Share

Chapter 41

Allison POV

Naramdaman ko ang pagsunod sa akin ni Jazzer pero hindi ako lumingon. Nadaanan ko rin ang nag-aalalang mukha ng mga kaibigan ko. 

Hindi matigil sa pag-agos ang luha ko habang tumatakbo. Gusto kong makalayo.

Selfish ba talaga ako?

Hindi pagiging makasarili ang ginawa ko! Ginawa ko lang kung ano ang tama. Wala silang karapatan!

Tumigil ako sa ilalim ng malaking puno na nadaanan ko at naupo roon. Tahimik kong isinubsob ang mukha ko sa tuhod ko. Hindi ako nagsalita. Tinanggal ko lahat ng mga bagay na nasa utak ko at ipinikit ang mga mata. Dinama ko ang sariwang hangin na dumadapo sa balat ko nang sa gano'n ay kumalma ang sarili ko.

"Pst, ate." May kumuwit sa akin.

Napaangat ako ng tingin at bumungad sa akin ang isang bata. May inilahad siyang puting panyo. Kumunot ang noo ko sa pagtataka.

"Sino ka?" 

Napalabi siya. "May nagpapabigay lang po. Huwag ka na raw pong umiyak," sagot niya.

Tin

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status