Tumango si Charlie at sinabi, “Okay, pero medyo matarik ang hagdan, kaya mag-ingat ka bago ka bumaba.”Nahihiyang itinaas ni Jasmine ang kanyang malambot na kamay kay Charlie at sinabi nang malambot, “Master Wade, maaari mo bang hawakan ang kamay ko, please? Natatakot ako na mahuhulog ako…”Sa totoo lang, hindi siya takot na mahuhulog siya. Sa halip, gusto niya lang gamitin ang pagkakataon na ito para mapalapit kay Charlie.Sumulyap si Charlie sa batong hagdan. Medyo mahaba at matarik nga ito habang papunta ito sa tabing-ilog. Babae si Jasmine, at may suot siyang masikip na dress kaya limitado ang kilos niya. Pangit kung madudulas siya at madadapa, kaya hinawakan niya ang maselan na kamay niya at inalalayan siya pababa sa hagdan.Sa sandaling ito, silang dalawa lang sa tabing-ilog. Paminsan-minsan, ilang barko ang dumadaan sa ilog, sobrang lakas ng tunog ng mga makina nito at maingay, pero hindi ito gumawa ng kahit anong noise pollution sa walang laman na tabing-ilog.Binitawan ni
Nang maalala ni Charlie kung paano niya nakilala si ?Jasmine, naramdaman niya rin na medyo kamangha-mangha at kakaibang karanasan ito.Sa sandaling iyon, kung hindi siya pumunta sa Vintage Deluxe kasama ang biyenan na lalaki niya, hindi siya magkakaroon ng pagkakataon na makuha ang Apocalyptic Book.Nang walang libro, sa pinakamataas, Mr. Wade lang siya sa halip na Master Wade.Kung ikukumpara, mas gusto niya pa rin ang tituong Master Wade dahil sumasalamin ito sa kanyang lakas at abilidad. Para naman sa Mr. Wade, tawag lang ito sa apelyido niya. Sa likod ng Mr. Wade, wala itong bakas ng kanyang sariling abilidad, ngunit ang pamilya lang.Kaya, naramdaman niya na may dahilan ang lahat ng nangyari, at tadhanang mangyari ito.Nakatadhana siyang makilala si Jasmine, at nakatadhana rin siyang makuha ang Apocalyptic Book.Humarap siya kay Jasmine at sinabi nang atapat, “Sa totoo lang, kapag nakilala ng isang tao ang isang tao, nakatadhana ito. Marahil, maraming bagay na ang nakatadhan
Nang hinawakan ni Charlie ang kamay niya, talagang naging masaya siya.Dahil sa matarik na batong hagdan, kusang itinaas ni Charlie ang kanyang kamay at sinabi, “Mas mabuti kung hahawakan ko ang kamay mo habang paakyat tayo.”Napuno ng labis-labis na hiya at sabik ang puso ni Jasmine, isang dalagang nasa puppy love. Inabot niya nang masaya ang kanyang kamay at hinayaan siyang hawakan siya.Sumunod siya sa likod niya na parang isang nahihiyang tupa habang umaakyat, bawat hakbang.Nang pumasok sila sa kotse, namumula pa rin ang mukha ni Jasmine, mas mabilis ang tibok ng puso niya dahil sa kaba at hiya.Balisa niyang sinimulan ang kotse at sinabi, “Master Wade, ihahatid na kita pauwi ngayon.”Tumango si Charlie, at nagmaneho si Jasmine pabalik sa main road.Tumawid sa tulay ang kotse at dumating sa entrance ng villa area ng Thompson First.Nang tumigil nang tuluyan ang kotse, sinabi ni Charlie, “Salamat sa sakay.”Sinabi nang mabilis ni Jasmine, “Ah, sobrang walang anuman, Master
