Nahulaan na ni Vera ang ibig sabihin ng mga sinabi ng abbess, kaya agad siyang nagtanong, “Master, ang ibig n’yo po bang sabihin ay nakadepende kay Mr. Wade kung muling mabubuhay si Master Marcius Stark?”Sinabi nang walang ekspresyon ng abbess, “Marami na akong nasabi. Subukan mong pag-isipan na lang muna ang ilang bagay, pero tandaan mo, huwag mong ipapaalam kay Mr. Wade ang tungkol dito.”Nang makita ni Vera na ayaw na talagang magsalita pa ng abbess, agad siyang nagtanong, “Master, may iba pa po ba kayong bilin?”Magalang na pinagdaup ng abbess ang mga kamay niya at sinabi, “Wala na. Matagal ko nang naring ang tungkol sayo, Miss Lavor. Ngayon na nakita kita, natupad na ang isa sa mga hangarin ko. Naghihintay pa si Mr. Wade sa paanan ng bundok, kaya bumaba ka na at subukang kumbinsihin siyang bumalik sa Aurous Hill.”Hindi pa rin sumusuko si Vera kaya agad siyang nagtanong, “Master, ano po ba ang dapat gawin ni Mr. Wade? Kung hindi siya makakausad ngayon, baka mapahamak siya. Sa
Sinabi ni Charlie, “Pareho pa tayong hindi sigurado kung sino talaga ang kabila. Hindi ko pwedeng isuko ang lahat ng pinlano natin dahil lang sa sinabi niya.”Nag-aalalang sinabi ni Vera, “Young Master, may nakakaalam na paparating tayo rito at kinalkula pa ang ruta natin para abangan tayo. Ibig sabihin, kilalang-kilala tayo ng taong iyon. Kahit wala siyang masamang balak, kailangan pa rin nating amining nalantad na ang mga pagkakakilanlan natin. Kung magpapatuloy tayo sa ganitong sitwasyon, kaaway man siya o kakampi, malaki ang posibilidad na mapahamak tayo.”Sandaling natulala si Charlie sa mga sinabi ni Vera. Napaisip siyang muli sa buong sitwasyon. Gaya ng sabi ni Vera, kaibigan man o kaaway ang abbess, totoo nang nalantad na sila. Kung alam na sila ng abbess, baka may iba pang nakakaalam. Kung ipipilit niyang magpatuloy, bukod sa posibleng panganib, paano kung may ibang tao pang makaalam ng tunay niyang pagkatao? Paano kung makarating pa ito sa Qing Eliminating Society? Ano na l
Samantala, sa paanan ng bundok kung saan matatagpuan ang Quiant Monastery, hindi pa rin makapagdesisyon si Charlie na itigil ang paglalakbay. Kung aalis siya nang ganito, siguradong mabibitin siya.Pero may punto rin ang paliwanag ni Vera. Kung may isang tao na nag-abala para bigyan sila ng babala, masyado namang mayabang kung ipipilit pa rin nila ang paglalakbay. Bigla niyang napagtanto na baka nga nagiging mayabang na siya, at naalala niyang kulang pa ang lakas niya para harapin ang hindi pa niya alam.Matapos mag-isip sandali, napabuntong-hininga siya at inamin, “Tama siguro ang abbess. Mas mahina pa ako kay Fleur. Hindi dapat ako masyadong kampante. At saka, alam niya ang impormasyon natin at mga kilos, kaya hindi siya isang ordinaryong tao.”Habang nagsasalita, seryosong tumingin si Charlie kay Vera at sinabi, “Miss Lavor, mas matalino ka kaysa sa akin, mas malalim kang mag-isip at mas malinaw mong nakikita ang mga bagay. Dahil ikaw mismo ang nagsasabing itigil muna natin ito,
