Allison’s POV
Stop thinking negative, Allison!
Tumalikod ako kina Jazzer at mabilis naglakad palabas.
No.
I still want to try it. Kung ikasisira iyon ng relasyon nila ay labas na ako, hindi ako ang may kasalanan noon kung sakali. Si Jazzer pa rin ang magdedesisyon at hindi ako.
It’s either now, or never.
Sa ngayon ay mas matimbang sa akin ang batang dinadala ko. I want to be selfish for now. Kailangan kong mamili. Si Trisha na mawawalan ng boyfriend, o ang anak ko na mawawalan ng kinikilalang ama.
Of course, I’ll chose my baby.
May nakita akong puno hindi kalayuan sa hospital kaya naglakad ako patungo roon at sumandal. Dumungaw ako sa cellphone ko. Mapait akong napangiti nang makita ang text sa akin ni Jazzer. He told me that he will be late in few minutes. He didn’t even tell
Hi!!! After months, nakapag-update na rin hahahaha! If someone is reading my story until now, thank you so much, and pati sa patience mo sa paghihintay. Love you<3
Allison's POV "Is this yours?" I was just staring at Russel and couldn't say anything. Nakataas ang isang kilay niya sa akin at bakas ang pagkatuwa lalo na nang makita ang naging reaksiyon ko. I tried to open my mouth pero walang salita ang lumalabas sa bibig ko. "Bestfriend, I'm asking you," kunwaring naiinip na sabi niya. Napalunok ako, huminga ng malalim at mariing ipinikit ang mga mata para pakalmahin ang sarili. Ilang segundo akong tahimik bago marahas na humakbang palapit kay Russel. Hindi niya inaasahan iyon kaya madali kong naagaw sa kaniya ang pregnancy test ko sa kamay niya. I glared at him. "Where did you get this?!" pasinghal na tanong ko. He scoffed, jokingly. "Miss Reinhard, if you doesn't want everyone to know about that, please keep it properly." Marahan siyang naglakad palapit sa isang table. Naupo siya roon
Allison's POV "Kuya, sa tabi na lang," utos ko sa driver na agad namang sumunod. Sinulyapan ko si Russel sa backseat at nakitang bumababa na siya ng sasakyan. Hinintay ko siyang pagbuksan ako bago kami sabay na naglakad papasok. Since, he is my assistant, siya ang isinama ko sa bahay nina Jazzer para magdala ng gamit ko. Simple celebration lang naman daw ito, ang alam ko ay kakain lang kami ng lunch. Hindi ko na tinanggihan dahil baka isang oras lang din ako rito. May importante pa akong pupuntahan mamaya pagkatapos. Pagpasok namin sa loob ay sinalubong ako ni Kaye Ann at mahigpit na niyakap. Inirapan ko siya at iginala ang paningin sa paligid. Bilang lamang pala kaming nandito. Jazzer's family, Kaye Ann's and Chloe's. Nakita ko rin si Trisha na simula pagpasok ko ay hindi na maipinta ang mukha, katabi siya ni Jazzer na tahimik na nakaupo. Hindi ko sila sinulyapan at in
Allison's POV"Russel, you can go to your condo now. Marunong ka bang bumiyahe?" tanong ko kay Russel nang makalabas kami sa bahay nina Jazzer. Pasakay na sana siya sa backseat pero agad ko siya pinigilan."Huh? Where are you going?" takang tanong niya. "Bring me with you. He groaned. "You are pregnant—""Shhh!" Natataranta kong tinampal ang bibig niya at nagpalinga-linga sa paligid dahil sa takot na may makarinig sa kaniya."Ang sakit naman!" reklamo niya."Magdahan-dahan ka kasi! He doesn't have to know!""Sino?"Napalunok ako. "Stop asking, will you? Umuwi ka na!""I'll come with you, baka—""I am with my driver!""But—""Gusto mo bang mamuti ang mga mata ni Brielle kahihintay sa 'yo ro'n? I told her to go to my condo na katabi lang ng condo mo," putol ko sa kaniya, tinaasan siya ng kilay. "My condo is locked. At maghihintay siya sa labas. Pumunta ka na roon para kunwari, ak
Allison's POV I looked at the mirror as I stared at my face. I just wore a long sleeve dress with a flat black shoes. Simula nang malaman ko na nagdadalang tao ako, iniwasan ko na ang pagsusuot ng damit na dati ay komportable ako. Just like sleeveless and stilletos. Dinampot ko ang cellphone ko at tiningnan ang text ng isang taong hindi ko inaasahan na makikipagkita sa akin. I read her message as I sighed when Iound out that she's asking me to meet her. "Not in other place, go to our house. The guards will guide you," I replied. "Your house is too far!" "And you want me to go in your province, instead? If you want to talk to me, make an effort at least." Nakasalubong si daddy nang bumaba ako sa sala. Paalis ito at mukhang marami ring aasikasuhin dahil sa pagmamadali. Tinanong niya lang sa akin ang tungkol kay Mateo kaya sinabi kong