Dumating nang hindi inaasahan ang halik ni Jasmine at nagulat nang sobra si Charlie. Kailanman ay hindi pumasok sa isipan ni Charlie na hahalikan siya ni Jasmine.Sa totoo lang, kahit na siya ang young master ng pamilya Wade at ang Master Wade na nirerespeto ng lahat sa Aurous Hill, wala siyang masyadong karanasan sa mga babae.Bago ito, ang pinakamalapit na pagdikit niya lang sa babae ay sa kanyang asawa, kay Claire, at magaan na halik lang ito sa labi.Sa kabaliktaran, mas makatotohanan ang halik ni Jasmine at nararamdaman niya talaga ang lambot na ibinigay ng halik sa kanya.Medyo nataranta si Charlie at hindi niya alam kung ano ang gagawin o kung paano kikilos.Marahil ay dahil nakakapagod ang posisyon na ginawa niya dahil kailangan niyang tumalikod at humarap sa gitna para halikan niya pero hindi na kinaya ni Jasmine, umupo na siya pabalik sa driver seat. Namula nang sobra ang mukha niya sa punto na malapit nang tumulo ang dugo sa mukha niya.Sa totoo lang, kahit ang mga tai
Pagkatapos sabihin ito, humarap si Jasmine para itutok ang tapat na tingin niya kay Charlie, umiiyak habang sinabi nang emosyonal, “Master Wade, kung kaya mo akong tanggapin, ibibigay ko sayo ang lahat—ang sarili ko, ang pamilya Moore, lahat ito. Simula sa sandaling iyon, ang pamilya Moore ay magiging pamilya Wade at ikaw ang magiging nag-iisang patriarch ng pamilya. Ayoko ng ibang bagay sa buhay ko, ang gusto ko lang ay maging asawa mo at manatili sa tabi mo sa buong buhay natin. Kung gusto mong maglakbay, susukuan ko ang buong pamilya Moore at sasamahan ka kahit saan ka pumunta. Kung gusto mong magkaanak, bibigyan kita ng anak at ipapanganak kung gaano karaming anak ang gusto mo. Basta’t masaya ka, handa akong gawin ang lahat…”Hindi maiwasang maantig ni Charlie sa mga sinabi niya.Kahit paano mo ito tingnan, sobrang ganda ni Jasmine at hindi ito makikita sa isang milyong tao.Hindi lang maganda ang hitsura niya, ngunit sobrang ganda rin ng pagkatao niya. Bukod dito, lumaki siya n
Naramdaman ni Charlie na wala siyang magawa at nalulungkot pagdating kay Jasmine.Hindi niya inaasahan na sobrang masigasig siya sa kanya, pero sa parehong oras, nasorpresa siya na matigas ang ulo niya.Hindi niya balak pukawin ang nararamdaman niya pero nangyari pa rin ang mga bagay kapag hindi niya inaasahan ito.Medyo responsable rin siya sa malalim na pagkugusto ni Jasmine sa kanya, pero alam niya na imposibleng malutas ito sa loob ng isang gabi, kaya sinabi niya na lang, “Sa tingin ko ay mas mabuti kung bibigyan natin ng oras ang isa’t isa, pag-usapan natin ito sa susunod.”Sumulyap nang balisa si Jasmine sa kanya at tinanong sa malambot na boses, “Hindi mo na ba ako papansinin simula ngayon? Lalayo ka ba sa akin at ilalayo mo na ang damdamin mo sa akin?”Ngumiti si Charlie at sinabi, “Bakit ko gagawin iyon? Imposibleng iwasan kita at hindi pansinin dahil lang nagtapat ka ng nararamdaman sa akin. Hindi ako gano’ng klase ng tao.”Huminga nang maluwag si Jasmine at sinabi, “Sa
Pagkatapos umalis sa kotse, nanatiling nakatayo si Charlie habang pinapanood niyang magmaneho palayos si Jasmine, pagkatapos ay nanatiling nakatayo nang mahigit sampung segundo bago siya tumalikod at naglakad papasok sa gate ng Thompson First.Nang makauwi siya sa bahay niya, katatapos lang ng night shower ni Claire at nakahiga siya sa kama, nagbabasa ng libro.Ngumiti siya nang makita si Charlie at tinanong, “Kamusta ang birthday party ng kaibigan mo?”Medyo hindi mapalagay si Charlie at sumagot sa hindi mapalagay na tono, “Ah, ang party, maganda ito…”Hindi alam ni Claire na kaarawan talaga ito ni Jasmine dahil hindi ito sinabi ni Charlie sa kanya dahil ayaw niyang isipin nang sobra ni Claire ang buong bagay na ito.Si Claire naman, sa kabilang dako, ay hindi nakapansin ng kaibahan kay Charlie. Sa halip, ibinaba niya ang libro, tumingin kay Charlie, at sinabi sa medyo nahihiyang boses, “Mahal, pwede ba akong humingi ng pabor sa iyo, please?”Sinabi ni Charlie, “Hindi mo na kail
