Sampung bilyong dolyar?! Nagulat si Charlie. Dilat ang kanyang mga mata at ang kanyang bibig ay nakanganga. Alam niya na napakayaman ng kanyang lolo, ngunit dati, masyado pa siyang bata upang maunawaan ang konsepto ng pera. Alam niya lang na ang pamilya Wade ay isa sa pinakamayamang pamilya sa Eastcliff, maging sa bansa, pero hindi siya sigurado sa kanilang buong kayamanan. Ngayon, nalaman na niya. Kung ang sampung bilyong dolyar ay maliit na pera lang, ang ibig sabihin ay mas malaki pa sa isang trilyong dolyar ang buong kayamanan ng pamilya Wade! Sa totoo lang, sa sandalling ito, siya ay naantig at bumigay nang kaunti. Gayunpaman, nang maisip niya ang namatay niyang mga magulang at kung paano naging parte ng dahilan ang kanyang lolo sa kanilang pagkamatay, alam niya na hindi niya siya mapapatawad nang madali. Nang maramdaman ang kanyang pagkabigo, sinabi nang mabilis ni Stephen, “Young Master, ikaw ay isang miyembro ng pamilya Wade, kaya sayo ang pera. Bukod dito, kung ii
Kinabukasan, pagkatapos maghain ng almusal, sumakay si Charlie sa kanyang iskuter papunta sa opisina ng Emgrand Group.Ipinarada niya ang kanyang iskuter sa gilid ng paradahan ng Emgrand. Sa sandaling pinatay niya ang kanyang iskuter, isang itim na Bently ang mabagal na pumarada sa harap ng kanyang lugar.Tumingala siya nang hindi sinasadya at nakita ang magnobyo na papalabas ng kotse.Ang lalaki ay may suot na may tatak na amerikana, gwapo, at matalino sa paningin. Samantala, ang babae ay mabulaklak ang suot. Kahit na matingkad, matatawag siyang maganda.Ang babae ay si Wendy Wilson, ang pinsan ni Claire, at ang lalaki ay ang kanyang nobyo, si Gerald White.Hindi alam ni Charlie kung bakit sila nandito, pero alam niya na ang pinakamabisang paraan upang makalayo sa gulo ay lumayo sa kanila.Gayunpaman, kapag mas sabik siyang magtago sa kanila, mas malaki ang tyansa na makita siya nila.Napansin siya ni Wendy sa sulok ng kanyang mga mata. Sinigaw niya nang malakas, “Hoy, Char
Ito rin ang unang pagkakataon na nakita ni Charlie si Doris.Inaamin niya na si Doris ay isang napakaganda at nakakaakit na babae!Siya ay humigit-kumulang dalawampu’t pito o walong gulang na may payat ngunit malaman na katawan, nakakaakit na itsura, at mayroong napaka-mature at marangal na pag-uugali.Habang nakaupo sa harap ng mesa ni Doris, nagsimula si Charlie, “Hindi ako madalas pupunta sa opisina, kaya gusto kong alagaan mo ang kumpanya para sakin. At saka, pakitago ang aking tunay na pagkakakilanlan sa publiko.”Alam ni Doris na si Mr. Wade, na nakaupo sa harap niya, ay nagmula sa pambihirang pamilya Wade. Para sa isang kilalang pamilya tulad ng sa kanila, ang Emgrand Group ay isa lamang pangkaraniwang negosyo, kaya normal lang sa kanya na hindi ito pamahalaan. Kaya naman ay mabilis niyang sinabi, “Sige po. Mr. Wade, sabihan mo lang ako kung may kailangan ka, at tutulungan po kita.”Sa sandaling ito, isang sekretarya ang kumatok sa pinto at sinabi, “Miss Young, isang lalaki