Allison's POVNapatigil ako sa paglalakad, hindi inaasahang sisiputin pa rin ako ni Jazzer bagaman late na ng ilang oras.I scoffed at my self and immediately turned to face him. He was looking at with his serious eyes. Hindi na ako nakapagpigil pa at mabilis ko siyang niyakap."You came," natatawang sabi ko. "I'm sorry for inconvenience, sana pala, sa tawag na lang kita kinausap. This would be fast." Humiwalay ako sa kaniyaBumuka ang bibig niya na parang may gustong sabihin pero hindi niya maituloy. "I—""No need, Jazzer," pigil ko sa kaniya. "Thank you for showing up. Uh... I want to bid a goodbye. This is my last day here so it should be in person. I want to have a break in Japan. Ito na rin ang huling araw na guguluhin kita. Pasensya na." Natawa ako pero may luhang kumakawala sa mga mata ko.I love him. My baby deserves to have him. His father. But
Allison POV “Hala, bakit mo naman sinapak?” gulat na tanong ko sa kaibigan kong si Cassandra. Tinakpan niya agad ang aking bibig at mabilis na hinila papunta sa likod ng malaking puno. Sinenyasan niya akong manahimik. “Ang arte niya kasi, e!” inis na bulong niya. Napasimangot ako. Hindi na talaga ako nagugulat sa tuwing makikita kong puro pasa ang kaniyang mukha. Napaka basagulera niya palagi!Stress ka na nga sa school, dumagdag pa ang kaibigan mo. “Umuwi na nga tayo. Baka hinahanap na rin ako ni Mama.” Ngumuso ako at pabirong inirapan siya. “Okay!"Tahimik lang kaming naglakad papunta sa sakayan. Masakit na sa balat ang araw dahil mag-aalas dose na ng tanghali. Ramdam ko na rin ang gutom. Alas singko pa lamang kasi ay narito na kami. Ang aga niya akong binulabog. “Sis, may nag-text yata sa ’yo,” bulong bigla sa akin ni Cassandra. Napatigil tuloy ako sa paglalakad at pumihit paharap sa kaniya. Tumutun
Allison POVKung ang kapalit ng pagmamahal ay sakit, bakit mas pinipili pa ng ibang tao ang sumugal?Iyon lang ang tanong ko sa sarili ko simula nong maramdaman ko kung paano ako masaktan. Simula noong una akong nagpakatanga dahil lang sa pagmamahal.Napakasimpleng tanong, pero bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makuha ang sagot?It's been a month since I broke up with my first boyfriend. Masakit. Alam niyo yung pakiramdam na sobra mo siyang minahal dahil akala mo siya na talaga? Then it turns out na mali ka pala. Dahil kahit gaano mo siya sineryoso, hindi mo naman sigurado kung ganoon din ba siya sa 'yo. Yung sa sobrang pagmamahal mo, hindi mo na siya kayang bitawan kahit alam mong pati sarili mo niloloko mo na rin.They always said, "If you really love the person, fight for it. Pero kung hindi na worth it, mas better kung ititigil mo na lang. Dahil hangga't binibigyan mo siya ng chance mas lalo ka lang
Allison POV“Nakipag-away ka talaga, sis?” Bumulalas ng tawa si Cassandra matapos kong i-kwento sa kaniya ‘yong nangyari kanina. Pareho kaming nasa balkonahe ng kwarto ko at nagk-kwentuhan. Kasama ko siya dahil naisipan niyang dito na naman matulog.“Oo!” Salubong ang kilay na sagot ko. “Kapag nakita ko siya ulit ituturo ko na siya sa ‘yo para malaman mo kung sino! Tama naman ang ginawa ko e, ‘diba? Imagine, nagpakahirap akong gupitin ang art papers ko para lang mabuo yung parts ng neuron! Tapos tatapunan niya lang ng juice? Makatarungan ba naman ‘yon?” Pakiramdam ko ay bumalik na naman ang inis na nararamdaman ko kanina.Tanging tawa lang ang isinagot sa akin ni Cassandra.Pumihit ako paharap sa kaniya at pinagkrus ang mga braso ko. “Sabihin mo nga sa akin, sis. Nag-iisip ba siya, ha? Ano sa tingin mo?” nakakunot ang noong tanong ko.Humalakhak muna siya bago nat