Samantala, kababalik lang ni Jasmine sa mansyon ng pamilya Moore.Sa daan pauwi, namumula siya sa hiya at tumitibok nang masigla ang puso niya nang maalala niya ang matapang na halik na ibinigay niya kay Charlie.Sa totoo lang, si Jasmine ay hindi ang uri ng babae na magkukusa sa isang relasyon.Marami na siyang manliligaw simula pa noong bata siya, pero kailanman ay wala siyang nagustuhan sa mga manliligaw na ito.Sa totoo lang, wala pa siyang nagugustuhan na kahit sino bago niya makilala si Charlie.Kahit siya, hindi niya inaasahan na mawawalan siya ng kontrol pagkatapos mahulog kay Charlie.Bilang young lady ng numero unong pamilya sa Aurous Hill, kung kakalat ang balita tungkol sa halik, magiging katawa-tawa siya sa buong siyudad.Dahil, sa opinyon ng publiko, kinasusuklaman nila ang ideya ng isang babae na naghahabol sa isang lalaki.Bukod dito, ito ang unang halik niya na tinago niya ng dalawampu’t anim na taon at ibinigay niya ito kay Charlie.Gayunpaman, walang pinagsi
Tumingin si Vera na parang natalo habang tinitingnan ang tatlong piraso ng insensong sandalwood na malapit nang maubos. Parang nalilito siya nang sabihin kay Charlie, “Kaya nilang mahulaan ang mga huling minutong plano natin. Sino sila?!”Umiling si Charlie. “Hindi ko rin alam. Parang may nakakaalam ng lahat ng mangyayari, parang may Diyos na pananaw.”Pagkatapos nito, naglakad siya papunta sa main hall, na may layuning maglibot sa likod ng courtyard, ngunit napansin niya ang isang kahoy na pinto sa likod na kanto ng main hall.Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto at natagpuan ang isang maliit na silid na mga limang o anim na metro kwadrado. Tumingin siya sa paligid pero wala siyang nakita maliban sa isang simpleng kahoy na upuan at isang maliit na kahoy na mesa na hindi hihigit sa kalahating metro ang lapad. Ngunit may kakaibang amoy sa silid, isang amoy na nakakapagpasigla at nagpapalakas ng katawan.Habang tinitingnan niya ng mabuti, napansin ni Charlie ang isang kwintas na may
Tumango si Charlie at sinabi, “Sige. Akyatin muna natin at tingnan natin.”-Nang dumating ang dalawa sa pintuan ng Quiant Monastery, mahigpit na nakasarado ang pangunahing gate. Ngunit nang dahan-dahang itulak ito ni Charlie, bumukas ito ng may mahinang tunog.Pumasok si Charlie, tumingin sa matibay na kahoy sa likod ng gate, at napakunot-noo habang sinabi, “Mukhang alam nila na darating tayo, kaya’t sadyang iniwan nilang bukas ang gate para sa atin.”Halatang gulat si Vera nang marinig ito at bumulong, “Bawat hakbang na gagawin natin, pinagplanuhan nila…”Tumawa nang mahina si Charlie, at sinabi nang may pagpapakumbaba, “Tama ka. Akala ko na magaling tayo magtago, pero mukhang alam nila ang lahat. Ang pinakaimportante, kaya nilang hulaan ang lahat ng mangyayari. Hindi ko talaga ito maisip.”Bumuntong-hininga si Vera, at medyo nawalan ng pag-asa habang sinabi, “Mahigit tatlong daang taon kong ipinagmamalaki ang talino ko, pero ngayon, parang wala akong laban sa kanila.”Ngumiti