Ang dalawang anunsyong inilabas ng Emgrand Group ay yumanig sa buong Aurous Hill na parang isang malakas na lindol.Nang malaman ng pamilya Wilson ang pagbabago sa mga posisyon sa loob ng Emgrand Group, nasagot ang kanilang katanungan kung bakit nahinto ang kanilang pakikipagtrabaho sa pamilya White. Mukhang ang bagong may-ari ng Emgrand ay hindi iniisip ang pamilya White.Balik tayo sa punto, sino si Mr. Wade? Binili niya ang Emgrand Group na nagkakahalaga ng ilang daang bilyong dolyar nang ganun-ganun na lang—napakamakapangayarihang tao niya, hindi ba? Kahit ang pinakamayamang tao sa Aurous Hill ay hindi kayang gawin ‘yon.Sa isang iglap, maraming mayayamang pamilya ay desididong gumawa ng aksyon. Gusto nila magkaroon ng maganda koneksyon sa misteryosong si Mr. Wade habang sa kabila ng kanilang mga isipan ay ninanais nilang ipakasal ang kanilang anak na babae sa kanya.Bukod pa rito, ang anunsyong tungkol sa Emgrand Group’s investment na dalawang bilyong dolyar para sa pag
Ang anunsyo ni Claire ay nagpadala ng isang alingawngaw sa buong silid, ang lahat ay napanganga sa sobrang gulat.Inisip ng lahat na wala na sa kaisipan si Claire!Ito ang pinakapangit na oras upang tumayo at magpasikat! Bukod sa malungkot na pagkabigo, wala na siyang ibang makukuha!Ang Emgrand Group ang pinakamalaking kumpanya sa Aurous Hill at ang pamilya Wilson ay wala kundi isang hamak na langgam lamang sa kanila! Kung sino man ang tatanggap ng hamon ay mabibigo lamang!Hindi maiwasanag mangutya nang sarkastiko si Harold, “Claire, sa tingin mo ba ay makakakuha ka ng kasunduan mula sa Emgrand Group?”Nagpatuloy si Wendy na may pangungutyang tono pagkatapos ng kanyang kapatid na lalaki, “Claire, sino ka ba sa tingin mo, ano ang tingin mo sa Emgrand Group? Ang pagiging walang ingat at hindi makatwiran mo ay magpapahiya lamang sa atin, ang pamilya Wilson!”Nagdagdag pa ang isang tao, “Tama si Wendy! Kung siya ay papaalisin ng Emgrand Group, magiging katawa-tawa ang pamilya natin sa Au
Nang makitang kinukutya si Charlie ng kanyang mga magulang, nagbuntong-hininga si Claire at sinabi, “Pa, Ma, huwag niyong sisihin si Charlie para dito. Ito ang aking ideya. Ayoko nang maliitan nila ang ating pamilya. Hindi pa ba sapat ang pagdudusa natin sa mga nagdaang taon?” Sinabi nang ina ni Claire, “Kahit na, hindi mo dapat kinuha ang ganitong gawain. Hindi lang ikaw, kahit pa pumunta ang iyong lola, hindi siya papansinin!” Mayroong mapait na ngiti si Charlie habang pinakikinggan ang pagtatalo. Pupusta siya na ang kanyang mga supladong biyenan ay hindi maniniwala na siya ang totoong nagmamay-ari ng Emgrand Group.Sa sandaling ito, mayroong katok sa pinto.“Papunta na…” Naglabas nang malalim na bugtong-hininga si Elaine habang siya ay naglakad sa pinto at binuksan ito. Nilipat ni Charlie ang kanyang tingin sa pinto at nakita ang isang batang lalaki na may suot na Armani habang nakatayo sa pinto. Ang lalaki ay kahanga-hanga at kaakit-akit na may relong Patek Philippe sa kanyang
Kinabukasan, dinala ni Claire ang dokumento na puno ng panukala na hinanda niya buong gabi at pumunta sa opisina ng Emgrand kasama si Charlie. Habang nakatayo sa harap ng 100 na palapag na gusali, biglang naramdaman ni Claire na ang kanyang puso ay malalim at walang laman. Paano makikipagtulungan ang isang kamangha-manghang kumpanya tulad ng Emgrand sa pamilya Wilson? Hindi pa sinasabi na naghahangad sila ng tatlumpung milyong dolyar na kontrata. Ito ay parang isang pulubi na lumapit sa isang mayaman na lalaki upang manghingi ng tatlumpung milyong dolyar na barya. Talagang katawa-tawa. Gayunpaman, nangako siya sa kanyang lola at tinanggap ang hamon sa harap ng lahat, kaya dapat niya itong gawin kahit anong mangyari… Nang maramdaman ang kanyang pagkabalisa, hinaplos nang malmabing ni Charlie ang kanyang ulo at sinabi, “Mahal, huwag kang mag-alala, magpatuloy k lang, kaya mo yan. Magtiwala ka sa akin.” Nalulungkot na nagbuntong-hininga si Claire at binulong, “Sige, sana nga! Hintay
