Kaagad na lumuhod si Madeline para pulutin ang bagay na nahulog sa lapag. Mas mabilis pa siya kay Felipe. “Bakit nasa sayo ang bagay na to?” Napasimangot si Madeline habang bakas sa mga mata nito ang pagtataka at pagkabigla. Inabot ni Felipe ang makulay na kabibe mula kay Madeline ng dahan-dahan at hinawakan ito ng maigi. “Higit sa sampung taon na rin ang lumipas sa beach sa may April Hill, may isang batang babae ang nagbigay sa akin ng makulay na kabibe na ito. Sinabi pa nito na sana’y lagi akong maging masaya at hiniling na sana ay maging magkasama kami habang buhay.”Sabi ni Felipe habang tinitigan si Madeline sa mga mata, na bakas ang kalungkutan at pangungulila. “Pero, pagkalipas ng humigit sa sampung taon, nahulog na pala ang loob nito sa ibang lalake.”“Ano bang sinasabi mo?” Nanlaki ang mga mata ni Madeline pagkatapos marinig ang mga sinabi ni Felipe. Tinignan niya ang mukha ni Felipe na nasa kanyang harapan, gulat na gulat. Bigla niyang naalala ang imahe ni Meredith
“Tumigil… Tumigil ka na sa kasasalita. Ang sakit ng ulo ko! Jeremy, Jeremy…”"Linnie!"Si Jeremy, na kakabalik lang galing sa kulungan, ay dumating sa villa at nakita ang buong pangyayari. Desperadong sinigaw ni Madeline ang pangalan niya habang hawak-hawak ni Felipe ang mga kamay ni Madeline. Kaagad niyang ipinarada ang kanyang kotse, mabilis na tumakbo sa gitna ng ulan, at niyakap si Madeline na hanggang ngayon ay sinasambit ang kanyang pangalan. “Andito na ako, Linnie. Huwag ka nang matakot.” Sabay niyakap nang mahigpit si Madeline. Pakiramdam niya tuloy ay parang sinasaksak ang kanyang puso habang nakikitang nahihirapan si Madeline. Binalot siya ng galit at nilingon si Felipe habang tinititigan ito ng masama at nagbitiw ng masasakit na mga salita mula sa kanyang maninipis na labi, “Umalis ka na. Huwag mo nang guluhin ang asawa ko. Umalis ka na sa harapan namin ngayon mismo.”Hindi nagalit si Felipe at ngumiti lang. Ang mga malamig niyang mga titg ay nabaling mula sa na
Kaagad na nagising at nagsilabasan ang mga kasambahay at guwardiya, pero wala ni isa sa kanila ang nakapigil kay Jeremy na mukhang handang pumatay. “Sabihin niyo kay Felipe na magpakita sa akin.” naglakad siya papunta sa gitna ng bulwagan at tinitigan ng masama ang mga guwardiya na humaharang sa kaniya. “Bakit ang daming tao dito kung gusto lang naman akong makita ng pamangkin ko?” Nagmula sa itaas na palapag ng villa ang boses ni Felipe.Kaagad nabaling ang malamig na titig ni Jeremy sa kinaroroonan ni Felipe na pababa sa may hagdan.Nakasuot ng maluwag na bathrobe si Felipe at kalmado. “Magpahinga na kayong lahat. Iwanan niyo na kami ng pamangkin ko at huwag niyo kaming gagambalain.” At pinaalis na niya ang kanyang mga katulong at mga guwardiya.Di nagtagal, silang dalawa na lang ang naiwan sa bulwagan.“Felipe Whitman, ito ba ang paraan mo para manakaw ang asawa ng iba? Sa pamamagitan ng paulit-ulit na panggugulo at pinapahirapan kay Linnie? Masaya ka na ba?” Bakas ang galit
Binagsak ni Jeremy ang mga chopsticks sa lamesa. Kaagad na tumahimik si Karen. Iniangat niya ang kanyang tingin para makita na pati ang Old Master ay tinitignan siya ng masama, at halatang hindi nasiyahan sa ginawa niya.Si Madeline, sa kabilang banda, ay pinunasan ang bibig ng Old Master bago tinitigan si Karen. Ngumiti siya at sinabi, “Mukhang ang kasabihan tungkol sa kung paano hindi magbabago ang isang tao ay patungkol sayo, tama?”…“alam mo naman na hindi masisiyahan ang lahat sa mga sinasabi mo, pero, sinabi mo pa rin. hindi kita maintindihan. Hindi ko alam kung isa ka bang hangal o sadyang mababa ang iyong EQ?”Namula ang mukha ni Karen. “Ikaw…”“Tumigil ka! Kumain ka na!” Singit ni winston, at hindi siya hinayaan na matapos ang sasabihin.Subalit, ayaw sumuko ni Karen. Habang nakatitig sa nakangiting Madeline, pakiramdam niya ay ginagawa siyang katatawanan ni Madeline.Sa sobrang inis, pinulot ni KAren ang kanyang pitaka at lumbas para doon tapusin ang kanyang almusal