Medyo naging maingat si Charlie dahil sa sinabi ni Vera. Hindi niya napigilang tanungin siya, “Sa tingin mo ba may kakaiba sa pagkatao niya?”Bahagyang tumango si Vera at kinumpirma, “Nakilala ko na noon ang ilang mongheng tunay na bihasa sa Buddhism. Mahigpit silang sumusunod sa mga turo ng Buddha, palaging may binabanggit na scriptures at ginagamit ang karunungan ng Buddhism sa araw-araw na buhay at mga pag-uusap. Sa madaling salita, kahit sa simpleng bagay, laging nakakabit sa Buddhism ang pananaw nila. Pero para sa abbess na ikyon, bukod sa pagbanggit ng ‘Amitabha’, bihira siyang magsalita tungkol sa Buddhism. Kaya bigla kong naisip, baka hindi talaga siya tunay na abbess.”Naging alerto si Charlie at sinabi, “Kung hindi siya tunay na abbess, ibig sabihin, nagpapanggap lang siya para lang hintayin tayo dito. Kaaway man siya o kakampi, mukhang may isa pang puwersang gumagalaw sa likod niya bukod sa Qing Eliminating Society.”Tumango si Vera at seryosong sinabi, “Pero huwag kang m
Kahit halatang malungkot pa rin si Charlie, nagpasya si Vera na aliwin siya. Kaya marahan niyang hinawakan ang braso ni Charlie at saka siya inakay pabalik sa daan na kanilang dinaanan. Habang naglalakad sila, nakayuko lang si Charlie, at si Vera nama’y nag-iisip kung paano niya mapapagaan ang kalooban niya. Pagkatapos ay tinanong niya siya nang medyo sabik, “Young Master, sa tingin mo ba, nagkaroon na ng mga bagong usbong na dahon ang Mother of Pu’er Tea nitong mga nakaraang araw?”Kaswal na sumagot si Charlie, “Siguro ay lumago na siya nang kaunti, at kung tungkol naman sa mga dahon, mukhang okay lang naman kung may tumubong ilang malalambot na usbong.”Ngumiti si Vera at sinabi, “Kung gano’n, pagbalik natin, pipitas ako ng ilang bagong usbong na dahon, patutuyuin ko, at magtitimpla ako ng tsaa para matikman mo.”Tinanong ni Charlie nang mausisa, “Hindi ba komplikado ang paggawa ng Pu’er tea? Di ba dapat iniimbak at pinapa-ferment muna iyon?”Napatawa si Vera at ipinaliwanag niya
Samantala, sa paanan ng bundok kung saan matatagpuan ang Quiant Monastery, hindi pa rin makapagdesisyon si Charlie na itigil ang paglalakbay. Kung aalis siya nang ganito, siguradong mabibitin siya.Pero may punto rin ang paliwanag ni Vera. Kung may isang tao na nag-abala para bigyan sila ng babala, masyado namang mayabang kung ipipilit pa rin nila ang paglalakbay. Bigla niyang napagtanto na baka nga nagiging mayabang na siya, at naalala niyang kulang pa ang lakas niya para harapin ang hindi pa niya alam.Matapos mag-isip sandali, napabuntong-hininga siya at inamin, “Tama siguro ang abbess. Mas mahina pa ako kay Fleur. Hindi dapat ako masyadong kampante. At saka, alam niya ang impormasyon natin at mga kilos, kaya hindi siya isang ordinaryong tao.”Habang nagsasalita, seryosong tumingin si Charlie kay Vera at sinabi, “Miss Lavor, mas matalino ka kaysa sa akin, mas malalim kang mag-isip at mas malinaw mong nakikita ang mga bagay. Dahil ikaw mismo ang nagsasabing itigil muna natin ito,
Sinabi ni Charlie, “Pareho pa tayong hindi sigurado kung sino talaga ang kabila. Hindi ko pwedeng isuko ang lahat ng pinlano natin dahil lang sa sinabi niya.”Nag-aalalang sinabi ni Vera, “Young Master, may nakakaalam na paparating tayo rito at kinalkula pa ang ruta natin para abangan tayo. Ibig sabihin, kilalang-kilala tayo ng taong iyon. Kahit wala siyang masamang balak, kailangan pa rin nating amining nalantad na ang mga pagkakakilanlan natin. Kung magpapatuloy tayo sa ganitong sitwasyon, kaaway man siya o kakampi, malaki ang posibilidad na mapahamak tayo.”Sandaling natulala si Charlie sa mga sinabi ni Vera. Napaisip siyang muli sa buong sitwasyon. Gaya ng sabi ni Vera, kaibigan man o kaaway ang abbess, totoo nang nalantad na sila. Kung alam na sila ng abbess, baka may iba pang nakakaalam. Kung ipipilit niyang magpatuloy, bukod sa posibleng panganib, paano kung may ibang tao pang makaalam ng tunay niyang pagkatao? Paano kung makarating pa ito sa Qing Eliminating Society? Ano na l