Sa isang saglit, isang biglaan at kakaibang ideya ang pumasok sa isipan ni Claire. Ang Mr. Wade na sinabi ni Doris, maaari bang siya talaga ang kanyang asawa, si Charlie Wade? Nang pinag-isipan niya ulit ito, talagang masyado itong salungat sa katwiran. Paano naging ganito! Si Charlie ay isang ulila na lumaki sa welfare home! Gayunpaman, sino pa sa mundong ito ang tatratuhin siya nang mabuti bukod kay Charlie? Tatlumpung milyong dolyar ay malaki na, ngunit binigyan siya ng animnapung milyon… Hindi niya maiwasang tanunin nang nagtataka, “Miss Young, maaari ko bang malaman kung ang iyong chairman ay si Charlie Wade?” Ang tibok ng puso ni Doris ay lumakas. Hiniling ng kanyang amo na ilihim ang kanyang pagkakakilanlan, ipaalam lamang sa publiko ang kanyang apelyido. Masisisi siya kung mahuhulaan ito ng kanyang asawa! Ginalaw niya nang natataranta ang kanyang mga kamay at sinabi, “Miss Wilson, sana hindi mo na ito alamin. Ang aming chairman ay nagmula sa angkan ng makapangyarihan n
Sa sandaling ito, kakaunti lang ang mga sasakyang dumaraan sa highway. Paminsan-minsan, may ilang sasakyan na dumadaan, pero walang masyadong nagbigay-pansin sa babaeng nakaparada sa emergency lane.Kahit na bawal sa teorya ang pagparada sa emergency lane, kakaunti lang ang surveillance camera sa bahaging ito ng bundok. Bukod dito, dahil sa kaunting trapiko at magandang tanawin, madalas na humihinto rito ang ilang pagod na driver para magpahinga at hangaan ang tanawin. Kaya hindi ito kakaibang bagay para sa kahit sino.Hindi nagulat si Fleur sa mga dumadaang sasakyan, pero naguluhan siya nang makita ang tulay na may isang daang metrong taas, na nag-uugnay sa dalawang bundok at dalawang tunnel. Alam niyang ito ang pinakamalapit na bahagi ng highway sa lugar kung saan dati nagme-meditate ang kanyang master.Pero, halos walang nakatira sa lugar na ito, at walang exit ang highway sa loob ng ilang dosenang kilometro sa magkabilang direksyon. Ibig sabihin, kung gusto niyang makarating aga
Pagkasabi nito, dinugtungan pa ni Charlie, “Siya nga pala, Miss Lavor, pakitawag si Mr. Sandsor. May gusto akong pag-usapan tungkol sa surveillance.”Tumayo si Vera at sinabi, “Hintayin mo lang ako sandali, Young Master. Tatawagin ko si Mr. Sandsor.”Makalipas ang ilang sandali, si Emmett, na mukhang mas bata kaysa dati, ay nagmamadaling pumunta sa courtyard sa itaas.Sa sandaling pumasok siya, magalang niyang sinabi, “Miss, Mr. Wade, ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo?”#Tinanong ni Vera, “May paraan ba para makuha ang lahat ng surveillance footage mula sa Yorkshire Hill nitong mga nakaraang araw nang hindi hindi inaalerto ang kahit sino?”Sumagot si Emmett, “Miss, basta’t sakop ito ng municipal surveillance, madali itong ma-access sa system. Dahil mataas ang access level ko, makukuha ko ito nang hindi nag-iiwan ng bakas. Sabihin n’yo lang kung aling surveillance ang kailangan ninyo.”Tumango si Vera, naalala niyang lumitaw si Fleur sa Mount Turtle Back ng bandang 11:00 ng um
