Chapter 23.2

PAGLABAS NG BANYO, sa halip na bumalik ng table sa loob ng restaurant si Daviana ay nagtungo siya sa dulo ng corridor kung saan may daan patungo ng veranda sa itaas. Umakyat siya sa ikalawang palapag ng resto at inihawak sa railings ang dalawa niyang kamay sa walang katau-taong veranda ng resto. Tumingala na siya sa madilim na langit. Huminga siya nang malalim habang pinipigilan na maiyak pa dahil sa sobrang lungkot na bumabalot sa katawan. Naagaw ang atensyon niya nang mag-vibrate ang cellphone sa bulsa niya. Inilabas niya ito.

“Tsk, talagang tumatawag ka pa. Hindi ka pa ba tapos sa pananakit na ginagawa mo sa akin ha?” kausap niya sa screen nang makita niya itong si Warren. Umismid pa siya na animo ay makikita siya ng kaibigan.

Pinindot niya ang mute button at tinitigan ang screen ng kanyang telepono, pinapanood niyang muling dumilim iyon. Ilang sandali pa ay muli itong umilaw sa bagong tawag. Sa bandang huli ay hindi niya pa rin natiis iyon.

“Hello?”

“Busy ka ba? Kanina pa ako tuma