang hiya at sakit ngayon. Napahikbi nalang ako. "I'm sorry... I'm sorry... I'm sorry." Paulit-ulit kong paghingi ng tawad. Kung sana pwede kong ibalik ang nakaraan ay gagawin ko. Sana, sana kung hindi nangyari iyon ay baka maayos ang lahat. Sana, panay sana nalang. "Are you alright?" Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa kung sino man iyon. Nakatulala ako habang nakatingin kay David. Umupo siya sa tabi ko at ngumiti sa akin. "Bakit umiiyak ka at nag-iisa lang dito?" Tanong niya. Hindi ako sumagot. Nakatingin lang ako sa kanya kaya naman napatawa nalang siya. "I guess you already knew the truth, right?" I just nodded. "I know what you feel right now." Lumungkot ang boses niya. "Malaki din ang pagsisisi ko. Alam mo ba iyon? I wasn't there when she needed me. Inst
Alana Amoire's Point of View"Anong pinagsasabi mo! I'm not your fucking wife!" Sigaw ko habang hindi makapaniwala sa mga sinabi niya. "Pwede ba, huwag mo akong paglaruan!"Pulang-pula ang mukha ko ngayon dahil sa sobrang galit."I'm telling the truth." He said, he stared at me directly in my eyes. "We're married.""Wala akong natatandaang pinirmahan ko. Kaya pwede ba huwag kang magsinungaling!" I shouted.Kung sa akala niya ay maloloko niya ako pwes hindi ako papayag."The day before you left the island. I requested a signature from you. Don't you remember?"I almost lost my balance. Bigla kong naalala ang tungkol sa pangyayaring iyon. Sinabi niyang para sa mga dokumento ni Alva iyon. Ang katangahan ko ay hindi ko binasa dahil may tiwala ako na kay Alva talaga ang mga iyon."Asshole!" I furiously shouted.Azva smirked, "I guess you already remembered. That's give a rights to be jealous. Seeing you with another man is like an hell. Kaya sa oras na makita ko pang may kasama kang ibang
Third Person's Point of ViewMahigpit na niyakap ni Alana ang anak bago tumayo mula sa kinahihigaan nito. Hindi niya mapigilan ang pagluha habang nakatingin kay Mixi na natutulog ng mahimbing. Kung maaari lang sana niyang isama ito ay ginawa niya ngunit hindi pwede at delikado.Ngayon ang simula ng plano nila kasama ang SDS. Kailangan niyang bumalik sa puder ng pamilya niya upang malaman ang mga hakbang ng mga ito."I'm gonna miss you, my baby." She whispered and kissed her daughter on her forehead. "I'll see you soon after this."Alam niyang iiyak ito sa oras na malaman niyang umalis na siya. Kahit ganoon ay kampante syang umalis dahil nandyan si Azva na makakasama nito."What if she don't want me. Is she mad at me?" Paulit-ulit na tanong ni Azva habang nakatingin kay Mixi na naglalaro kasama ni Alva. "Fuck! Why I'm scared on my own child."Kahit awkward pa rin sa pagitan nilang dalawa ay hindi mapigilan ni Alana ang tumawa. Malalim na buntong hininga si Azva bago tumingin sa kanya.
Alana Amoire's Point of View Isa sa pinakamasakit para sa akin ang pangyayaring iyon. Imbis na masayang pagdalaw ang gagawin ko ay dadalaw ako para magluksa. Pero mas masakit na huli na ang lahat para sa amin dalawa ni Kyla dahil sa mga panahong akala namin ay kasalanan. Hindi ko napigilan ang pagpatak ng luha ko habang hinahaplos ang lapida kung saan nakasulat ang pangalan ni Kyla. "Patawad kung nahuli." Humihikbing ani ko. "Patawad kung ngayon lang ako nagpakita sayo. Ang pinakamasakit ay nagkita tayo pero nasa kabilang buhay ka na."Kung sana pwede lang na maibalik ang buhay niya ay gagawin ko. Marami akong gustong ihingi ng tawad sa kanya. Noong mga panahong mas pinili kong piliin ang galit sa puso ko kaysa sa kanya. Mga panahong dapat nag-usap kami pero mas pinili kong itaboy siya.I closed my eyes. "Kung sana... Kung sana naging bukas ang isipan ko noon. Kung sana tinanggap ko ang paliwanag mo. Baka sakaling... Baka sakaling magbago ang lahat." I whispered. "Kung pwede ko lang
Alana Amoire's Point of View "Where have you been, Alana?" Tumingin ako sa ama ko na ngayon ay seryosong nakatingin sa akin. Nararamdaman ko ang pag-uusisa niya sa bawat kilos na ginagawa ko. Habang ang ina ko naman ay nakatingin sa akin habang umiiyak. Pero kahit anong kapa ko sa puso at utak ko ay hindi man lang sumagi sa akin ang mga reaksyon nila. "Bakit ngayon ka lang nagpakita, anak?" Tanong ni Mommy. Kaunti nalang ay gusto ko ng masuka sa mga sinasabi nila. Akala mo mga santo sila na para bang walang ginawa. Kung siguro ako pa ang dating Alana ay baka nagpauto ako sa mga sinasabi nila. "Sa lahat ng nangyari sa akin? Kailangan kong lumayo muna sa lahat." Ani ko at tumingin sa kanila na para bang hindi ko alam ang lahat. "Masakit po para sa akin ang lumayo pero kailangan." Nang tumingin ako sa kanila ay hindi sila makatingin sa akin ng diretso. Lihim na napatiim-bagang ako dahil sa labis na galit. Ngayon palang ay napatunayan nilang may kinalaman nga sila. "I'm sorry kung