Maayos na nakabalik sina Charlie at Vera.Eksaktong 8:30 ng umaga nang lumipad ang eroplano at dumating sila sa Aurous Hill ng bandang 11:00 ng umaga.Tanghali na nang magmadali silang bumalik sa Scarlet Pinnacle Manor. Habang nasa biyahe, mahigpit na hawak ni Vera ang batang punla ng Mother of Pu'er Tea, hindi man lang siya nagpahinga kahit saglit.Pagkarating sa Scarlet Pinnacle Manor, pinakiusapan ni Vera ang lahat sa villa na lumabas muna pansamantala at agad siyang umakyat sa courtyard kasama si Charlie upang muling itanim ang Mother of Pu'er Tea.Pagkatapos tumingin sa paligid ng courtyard, napansin ni Vera na kung hindi niya puputulin ang ibang puno roon, ang tanging pinakamainam na pwesto ay sa tabi ng hot spring pool.Itinuro niya ang bakanteng espasyo at sinabi kay Charlie, “Ayon sa normal na paglaki ng mga puno ng tsaa, sapat ang lugar na ito para sa isang puno sa loob ng walo hanggang sampung taon. Pero hindi ko alam kung gaano kabilis lalaki ang Mother of Pu'er Tea. K
Tumango si Charlie at sinabi, “Hindi mo pa naikukuwento nang detalyado ang tungkol sa pag-atake sa’yo ni Fleur sa Hong Kong Island at kung paano ka muntik nang mamatay.”Ngumiti si Vera at sinabi, “Young Master, kung gusto mong marinig ang tungkol dito, ikukuwento ko sa’yo iyon pagbalik natin.”Nag-unat si Charlie at sinabi, “Sige, oras na para pumunta tayo sa airport.”Pagkasabi nito, itinuro niya ang Mother of Pu'er Tea at sinabi, “Miss Lavor, may karanasan ka sa pagtatanim ng tea trees. Pwede mo bang hukayin ang Mother of Pu'er Tea?”Tumango si Vera at papalapit na sana para hukayin ang Mother of Pu’er Tea gamit ang kanyang mga kamay. Pero bago pa man niya mahawakan ito, bigla siyang napatigil at sinabi, “Young Master, tingnan mo! Yung mga dahon na pinitas natin kagabi, tumubo na ulit!”“Gano’n ba?” Si Charlie, na nalilito, ay tumingin nang mabuti at nalaman niya na sa dalawang parte kung saan siya pumitas kahapon, may tumubo ng bagong dahon—sariwa at may mga hamog pa.Hindi m
Wala namang dahilan si Charlie para tanggihan ang hiling ni Vera. Kahit na walang duda na mapanganib ang Mount Tason para sa isang mahina at payat na dalaga tulad niya, wala namang saysay ang mga panganib na iyon kung kasama siya. Dahil dito, pumayag siya at sinabi, “Kung gano’n, sabay tayong pupunta.”Tuwang-tuwa si Vera at agad na tumango, “Salamat, Young Master! Magsisikap ako na hindi maging pabigat sa’yo!”Bahagyang ngumiti si Charlie at umupo sa tabi ng Mother of Pu’er Tea bago nagmungkahi, “Hintayin na lang muna natin ang pagsikat ng araw. Pagdating ng madaling-araw, huhukayin natin ang punla at pupunta tayo sa airport.”Tumango si Vera at umupo rin sa tabi ng Mother of Pu’er Tea. Habang nakatingin sa tahimik na ibabaw ng Heavenly Lake, binulong niya, “Young Master, sa tingin mo, totoo ba ang bagyong nakita natin kanina o isang ilusyon lang?”Saglit na nag-isip si Charlie bago sumagot, “Siguro ilusyon lang iyon, diba? Ano sa tingin mo?”Nag-isip saglit si Vera bago sinabi,
Nang makita ni Isaac na nakapagdesisyon na si Charlie, sinabi niya agad, “Young Master, kung ganoon, kukumpirmahin ko na ang itinerary sa private jet company. May iba pa po ba kayong kailangan ipagawa sa akin?”Sumagot si Charlie, “Wala na. Pagkatapos mong ayusin ang lahat, huwag mong ipapaalam kahit kanino ang pagbabalik ko sa Aurous Hill dahil marahil ay isa o dalawang araw lang ako bumalik, tapos aalis ulit ako. Hindi rin ako makikipagkita kahit kanino pagbalik ko.”Hindi na nagtanong pa si Isaac at agad na sumagot, “Naiintindihan ko, Young Master!”Sa totoo lang, hindi planong bumalik agad ni Charlie sa Aurous Hill. Ang plano niya ay hayaan munang pumunta si Fleur sa Mount Tason habang mananatili siya kasama si Vera sa Yorkshire Hill nang ilang araw pa. Matagal nang nanirahan si Vera dito mula pagkabata, pero mahigit tatlong daang taon na siyang hindi nakakauwi. Ang pananabik niyang muling makita ang lugar na ito ay isang bagay na hindi basta mauunawaan o mararamdaman ng iba.D
