Chapter 2

Amira

"Acla wait naman!"

"Bilisan mo kase! Kalalaki mong tao ang bagal bagal mo." Naiinis sa sabi ko sa binabae kong kaibigan at mas binilisan pa ang lakad. Ang tagal naman kasi nitong mag retouch dinaig pa ang babae. Mamaya wala na kaming maupuan. Siguradong kanina pa ako hinahanap ni Alvin sa bleacher.

"Kung makalalaki ka naman! Hoy babae ako no! Sabunutan kita dyan eh. Ang pasmado ng bibig neto." Sabay irap nya ng makasabay na sa paglalakad ko.

Tinawanan ko lang sya. "Ang bagal bagal mo kasi eh."

"Huuu, excited ka lang makita ang jowa mo. Malamang nag e-enjoy yun sa hiyawan ng mga babae."

"Tumigil ka nga!" Asik ko sa kanya. Alam nya talaga kung paano ako asarin.

"Eh totoo naman!" Nag make face pa sya. Talagang inaasar ako ng baklitang to eh.

"Hindi ka titigil? Kukurutin ko yang balls mo?" Pinandilatan ko sya ng mata.

Awtomatikong pinagdikit naman nya ang mga hita at tinakpan ng kamay ang gitna. "Tigil tigilan mo eggballs ko ha! Yung eggballs na lang ni Alvin ang panggigilan mo."

"Gaga!"

"Uy! Namula sya. Nahawakan mo na eggballs nya no?"

"Hindi no!"

"Weh di nga?"

"Di wag kang maniwala." Inirapan ko sya at nagpatiuna na sa gymnasium.

Sa loob na limang buwan na relasyon namin ni Alvin ay hindi pa kami lumalampas sa simpleng halik at yakap. Hindi naman sya humihingi ng higit pa doon. Sobrang gentleman nya at nirerespeto ako.

Parehas kaming nag aaral sa isang unibersidad ng lalawigan. Mas ahead lang sya sa akin ng isang taon. Nasa ikatlong taon na sya ng kursong civil engineering at ako naman ay nasa ikalawang taon ng nursing. Ang alam ng lahat ay manliligaw ko pa lang sya, tanging itong si Tonio lang ang nakakaalam ng relasyon namin. Ayaw kasi ng mga mgulang ko lalo na si itay kay Alvin dahil sa mga magulang nito. Isang vice mayor kasi sa kabilang bayan ang ama ni Alvin at nasasangkot sa kabi kabilaang issue.

Hindi na magkamayaw sa paghiyaw ang mga estudyante sa loob ng gymnasium lalo na ang mga kababaihan. Puno puno ng tao ang loob at kailangan mo pang makipag siksikan para makapasok.

"Excuse me! Excuse me lang!" Sabi ni Tonio habang nakikipag siksikan sa unahan. Nakasunod lang ako sa kanyang likuran.

"Bilis acla! Dito tayo!" Hinila nya ang kamay ko sa may unahan ng bleacher.

"Teka lang naman!" Nagigitgit at nasisiko na kasi ako ng ilang estudyanteng nanonood din. 

"Go Alvin! Woooo!" Sigaw ni Tonio ng hawak na ni Alvin ang bola at tumakbo na papunta sa kabilang ring.

Nang makapwesto na ako ng maayos ay nakisigaw na rin ako. Mukhang narinig naman nya ang sigaw ko at hinanap ako ng tingin. Nagsigawan naman ang mga kakampi nya dahil dalawa na ang bantay nya. Ngunit binalewala lang nya ang mga ito at smooth na shinoot ang bola. Naghiwayan na naman ang mga estudyante nanood ganun na rin kami ni Tonio. Nang makita na ako ng kanyang mga mata ay tinuro pa nya ako sabay flying kiss. Nag init ang pisngi ko sa kanyang ginawa. Si Tonio naman ay parang mas kilig na kilig pa kesa akin sa katitili at sinamahan pa ng pagyugyog sa balikat ko. Kung ang halos lahat ay kinikilig meron din namang iba na halos mawala na ang mata sa kaiirap lalo ang isang grupo ng mga babae na masama na ang tingin sa akin.

"Wag mo na silang pansinin, inggit lang ang mga yan. Palibhasa mga patay na patay sa jowa mo lalo na yang si Suzette." Sabi ni Tonio sabay irap pa sa grupo ng mga babae.

Kilala ang grupo ng mga babae na yun na mga sosyal sa loob ng university. Palibhasa galing sa mga may kayang pamilya. Iniwas ko na lang ang tingin sa kanila at tinuon ang pansin kay Alvin na animo'y nagpapakitang gilas sa paglalaro. Kada shoot nya ng bola ay magpa-flying kiss pa sa akin. Kaya hanggang sa matapos ang laro na panalo ang team nila ay pulang pula na ang mukha ko na parang kamatis.

