Alam ni Nanako na kumita ng malaki si Charlie sa auction para sa Rejuvenating Pill at ang malaking bahagi ng pera na iyon ay ginamit para sa investment at pagpapaunlad ng Aurous Hill, kaya tinanong niya nang hindi nag-iisip, “Mr. Wade, magsasagawa ka pa rin ba ng auction para sa Rejuvenating Pill sa susunod na taon? Kung gagawin pa rin ang auction para sa Rejuvenating Pill, siguradong makakaakit ng maraming top foreign-funded enterprise ang Aurous Hill, at marahil ay makagawa ka ng bagong financial center gamit ang Rejuvenating Pill!”Bumuntong hininga si Charlie, umiling, at sinabi, “Nagpasya ako na pansamantalang hindi muna gawin ang auction para sa Rejuvenating Pill sa susunod na taon.”Pagkasabi nito, idinagdag ni Charlie, “Sa totoo lang, may malaking problema pa ako na hindi naaayos, at natatakot ako na gagawa ako ng problema kung ipagpapatuloy ko ang auction para sa Rejuvenating Pill. Kailangan kong maghintay hanggang sa malutas ko ang problema na ito bago ko isagawa ulit ang a
Habang nasa isip ito, inisip ni Charlie kung dapat ba niyang bigyan ng pagkakataon ang lolo niya at bigyan siya ng invitation letter para makasali rin siya sa auction. Kung gano’n, siguradong may lakas ang kanyang lolo na mag-bid para sa Rejuvenating Pill, at aangat din nang sobra ang pisikal na kondisyon nyia.Pero, pagkakakitaan niya ng 100 o 200 billion US dollars ang lolo niya kung gano’n. Pakiramdam ni Charlie na hindi siya mapapakali kung tatanggapin niya ang pera na ito.Kaya, hindi na niya ito inisip at nagpasya na lang na maghintay sa susunod na taon kapag nagpasya na talaga siya na isagawa ang auction para sa Rejuvenating Pill bago pag-isipan ang problema na ito.Ang magkapatid, sina Sophie at Rosalie, ay nakikinig nang tahimik sa gilid. Nagseselos na si Sophie. Nakikita niya na pinapaboran ni Charlie si Nanako, pero sa hindi inaasahan, kaya ring bigyan ng payo ni Nanako si Charlie. Nainggit siya nang sobra nang makita niya na mukhang perpekto silang dalawa sa isa’t isa.
Tuwang-tuwa si Sophie nang marinig niyang sabihin ni Charlie na bibisita siya sa bahay nila. Tumango siya nang nagpapasalamat at sinabi, “Okay, Mr. Wade. Susunduin ko muna ang kapatid ko at hihintayin ka sa mansyon ng mama ko.”“Okay.” Tumango nang bahagya si Charlie at sinabi kay Isaac, “Mr. Cameron, mangyaring ayusin mo ito at dalhin si Jaime para makipagkita kay Miss Schulz pagkatapos niyang bumaba sa eroplano.”Sinabi nang walang pag-aatubili ni Isaac, “Huwag kang mag-alala, Young Master, aayusin ko agad ito.”Tumango si Charlie at sinabi kay Sophie, “Miss Schulz, pumunta ka muna sa airport, magkita tayo sa hapon.”“Kita-kits sa hapon, Mr. Wade!”Pagkatapos magpaalam ni Sophie kay Charlie, nagmaneho siya nang naiinip papunta sa airport.Kahit na pinili ni Jaime na kumampi sa kanyang lolo, kay Cadfan, pagkatapos malagay sa panganib ng pamilya niya, hindi siya sinisi ni Sophie.Alam niya talaga ang pagkatao ng kanyang kapatid. Hindi siya masamang tao, pero masyado lang siyang
Bumuntong hininga si Jaime at sinabi nang tapat, “Hindi ako masyadong naghirap, pero palagi akong nakokonsensya sa tuwing naiisip ko kayo ni Mama. Hindi ko mapatawad ang sarili ko…”Pinagaan ni Sophie ang kalooban niya, “Lumipas na ang mga bagay na iyon, kaya huwag mo na ulit itong banggitin. Naiintindihan ka rin namin ni Mama, at hindi kami galit sayo.”Pagkasabi nito, nagmamadali niyang pinunasan ang mga luha niya at sinabi, “Kuya, hinihintay ka ni Mama sa bahay, kaya bilisan na natin!”Sinabi ni Jaime nang medyo nahihiya, “Sophie, hindi maganda para kay Mama na makita ako nang ganito. Bakit hindi muna ako humana png lugar para maligo at magbihis?”“Hindi na.” Umiling si Sophie at sinabi, “Naghanda na si Mama ng mga damit at pang-ahit para sayo. Bumalik ka na lang kasama ko nang mabilis…”Tinanong ni Jaime sa sorpresa, “Alam ba ni Mama na hahayaan akong pabalikin ni Mr. Wade ngayong araw? Maaari ba na nagmakaawa si Mama kay Mr. Wade na pabalikin ako?”“Hindi.” Umiling si Sophie