Kahit halatang malungkot pa rin si Charlie, nagpasya si Vera na aliwin siya. Kaya marahan niyang hinawakan ang braso ni Charlie at saka siya inakay pabalik sa daan na kanilang dinaanan. Habang naglalakad sila, nakayuko lang si Charlie, at si Vera nama’y nag-iisip kung paano niya mapapagaan ang kalooban niya. Pagkatapos ay tinanong niya siya nang medyo sabik, “Young Master, sa tingin mo ba, nagkaroon na ng mga bagong usbong na dahon ang Mother of Pu’er Tea nitong mga nakaraang araw?”Kaswal na sumagot si Charlie, “Siguro ay lumago na siya nang kaunti, at kung tungkol naman sa mga dahon, mukhang okay lang naman kung may tumubong ilang malalambot na usbong.”Ngumiti si Vera at sinabi, “Kung gano’n, pagbalik natin, pipitas ako ng ilang bagong usbong na dahon, patutuyuin ko, at magtitimpla ako ng tsaa para matikman mo.”Tinanong ni Charlie nang mausisa, “Hindi ba komplikado ang paggawa ng Pu’er tea? Di ba dapat iniimbak at pinapa-ferment muna iyon?”Napatawa si Vera at ipinaliwanag niya
Magarang ilaw at palamuti ang nagpaliwanag sa mamahaling mansyon ng pamilya Wilson.Sapagkat ngayong gabi ay ipinagdiriwang ang ika-70 kaarawan ni Lady Wilson, ang pinuno ng pamilya Wilson.Ang kanyang mga apo at mga asawa nito ay lumapit sa kanya upang ibigay ang kanilang mga mamahaling regalo.“Lola, narinig ko na gusto niyo raw po ng Chinese tea. Kung saan-saan po ako naghanap upang mabili itong isang daang taong gulang na Pu’er tea na may presyong kalahating milyong dolyar upang iregalo sa inyo.” “Lola, isa ka matapat na Buddhist. Itong estatwa ni Buddha ay inukit mula sa tunay na Hetian jade, ito ay nagkakahalaga ng $700,000…”Habang nakatingin sa mga regalong nakabalot nang maayos sa kanyang harapan, si Lady Wilson ay masayang tumawa. Ang paligid ay nabalot ng kasiyahan at kapayapaan.Matapos ang ilang saglit ay biglang dumating ang pinakamatandang manugang ni Lady Wilson na si Charlie Wade at nagsabing, “Lola, maaari mo ba akong pahiramin ng ilang milyong dolyar? Si Mrs.
Sampung bilyong dolyar?! Nagulat si Charlie. Dilat ang kanyang mga mata at ang kanyang bibig ay nakanganga. Alam niya na napakayaman ng kanyang lolo, ngunit dati, masyado pa siyang bata upang maunawaan ang konsepto ng pera. Alam niya lang na ang pamilya Wade ay isa sa pinakamayamang pamilya sa Eastcliff, maging sa bansa, pero hindi siya sigurado sa kanilang buong kayamanan. Ngayon, nalaman na niya. Kung ang sampung bilyong dolyar ay maliit na pera lang, ang ibig sabihin ay mas malaki pa sa isang trilyong dolyar ang buong kayamanan ng pamilya Wade! Sa totoo lang, sa sandalling ito, siya ay naantig at bumigay nang kaunti. Gayunpaman, nang maisip niya ang namatay niyang mga magulang at kung paano naging parte ng dahilan ang kanyang lolo sa kanilang pagkamatay, alam niya na hindi niya siya mapapatawad nang madali. Nang maramdaman ang kanyang pagkabigo, sinabi nang mabilis ni Stephen, “Young Master, ikaw ay isang miyembro ng pamilya Wade, kaya sayo ang pera. Bukod dito, kung ii
Kinabukasan, pagkatapos maghain ng almusal, sumakay si Charlie sa kanyang iskuter papunta sa opisina ng Emgrand Group.Ipinarada niya ang kanyang iskuter sa gilid ng paradahan ng Emgrand. Sa sandaling pinatay niya ang kanyang iskuter, isang itim na Bently ang mabagal na pumarada sa harap ng kanyang lugar.Tumingala siya nang hindi sinasadya at nakita ang magnobyo na papalabas ng kotse.Ang lalaki ay may suot na may tatak na amerikana, gwapo, at matalino sa paningin. Samantala, ang babae ay mabulaklak ang suot. Kahit na matingkad, matatawag siyang maganda.Ang babae ay si Wendy Wilson, ang pinsan ni Claire, at ang lalaki ay ang kanyang nobyo, si Gerald White.Hindi alam ni Charlie kung bakit sila nandito, pero alam niya na ang pinakamabisang paraan upang makalayo sa gulo ay lumayo sa kanila.Gayunpaman, kapag mas sabik siyang magtago sa kanila, mas malaki ang tyansa na makita siya nila.Napansin siya ni Wendy sa sulok ng kanyang mga mata. Sinigaw niya nang malakas, “Hoy, Char