Sa labas na kami ng gymnasium naghintay ni Tonio. At ng makitang lumabas na ang team nila Alvin ay syang kurot ko kay Tonio na hudyat na pwede na nya akong iwan. Inirapan muna nya ako at maarteng hinawi ang invisible nyang mahabang buhok saka lumakad papalayo. Nag paalam muna si Alvin sa mga teammates nya at patakbong lumapit sa akin na may malawak na ngiti sa labi.

"Hi babe!" Bati nya sabay halik sa pisngi ko.

"Hello! Napagod ka ba?" Nakangiting tanong ko at kinuha ang bimpong nakasampay sa balikat nya at pinunasan ang pawisan nyang mukha at leeg. Nakasuot na sya ng puting t-shirt pero jersey shorts pa rin ang pang ibaba nya. Ngiting ngiti naman sya habang pinupunasan ko. Kinagat ko naman ang loob ng pisngi ko habang nakatingin sa gwapo nyang mukha.

"Hindi. Nandito ka na eh."

"Huu, bolero mo." Kunwaring inirapan ko sya.

Tumawa lang sya at pinisil ang pisngi ko. "Nagustuhan mo ba ang performance ko?"

"Oo naman! Ang galing mo kaya."

"Oo nga. Rinig ko nga ang mga tili mo kanina eh." Nanunuksong nginisihan nya pa ako.

"Hoy, isang beses lang ako tumili kanina no. Baka tili ni Tonio ang naririnig mo." Tanggi ko sabay nguso. "Halika ka na nga!" At nagpatiuna na akong lumabas ng gate. Tatawa tawang sumunod naman sya sa akin.

Kumain kami sa madalas naming kainan sa bayan. Medyo tago ang lugar na ito kaya maliit ang tsansang may makakita sa amin na kakilala ni tatay. Baka kasi isumbong ako sa kanya na nakikipag kita sa isang lalaki.

Noon ngang unang nanligaw si Alvin sa bahay at nalaman nyang anak ito ng vice mayor sa kabilang bayan ay pinapalayo na nya ako dito. Kapag tinatanong ko naman kung bakit ayaw nya kay Alvin ay basta lang ang sinasagot nya. Mahal ko si Alvin at sya ang pangarap kong makasama habang buhay. Ganun din naman sya sa akin. Ang usapan nga namin ay magpapakasal kami pag graduate ko. Siguro sa panahon na yon ay tanggap na sya ni tatay..

"Babe, kelan kaya ako matatanggap ng tatay mo?" Tanong nya habang magkayakap kami sa loob ng kotse nya.

"Bigyan pa natin ng panahon si tatay babe, matatanggap ka din nya at ang relasyon natin." Tiningala ko sya at binigyan ng matamis na ngiti.

"Hihintayin ko ang araw na yon." Ngumiti din sya at kinintalan ako ng halik sa labi.

Kung sa magulang naman nya ay tanggap naman ako ng daddy nya maliban lang sa mommy nya na may kasungitan. Siguro kagaya rin ni tatay ay kailangan ko din bigyan ng panahon ang mommy nya at matatanggap din nya ako..

***

Tumayo ako ng bumukas ang pinto at pumasok ang pagod na pagod na si itay kasunod si inay. Lumapit ako sa kanila at nagmano.

"Mukhang pagod na pagod ho kayo tay ah." Ani ko sa kanya ng umupo sya sa kawayan naming sofa at sinandal ang ulo. Ang inay naman ay dumiretso sa kanilang kwarto para magpalit ng damit.

"Oo anak, abala kasi sa hacienda ngayon. Sinamahan ko pa ang señorito maglibot sa buong taniman." Pinaypay nya ang hawak na balanggot sa mukha. Tinungo ko naman ang standfan at tinapat sa kanya.

"Ganun ho ba. Gusto nyo bang kumain na? Nakapagluto na ho ako." Alok ko sa kanya.

Tumango naman sya at tumayo. "Sige anak maghain ka na, magbibihis lang ako." Tinapik pa nya ako sa balikat ng marahan at tinungo ang kwarto.

Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kwarto nila. Minsan naaawa na ako sa kanila ni inay. Alam kong napapagod na sila sa araw araw na pagtatrabaho sa hacienda. Matatanda na rin sila at may mga sakit na ring nararamdaman. Kaya nga ako nagsusumikap na makatapos at nursing talaga ang kinuha ko para maalagaan ko sila. Yun man lang ang maisukli ko sa pagsasakripisyo nila para sa akin.

"Kamusta naman ang pagpupulong nyo kanina?" Tanong ni inay sa pagitan ng pagsubo.

"Ayun, mapapanatag na rin kami dahil si señorito na ang mamamahala ng hacienda. Siguradong may kalalagyan na ang kung sinomang tumatraidor sa hacienda. Mabait ang señorito pero kasing lupit din yun ng kanyang ama sa mga traidor. " Sagot ni itay at uminom ng tubig.

"Mabuti naman. At ang hiling ko lang ay magtagal pa dito ang señorito dahil mahina na rin ang señor at baka makaapekto pa sa kanyang kalusugan ang pag iisip sa mga problema ng hacienda."