Nahulaan na ni Vera ang ibig sabihin ng mga sinabi ng abbess, kaya agad siyang nagtanong, “Master, ang ibig n’yo po bang sabihin ay nakadepende kay Mr. Wade kung muling mabubuhay si Master Marcius Stark?”Sinabi nang walang ekspresyon ng abbess, “Marami na akong nasabi. Subukan mong pag-isipan na lang muna ang ilang bagay, pero tandaan mo, huwag mong ipapaalam kay Mr. Wade ang tungkol dito.”Nang makita ni Vera na ayaw na talagang magsalita pa ng abbess, agad siyang nagtanong, “Master, may iba pa po ba kayong bilin?”Magalang na pinagdaup ng abbess ang mga kamay niya at sinabi, “Wala na. Matagal ko nang naring ang tungkol sayo, Miss Lavor. Ngayon na nakita kita, natupad na ang isa sa mga hangarin ko. Naghihintay pa si Mr. Wade sa paanan ng bundok, kaya bumaba ka na at subukang kumbinsihin siyang bumalik sa Aurous Hill.”Hindi pa rin sumusuko si Vera kaya agad siyang nagtanong, “Master, ano po ba ang dapat gawin ni Mr. Wade? Kung hindi siya makakausad ngayon, baka mapahamak siya. Sa
Pagkasabi nito, luluhod na sana si Vera.Nang makita ito, mabilis siyang umabante, sinuportahan ang katawan ni Vera bago pa siya makaluhod, at sinabi, “Nakita na ni Miss Lavor ang mga malalaking pagbabago sa mundo sa loob ng daang-daang taon. Hindi ako mangangahas na sumobra sa harap mo. Sana ay huwag mong gawin ang engrandeng kilos na ito.”Habang sinuportahan niya si Vera, nagpatuloy siya, “Miss Lavor, siguradong alam mo ang mga misteryo ng tadhana. Kahit sa Book of Changes at Eight Diagrams, ang pinakamaliit na pagbabago ay maaaring humantong sa napakalaking kaibahan ng resulta. Kung masyadong marami ang masasabi ko, may panganib na magkaroon ng pagkontra. Kung gusto mo talagang tulungan si Mr. Wade, mas mabuti na paliitin ang ganitong panganib. Masasabi ko sayo nang malinaw na may mga panganib para kay Mr. Wade, at kailangan mo lang siguraduhin na susukuan ni Mr. Wade ang pagpunta doon. Ito ang pinakamagandang resulta. Kung masyadong marami kayong alam ni Mr. Wade, mas malaki ang
Nang marinig ang tanong ni Vera, ipinaliwanag nang tapat ng abbess, “Sa totoo lang, Miss Lavor, ang lugar na gusto niyong puntahan ni Mr. Wade ay limampung milya lang. Pero, Miss Lavor, kahit na pwede kang pumunta doon at kahit pwedeng pumunta doon si Fleur Griffin, hindi pwedeng pumunta doon si Mr. Wade.”“Master, kilala mo si Fleur?”Nang marinig ni Vera na binanggit ng abbess si Fleur, mas lalo siyang nagulat.Hindi niya maintindihan ang katauhan ng abbess na ito, lalo na kung bakit may pambihirang abilidad siya. Isang bagay na alam niya ang tungkol sa kanila ni Charlie, pero alam niya rin ang tungkol kay Fleur.Dahil nabanggit niya ang pangalan ni Fleur, pinapatunayan nito na may alam siya sa buhay ni Fleur.Sa ibang salita, alam niya siguro na mahigit tatlong daang taon nang nabubuhay si Fleur hanggang ngayon.Palihim na natakot si Vera sa puso niya habang nakatingin siya sa abbess, iniisip niya, ‘Alam niya ang mga sikreto ni Fleur, kaya alam niya rin siguro ang sikreto ko?’