Ito rin ang unang pagkakataon na nakita ni Charlie si Doris.Inaamin niya na si Doris ay isang napakaganda at nakakaakit na babae!Siya ay humigit-kumulang dalawampu’t pito o walong gulang na may payat ngunit malaman na katawan, nakakaakit na itsura, at mayroong napaka-mature at marangal na pag-uugali.Habang nakaupo sa harap ng mesa ni Doris, nagsimula si Charlie, “Hindi ako madalas pupunta sa opisina, kaya gusto kong alagaan mo ang kumpanya para sakin. At saka, pakitago ang aking tunay na pagkakakilanlan sa publiko.”Alam ni Doris na si Mr. Wade, na nakaupo sa harap niya, ay nagmula sa pambihirang pamilya Wade. Para sa isang kilalang pamilya tulad ng sa kanila, ang Emgrand Group ay isa lamang pangkaraniwang negosyo, kaya normal lang sa kanya na hindi ito pamahalaan. Kaya naman ay mabilis niyang sinabi, “Sige po. Mr. Wade, sabihan mo lang ako kung may kailangan ka, at tutulungan po kita.”Sa sandaling ito, isang sekretarya ang kumatok sa pinto at sinabi, “Miss Young, isang lalaki
Kahit halatang malungkot pa rin si Charlie, nagpasya si Vera na aliwin siya. Kaya marahan niyang hinawakan ang braso ni Charlie at saka siya inakay pabalik sa daan na kanilang dinaanan. Habang naglalakad sila, nakayuko lang si Charlie, at si Vera nama’y nag-iisip kung paano niya mapapagaan ang kalooban niya. Pagkatapos ay tinanong niya siya nang medyo sabik, “Young Master, sa tingin mo ba, nagkaroon na ng mga bagong usbong na dahon ang Mother of Pu’er Tea nitong mga nakaraang araw?”Kaswal na sumagot si Charlie, “Siguro ay lumago na siya nang kaunti, at kung tungkol naman sa mga dahon, mukhang okay lang naman kung may tumubong ilang malalambot na usbong.”Ngumiti si Vera at sinabi, “Kung gano’n, pagbalik natin, pipitas ako ng ilang bagong usbong na dahon, patutuyuin ko, at magtitimpla ako ng tsaa para matikman mo.”Tinanong ni Charlie nang mausisa, “Hindi ba komplikado ang paggawa ng Pu’er tea? Di ba dapat iniimbak at pinapa-ferment muna iyon?”Napatawa si Vera at ipinaliwanag niya
Samantala, sa paanan ng bundok kung saan matatagpuan ang Quiant Monastery, hindi pa rin makapagdesisyon si Charlie na itigil ang paglalakbay. Kung aalis siya nang ganito, siguradong mabibitin siya.Pero may punto rin ang paliwanag ni Vera. Kung may isang tao na nag-abala para bigyan sila ng babala, masyado namang mayabang kung ipipilit pa rin nila ang paglalakbay. Bigla niyang napagtanto na baka nga nagiging mayabang na siya, at naalala niyang kulang pa ang lakas niya para harapin ang hindi pa niya alam.Matapos mag-isip sandali, napabuntong-hininga siya at inamin, “Tama siguro ang abbess. Mas mahina pa ako kay Fleur. Hindi dapat ako masyadong kampante. At saka, alam niya ang impormasyon natin at mga kilos, kaya hindi siya isang ordinaryong tao.”Habang nagsasalita, seryosong tumingin si Charlie kay Vera at sinabi, “Miss Lavor, mas matalino ka kaysa sa akin, mas malalim kang mag-isip at mas malinaw mong nakikita ang mga bagay. Dahil ikaw mismo ang nagsasabing itigil muna natin ito,
Sinabi ni Charlie, “Pareho pa tayong hindi sigurado kung sino talaga ang kabila. Hindi ko pwedeng isuko ang lahat ng pinlano natin dahil lang sa sinabi niya.”Nag-aalalang sinabi ni Vera, “Young Master, may nakakaalam na paparating tayo rito at kinalkula pa ang ruta natin para abangan tayo. Ibig sabihin, kilalang-kilala tayo ng taong iyon. Kahit wala siyang masamang balak, kailangan pa rin nating amining nalantad na ang mga pagkakakilanlan natin. Kung magpapatuloy tayo sa ganitong sitwasyon, kaaway man siya o kakampi, malaki ang posibilidad na mapahamak tayo.”Sandaling natulala si Charlie sa mga sinabi ni Vera. Napaisip siyang muli sa buong sitwasyon. Gaya ng sabi ni Vera, kaibigan man o kaaway ang abbess, totoo nang nalantad na sila. Kung alam na sila ng abbess, baka may iba pang nakakaalam. Kung ipipilit niyang magpatuloy, bukod sa posibleng panganib, paano kung may ibang tao pang makaalam ng tunay niyang pagkatao? Paano kung makarating pa ito sa Qing Eliminating Society? Ano na l