"Sana nga. Isama na lang natin sa mga dasal ang kalusugan ng señor. Nawa'y bumuti pa ang kanyang kalusugan."

Bahagya akong nakaramdam ng lungkot ng marinig ang kalagayan ng butihing señor. Mabait ito sa lahat ng magsasaka at mapagbigay. Lagi din ako nitong binibigyan ng chocolates kapag sinasama ako ni inay sa mansion. Nung kalakasan pa nito ay madalas itong makihalubilo sa mga simpleng mamamayan ng San Agustin. Lagi din imbitado ang mga tagarito kapag may okasyon sa mansion. Dalawin ko kaya sya?..

Eksaktong 11:30 ng tanghali umalis ako ng bahay dala ang basket na yari sa rattan para hatiran ng pananghalian si itay sa bukid. Paborito nyang sinaing na tulingan ang dala ko at bagong saing na kanin. Dinalhan ko na rin sya ng sariwang prutas at malamig na malamig na tubig. Sinamahan ko na rin ng malinis na bimpo. Si inay naman ay sa mansion na kakain. Medyo mahaba haba ang lalakarin papuntang bukid kung saan naroon si itay.

"Ay ano ba yan!" Palatak ko ng sumabit ang dulo ng aking bestida sa nakausling kahoy. Medyo mahangin kasi ngayong araw na ito. Nang matanggal ko sa pagkakasabit ang bestida ay hinawakan ko naman ng maigi ang suot kong balanggot sa ulo dahil baka liparin maghabol pa ako sa bukid. May ilan din akong nakakasabayan na maghahatid din ng pananghalian para sa mga magulang at asawa nila.

Tanaw ko na ang malaking puno ng mangga kung saan namamahinga ang mga magsasaka. Ikinaway pa ni itay ang hawak na balanggot ng matanaw ako. Sinalubong nya ako ng ako'y malapit na.

"Dapat pinasabay mo na lang ito kanila Saling, naarawan ka pa. Tirik pa naman ang araw." Sabi nya habang nilalabas ang laman ng basket.

"Ayos lang tay, wala naman akong pasok at namimiss ko na ring maglakad sa bukid." Nakangiting saad ko.

"Hayaan mo namang maarawan ang anak mo Carlitos ng umitim naman." Sabat ni Mang Nono na kapitbahay lang namin.

"Oo nga. Aba'y lalo kang gumaganda Amira. Gusto ka ngang ligawan ng panganay ko kaya lang takot dito kay pareng Carlitos." Singit naman Ka Ensyong. Kilala ko ang panganay nyang anak na laging nakatambay sa tindahan ng kapitbahay namin at babatiin ako kapag nakikita ako.

"Hindi pa pwede, bata pa si Amira at nag aaral pa." Sagot naman ni tatay at nagumpisa na ring kumain.

"Mukhang mahihirapan ang mga manliligaw mo sa tatay mo Amira." Ani Mang Nono.

"Pahihirapan ko talaga sila, aba'y nag iisang anak ko yan at babae pa. Halos hindi nga namin padapuang mag asawa yan sa lamok tapos ganun ganun na lang nila kadaling makukuha. Dadaan muna sila talim ng itak ko." Litanya ni tatay.

Tatawa tawa na lang iiling iling ang mga kasamahan nya. Kilala kasi nilang matapang at istrikto si tatay. Naguilty ako sa sinabi nya kaya napakagat labi na lang ako. Mas lalo akong natakot na aminin sa kanya ang relasyon namin ni Alvin. Baka maitak nya ito ng wala sa oras.

"Si señorito!"

Agad na nagtayuan ang mga magsasaka pati na rin si tatay. Huminto sa tapat ng puno ng mangga ang isang itim na wrangler jeep. Bumukas ang pinto ng driver seat at bumaba ang isang matangkad at malaking lalaki na may suot na aviator. Nakaawang naman ang labi ko habang nakatingin dito. Para itong isang modelo sa magazine. Ito na si Señorito?

"Señorito!" Bati ni itay at lumapit sa lalaking dumating.

Tinanggal naman ng lalaki ang suot na salamin. "Magandang tanghali ho sa inyo. Mukhang naabala ko ang inyong panananghalian."

Mas lalo pang napaawang ang labi ko ng tinanggal nya ang kanyang salamin at ang malaki nyang boses ay tila humahagod sa katawan ko. Ipinilig pilig ko ang ulo sa pumasok sa aking isipan.

"Hindi naman ho señorito, patapos na rin kami." Sabi ni Mang Nono.

"May kailangan kayo señorito?" Tanong naman ni tatay.

Lumibot naman ang paningin ng señorito sa mga magsasaka hanggang sa huminto ang kanyang mata sa akin. Bahagya pang napaawang ang kanya mga labi nya. Parang bigla namang may sumipa sa dibdib ko ng magtama ang aming mga mata..

*****