Nagawa ni Vera ang lahat ng pakay niya sa pagbisita sa Yorkshire Hill sa pagkakataong ito. Bumalik siya sa Diggero, nagbigay-galang sa kanyang mga magulang, at pagkatapos ay bumalik sa Heavenly Lake, ang lugar kung saan nabigo noon ang Mother of Pu’er Tea na malampasan ang tribulation.Ngayon na biglang sinabi ni Charlie na aalis na sila, wala siyang naramdamang panghihinayang.Bukod pa roon, may hindi inaasahang biyaya ang pagpunta nila sa Yorkshire Hill. Dati, matagumpay niyang naabot ang kanyang limitasyon sa ilalim ng pagbabantay ni Fleur, at ngayon, hindi niya inaasahan na makakakuha siya ng isang batang punla ng muling isinilang na Mother of Pu’er Tea.Gayunpaman, nang sabihin ni Charlie na dadalhin niya ang Mother of Pu’er Tea pabalik sa Aurous Hill, nakadama siya ng matinding kaba. Sa una, iniisip niyang dapat manatili rito ang punlang ito upang patuloy na lumaki, pero nang marinig niya ang sinabi ni Charlie, naantig siya.Sa anumang larangan, kung ipipilit mo na sundan ang
Napatanong si Vera sa gulat, “Young Master, kukunin mo siya?”Matatag na sumagot si Charlie, “Siyempre! Bukod sa ayaw ko siyang iwan dito, hindi ba sayang ang mga mahahalagnag materyales kung mapupunta siya sa maling tao o mahukay ng isang taong walang alam?”“Pero…” nag-aalangan si Vera. “Pero dito na siya lumaki ng sampu-sampung libong taon… Ito na ang ugat niya…”Kumaway si Charlie at sinabi, “Hindi, hindi, indi. Ang katotohanan na hindi siya nagtagumpay sa heavenly tribulations matapos ang sampung libong taon ay isang patunay na hindi ito ang tamang lugar para sa kanya. Ang tao, hindi dapat nadadapa sa parehong lugar ng dalawang beses. Ganun din sa mga puno. Kailangan nating humanap ng bagong lugar para sa kanya at alagaan siya ng maayos.”Nagtanong si Vera, “Young Master, saan mo siya balak ilipat?”Sainbi ni Charlie, “Sa tingin ko, maganda ang maliit na courtyard sa tuktok ng Scarlet Pinnacle Manor. Hukayin natin siya at itanim malapit sa hot spring pool mo. Alam mo kung paa
Kitang-kita sa maamong mukha ni Vera ang pagtanggi niya, kaya pinilit siya ni Charlie, “Napitas na natin ang mga dahon, sayang naman kung hindi natin titikman. At saka, ikaw lang ang tunay na nakakaintindi sa Mother of Pu’er Tea. Hindi sapat ang hinala lang, kailangan mo itong malasahan para makumpirma mo!”Pagkasabi nito, inabot niya ang isang dahon sa bibig ni Vera habang kinain naman niya ang isa, sinasabi. “Halika, tikman natin ito nang sabay.”Nang makita ni Vera ang pagpupumilit ni Charlie, alam niyang hindi niya siya matitiis. Kaya, bahagya siyang tumingin nang matalas sa kanya at sinabi, “Sige na nga, titikman ko.”Pagkatapos itong sabihin, binuksan niya nang bahagya ang mga pulang labi niya at marahan na kinagat ang berdeng dahon.#Nang makita ni Charlie na kinain na rin ito ni Vera, nakahinga siya nang maluwag at nilagay na rin ang isang dahon sa kanyang bibig bago ito nguyain.Ang akala niya, ang dahon ay may matapang lang na amoy ng tsaa at dapat may masarap na lasa, p