Nahulaan na ni Vera ang ibig sabihin ng mga sinabi ng abbess, kaya agad siyang nagtanong, “Master, ang ibig n’yo po bang sabihin ay nakadepende kay Mr. Wade kung muling mabubuhay si Master Marcius Stark?”Sinabi nang walang ekspresyon ng abbess, “Marami na akong nasabi. Subukan mong pag-isipan na lang muna ang ilang bagay, pero tandaan mo, huwag mong ipapaalam kay Mr. Wade ang tungkol dito.”Nang makita ni Vera na ayaw na talagang magsalita pa ng abbess, agad siyang nagtanong, “Master, may iba pa po ba kayong bilin?”Magalang na pinagdaup ng abbess ang mga kamay niya at sinabi, “Wala na. Matagal ko nang naring ang tungkol sayo, Miss Lavor. Ngayon na nakita kita, natupad na ang isa sa mga hangarin ko. Naghihintay pa si Mr. Wade sa paanan ng bundok, kaya bumaba ka na at subukang kumbinsihin siyang bumalik sa Aurous Hill.”Hindi pa rin sumusuko si Vera kaya agad siyang nagtanong, “Master, ano po ba ang dapat gawin ni Mr. Wade? Kung hindi siya makakausad ngayon, baka mapahamak siya. Sa
Pagkasabi nito, luluhod na sana si Vera.Nang makita ito, mabilis siyang umabante, sinuportahan ang katawan ni Vera bago pa siya makaluhod, at sinabi, “Nakita na ni Miss Lavor ang mga malalaking pagbabago sa mundo sa loob ng daang-daang taon. Hindi ako mangangahas na sumobra sa harap mo. Sana ay huwag mong gawin ang engrandeng kilos na ito.”Habang sinuportahan niya si Vera, nagpatuloy siya, “Miss Lavor, siguradong alam mo ang mga misteryo ng tadhana. Kahit sa Book of Changes at Eight Diagrams, ang pinakamaliit na pagbabago ay maaaring humantong sa napakalaking kaibahan ng resulta. Kung masyadong marami ang masasabi ko, may panganib na magkaroon ng pagkontra. Kung gusto mo talagang tulungan si Mr. Wade, mas mabuti na paliitin ang ganitong panganib. Masasabi ko sayo nang malinaw na may mga panganib para kay Mr. Wade, at kailangan mo lang siguraduhin na susukuan ni Mr. Wade ang pagpunta doon. Ito ang pinakamagandang resulta. Kung masyadong marami kayong alam ni Mr. Wade, mas malaki ang
Nang marinig ang tanong ni Vera, ipinaliwanag nang tapat ng abbess, “Sa totoo lang, Miss Lavor, ang lugar na gusto niyong puntahan ni Mr. Wade ay limampung milya lang. Pero, Miss Lavor, kahit na pwede kang pumunta doon at kahit pwedeng pumunta doon si Fleur Griffin, hindi pwedeng pumunta doon si Mr. Wade.”“Master, kilala mo si Fleur?”Nang marinig ni Vera na binanggit ng abbess si Fleur, mas lalo siyang nagulat.Hindi niya maintindihan ang katauhan ng abbess na ito, lalo na kung bakit may pambihirang abilidad siya. Isang bagay na alam niya ang tungkol sa kanila ni Charlie, pero alam niya rin ang tungkol kay Fleur.Dahil nabanggit niya ang pangalan ni Fleur, pinapatunayan nito na may alam siya sa buhay ni Fleur.Sa ibang salita, alam niya siguro na mahigit tatlong daang taon nang nabubuhay si Fleur hanggang ngayon.Palihim na natakot si Vera sa puso niya habang nakatingin siya sa abbess, iniisip niya, ‘Alam niya ang mga sikreto ni Fleur, kaya alam niya rin siguro ang sikreto ko?’