Sa old town district ng Aurous Hill.Mukhang bago na ang mansyon na tinirahan ni Charlie kasama ang mga magulang niya noong bata pa siya.Nagsikap nang sobra si Helen sa pag-renovate at unti-unting pag-aayos ng mansyon. Kahit na ganito pa rin ang hitsura ng lahat tulad dati, mukhang bumalik ang oras ng dalawampung taon na ang nakalipas.Sa nagdaang panahon, nabuhay nang sobrang relax si Helen araw-araw. Nagbabasa siya ng mga libro, umiinom ng tsaa, nag-eensayo ng kaligrapiya sa mansyon araw-araw, at matiyagang inaalagaan ang mga bulaklak at halaman sa courtyard sa libreng oras niya. Nabuhay siya nang masaya at kuntento araw-araw.Nasa peregrinasyon si Jaime sa panahon na ito, at madalas na bumabyahe si Sophie sa trabaho at bihira lang siyang bumalik para samahan siya, pero pakiramdam ni Helen na nakuntento pa rin siya nang sobra sa mag-isang buhay niya.Kahit na nag-aalala rin siya kay Jaime, alam niya rin na ito ang parusa ni Charlie para sa kanya. Hindi siya patatawarin nang mad
Sa sinauna at modernong panahon, maraming miyembro ng royal family at mga tagapagmana ng mga mayayamang pamilya ang nasanay na sa pagtataksil at pagtalikod sa isa’t isa dahil sa sarili nilang interes.Nakaluhod pa rin si Jaime, at dumadaloy ang mga luha niya sa kanyang mukha habang sinabi sa hindi maikukumparang matatag na boses, “Binalewala ko ang buhay ng aking ina at kapatid at inalala lang ang sarili kong kinabukasan. Hindi talaga ito makatao at hindi makatarungan, at hindi ako tapat at isa akong taksil!”Sinabi nang seryoso ni Helen, “Naiintindihan ko ang sinasabi mo, pero hindi mo rin ito maiiwasan. Hindi kita masisisi.”Nagpatuloy si Jaime sa malakas na boses, “Kung mali ako, mali ako! Isa lang palusot na sabihin na hindi ko ito maiiwasan! Pwede kong piliin na kampihan ang ina at kapatid ko at humingi ng katarungan para sa inyo, pero sa halip, nagkamali ako at binalewala ko ang mga buhay niyo at inisip ko lang ang sarili kong interes!”Nanahimik saglit si Helen. Pagkatapos a
“Walong buwan?”Sinabi ni Sophie, “Hindi ba’t kailangan mong maglakbay ng walo o siyam na kilometro araw-araw kung gusto mong marating ang Jordan Temple sa loob ng walong buwan?!”Tumango si Sophie at sinabi, “Ang walo o siyam na buwan ang pinakamababa. Kung maayos ang kondisyon at maganda ang panahon, kailangan kong maglakbay nang mas mabilis para mas marami akong oras na ma-enjoy kapag nadaanan ko ang mga magagandang lugar at magandang tanawin.”Nabalisa ulit si Sophie. Tumalikod si Helen at sinabi sa kanya, “Sophie, huwag mong guluhin ang kapatid mo at hayaan mo siyang maligo nang maayos.”Tumango nang bahagya si Sophie at sinabi kay Jamie, “Kuya, maligo ka muna nang mabuti. Hihintayin ka namin sa labas.”Humuni si Jamie bilang sagot. Pagkatapos isara ni Sophie ang pinto sa banyo, tinanggal ni Jaime ang mga punit-punit na damit niya at naghandang maligo.Pero, pagkatapos tumayo sa harap ng bathtub, tiningnan niya ang malinaw at mainit na tubig sa loob, pagkatapos ay dinala ang
Gustong ni Vera na magkaroon ng magandang relasyon kay Marianne, kaya nagkusa siyang samahan si Marianne sa Aurous University para pirmahan ang kontrata, pero hindi niya inaasahan na gugustuhin ni Marianne na pumunta sa Thompson First pagkatapos pirmahan ang kontrata. Nagulat talaga siya sa desisyon na ito.Kahit na pumunta si Vera sa Aurous Hill para hanapin si Charlie, hindi pa siya handang makita si Charlie sa sandaling ito, kaya ayaw niya talagang pumunta sa Thompson First.Buti na lang, ang likod na hilera ng SUV ay nababalot ng privacy tinting, kaya nanatili siya sa kotse at hinintay si Marianne, ginamit ang palusot na medyo masama ang pakiramdam niya.Pagkatapos lumabas ni Marianne sa elevator, binuksan ni Madam Marilyn ang sliding door sa kanang bahagi ng likod ng kotse. Pumasok si Marianne sa kotse at sinabi sa dalawa nang nakangiti, “Pasensya na at pinaghintay ko kayong dalawa. Tara na.”Huminga nang maluwag si Vera at sinabi nang nakangiti, “Hindi ito gano’n katagal, na