Kaagad na bumalik si Karen pagkatapos ng masinsinan nilang pagpaplano ni Yvonne sa kondo. Napansin ni Karen na pababa si Madeline sa hagdan nang pumasok siya sa villa. Ngumiti siya at binati si Madeline para hindi siya pagdudahan nito. "Aking daughter-in-law," tinawag ni Karen si Madeline. "Pasensya ka na sa nangyari kaninang umaga. Tama ka nga, ako nga ay isang tao na may mababang EQ. Hindi ako magaling magsalita, kaya huwag mo sanang damdamin ang mga nasabi ko." Ngumiti si Madeline at sumagot, "Hindi ko mamasamain ang mga kahangalan na sinabi mo." Hindi kayang tiisin ni karen ang parankang sagot ni Madeline. Nanigas ang ngiti ni Karen nang dahil sa galit, "Madeline, nagpaumanhin ako sayo ng maayos, pero ganito ang ipapakita mo sa aking pag-uugali? Ikaw---" "May nangyayari sigurong kaduda-duda kung may kakaibang nangyayari ngayon. Hindi mo ba alam yun?" Pinutol kaagad ni Madeline ang sasabihin nito, habang tinitignan niya si Karen ng bakas ang pag mapagmataas sa kanyang mata
Alam ni Karen na ito na ang pagkakataon para nakawin ang disenyo ni Madeline. Napansin din niya ang laptop na nasa lamesa na kung saan makikita ang kopya ng disenyo. Kaagad nilog-in ni Karen ang kanyang email at ipinadala ang electronic manuscript ng disenyo kay Yvonne. Binura rin niya ang archive sa laptop para walang maiwan na bakas. Pagkatapos ng lahat, kumuha ng isang basong tubig si Karen at ibinuhos sa mga papel. Pagkatapos, inilagay niya ang baso sa may kanto ng lamesa nang sa gayon ay magmukhang may nakatabig ng baso kaya nabasa ang mga papel. Sa kabilang banda, tuwang tuwa naman si Yvonne nang makuha niya disenyo na ipinadala ni Karen. Kaagad niyang tinawagan ni Yvonne si Karen para siguraduhin na ito ang gagamitin ni Madelien sa kompetisyon.Kuntentong tinitigan ni Yvonne ang disenyo. “Madeline, kinikilala ko ang talento mo. Sa kasamaang palad, kahit gaano ka pa kagaling gumuhit, magiging produkto ko pa rin ito! Haha!”Tumawa si Yvonne ng malakas na parang baliw haba
Ang reaksyon ng mga manonood ay taliwas sa reaksyon ng mga hurado habang nakatingin na para bang nabighani sa disenyo.Nang makita niya ang reaksyon ng mga taong nanunuod at ng mga hurado dahil sa disenyo, napangiti tuloy ng malaki si Yvonne. 'Mukhang napukaw ng disenyong to ang atensyon ng lahat. Tignan mo na lang ang mga tao dito! Lahat sila'y nakanganga habang nakatingin dito!' Si Karen, na nakaupo kasama ng iba pang manunuod, ay natuwa rin nang marinig niya ang mga papuri na ibinigay ng mga manonood. Nagkatinginan sila Karen at Yvonne, pagkatapos ay tinignan niya si Madeline na nakaupo sa lugar ng mga kalahok. Parehong natuwa sila Yvonne at Karen nang makitang nagulat si Madeline. ‘Hmph, hindi mo inasahan na mangyayari to ano, tama ba, Madeline?‘Sa akin na ang gawa mo!’“Ika-anim na designer, sigurado ka ba na ito ang disenyong ipinasa mo para sa kompetisyon na ito?” tanong ni Mr. Lewinski, na dati nang nakilala at sinamahan ni Yvonne sa isang charity banquet. Napa
???Nang marinig niya ang mga sinabi ng mga hurado, mas lumala ang ekspresyon ni Yvonne. Tinitigan niya ang disenyo na nakapaskil sa malaking screen, at hindi makapaniwala. hindi siya kumibi sa loob ng ilang segundo.‘Ito… Ito ay gawa ng isang sikat na jewelry designer? ‘Paano nauwi ang lahat ng to sa ganito?‘Buwisit!‘Malamang ay ginaya ni Madeline ang gawa ng designer na yun, at plinano niyang gamitin ito sa contest!‘Hindi ba ibigsabihin nito ay naging panakipbutas siya ni Madeline?’Iyon ang mga gumugulo sa isipan ni Yvonne sa mga oras na yun. Sa inis, tinitigan niya ng masama si Madeline. Nakaupo lang ng tahimik at elegante si Madeline sa ilalim ng mga ilaw. Hindi man lang natitinag ang mukha nito. Hindi mapigilan ni Madeline na mapaarko ang kanyang mapulang, magagandang labi hanggang sa nakangiti na siya nang makita niya na nanlilisik na nakatingin si Yvonne sa kanya hang nagkakaskasan ang mga ngipin nito. “Yvonne, ang kapal ng mukha mong sabihin na produkto n
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si