Nang makita ni Vera na walang tigil si Charlie, tumango siya nang mabilis at sinabi, “Okay! Dalawampung minuto lang!”Nang makita ito, yumuko ulit nang magalang ang madre kay Charlie at sinabi, “Sir, mangyaring maghintay ka nang kaunti.”Pagkatapos ay humarap siya kay Vera nang may magalang na ekspresyon at sinabi, “Benefactor, mangyaring sumama ka sa akin.”Tumango si Vera at ngumiti nang sigurado kay Charlie, binulong nang malambot sa tainga niya, “Mangyaring maghintay ka muna dito, Young Master. Babalik agad ako.”Tumango nang bahagya si Charlie at pinanood si Vera at ang madre na umakyat nang magkasama sa bundok.Pinanood sila ni Charlie na papalayo nang papalayo, nakita silang umakyat sa tuktok, at nakita niya na binuksan ng madre nang magalang ang pinto ng monasteryo para kay Vera. Nakita niya pa na lumingon si Vera at kumaway sa kanya bago pumasok, pero hindi niya mapigilan na mabalisa nang kaunti.Pakiramdam niya na kahit hindi masama ang kabila, nanlamig pa rin ang gulug
Nasorpresa sina Charlie at Vera sa sinabi ng madre. Hindi nila inaasahan na makikilala sila sa harap ng isang monasteryo sa Mount Tason nang hindi nailalantad kay Fleur.Kaya hindi na hinintay ni Charlie na magsalita pa si Vera at agad niyang tinanong ang madre habang may maingat na ekspresyon, “Sino ka? Nagkukunwari ka bang madre at naghuhugas ng damit dito para lang hintayin kaming dumaan?”Magalang na yumuko ang madre at pinagdaup ang kanyang mga kamay, at sinabi, “Sir, hindi ako nagkukunwaring madre. Isa akong bhikkhuni sa Quiant Monastery at doon ako nagsasanay ng Budismo. Alam ng aming abbess na dadaan kayo rito ngayong araw kaya inutusan niya akong hintayin kayo dito.”Pagkatapos ay tumingin siya kay Vera at sinabi nang tapat, “Benefactor, sinabi ng aming abbess na malalim ang koneksyon ninyo sa Budismo. Nais niya kayong imbitahan sa monasteryo para sa isang maikling pag-uusap. Hindi ito tatagal.”Pagkatapos pag-isipan saglit, bahagyang tumango si Vera at sinabi, “Sige. Aaba
Pagdating nila sa paanan ng bundok, nahati sa dalawa ang daan. Ang isa, sa kanan, ay patungo pa sa mas malalim na bahagi ng bundok. Ang isa naman, sa kaliwa, ay paakyat sa tuktok ng isang mas maliit na bundok. Ngunit kumpara sa bundok na inaakyat nina Charlie at Vera, mas maliit ito. Sa tuktok nito, may maliit na bahagi ng mapula-pulang kayumangging gusali, pero hindi malinaw kung para saan iyon.#Kahit na kalagitnaan na ng taglagas, likas na mainit at mahalumigmig ang klima sa Mount Tason. Kaya’t napakalago ng mga halaman dito. Maging ang mga dalisdis, tuktok, at lambak ay puro luntiang-lunti, at sa ilalim ng sikat ng araw, napakaganda ng tanawin, malinis at walang bahid ng modernong mundo.Nakasunod si Vera sa likod ni Charlie habang pinagmamasdan ang paligid. Napansin niya ang kagandahan ng tanawin at hindi napigilang purihin ito. “Sabi nga ng matatanda, 'ang liko-likong daan ay patungo sa tagong ganda.' Hindi ko akalaing ang daang paakyat sa Mount Tason, na datia y kinatatakutan,