Share

Chapter 39

Allison POV

"H-hindi t-totoo 'to," nanginginig na bulong ko.

Napuno ng luha ang mga mata ko at nanghihinang napahawak sa posteng nasa tabi ko upang makakuha ng balanse. Balangkong napatitig ako sa bahay namin na hindi kalayuan sa kinatatayuan ko. Natatanaw ko ang bukas na pinto at puting ilaw na nanggagaling sa loob.

Nagkakamali lang ako.

Hindi ito totoo.

Buhay ang mama ko!

Pakiramdam ko ay dinudurog ako. Hindi ako makahinga. Pinahid ko ang mga luha sa pisngi ko at parang batang naupo sa gilid ng poste. Umiiyak akong sumubsob sa tuhod ko. 

Hindi ko magawang tumitig ng matagal sa bahay namin dahil kinakabahan ako. Mas lalong hindi ko kakayanin ang pumunta roon. Nakakatakot. Hindi ko matatanggap kung ano man ang madadatnan ko.

Wala pa mang kumpirmasyon ay hindi ko mapigilan ang paglabas ng emosyon ko. Madaling araw na no'ng makarating ako rito. Nahirapan pa akong makahanap ng masasakyang bus kanina pau

Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status